Als roker heb je het tegenwoordig niet makkelijk maar omdat de niet rokers het heel lang niet makkelijk hebben gehad, doe ik daar dan maar niet moeilijk over…Met andere woorden, ik accepteer het geklaag van ze dat rokers extra pauzes hebben, dat ze minder werk verrichten of dat mijn kleren stinken naar de rook.
Voorgaande speelt zich voornamelijk af op mijn werk, maar ze beginnen nu thuis ook al! Niet mijn vrouw hoor, nee, want zij rookt ook graag een sigaretje, maar onlangs kwam mijn oudste zoon thuis van school en duwde een zelfgemaakt pamflet met de tekst “ Verboden te roken” onder mijn neus waar ik mijn handtekening ‘ maar even’ onder moest zetten…. Na tien minuten op ‘m ingepraat te hebben dat je niet zomaar overal je handtekening onder moet zetten, begon de daad werkelijke discussie over het ‘rook beleid’ in Huize Muizenissen. Op alle fronten had hij natuurlijk gelijk, dat roken slecht is en dat je er ziek van kon worden, dat het stinkt voor een niet roker (soms ook voor rokers vond ik) en dat het behang erdoor kon verkleuren. Ik voelde me in eerste instantie in het nauw gedreven want als ik niet op de een of andere manier met hem mee zou werken, dan zat het er natuurlijk in dat hij hulp zou gaan zoeken bij zijn Meester, degene dus die het vuurtje aangewakkerd heeft op school, en daar zat ik nou niet echt op te wachten. We moesten tot een compromis zien te komen, een akkoord volgens het bekende Poldermodel principe. Nu is het niet zo dat zodra bij ons de voordeur open gaat er een gigantische rookwolk naar buiten komt, nee, integendeel, we roken met mate en als we roken dan doen we dat aan de keukentafel met de afzuiger op standje tien zodat er minimale overlast is.. Zodra we ‘een trappie hoger gaan’ om te gaan slapen, zetten we de lucht roosters in de huiskamer tegen elkaar open zodat je het de volgende morgen wel steenkoud hebt maar geen last hoeft te ondervinden van vieze tabaksluchies. Maar het probleem is echter dat de heren juist bij je komen te zitten zodra je je peuk opsteekt. Kennelijk zit er toch een ‘gezelligheids’ factor aan het roken vast…
Het overleg werd aan de keukentafel gevoerd, onder het genot van koffie en een cola maar zonder sigaret, en zo nu en dan kwamen Sven en Sil er ook even bij staan want zij zijn nu eenmaal jonger en eisen ook hun aandacht. Een totaal rookverbod vonden wij te desastreus dus Youri moest schikken want wij waren met z’n tweeën en hij was maar alleen (ik vertelde hem niet dat hij eigenlijk ook de woordvoerder was van zijn twee broertjes..).
Uiteindelijk kwamen we het volgende overeen: Overdag roken wij niet meer in het bijzijn van de kinderen. Als we willen roken dan mag dat wel buiten of in de schuur. En zodra de mannen op bed liggen mogen we gewoon weer in de huiskamer roken. Ik kon het niet laten: “En nu direct naar bed!”
Arjen Veldhuizen