Dankbaar

Op 29 november was het dan zover. Ik had mij aangemeld als vrijwilliger bij de vluchtelingen die tijdelijk waren gehuisvest in zwembad De Fluit. Voor mij is dit een dag die ik niet snel zal vergeten. Mijn eerste dag om vluchtelingen te helpen. Klokslag 19.00 uur stond ik voor de deur van zwembad De Fluit. Ik heb nog nooit zoveel enthousiaste mensen bij elkaar gezien die samen zo een mooi doel probeerden te bereiken. Om echt een leuke week neer te zetten voor een groot aantal mensen die het hard nodig hebben. Iedereen werd daar met een warm welkom ontvangen, het gevoel van samen zijn en veiligheid.

Al snel voelde ook ik me thuis en heb ik iedereen een warm kopje thee of koffie gegeven. En als ze honger hadden waren er warme maaltijden. Maar het meest populair waren toch wel het Turks brood met hagelslag en boter! Het was een leuk gezicht hoe ieder zijn eigen brood stond te smeren en met hagelslag te bestrooien. Ik heb nog nooit zoveel dank-je-wel’s en knuffels gehad in één avond. Het is mooi om te zien hoe mensen zo dankbaar kunnen zijn voor iets kleins.  Ik vond het jammer toen het voor mij tijd was om naar huis te gaan. Het is hartverscheurend te weten dat ik wel een thuis heb om naar terug te keren en zoveel mensen deze plek nog aan het zoeken zijn.

Josine van Es