Muizenissen
Waar zou ik het deze keer eens over hebben? Zijn er actualiteiten die er toe doen? Bijvoorbeeld over de drie J’s, dat ze het nét niet gehaald hebben? Of dat de eindexamens begonnen zijn? Of over kamermeisjes die lastig gevallen worden door belangrijke IMF topmannen? Of over de herstart van het Play Station Netwerk? Of over die enorme karper die ik vanmorgen uit het water zag springen, een vreugdedansje waarschijnlijk omdat het eindelijk weer eens goed regende? Nee, er is natuurlijk veel belangrijker nieuws, uit de sporthoek. Heb er alweer zeven jaar op moeten wachten dus ik moet het kwijt! Ik denk dat veel voetbalfans van bijvoorbeeld Feyenoord, ADO en PSV nu afhaken maar dat zou ik onsportief vinden. Want Ajax was zondag gewoon de betere ploeg (vorige week was Twente de betere!) en daarom ga ik het hebben over het 30ste Landskampioenschap van Ajax. De derde ster is binnen en nu heeft Ajax er dus drie, PSV twee en Feyenoord en HVV (!) er één. Afgelopen zondag lag ik dus om half drie voor de autoradio terwijl twee vrienden van mij druk aan het klussen waren aan een auto. Op zulke momenten komen mijn twee linkerhanden goed van pas: want dan hoef je ook niet te helpen en werd ik niet gestoord tijdens het luisteren naar de wedstrijd van het jaar. Zaterdag moest ik al een kleine teleurstelling verwerken want twee zonen konden kampioen worden maar beiden moeten daar nog een weekje op wachten. Dat had te maken met een gelijk spel (4-4) van Sven en Youri moest gewoon winnen (11-0 werd het) maar was afhankelijk van de nummer twee in de ranglijst, die moesten eigenlijk verliezen maar wonnen met 1-0. Dat was voor Youri al de tweede teleurstelling die week want Stompwijk B1 werd dinsdag uitgeschakeld in de halve finale van de KNVB beker door penalty’s, na een 1-1 stand. Gelukkig maakte het aantrekkelijke spel van beide kanten een hoop goed.
Aantrekkelijk was ook de strijd om het Landskampioenschap. Dat kan toch niemand ontkennen. Velen hadden ingezet op FC Twente en eerlijk gezegd gaf ik die ook het voordeel. Na de bekerfinale had ik het idee dat zij fysiek veel sterker waren en ook meer een eenheid. Niets was minder waar, Ajax liet vanaf het begin zien dat zij wilden winnen en dan heb je als tegenstander weinig meer te vertellen. Toen het eerste doelpunt viel sprong ik wel even uit de auto van vreugde maar wist dat het nog niet gedaan was. Want Twente kwam vorige week ook terug en hoe! De 2-0 vierde ik door twee keer om de auto te rennen en net toen ik het derde rondje wilde gaan maken, schoot Theo Jansen alweer de aansluitingstreffer. Dat was direct weer op de plaats rust! Een depressie verscheen boven mijn hoofd maar die werd weggeblazen door de uitzinnige verslaggever op de radio want Ajax bleef druk zetten en Twente was te angstig. Toen uiteindelijk de 3-1 viel vloog ik mijn maatjes op de nek, overigens zonder erotische gevoelens, en wist ik dat dit niet meer fout kon gaan. Mijn cluppie ging kampioen worden en de komende maanden kan ik daar van gaan genieten, bijvoorbeeld op de werkvloer. Want zoals ik al eerder schreef, ik woon in een regio met veel Feyenoord- en ADOaanhangers en die hebben het niet zo op de Amsterdamse Godenzonen. Dit laatste woord, Godenzonen, schrijf ik express op om er direct mee af te kunnen rekenen. Want het slaat nergens op, het zijn gewoon voetballers en die staan zoals algemeen bekend is, gewoon met twee benen op de grond, op het gras wel te verstaan. Daar is niets spiritueels aan. Ajax was trouwens niet de enige kampioen, ook de Leidschendamse Vereniging RKAVV behaalde het kampioenschap door een nipte zege op Wilhelmus, 2-3. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: Wat kan voetbal toch leuk zijn!
Arjen Veldhuizen