Agnes laatste wekelijks praatje

Lieve leden,

Anderhalf jaar lang heb ik met heel veel liefde en plezier elke week mijn belevenissen van en namens de Ouderen Soos Stompwijk in de Dorpsketting geplaatst.

Wat begon als noodzakelijk kwaad met het afzeggen van uitjes die op de activiteitenkalender stonden en de wekelijkse soosmiddag, mondde uit in een wekelijks wel en wee van mijzelf, leden en de hele wereld.

Maar soms komt er een moment dat er ongewild iets gebeurt in je leven waardoor je voor een keuze komt te staan en in deze situatie is dat stoppen of doorgaan met mijn stukjes in de DK en inherent daaraan ook met mijn functie als secretaris van de Ouderen Soos.

De keuze was moeilijk, ik heb er nachten van wakker gelegen, maar ik heb de laatste jaren wel geleerd te luisteren naar mijn lichaam en dat heeft mij moeten doen besluiten mijn functie per direct neer te leggen.

Maar wat zal ik jullie missen, de helaas korte periode dat ik meedraaide bij de gezellige dinsdagmiddagen, voordat het Covid- 19 virus roet in het eten gooide en we moesten sluiten. Maar ook tijdens de sluiting ben ik door blijven gaan en iedereen kon altijd bij mij terecht. Ik ben blij dat velen van jullie daar dan ook gebruik van hebben gemaakt. Bij de mogelijke start van het nieuwe seizoen, wanneer deze dan ook zal zijn, zullen jullie mij dus niet meer zien.

Ik wens alle leden het allerbeste toe, veel liefde en gezondheid en hoop dat het niet te lang meer duurt voordat jullie weer gezellig op de dinsdagmiddag in het Dorpspunt bij elkaar kunnen komen.

Voor de laatste keer dan ook een gedichtje, ontstaan tijdens de slapeloze nachten van afgelopen week:

het mooie van herinneringen is

ze blijven voor altijd

in je gedachten en in je hart

ken je mij werkelijk

of denk je dat maar

zie je de blik in mijn ogen

waarmee ik zoveel zeggen wil

ik geloof het niet

want er zal niemand zijn

die de wereld en de mensen door mijn ogen ziet!

Hartelijke groet, Agnes Hofstede

Afscheid nemen doet pijn

Zoals u in het bovenstaande stukje heeft kunnen lezen, gaat Agnes ons én u verlaten.

Wij betreuren, maar respecteren haar besluit. Maar o, wat zullen wij haar gaan missen. Agnes, namens alle leden én de leden van ons bestuur: bedankt voor je tomeloze inzet tijdens de periode, dat jij ons bestuur hebt versterkt.

Graag tot ziens, Trees van Velzen, voorzitter