Marokkaanse soep met ballen

Afgelopen donderdag ben ik weer met Nezha en Houria op pad geweest om soep uit te delen, deze keer in de buitengebieden. De soep is door vele vrijwilligers gekookt, netjes verpakt en in papieren tasjes gedaan. Ik vraag elke week 10 porties, door als sluitstuk op te treden is er vaak meer om te verdelen. Rond half 5 gingen we op pad, nog redelijk licht en ik vind het ook leuk om hun kennis te laten maken met Stompwijk in al haar facetten. Door de afsluiting van de Dr. van Noortstraat hebben ze al kennisgemaakt met een alternatieve aanrijroute via Wilsveen. Volgens mij een nieuwe ervaring.

De duisternis valt snel in en bij het 2e adres in de Meer en Geer is het al flink donker. De onbekende wegen zijn smal, zeker als er tegenliggers zijn. Ik fiets voorop om de weg te wijzen, onderweg doe ik nieuwe adressen op en dan is het extra fijn dat we lekker veel voorraad hebben. De huizen liggen afgelegen, de hond blaft en de poes maakt vriendjes met de hond. De koeien kijken nieuwsgierig op en de belangstelling is gewekt. Wat zou het leuk zijn om even in zo’n stal te kijken. Er werd lekkere verse melk getapt bij Maria’s Hoeve en er werd direct van genoten. Herinneringen aan oude tijden vlogen over de gezichten.

Het was vaak ook even zoeken naar de voordeur in het donker. Niet iedereen was thuis maar dan hebben we het voor de deur gezet in de hoop dat de soep tijdig wordt gevonden en dat het niet te hard gaat regenen. Soms zat men al aan tafel en soms moest er nog gekookt gaan worden. Letterlijk even in een blik in de keuken werpen.

Vooral de blije en verraste gezichten maakten indruk, want het is echt verwennerij sowieso de soep, maar ook dat er aan je gedacht wordt.

Bij Corné op de Westeinderweg kregen we de gelegenheid om in zijn nieuwe stal te kijken. Even omlopen en daar hadden we wel licht van de telefoon bij nodig en dat maakte de buren alert. Goed om te zien dat er op elkaar gelet wordt. Zeker na al die inbraken van vorige week.

Het soepproject loopt nog door, dus donderdag staan we weer bij anderen voor de deur, Stompwijk heeft immers nog veel meer buitengebieden. Ook deze week is uw kleding en speelgoed weer welkom vanaf woensdag, dan kan het donderdag mee naar Leidschendam naar de ruilwinkel.

Eenmaal thuis om half 7 had het thuisfront al gegeten en kon ik zelf aan de soep.

Petra

Agnes’ wekelijks praatje

En dan is het dinsdag 1 december, de eerste dag van de laatste maand van 2020. Een jaar dat we het liefst zo snel mogelijk vergeten. Maar eerst gaan we nog wat feestjes vieren, want hoe dan ook, dat gaat gewoon door. Onze leden zullen vast nog wel leuke herinneringen hebben aan het sinterklaas feest van toen zij kind waren. Als het kon hun schoentje zetten, meestal op zaterdagavond en dan maar hopen dat Sinterklaas hun huisje niet had overgeslagen en dat er iets lekkers in de schoentjes zat. En op 5 december zelf warme chocomel en een cadeautje, gewoon een gezellige sfeer.

Zelf heb ik die herinneringen ook nog, wij mochten elke avond onze schoen zetten zodra de Sint in het land was en elke ochtend zat er wel wat in. Een kleinigheidje hoor, een taai taai poppetje, een handje kruidnootjes, een schuimpje, een muis of kikker. De spanning als je de trap af sloop naar beneden, eerst kijken of mijn vader al uit bed was om te melken en dan naar de kachel waar de schoenen stonden. En ja hoor, elke avond was het hooi uit de schoen en de tekeningen waren ook verdwenen. Totdat mijn oma het grote geheim verklapte, dat niet Sinterklaas de cadeautjes kocht en kwam brengen maar dat mijn moeder dat gewoon deed, bestellen bij de Termeulenpost en dat de buurvrouw ze op 5 december in de wasmand deed en op de deur kwam kloppen. Oh wat was mijn moeder boos, zij vond het juist zo leuk dat wij er nog in geloofden.

