Na alle eenzame opsluitingen is het sinds 1 juli weer toegestaan met grotere groepen dan 4 personen op ’s lands wegen te bewegen. Stormachtige windstoten gooiden vorige week een hoop roet in het eten voor een eerste start. Slechts een beperkt aantal die-hards heeft de elementen die dag getrotseerd en een rit gereden.
Afgelopen zondag was dat even anders: zonder wind, zonder regen, met een uitstekende temperatuur in een heerlijk zonnetje werd de parkeerplaats van Stompwijk ’92 om 8:30 uur groots gevuld met een enorm aantal in het nieuwe rood-zwart geklede fietsers. Je merkt dat iedereen het in-de-groep-fietsen-gevoel heeft gemist en verheugd is om weer eens “ouderwets” met de club op pad te gaan.
Door beperkte mogelijkheden in de horeca rijden we de komende tijd niet volgens de toerkalender, de captains kiezen zelf ad hoc een route en waar mogelijk een koffiestop. De weersomstandigheden zijn nu van belang bij de keuze van de route. Het ontbreken van de wind maakt zo een keuze best moeilijk, je kunt dan immers gewoon alle kanten op. Voorbereiding van de rit door de captain is dan op het laatste moment. Het is daarbij niet verwonderlijk dat er dan bij tijd en wijlen eens een stukje omgereden wordt.
De A3 koos zondag voor koers naar Baambrugge, een lange rit door het Groene Hart en de Ronde Venen. Tot aan de koffie hadden we door toevoeging van een paar extra bochtjes in de rit ruim 60 km op de teller staan in een redelijk rustig parcours. Tijdens de terugweg was dat wel even anders, dan blijkt dat de rest van Nederland ook voor het eerst in korte broek en zonder jas erop uit is getrokken en vreemd genoeg lijkt het erop dat wij al die piepeltjes als tegenligger hebben ontmoet… Langzaam maar zeker ontstond er een drukte van jewelste op de fietspaden en smalle wegen. Iedereen met zijn of haar door niet gebruikt vakantiegeld aangeschafte e-bike moest deze dag ook de nieuwe bolide maar eens uitproberen. Dan wordt het toch een flinke uitdaging het beperkte aantal vierkante meters fietspad te verdelen onder alle gebruikers, rekening houdend met 1,5 meter afstand tot je tegenligger of andere passant. Richting Stompwijk bevond mijn persoontje zich achterin de groep. Dan kijk je eens goed om je heen en zie je dat het gezamenlijk gedrag van alle weggebruikers vergelijkbaar is met een kudde koeien die voor het eerst in het voorjaar de stal verlaat. Tegelijkertijd zie je pas goed hoe kort de lontjes van veel tegenliggers zijn. Als je maar iets te dicht in de aura van deze tegenligger komt proef, lees en hoor je de irritatie. Mijn vocabulaire met schuttingoorden is zondag weer aanzienlijk vergroot. Toegegeven: bij onze groep waren tijdens de rit rij technisch ook nog wel enkele verbeterpuntjes aan te merken. Opvallend is wel dat het fietsen in grote groepen niet meer vergelijkbaar is met voorheen. Inpassen van Social distancing is nog wel een uitdaging en zal nog wel wat tact van onze leden gaan vragen. Toch hoop ik dat ieder zijn weg in deze “nieuwe” wijze kan vinden en dat we zonder problemen de resterende maanden van het fietsseizoen nog volledig kunnen genieten van de toerritten op de zondagen. Denk en zorg dus goed aan jezelf, je fietsmaten en toon respect voor de overige weggebruikers. Tot de volgende rit en blijf gezond.
Hans Nieuwland
De A1 vertrok wederom met 16 man. Een grote groep dus en vanwege een verwachte zwakke noordenwind was de keuze voor de koffietent op Cruquius gevallen en had ik het Theehuis aldaar geïnformeerd over onze komst. Cruquius staat voor velen synoniem aan Rondje Ringvaart, maar omdat iedereen dat rondje wel kent reden we deze keer een iets aangepaste route. Via Meerburg en de Leiderdorpse Bospolder hadden sommige al wat nieuwe fietspaden op hun pad en daarna de wel bekende weg naar Oude Wetering. Het rondje zelf werd bij Aalsmeerderbrug onderbroken door af te slaan en dwars door Schiphol en de Schipholtunnel te rijden. Wel iets meer verkeerslichten dan gedacht. Ondanks dat het op zondagochtend nog heel stil is daar en veel vliegtuigen nog geparkeerd staan hadden we iets te vaak ‘rood’ naar onze zin. Toen we bij Nieuwe Meer weer langs de ringvaart uitkwamen kon nog even het gas erop tot aan Cruquius. We hadden daar een deel van het terras voor onszelf en dat was wel relaxed. Op de terugweg maakten we het rondje af en was het daarna weer even omschakelen en terugschakelen naar een iets rustiger tempo. Het werd ook bij ons al wat drukker op de fietspaden. Na ruim 115km waren we weer terug in Stompwijk.
Arno van Rijn
Verslag A2, Haarzuijlen
Zondag 12 juli, prachtig weer, het zonnetje schijnt en ik heb veel zin om een stuk te gaan fietsen. En ik ben niet de enige die er zo over denkt, heel veel fietsers die zich hebben verzameld op het parkeerterrein van Stompwijk ’92. Ondanks dat vorige week al in groepsverband gereden mocht worden maar de weersomstandigheden toen niet ideaal waren, voelt het vandaag aan als de eerste echte officiële rit van het nu al gedenkwaardige jaar 2020. Zo dacht de voorzitter er waarschijnlijk ook over, in een bevlogen speech opende hij het clubrittenseizoen 2020, gaf en passant ook nog wat nuttige adviezen mee en wenste iedereen veel plezier!
