De Paddemoesblues (1988)
Vijfendertig jaar geleden
ons stel zocht in vele steden
Zij belandden in het Paddenmoes
zonder warm water of douche.
Refrein: Dat is de Paddemoesblues, de Paddemoesblues
´t is een plek om fijn te wonen
met 2 dochters en 5 zonen
dat is het Paddemoes, de Paddemoesblues.
Papa had het snel bekeken,
de tuin had hem wel wat geleken
Hij wist nog niet van meloenenrovers,
of waren het poetsenstovers?!
Refrein:
Mama woonde er wel wat stil
en zei: een radio , da´s wat ik wil!
Niet vermoedend dat al haar zonen
met stereotorens bij haar kwamen wonen.
Refrein:
Aan kinderen geen gebrek,
na een aantal jaren op die stek.
Er liepen er wel zeven rond,
bij elkaar zo´n 1000 pond.
Refrein:
Het gewichtige gezelschap aldaar,
had het na wat klussen voor elkaar;
een huis met C.V. en gewoon alles recht.
Nou ja, da´s wel wat snel gezegd.
Refrein:
Nu is alleen de jongste wel eens thuis,
pa en ma in Spanje of voor de buis,
nog even genieten van hun rust,
want er ligt een kleinkind op de kust!
Refrein:
Inmiddels ben ik al 37 jaar uit Stompwijk.
Na een klein jaar in Den Haag te hebben gewoond, zijn we verhuisd naar Voorschoten. Van daaruit zijn we naar Oostzaan gegaan, waar onze zoon geboren is.
Oostzaan is een kleine gemeente, wel groter dan Stompwijk. We herkennen veel dorpse gewoontes, zoals tot voor kort de hooitijd en het kermis vieren. Ook zijn er een aantal kleurrijke figuren in het dorp. Zo gaat één van de bewoners met de trekker naar zijn werk en de supermarkt. Natuurlijk op zijn klompen!
De eerste Kerst in Oostzaan vergeet ik ook niet. Het was de gewoonte dat er ´s nachts op straat, door een plaatselijk koor, kerstliederen gezongen werden. Wij lagen al onder de wol toen de eerste liedjes ten gehore werden gebracht. Heel bijzonder.
Momenteel werk ik op een VMBO in Castricum als docente en heb het daar prima naar mijn zin.
Met Stompwijk blijf ik natuurlijk in contact door mijn familie. Iedere dag bellen mijn moeder en ik elkaar, om de dag door te nemen. Zo krijg alle nieuwtjes vers van de pers.
Prettige Feestdagen en Gelukkig Nieuwjaar,
Anneke van Wissen