Tegenwoordig is het echt een commercieel feest, de cadeaus kunnen niet groot en duur genoeg zijn helaas. Jammer vind ik dat. En dan dat gesteggel om Piet, gelukkig is het hele feest niet helemaal verdwenen want ik was van de week in de supermarkt en daar kwamen gewoon nog vrolijke Sinterklaas liedjes uit de speakers. Ik betrapte mij erop dat ik gewoon mee stond te zingen in de rij voor de kassa, op anderhalve meter van mijn voorganger en met mondkapje op.

Helaas kunnen wij het dit jaar met de Ouderen Soos niet vieren, iedereen weet wel waarom. Maar de Sint is jullie niet vergeten, als het goed is heeft iedereen al een bezoekje van de oude man gehad. En aangezien hij de pieten thuis moest laten is hij extra vroeg begonnen zodat hij bij iedereen een cadeautje af kon geven.

En dan gaan we richting kerst, de eerste bomen zie je hier en daar al in de huizen staan, vol met lichtjes en versiersels. Kaarsjes die branden, het huis geurt naar dennengroen en men is al bezig om een kerstmenu samen te stellen. Ook kerst zal dit jaar anders dan anders gevierd moeten worden en ook wij kunnen jullie geen gezellige dag aanbieden. Maar dat maken we volgend jaar dubbel en dwars goed.

De berichtgeving over het Corona virus is wisselend, er schijnen nu al drie vaccins te zijn maar alle drie zijn ze nog niet voor de volle honderd procent betrouwbaar en wat de gevolgen op lange termijn zijn is ook niet bekend. In huize Hofstede worden stevige discussies gevoerd of we, als het zover is, ons laten enten of niet. De voors en tegens worden uitgebreid besproken en ook de redenen waarom wel of niet. De stand is momenteel   1 – 1. We gaan het meemaken. Voorlopig ben ik blij het virus de Soos redelijk met rust laat, voor zover mij bekend is er maar één iemand besmet geweest en diegene is inmiddels alweer zo goed als beter, op een paar restverschijnselen na. Laten we hopen dat dit zo blijft en laten we met elkaar hopen gezond te blijven zodat we volgend jaar met z’n allen weer naar het Dorpspunt kunnen. 

Natuurlijk hoort bij de sinterklaasviering altijd een gedichtje dus ik ben weer in mijn pen geklommen:

Toch is het jammer dat we Sint dit jaar niet kunnen verwelkomen,

dat de stoomboot niet bij de Hoge Brug kan komen

dat er geen pieten zijn met zakken vol snoepgoed

maar voor de tanden is dat wel eens goed.

maar in dit rare jaar,

hebben we ook veel geleerd van elkaar

het leven is niet zomaar gewoon

mensen moeten hard werken voor hun loon.

het komt niet zomaar aanwaaien

veel bedrijven gaan naar de haaien.

acties worden opgezet om de middenstand en horeca te helpen

de ideeën zijn niet te stelpen.

maar het zal nog heel lang duren

voordat we het leven weer in de goede richting kunnen sturen.

samen voeren we een strijd

voor een normale tijd.

het leven is niet alleen maar ikke, ikke , ikke

we laten niemand stikken!!

Voor onze leden die pakjesavond vieren heel veel plezier en uit het diepste van ons hart een hele lieve groet van het complet bestuur van Ouderen Soos Stompwijk.

Trees, Aad, Jan, Agnes, Sjaan en Marijke

P.S.: we hebben kaartjes, een prachtig gedicht gekregen naar aanleiding van het sinterklaascadeautje, dat bezorgd is bij onze leden. Natuurlijk onze hartelijke dank daarvoor……

Midvliet pakt uit op pakjesmiddag

Pakjesavond betekent cadeautjes uitpakken, surprises uitdelen, sinterklaasgedichten voorlezen, pepernoten en chocoladeletters eten en… afstemmen op Midvliet FM.

Omroep Midvliet helpt zaterdag 5 december met het uitpakken van de surprises en cadeaus en zorgt alvast voor de leukste Sinterklaasmuziek in aanloop naar jouw pakjesavond. Wil jij iemand op een originele manier verrassen? Dat kan met een Sinterklaasgedicht op de radio! Mail jouw gedicht naar sinterklaas@midvliet.nl. Dan komt jouw gedicht voorbij in de uitzending.

Sint Top 3 In ‘Midvliet Pakt Uit’ hoor je de leukste Sinterklaasmuziek om helemaal in de stemming te komen voor pakjesavond. Jij bepaalt welke nummers gedraaid worden in het programma. De meest aangevraagde nummers vormen samen de Midvliet Sint Top 3.

