Wim is net 81 jaar geworden. Maar dat is niet de reden van het bezoek. Wim fietst veel. Dat doen er meer. Maar Wim fietst met een houten been. Dan denk je; hoe doet hij dat? En hoe komt dat? Bij een motorongeluk op zijn 24e brak zijn been en liep hij een infectie op. Toen moest een stuk van zijn been er af. Zijn toestand was zo slecht dat hij zelfs werd bediend. Hij knapte weer op maar lag drie maanden in het ziekenhuis. Na diverse lastige prothesen kon hij een echte vaste prothese krijgen, maar dan moest er nog een stukje van het bovenbeen af. “Oké”, zei hij. Kort daarna kreeg hij verkering met Ria, ook van der Helm, uit Zoetermeer. Geen familie. En die vond het nooit een probleem. Ook omdat Wim er niet moeilijk over deed en altijd opgeruimd was.

Aan het werk

Hij werkte eerst in de bouw, maar dat kon niet meer. Revalideren? Welnee; binnen een jaar was hij weer aan het werk. Eerst als poelier en later bij van der Heem in Voorburg. Wat later Philips werd. Hij maakte daar radio’s, TV ’s, telefooncentrales enzovoort. Daar schopte hij het zelfs tot teamleider. Dus ook administratief werk. Tot hij moest worden geopereerd aan een hernia. Vroeger ging je dan een poosje plat. Hij werd voor het werk afgekeurd, terwijl Philips daar stopte met de productie, en kwam thuis te zitten.

Nou ja zitten

Hij heeft zelf bootjes gemaakt, vermaakt en ze gingen er mee varen. Vissen was ook zijn liefhebberij en hij was weer veel in de polder te vinden. “Daar is het altijd zo mooi”, zegt hij. Hij fietst ook met vrienden en biljart niet te vergeten. Stil zitten doet hij niet. Hij was vroeger een van de eersten bij Stompwijkse Boys en gaat er nog vaak kijken als ze thuis spelen. Samen met Ria klaverjast hij bij de Blesruiters en bij de voetbal. Ze houden allebei van feestjes en ook de kermis slaan ze niet gauw over. Maar de fiets blijft no 1. Hij fietst ongeveer 6000 km per jaar, terwijl zijn ‘goede been’ veel meer energie moet leveren. Oppassen bij het afstappen. En geen E-bike……

Voor ik weg ga nog gauw een foto en hij stapt weer op de fiets. Vrolijk en wel. Geweldig!

Agnes van Boheemen- Vollebregt