“Ik ben een beetje loops..” zei onze jongste zoon aan tafel waarna wij onder de tafel lagen van het lachen. Omdat hij dat weer niet snapte zette hij een heel beteuterd gezicht op. Gelukkig was zijn moeder als eerste hersteld en ze legde hem uit dat onze hond loops is en kindjes ziek maar dat ‘loops zijn’ niet echt ziek is en toen gaf ze het maar op want Sil gaf geen sjoege. En dat allemaal onder het eten! Die nacht pakte hij haar terug door eens flink over zijn beddengoed te spugen!
“ Wordt het niet eens tijd voor de Puppy disco?” vroeg ik de volgende dag aan mijn vrouw om het praten in ons huwelijk op peil te houden. Ze weet namelijk dat ik helemaal niks heb met al die disco’s van tegenwoordig maar ik had zin om dat nog eens aan haar te ventileren. Ik vind het totale onzin. Een grote truc van de commerciële jongens en meisjes om maar zo vroeg mogelijk kinderen te laten wennen aan uitgaan. Gooi ze vol met limonade, een leeftijdsgroep later met cola en dan hoeven ze er alleen nog maar een borrel in te doen als ze zestien (!) zijn…Gebruik liever de daar ingestopte energie (én geld) voor speelveldjes zodat ze lekker bewegen kunnen, het liefst in een kooi, zodat huizen en auto’s beschermd worden tegen schade van voet of basketballen. Dat scheelt een hoop gescheld van volwassenen. Want van dat verbaal geweld van volwassenen krijgt de jeugd weer een te kort lontje en als ze dan eenmaal zelf volwassen zijn zal de geschiedenis zich weer herhalen. Tegenstanders van mijn mening hierover zeggen dat het juist goed is want dan kunnen de kinderen namelijk alvast wennen, dan krijgen ze niet ineens een te grote schok te verwerken als ze voor ‘t eerst ‘los’ mogen. Tja, daar zit ook wel wat in maar ik blijf mijn twijfels van de goede bedoelingen behouden, zo eigenwijs ben ik ook wel weer. Laat kinderen zolang mogelijk genieten van het kind zijn want het duurt maar achttien jaar: volwassen zijn een jaartje of zestig!
Ik krijg ineens een leuk idee voor een tv programma: een Gouden Kooi voor kinderen! Dan kunnen ze wat terugdoen voor hun ouders door een leuk pandje, 65 plusproef, te winnen voor hun oude dag. Uiteraard moet er dan wel een camera opgezet worden wanneer de kinderen opgehaald worden door Gordon want dat is goed voor de kijkcijfers….een paar hevig geëmotioneerde ouders die vervolgens door de Bejaardenbescherming bezocht worden want de politiek vond het eigenlijk allemaal veel te ver gaan. Ik heb twee keer even gekeken naar het huidige De Mol product en achteraf blijft er het bekende lege gevoel over. Het is de treurigheid ten top, zo treurig dat er vanzelf wel een eind aan zou moeten komen zou je denken want de kijkcijfers vallen tegen wat uiteraard weer tegen gesproken wordt door de Talpa’atjes. Ik verdenk Talpa er ook van dat ze tijdens het uitzenden van voetbalwedstrijden, constant een bandje met publiek gejuich mee laten lopen om de sfeer wat op te pimpen…Let maar eens op bij een wedstrijd van Ajax! Gelukkig hebben we nog Lingo…O nee, dat moet wijken omdat er teveel ouderen naar kijken. Ouderen vinden het spelletje leuk, er zijn nauwelijks camerabewegingen en het houdt de grijze massa actief. Maar voor het trainen van de hersenen hebben we tegenwoordig ook Nintendo spellen voor ouderen dus …kassa! Daarom zeg ik, ook al ben ik geen kijker (Lingo is een ideaal zap moment): Lingo moet blijven! Nog minimaal vijftig jaar want ik wil niet tegen de tijd wanneer ík tot die categorie behoor naar opnames op dvd kijken. Nee, ik wil óók dan Lucille, desnoods achter een looprek!
Arjen Veldhuizen