Laat het weten, mail jouw Sinterklaasgedicht en/of Sint Top 3 uiterlijk donderdag 3 december naar sinterklaas@midvliet.nl en begin jouw pakjesavond goed! Maak pakjesavond nog gezelliger en stem zaterdag 5 december van 15.00 tot 17.00 uur af op Midvliet FM voor de mooiste gedichten en de leukste Sinterklaasmuziek. De presentatie is in handen van Karin van der Spek en Daniëlle van der Spek.

In Click Track wordt de winnaar bekendgemaakt

Debbie Hulskamp en Ron Lammers maken op 9 december tussen 18:00 en 19:00 uur de winnaar van de tweede songwriter-contest bekend in Click Track bij Midvliet FM.

Click Track is een programma van Marian Pijnaker en wekelijks te beluisteren op de woensdag tussen 18:00 tot 19:00 uur bij Midvliet FM. De techniek is in handen van Ron van der Tuijn en Marcel Breeuwsma. Click Track behandelt de ins & outs van de muziekindustrie van de eerste zangles tot het grote podium.

Spreekuur gebiedsregisseur Penchi Harteveld

Op maandag 7 december heeft gebiedsregisseur Penchi Harteveld weer haar maandelijkse spreekuur. Dit keer is het spreekuur van 19:00 tot 20.30 uur. Het spreekuur staat in het teken van de vragenlijst Quick Scan Lokale Democratie. Als gemeente willen we natuurlijk ook van u als inwoner van Stompwijk weten of u vindt dat de gemeente naar u luistert. Vindt u dat u kunt meedenken, meebeslissen of zelfs meewerken als u dat wilt? En hoe kan de gemeente beter uw initiatieven stimuleren? Met antwoorden op deze vragen krijgen we beter zicht op wat goed gaat en wat beter kan. Aan de hand van het rapport gaan we een set afspraken voor burgerparticipatie maken zodat deze aansluit bij wat inwoners in onze gemeente zelf willen beslissen en willen doen.

Meer informatie over dit onderwerp en de vragenlijst is te vinden op www.ingesprekmetlv.nl/democratie

Het spreekuur is digitaal. Aanmelden vooraf is nodig via e-mail naar p.harteveld@lv.nl

Na aanmelding krijgt u een link toegestuurd voor het spreekuur.

Spreekuren gebiedsregisseur volgend jaar:

4 januari

1 februari

1 maart

3 mei

7 juni

6 september

4 oktober

1 november

6 december

Mijn leven met Corona,

En toen sprak ik mijn ‘oude’ buurvrouwtje, 7 jaar lang hebben we beiden op het Hoefblad gewoond, zij in het ene blok en ik in het andere blok. Inmiddels woont ze alweer 10 jaar op de Pinksterbloem en heeft het daar erg naar haar zin.  Ze mist wel aanloop en contact met de buurtjes, want die werken allemaal. (Agnes)

“Ik ervaar het virus eigenlijk een beetje als de oorlog, die heb ik heel bewust meegemaakt en ik weet wat het is als er maatregelen ingesteld worden. Ik heb dan ook geen moeite om mij daaraan te houden. In de oorlog hadden we echt niets, ik ben anderhalf jaar niet naar school geweest, maar daarna moet je het toch weer oppakken. Ik ben wel positief ingesteld want je kan er toch niets aan doen, het virus gaat niet weg als je gaat zitten sippen. Ik ben maar alleen en moet het dus zelf gezellig maken. Ik moet er wel voor zorgen dat ik het virus niet krijg, dus de boodschappen laat ik door de supermarkt thuisbezorgen. Dat gaat prima. Ik ben heel zelfstandig, altijd geweest en kan mijn dingen goed regelen. Door alles wat ik heb meegemaakt ben ik geworden wie ik ben.

Mijn familie woont ver weg en daarom is het wel heel fijn dat er zoveel aan je gedacht wordt en dat er veel dingen georganiseerd worden. We kregen dit jaar een paasontbijt, er werd muziek gespeeld en er was zelfs een bingo en kregen we allemaal twee bingo kaarten in de bus. Ze houden ook echt in de gaten of je komt kijken, ik zit nogal op de wind dus dan doe ik mijn balkon deur dicht maar dan bellen ze gewoon aan. Ben je thuis, kom we zijn er met wat leuks. Ik heb er voor gezorgd dat er beneden in de hal een bankje is gekomen zodat we kunnen zitten als we even moeten wachten. Als een ander het niet doet dan doe ik het. 

