Kerstmis in Nieuw-Zeeland

16 oktober 2008 stapte ik op het vliegtuig in Nederland en besloot ik mijn geluk te zoeken aan de andere kant van de wereld in Nieuw-Zeeland. Toen was het nog de bedoeling om maar voor een jaar naar Nieuw-Zeeland te gaan, maar aangezien ik er nu nog steeds woon, ben ik al weer wat langer weg van Stompwijk. Na een paar maanden hier gewerkt te hebben voor Sjors en José van der Poel, kreeg ik een relatie met een Groningse meid. Probeer je nog zo ver van huis te gaan en dan eindig je nog steeds met een Nederlandse meid!?! Blijkbaar heeft het zo moeten zijn.

Samen met Paul van Santen door heel Nieuw-Zeeland gereisd en daarna was het geld toch echt op (teveel bier gedronken met Paultje Pils natuurlijk), dus toen maar weer gauw aan het werk. Onze passie is koeien en dan met name melkkoeien. Dus ben ik weer op een boerderij gaan werken. Alien werkte maar een paar kilometer verderop op een boerderij, dus konden we mooi gelijk gaan samenwonen. Na een jaar dit gedaan te hebben, kregen wij de kans om samen een bedrijf van 350 melkkoeien te gaan runnen. Met beide handen grepen we deze kans aan. Hoewel we wel in het diepe gegooid werden, leer je zelf al snel te overleven. De eigenaar had zo’n 7 bedrijven, dus die had niet veel tijd om ons te begeleiden. Hoewel het dan moeilijk is omdat je alles zelf moet doen en uitvinden, leer je elkaar en jezelf toch goed kennen en denk ik zelf, dat dit onze relatie alleen maar sterker heeft gemaakt.

Na 2 jaar voor deze eigenaar gewerkt te hebben, was het tijd voor een nieuwe uitdaging. Na een goed gesprek kregen wij de mogelijkheid om een bedrijf van 650 melkkoeien te gaan runnen in het gebied Clifden vlakbij het kleine plaatsje Tuatapere. Ja, als je denkt dat Stompwijk klein is dan heb je Tuatapere nog niet gezien! Inwoneraantal van een paar honderd en gesitueerd tegen Fiordland (Fiordland is een Wereld Erfgoed natuurpark van tenminste dezelfde grootte als Nederland (écht pure wildernis), kun je zeggen dat het lijkt dat we echt aan het einde van de wereld wonen. Terwijl ik altijd in Stompwijk uit het raam keek naar de grote stad, kijk ik hier naar heuvels met ongerepte natuur en daarachter nog weer grote bergen met sneeuw op de toppen. Sorry, mensen daar kan Stompwijk toch niet tegenop, hoe leuk het ook altijd is om weer terug te zijn in Stompwijk.

We wonen hier nu al weer 2½ jaar en hebben we een dochter, Isa van 21 maanden oud. Een kleine meid als zij brengt zoveel vreugde in je leven en laat al je problemen of zorgen die je met werk hebt weer even vergeten als je thuiskomt. Afgelopen winter (voor jullie zomer natuurlijk) zijn we op 25 juli ook nog getrouwd hier vlakbij in een plaatsje genaamd Te Anau. Dit was mede door het feit dat zoveel familie (van de zeven broers en zussen die ik heb, waren er vijf van aanwezig en mijn moeder natuurlijk) over was, écht een onvergetelijke dag!!!

Kerstmis in Nieuw-Zeeland wordt op een iets andere manier gevierd. Terwijl jullie bij de kachel zitten om warm te blijven, zijn wij lekker aan het barbecueën in een temperatuurtje van + 25 graden!!!  Daarna nog even een lekkere duik nemen in de lokale rivier om af te koelen, kan ik eerlijk zeggen dat dit ook geen slechte manier is om Kerstmis te vieren!

Bij deze willen wij, Leon, Alien en Isa natuurlijk, iedereen een Zalig Kerstfeest toewensen en alvast een Gelukkig Nieuwjaar!

P.S. Als je geluk zoekt, dan kun je die dus ook vinden aan de andere kant van de wereld!

Leon van Boheemen