Het is maandagochtend en de redactie drinkt koffie in de keuken van de pastorie. Een mooie gelegenheid om de overige aanwezigen de Dorpsketting decembervraag 2004 voor te leggen.

Wat was voor u de belangrijkste gebeurtenis in 2004.
Hennie Peters (pastor) bijt het spits af. ‘Voor mij is dat, dat ik mijn stem weer terug heb. Ik mag met Kerstmis weer voorgaan in de gezinsviering en ik had nooit gedacht dat ik dat ooit nog zou kunnen doen. Hennie verloor zijn stem tijdens een operatie waarbij een in zijn keel ingebrachte buis onbedoeld zijn stembanden buiten werking stelde. Wat hij naast deze persoonlijke gebeurtenis heel bijzonder vindt, is dat de kinderen van Beslan zich weer opmaken om Kerstmis te vieren ‘na die verschrikkelijke gebeurtenis in hun school waarbij 400 kinderen om het leven kwamen’.
Truus Hilgersom aarzelt geen seconde.Haar belangrijkste gebeurtenis dit jaar was haar trouwdag. Adriaan vroeg haar op Valentijnsdag in aanwezigheid van kinderen en kleinkinderen. Truus schoot op dat mooie moment in de tranen waarop haar kleindochter reageerde: ‘Vraagt opa iets leuks, gaat ze huilen!’
Vanuit de keuken van de pastorie verspreiden zich regelmatig exquise geuren door het pand. Zij doen de redactie onveranderd watertanden. Hier roert Gera Vermaas in de pannen. 2004 was voor haar een belangrijk jaar. Tijdens haar vakantie in Portugal merkte ze dat ze ook daar in dat prachtige land aan haar werk liep te denken. Fout! Ze dook in zee en nam een ferm besluit: ‘Nu is het míjn tijd’ dacht ze, ‘wég met dat werk.’ En ze voegt eraan toe ‘Ik werk vanuit mijn hart, maar ik vergeet mijn verstand niet meer. Soms moet écht de knop om.’ Verstandig, heel verstandig.

Afgelopen zaterdag installeerden Petra en ik ons met toestemming van Jos bij de COOP. Ter hoogte van de hagelslag en jam zetten wij ons aan een tafeltje, pen en papier in de aanslag, om de winkelende dorpsgenoten te vragen naar hun belangrijkste gebeurtenis in 2004.
Leo van den Brink van de Kolibriwerf had er twee: ‘Er is dit jaar een werknemer weggegaan, die 45 jaar bij ons in het bedrijf was. En we hebben een schip gebouwd voor de hoofdredacteur van de Waterkampioen. Hoeveel schepen je ook bouwt het blijft altijd een bijzonder moment als er weer eentje voltooid is.’ Arno Turkenburg houdt zijn belangrijkste gebeurtenis voor zich: ‘Die is te privé voor publicatie’. Mevrouw de Groot den Elsen vertelt over de kerstviering van de soos: ‘Die was geweldig! De viering in de kerk, de koffie met tulband; de hele dag was zo goed verzorgd. Ik ben blij dat ik hier woon,’ vervolgt ze ‘en ik hoop dat ik hier nog jaren kan blíjven wonen.’ Ze zou het echter wel prettig vinden als er in Stompwijk gemeentelijke voorzieningen beschikbaar waren want met het openbaar vervoer naar Leidschendam moeten, is een ramp.
Het jaar 2004 herbergt een droevige gebeurtenis in het leven van Bep Luiten: ‘Het verlies van mijn schoonzusje Toos.’ Ze vervolgt ‘Ik wens iedereen vrede, mede namens Jan.’ Verdriet ook voor Wilma Thierry. Ook zij houdt haar antwoord kort: ‘het overlijden van mijn vader’.