Hoe ik mijn dag doorkom? Ik hou erg van klassieke muziek, er is op televisie een zender die dat uitzendt. Verder lees ik graag, maak een puzzeltje of doe een spelletje. Als ik het ene zat ben dan doe ik het andere. Je moet toch de dag door zien te komen.

Ik heb 8 jaar de Woej gedaan, eens in de zoveel tijd een busje regelen om in Leidsenhage boodschappen te doen, wat lekkers te eten en dan weer terug naar Stompwijk. Maar op het laatst was ik nog maar de enige, dus toen ben ik er maar mee gestopt. Dat vind ik wel jammer, maar ik heb het in elk geval wel gedaan. Dat is wel een motto van mij, als je iets wil moet je het gewoon doen, lukt het niet dan heb je het in elk geval geprobeerd.

Ik heb geen moeite met de regels die vastgesteld zijn, die begrijp ik wel, alleen vind ik het jammer dat als er iets te vieren valt, of te rouwen dat je daar dan niet heen kan. Voorlopig kijk ik voorruit tot september, dan hoop ik dat we weer wat kunnen gaan doen, maar of dat haalbaar is? Dan ga ik toch weer twijfelen en denk ik dat redden we nooit.

Ik hoop ook dat de Soos dit jaar nog kan beginnen, dan ben ik weer van de partij. Jullie zijn goed bezig, jullie vergeten ons niet. Niet alleen in goede tijden, de gezellige dinsdagmiddag, maar ook in mindere tijden zoals nu met het virus houden jullie contact en dat vind ik echt fijn. Ook de Zonnebloem houdt contact, dat ze het jammer vinden dat er nu niets georganiseerd kan worden. Maar ja, we zitten allemaal in hetzelfde schuitje en moeten het met elkaar zien door te komen”.

Coby van der Geest

(uit het boekje (mijn) leven met corona, dat in het begin van de coronatijd, door en voor de leden van Ouderen Soos Stompwijk is gemaakt)

Hallo lieve kinderen

Horen jullie mij zingen; ” Sinterklaas is jarig, zet mijn schoentje klaar.

Licht dat hij het voldoet met……………………, ja wist ik het maar…..? Naast alle vervelende dingen rond het virus, breekt er gelukkig weer een fijne tijd aan! Sinterklaas en Kerstfeest! Heerlijk!

Als je de kerkdienst van zondag 29 november hebt bijgewoond, dan weet je nu ook dat deze dag de eerste zondag van de Advent is geweest. Dat is de voorbereiding op het Kerstfeest! Dit betekent niet het gauw kopen en optuigen van kerstbomen, maar dat is  alvast jouw hartje klaar maken voor dit Grote feest van de geboorte van Jezus! De Christenen ( mensen die in God geloven ) zijn heel blij met dit feest, omdat zij geloven dat God, onze Hemelse Vader is en  ook de wereld heeft geschapen! Zij geloven eveneens dat God Zijn enig geboren Zoon Jezus, op aarde heeft gezonden om de mensen van hun zonden ( foute en niet lieve dingen die de mensen doen ) te bevrijden! Een ander keer vertel ik daar wel meer over, okay? Nu wil ik toch verder gaan zoals beloofd, met de zevende vrucht van de Heilige Geest, n.l:  “GELOOF” Je ziet dat ik hierboven er al een beetje over begonnen ben! Om “Geloof ” nog duidelijker te maken, probeer ik dat uit te leggen aan de hand van een kort  verhaaltje, dat ik een keer ergens heb gelezen: Er was eens een jongen,( ik noem hem Bartje,) die op een mooie zonnige dag met zijn vader uit wandelen ging. Onderweg zagen zij een hele grote en mooie speeltuin met schommels, wippen enz. in het plantsoen staan. O, Bartje rende er meteen op af en wou het liefst van de glijbaan afglijden, maar er stonden er drie! Een kleine voor kleuters, een voor de Midden- en een voor de Bovenbouwers! Op welke zou hij het eerste gaan? Weet je wat, zelf was hij al een grote kleuter (groep 2) dus koos hij voor de kleine glijbaan. Toen hij bovenaan was gekomen, roetsjte hij zonder angst en vol trots naar beneden! Bartje keek niet meer naar zijn vader om, maar zijn vader hield wel “een oogje in het zeil ” Bartje vond het zo heerlijk en besloot nu ook maar van de grotere glijbaan af te glijden! Stapje voor stapje ging hij nu naar boven, want deze was toch wel iets moeilijker dan de vorige! Ja hoor, maar ook dat lukte! Bartje was zo trots op zich zelf en rende nu vol blijdschap en overmoed naar de grootste glijbaan! Hij stond onderaan de trap en begon met voorzichtige stappen tree, voor tree te klimmen, terwijl hij de trap stevig vasthield. Nou nee, dit was toch moeilijker dan hij had gedacht. maar klom rustig maar toch een beetje bang verder. Intussen hield zijn vader hem nog steeds in de gaten! Opeens….. O, wat hoog! Bartje werd nu heel bang en durfde niet verder. Hij begon te huilen en te beven. Nu pas keek hij om zich  heen op zoek naar zijn vader, maar die stond al bij de trap. “O, papa” riep hij, ” wil je met mij de glijbaan af? Ik kan het niet zonder jou! Het is te groot voor mij! ” “Ja hoor” zei papa en kwam ook de trap op. Boven aangekomen, mocht Bartje op papa’s  schoot zitten. Papa sloeg zijn armen om Bartje heen en…. ja hoor, daar gingen zij…. ! Samen roetsjten zij vrolijk en blij naar beneden!