De A2 vertrok met 14 man, één nieuw lid (welkom Dirk!), vrijwel iedereen gestoken in het nieuwe fraaie rode tenue. Eén deelnemer verscheen echter nog in de vorige outfit oranje-blauw. Kan zijn dat André al maandenlang de Dorpsketting niet meer heeft gelezen (mededelingen TC Stompwijk) of het nieuwe tenue al op marktplaats heeft geplaatst, het was in ieder geval een grappig gezicht om het oude en nieuwe in één peloton te zien rijden. De A2 kapiteins Frans en Arie hadden een fraaie route richting Haarzuijlen bedacht. Maar het was toch even wennen om weer met een grote groep te rijden, de tegemoetkomende racefietser in de bocht op het bruggetje van de Slootweg bij de Noord AA kon maar ternauwernood worden ontweken. Voordeel was dat iedereen daarna direct scherp was! En het was ook goed opletten toen we dwars door een koppel ganzen die op de weg en links en rechts van de berm stonden, panikeerden en opvlogen, heen moesten fietsen en ontwijken. Ontzag voor een peloton fietsers hebben deze vogels totaal niet! Route richting Boskoop, Alphen aan de Rijn en daarna vervolgens langs de Meije. Een prachtige omgeving maar de weg is smal en tegemoetkomend verkeer is hier altijd een gevaar. Achter elkaar aanrijden is hier het credo en dat ging prima!
Daarna dwars door het mooie polders landschap richting Breukelen, waarna de route verder werd vervolgd richting Haarzuijlen. Het pittoreske dorpje heeft een prachtig plantsoen waar het heerlijk toeven is, een ideale plek voor een stop. Onder de bomen lieten we ons de koffie en appelpunt meer dan goed smaken. Even lekker bijpraten, de laatste roddels doornemen en een beetje slap ouwehoeren, het is toch wel erg leuk en gezellig om weer met onze fietsclub op pad te mogen!
“Fietsen is maar bijzaak”.
De terugweg vanzelfsprekend beginnend met de route langs het kasteel de Haar. Een prachtig kasteel, zowel van buiten als binnen. Tip, ga dit kasteel eens op een vakantiedag bezoeken en van binnen bekijken (er zijn rondleidingen), echt een aanrader en een bijzondere belevenis!
Met de wind in de rug werd er daarna in een strak tempo terug naar huis gefietst. De wegen die werden gekozen waren zeker weer zeer de moeite waard. Wel werd het steeds drukker op de weg dus het was extra oplettend rijden. De route terug verliep richting Woerden, Bodegraven, Boskoop, Waddinxveen en rond 13.00 uur waren we weer terug in Stompwijk met 112 km op de teller. Kan niet anders zeggen, iedereen was goed in conditie ondanks dat we maanden niet met de club hebben gereden, ik zeg chapeau, mannen! En ik zie uit naar de volgende clubritten, zeker als we zulke prachtige tochten zoals deze zondag mogen beleven!
Loek van Santen
De C1 groep, had pech!
Was er vorige week een matige opkomst, mede door de harde wind. Nu was het super, 75 fietsliefhebbers telde ik! Maar dat had natuurlijk met het mooie weer te maken, weinig wind en een zonnetje erbij. De voorzitter hield een korte toespraak en stuurde iedereen de weg op met de waarschuwing let vooral goed op, rijd veilig (in ons groepje van 13 telde ik al 10 helmen) en denk om de medeweggebruikers. Als dan alle groepen één voor één vertrekken staat Jan met een lekke band! Na een klein kwartiertje gaan wij ook op weg na een bandenwissel. De route is naar de koffietent in Katwijk. Via de Kniplaan en Overhaalbrug, die in onderhoud is, kunnen we over een naastgelegen ponton-brug. Door de Horsten en een mooie route door Wassenaar via Meyendel waar we het geluk hadden een klein hertje te zien springen. Door de duinen rijden we achter elkaar voor ieders veiligheid. Bij de strandtent staat een grote tafel op het terras waar we met gemak allemaal kunnen zitten. De koffie wordt snel geserveerd, met natuurlijk het overheerlijke likeurtje erbij. Iedereen is blij om elkaar weer te zien en spreken inclusief de gastrijdster Mariska, die het tempo prima bij kon houden. Na de koffie moeten we deze heerlijke plek toch weer verlaten en rijden Katwijk weer uit. Wel met hindernissen en hier en daar klunen door het zand vanwege werkzaamheden. Door Wassenaar, langs het Valkenburgse meer naar de Korte Vliet en helaas….op de Noordbuurtseweg riep Jan weer lek…..! Gelukkig had hij nog een bandje en was het snel gepiept. Met zijn 5en gewacht tot het klaar was, de rest ging alvast naar huis. Om 12.15u waren wij ook thuis en kreeg de band van Jan nog wat lucht erbij met een “echte” pomp! Weer 50 km. erbij op deze prachtige dag.
Annie van Rijn
Ook aanstaande zondag staan we weer om 8.30u klaar voor de start bij de sporthal. De bestemming blijft voor velen nog een verrassing.
