Groeten uit Oostzaan

De Paddemoesblues (1988)

Vijfendertig jaar geleden

ons stel zocht in vele steden

Zij belandden in het Paddenmoes

zonder warm water of douche.

Refrein:        Dat is de Paddemoesblues, de Paddemoesblues

                   ´t is een plek om fijn te wonen

                    met 2 dochters en 5 zonen

                    dat is het Paddemoes, de Paddemoesblues.

Papa had het snel bekeken,

de tuin had hem wel wat geleken

Hij wist nog niet van meloenenrovers,

of waren het poetsenstovers?!

Refrein:

Mama woonde er wel wat stil

en zei: een radio , da´s wat ik wil!

Niet vermoedend dat al haar zonen

met stereotorens bij haar kwamen wonen.

Refrein:

Aan kinderen geen gebrek,

na een aantal jaren op die stek.

Er liepen er wel zeven rond,

bij elkaar zo´n 1000 pond.

Refrein:

Het gewichtige gezelschap aldaar,

had het na wat klussen voor elkaar;

een huis met C.V. en gewoon alles recht.

Nou ja, da´s wel wat snel gezegd.

Refrein:

Nu is alleen de jongste wel eens thuis,

pa en ma in Spanje of voor de buis,

nog even genieten van hun rust,

want er ligt een kleinkind op de kust!

Refrein:

Inmiddels ben ik al 37 jaar uit Stompwijk.

Na een klein jaar in Den Haag te hebben gewoond, zijn we verhuisd naar Voorschoten. Van daaruit zijn we naar Oostzaan gegaan, waar onze zoon geboren is. 

Oostzaan is een kleine gemeente, wel groter dan Stompwijk. We herkennen veel dorpse gewoontes, zoals tot voor kort de hooitijd en het kermis vieren. Ook zijn er een aantal kleurrijke figuren in het dorp. Zo gaat één van de bewoners met de trekker naar zijn werk en de supermarkt. Natuurlijk op zijn klompen!

De eerste Kerst in Oostzaan vergeet ik ook niet. Het was de gewoonte dat er ´s nachts op straat, door een plaatselijk koor, kerstliederen gezongen werden. Wij lagen al onder de wol toen de eerste liedjes ten gehore werden gebracht. Heel bijzonder.

Momenteel werk ik op een VMBO in Castricum als docente en heb het daar prima naar mijn zin.

Met Stompwijk blijf ik natuurlijk in contact door mijn familie. Iedere dag bellen mijn  moeder en ik elkaar, om de dag door te nemen. Zo krijg alle nieuwtjes vers van de pers.

Prettige Feestdagen en Gelukkig Nieuwjaar,

Anneke van Wissen