Ik ben een boek aan het lezen over Mijn Wilde tuin van Meir Shalev, een tip van de bibliotheek,  met als aanbevelende tekst. Elke winter zit ik vol ongeduld naar buiten te kijken of  de lente al is  begonnen. Het lange wachten werd dit jaar verzacht door de  onderhoudende essays. Een aanrader voor iedere natuur– en tuinliefhebber!

En daar lees ik dat iemand op een veldje cyclamenknollen uit komt graven om zijn dorsgenoten mee te verrassen. Al een tijdje stopte hij heimelijk bollen, knollen en zaden in de grond langs straten en op openbare terrein en volgend jaar zouden al zijn bloemen bloeien en zou niemand weten waar al  die bloei ineens vandaan was gekomen.

‘En ga je het ze niet zeggen?’ vroeg ik.

‘Nee. Alleen ik weet het. Voor hen is het een verrassing,’ zei hij met zo’n stralende glimlach dat hij zelf een grote bloem leek’. 

Strooi het opgespaarde zaad van die prachtige koren– en klaprozen uit in de bermen langs het achterpad, langs het fietspad of fietspaden. Nu de bermen langer niet gemaaid worden voor het betere bijenwerk hebben we daar straks lang plezier van.  We kunnen samen van Stompwijk een fleurig dorp maken.

Petra