IN VOORSCHOTEN: 2 2
RON DE ROODE: “MET KEIHARD WERKEN IS ER VEEL MOGELIJK VOOR STOMPWIJK ‘92”

Met de mentale weerbaarheid van Stompwijk ’92 is niets mis. Het elftal van Ron de Roode boog afgelopen zondag een onoverbrugbare 2 0 achterstand tegen kampioenskandidaat Voorschoten ’97 in een fraaie puntendeling (2*2) om. Daarmee lijken de grijszwarten een einde te hebben gemaakt aan een periode met veel tegenslagen.
Door Hans Beukema

Want sinds het begin van de wintertijd (31 oktober) kreeg het elftal louter onge lukkige verliespartijen voor de kiezen. Alleen de thuisbeurt tegen DOSR (0*0) vormde daar een uitzondering op. Vooral een gebrek aan killersmentaliteit bij de spitsen brak de Stompwijkers vaak op. Aan het vertoonde voetbal lag het met uitzondering van de wanvertoning tegen het eveneens laaggeklasseerde VEP (0 2) niet. De spelers gingen de duels toen veel te slap aan. Maar nu lijkt de zon toch weer door te breken boven de eigen Meerhorst. Want de spelers hadden gezien de resultaten van Voorschoten ’97 in eigen huis wel voor een punt getekend. Alleen de hooggeklasseerde derdeklassers Meerburg (3*0) en Foreholte (2*2) dropen sportpark Adegeest dit seizoen niet met de staart tussen de benen af. Stompwijk ’92 heeft zich nu ook in dat fraaie rijtje gevoegd, al ging dat bepaald niet zonder slaag of stoot. Sterker nog, na amper 2 minuten schoof Schemiel Constancia de bal al loepzuiver in de verre hoek achter Danny Mooyman. Het centrale verdedigingsduo ging duidelijk niet vrijuit bij de steekpass van Emiel van Duivenboden op de razendsnelle en fysiek sterke spits. Het Stompwijkse antwoord liet niet lang op zich wachten. In de 8e minuut dook Toby van Marwijk na een haperende buitenspelval van Voorschoten ’97 ineens voor doelman Patrick Kuijt. De spits schoof de bal van dichtbij echter op zijn voeten.
Het was één van de weinige goede mogelijkheden van Stompwijk ’92 voor rust. Want Voorschoten ’97 deelde duidelijk de lakens uit op eigen veld. De grijs zwarten hadden vooral moeite met de razendsnelle omschakeling van de thuisploeg van verdediging naar aanval. Daardoor kon sterspeler Schemiel Constancia voortdurend in balbezit komen. En vaak deed de spits daar ook wel nuttige dingen mee gezien de vele scrimmages voor het Stompwijkse doel. Het is dat de Voorschotenaren het vizier niet goed hadden afgesteld, anders was het elftal zeker met meer dan een schamele 1*0 voorsprong de rust ingegaan. De grijs zwarten werden zowel op voetballend vermogen als strijdlust afgetroefd, zo zag ook Ron de Roode.
“Ik ging in de rust dan ook flink te keer om mijn elftal weer op scherp te zetten. Want het was voor rust veel te slap. Ik smeet zelfs een tafel door de kleedkamer heen. Nou, dat maakte wel indruk op de jongens”, vertelde de coach na afloop van de confrontatie. Want na de theepauze voetbalden de Stompwijkers echt als kerels. De spelers troefden hun directe tegenstanders vooral op inzet af. Daardoor kwam Voorschoten ’97 nog maar zelden aan vlotlopende aanvallen toe. Stompwijk ’92 kreeg zelfs de beste kansen zoals de vrije trap van Hans van Benten in de 50e minuut. Doelman Patrick kon de bal maar ternauwernood over de lat tikken.
Een 1*1 was dus wel op zijn plaats, maar zoals vaker scoorde de tegenstander dan op een onverwacht moment. Zo ging het ook afgelopen zondag bij een vrije trap van Kevin Hendriks in de 66e minuut. De bal verdween via een Stompwijks been in de muur ongelukkig achter Danny Mooyman. Daarmee leek het duel beslist, omdat de grijszwarten dit seizoen nog nooit zijn teruggekomen van een 2*0 achterstand. Maar wat er in de slotfase in Voorschoten gebeurde, had niemand voor mogelijk gehouden. Want na die tweede goal was de thuisploeg helemaal de weg kwijt. Met zo’n verbetenheid ging Stompwijk ’92 op jacht naar tenminste een punt. En de opportunistische strijdwijze leverde in de 75e minuut het eerste succes
op. Erwin Oudshoorn kopte de bal op aangeven werkelijk schitterend achter doelman Patrick Kuijt. En na die 2 1 gingen de rem er helemaal vanaf. Ron de Roode bracht met Mitchell de Groot een vierde spits binnen de lijnen. Bovendien liet de trainer zijn verdedigers man tegen man spelen. Voorschoten ’97 wankelde in al haar voegen, want de Stompwijkers pompten alle ballen ‘rücksichtlos’ voor het vijandelijke doel. In de 83e minuut ontsnapte de thuisploeg nog aan de 2*2 (geweldige pegel van De Groot ging rakelings naast), maar vier minuten later was het wel prijs. Een lange uittrap van Danny Mooyman kwam via het hoofd van Hans van Benten bij Toby van Marwijk terecht. De spits bedacht zich geen moment en schoof de bal koelbloedig achter doelman Kuijt. In de blessuretijd had de aanvaller zich helemaal onsterfelijk kunnen maken. Maar Van Marwijk kwam net een schoenlengte tekort om een lage voorzet doeltreffend af te ronden. Nu kon de keeper de bal nog pakken.
Ondanks het knappe en op karakter afgedwongen gelijkspel werd Stompwijk ’92 bepaald niet de winnaar van het weekend. De concurrenten VEP (2*1 tegen Meerburg) en ESTO (3*2 tegen Woerden) pakten zelfs de volle buit tegen veel hoger geklasseerde teams. Daardoor bevinden de Stompwijkers zich voor het eerst sinds de tweede speelronde weer op een directe degradatieplek terug. Een zege tegen DONK is komende zondag volgens Ron de Roode dan ook een must. Anders gaat het elftal met een naar gevoel de winterstop in. Zwakke broeders zijn er gezien de vele verrassende uitslagen van de laatste weken in deze poule niet te vinden.