Gelukkig dat alles nog goed is afgelopen en gingen zij weer opgewekt terug naar huis!

Ja, Bartje geloofde in zijn vader. Hij geloofde erin dat zijn vader hem zou helpen en nooit in de steek zou laten. Alleen het idee al dat hij met zijn vader uitwandelen was gegaan, en dat zijn papa gewoon zijn papa is, maakte dat hij zich al altijd veilig voelde! Zo is het ook met mensen die in God geloven! Die voelen zich ook veilig bij Hem! Bartje kon zijn vader wel zien, alleen kunnen wij God niet zien, maar geloven wel dat Hij onze Hemelse Vader is en dat God er ook altijd voor ons is.  Durf met Hem te praten en Hem aan te roepen als je het moeilijk hebt. Als wij eveneens doen wat God van ons vraagt, dan zijn wij ook echte vrienden en kinderen van God. Dan voel jij je ook vrij, blij en veilig bij God, ook al gaat niet alles naar wens, zoals je dat zou willen hebben!

Probeer het maar! Succes!

Nou lieve kinderen, voorlopig laat ik het hierbij, maar eerst nog even dit:

Vertel eens wat:

1)  Geloof je ook in God?

2)  Heb je het een keer of vaker moeilijk gehad en heb je God daarbij om hulp gevraagd?

Creatief bezig zijn:

1) Maak een mooie tekening over het verhaal van Bartje.

2) Kleur die heel mooi in.

Muziek; Tik dit bij Google in:

Mix- ik geloof (75) youtube.

Okay allemaal, tot de volgende keer! Gods zegen, Fijn Sinterklaasfeest en….. Blijf Gezond!

Groetjes en veel liefs,

Olivia (voorleesjuf)

Hoera André 70

Omdat André Bayens op 29 november 70 jaar jong is geworden zijn wij afgelopen zaterdag even langs geweest bij hem op zijn vertrouwde plek aan de Huijssitterweg, nu Veenpoldersweg geheten. Antiekboerderij de “Nootedop” is aan het afbouwen, maar André is nog steeds in een deel van het pand te vinden. Het pand is nu omgebouwd is door Pieter van Rijn met zijn familie tot een prachtig verkooppunt van heerlijk vlees van “Le Jean”.  Het is dus dubbel interessant om eens een kijkje te gaan nemen daar. Je vindt naast de laatste mooie antieke kasten en andere spullen van André de heerlijke vleesproducten van Pieter. Wat ons wel opviel is de wegwerkzaamheden aan de rondweg. Volgens André wordt het deze week geasfalteerd. Hopelijk zijn de bedrijven en de woningen daar dan een beetje uit de ellende, die het maken van de rondweg hen toch wel gebracht heeft.

André nog vele mooie jaren, geniet lekker met Cock van het kamperen, de kinderen en de kleinkinderen. En succes met de verkoop en het opknappen van de oude meubels.

Aad en Ria