Elk jaar een feestelijke dag en eens in de 5 jaar een verplichte vrije dag. Zo zien de meeste mensen en zeker de jongeren onder ons, 5 mei de dag waarop we de vrijheid vieren. Je kan het niemand kwalijk nemen want het aantal mensen die de oorlog hebben meegemaakt en dus echt weten wat vrijheid is wordt steeds kleiner.

Wat betekent vrijheid voor mij? Voor de Corona Crisis was ik daar niet zo mee bezig, ik leefde mijn leven, ging naar mijn werk, deed thuis mijn ding en in het weekend genoten we van het vrije gevoel niet op de klok te hoeven leven.

Toen werden we ziek, zowel mijn man als ikzelf en wel in die mate dat we ernstig beperkt werden in onze vrijheid. De eerste periode waren we aan (ziekenhuis) bed gekluisterd en toen we weer iets opknapten kwamen we niet verder dan de ark zelf. Met heel veel vallen en opstaan ging het wat beter en als we eens een goede dag hadden gingen we er even op uit, een boodschapje doen, een bakkie bij mijn moeder of even een wandelingetje. Heel langzaam ging het de goede kant op.

En toen brak het Corona Virus uit. De hele wereld in paniek, Nederland bleef, in mijn ogen vrij lang heel rustig maar op een bepaald moment sloeg toch ook hier de angst toe. Er vielen slachtoffers, er werden maatregelen afgekondigd door de regering en richtlijnen om het virus in te perken door het RIVM.

Henk en ik kregen thuisisolatie opgelegd vanwege onze zwakke gezondheid. Zo dat viel tegen zeg, konden we eindelijk af en toe even weg en nu mochten we niet. We kwamen de eerste weken niet verder dan de tuin, na de 4^e week mochten we een rondje polder en dat was het dan weer. We wonen heerlijk hoor, maar als je niet weg mag dan word je na een aantal weken knettergek en je weet echt niet meer wat je moet doen om de dag door te komen.

Proberen een normaal ritme van dag en nacht aan te houden en elke dag even naar mijn moeder bellen. Maar dat is toch anders dan dat je elkaar live kunt zien.

Iemand zei tegen mij: ach jullie zijn het toch gewend, jullie zitten al ruim drie jaar thuis. Ik heb nog de moeite genomen om uit te leggen dat er een verschil is dat als je een goede dag hebt en je gewoon even weg kan heel anders is dat als je een goede dag hebt en je niet weg MAG. Ik had me de moeite kunnen besparen. Inmiddels zitten we al 6 weken in thuisisolatie, de boodschappen en medicijnen worden gebracht en als we toch heel even naar de buurtsuper gaan zetten we een mondkapje op, een sjaal op en  handschoenen aan. Dan wordt je aangekeken alsof je van een andere planeet komt.

Vrijheid…..het lijkt zo gewoon maar het is zo bijzonder!

Agnes en Henk Hofstede