Een mevrouw die haar naam liever niet vermeld ziet, had een blij antwoord: ‘Een nieuwe baan! Mijn oude functie hield op, ik ging solliciteren en het was in één keer raak. Heerlijk dat ik de WW niet in hoefde.’ Ook in het leven van haar dochtertje vond een plezierige verandering plaats: ‘Ik ben naar een nieuwe manege gegaan!’ En het mooiste is, ze heeft er alweer een lievelingspaard.
Over dochters gesproken, ik sprak Louise de Graaf en haar vriend Chris Ravensbergen. Louise verklaart: ‘De belangrijkste gebeurtenis voor ons was dat we ons huis eindelijk verkochten. Daar zijn we Echt Heel Blij Mee.’ En Chris vult aan: ‘Valt niet mee hoor om 11 maanden met dubbele lasten te zitten.’ De belangrijkste gebeurtenis voor André Suijten had ook met een verhuizing te maken: ‘Mijn broer is voorgoed uit Amerika teruggekomen.’ 74 Jaar oud is zijn broer en het is een goed ding dat hij in Nederland is teruggekeerd. Met zijn familie in de buurt is hij een stuk minder eenzaam. Angelique en Shirley moeten lachen om onze vraag; zij maken alleen maar leuke en belangrijke dingen mee. Karin van Santen was met haar zoontje in de supermarkt. Zij hoeft niet na te denken over haar antwoord, het floept er zo uit: ‘Dat Lars één werd’. Lars zit in het winkelwagentje en kijkt opgewekt zoals het een éénjarige betaamt. Anneke van Swieten vond het weekendkamp voor de Stompwijkse kinderen geweldig. Zij hoopt op een goede schooltijd voor haar kinderen. Marieët Janson is al een fase verder. Zij is blij ‘dat het zo goed gaat met alledrie mijn kinderen op school.’ De uitsmijter komt van Sjaak van Santen. Hij staat breed te glimlachen als hij zegt ‘Mijn vriendin is zwanger’. Waarachtig een heel belangrijke gebeurtenis. Want laten we wél zijn, een zwangerschap blijft een wonder.

Een best idee
We vroegen de mensen ook wat zij het afgelopen jaar het beste idee voor Stompwijk vonden. Daar had niemand een antwoord op. Daar staat tegenover dat vrijwel iedereen wel ideeën heeft over de toekomst van ons dorp en waar verbeteringen wenselijk zijn. Gemeentelijke voorzieningen moeten hier ter plekke beschikbaar komen, het openbaar vervoer moet beter, we willen een postkantoortje een en drogisterij. We willen een locatie voor cultuur en ontspanning. We willen nieuwbouw op kleine schaal. En een hele fraaie komt van Sjaak van Santen die voorstelt dat Stompwijk samengaat met andere dorpen om zo de Groene Hart dorpen te vormen. Volgens hem is het geen nieuw idee maar het klonk mij erg aantrekkelijk in de oren.

Wat is het slechtste idee voor Stompwijk van het afgelopen jaar.
Gegeven de recente gebeurtenissen rond de Westeinderpolder lag deze vraag voor de hand. De antwoorden logen er niet om. Kort samengevat: u heeft er flink de dampen over in!
Vrijwel alle ondervraagden vinden dat Stompwijk woningen te kort komt en iedereen acht het goed voor het dorp dat er huizen bijgebouwd gaan worden, maar dan veel kleinschaliger. Het aantal 50 valt herhaalde malen en dat mag over een aantal jaren dan nog best wel eens herhaald worden. Die 50 woningen moeten betaalbaar zijn en geschikt voor bewoning door starters en door ouderen.

Maar niémand heeft een goed woord over voor de huidige plannen. De gemeente krijgt er flink van langs. Een aantal citaten: De gemeente dramt overal doorheen. Hier wordt het democratisch proces met voeten getreden. Een overval. Er gaapt een enorme kloof tussen gemeentebestuurders en inwoners. Weet je wel hoeveel Stompwijkers CDA hebben gestemd. Gemeentelijk eigenbelang. Het belang van Stompwijk kan ze niks schelen.
En over het plan zelf: Deze massaliteit kan ons dorp niet aan. Niet bouwen in de Westeinderpolder, er zijn genoeg andere locaties waar je kleinschalig kunt bouwen, bijvoorbeeld recht tegenover Granneman. Een vinex locatie in Stompwijk. Daar gáát ons dorpsgezicht. We verliezen onze identiteit en we verliezen ons groen. Ontsluiting is niet geregeld. 350 huizen is veel teveel. Glastuinbouw lost zichzelf op.

Gelukkig Nieuwjaar!

Thea Ambagtsheer