We vinden het niet echt eng maar wel heel erg. Waarom hebben ze het in het begin in China stilgehouden? Nu heeft het zich razendsnel over de hele wereld verspreid en moeten we nog maar zien wanneer er een medicijn ontwikkeld is waarmee het virus onderdrukt kan worden. In Nederland is nu nog niets, ze zijn wel bezig maar of dat nog lang duurt? Wij moeten wel heel goed uitkijken, maar we komen verder nergens dus ik hoop maar dat we het niet krijgen. Maar je weet het niet, want je ziet het virus niet maar het is er wel. Koos gaat wel als het even kan op zijn scootmobiel naar buiten, even een rondje door de polder.
Maar alles is dicht, het is heel saai. Er is geen Soos, de Zonnebloem organiseert niets. Er wordt in het dorp wel wekelijks wat gedaan maar dat is meestal op de Akkermunt en in de Waterviolier. Als je ergens anders woont dan maak je daar niets van mee. Het is jammer dat er niets georganiseerd kan worden waar meer mensen van kunnen genieten. Maar het is wel de positieve kant van het virus, de saamhorigheid die ontstaat, iedereen let een beetje meer op elkaar.
Onze dochter helpt in huis en doet de boodschappen. Op televisie was dat je ook senioren hulp kan aanvragen, maar je eigen dochter is toch meer vertrouwd. De dag kom ik verder wel door, ik zit graag op de laptop te klaverjassen.
Onze eigen kinderen en kleinkinderen komen wel, maar sommige komen ook niet binnen. Ook een verjaardag wordt goed verdeeld, dan komen ze bij ons langs met een gebakje in plaats van dat wij naar hen toe gaan. Ze zijn allemaal op een leeftijd dat ze precies begrijpen wat er aan de hand is. De ene is wel wat banger dan de ander.
In onze eigen familie hebben we er gelukkig nog niet mee te maken gehad. Dat komt denk ik wel door de strenge regels die ze in het begin ingesteld hebben. Al vind ik het wel wat snel dat ze nu alweer gaan versoepelen en bijvoorbeeld de grenzen opengooien. Hoewel dat voor de economie natuurlijk wel heel goed is, want het zal nog wel een poos duren voordat de economie zich weer hersteld heeft. Duitsland heeft bijvoorbeeld de grenzen alweer open. Dat is wel fijn voor de ondernemer, je kan dus gewoon de grens over afhankelijk natuurlijk wat je vervoert. Met potgrond heb je geen problemen maar als je levende dieren vervoert ligt dat anders. Maar ze kunnen beter eerst de bron goed aanpakken en dan pas de gevolgen anders blijf je aan de gang.
We hopen toch dat de Soos weer open gaat, al zal het niet meevallen omdat te organiseren. De ruimte is niet groot en zeker de klaverjassers hebben toch ruimte nodig. Het moet wel veilig zijn natuurlijk maar als dat het is dan komen we wel weer. Hoewel het wel lastig is om boven te komen bij het Dorpspunt, maar dat heeft niets met het virus te maken.
Koos en Bep van Rijn
(uit het boekje (mijn) leven met corona, dat in het begin van de coronatijd, – vorig jaar dus – door en voor de leden van Ouderen Soos Stompwijk is gemaakt)