Categorie archieven: ingezonden

Onbegrip over optreden gemeente…..

 

Onbegrip over optreden van gemeente………

 

……….‘die automobilisten op de A4 belangrijker vindt dan het welzijn van de inwoners van Leidschendam-Voorburg!’

Recreanten, verenigingen, raadsleden en andere direct betrokkenen bij Vlietland en de Vogelplas Starrevaart zijn onaangenaam verrast over het gebrek aan medewerking van de gemeente om groene geluidwerende voorzieningen aan te leggen langs de A4.  De provincie Zuid-Holland wil deze voorzieningen voor haar rekening nemen om het lawaai van de Rijksweg A4 en het zicht daarop tegen te laten houden. Zo kan de kwaliteit van de Vogelplas en Vlietland nog meer worden verhoogd en kunnen bezoekers er genieten zonder last te hebben van de A4. Desondanks weigert de gemeente Leidschendam-Voorburg tot nu toe mee te werken aan het realiseren hiervan. Het gevolg is dat er massaal protest is en wordt aangetekend tegen deze opstelling van de gemeente. Men hoopt en verwacht dat de gemeenteraad op basis van alle aangeleverde informatie alsnog medewerking zal verlenen.  

Tijdens een druk bezochte informatie- en overlegbijeenkomst op 13 december jl. in Vlietland is gebleken dat verenigingen, organisaties en raadsleden die vele tienduizenden mensen vertegenwoordigen, geen begrip hebben voor de argumenten van de gemeente Leidschendam-Voorburg om niet mee te werken aan de geluidwerende voorzieningen.

In het kader van de herinrichting van de Meeslouwerplas in Vlietland is na lang onderhandelen overeenstemming bereikt tussen de provincie, Recreatiecentrum Vlietland en natuur- en milieuorganisaties, over het plaatsen van geluidwerende voorzieningen ten behoeve van de kwaliteit van natuurontwikkeling en recreatie.

Voor meer informatie kunt u zich wenden tot:

Wim ter Keurs tel. 071-5613043            

Bart Carpentier Alting tel. 071-5612100

 

Rondaom de kerk

Rondom de kerk

Het blad “Rondom de Kerk in en om Leiden” ligt weer achter in onze kerk. Hierin hebben wij als parochie een pagina om ook andere parochies waarmee we een cluster vormen te laten kennismaken waar wij mee bezig zijn. En kunnen wij ook van anderen leren. Dus leest u het eens door. We zijn al weer volop bezig voor het nieuwe nummer, dat in februari verschijnt. Zo werkt dat nu eenmaal. Mochten er werkgroepen zijn die nieuwtjes hebben; dan graag snel inleveren. En U kunt natuurlijk ook iets laten schrijven.

 

Iedereen die dit jaar heeft

meegewerkt:

nog hartelijk bedankt en alle werkgroepen

Zalig Kerstfeest en veel succes in het nieuwe jaar!

 

Antoon van Santen en

Agnes van Boheemen- Vollebregt

 

Gedicht

Gedicht

 

Wij hebben U niets meer te zeggen, Heer,

omdat wij alles van het kerstfeest weten;

Uw wond’ren zijn voor ons geen wond’ren meer,

Uw bijbel is tot op de draad versleten.

 

Genade is voor ons niet meer dan recht,

en engelen bestaan alleen in dromen;

De grote blijdschap kennen wij maar slecht,

soms lijkt het, of Gij nimmer zijt gekomen.

 

Het: “Eer zij God” is enkel een cliché,

Of slechts een vrome wens van enk’le dwazen,

En “Vrede op aard” , daar vangt Gij ons niet mee:

Stelt G’ons Uw wet – Wij glippen door de mazen.

 

Wij hebben voor Uw heerlijkheid geen tijd,

Door duizend dingen in beslag genomen –

Als Gij niet Zelf een weg voor U bereidt,

zult   Gij ons hart niet binnen kunnen komen.

 

Nel Benschop

 

Ingezonden door

Agnes van Boheemen

Waarvoor onze dank

 

Krstcadeaus onder de kerstboom in de Bles

  DSCF6418

Kerstcadeaus onder kerstboom in de Bles

 

Tijdens het wilddiner op zondag 11 december zijn een aantal cadeaus ingekocht om onder de boom te leggen.

Annette Notenboom-Waayer heeft een cadeau onder de boom voor haar zus Astrid omdat ze altijd voor heel veel gezelligheid zorgt in haar huis en voor iedereen klaar staat.

Astrid en Anton van der Haar leggen een cadeau neer voor Sjaan de Geus omdat ze altijd voor iedereen en haar kinderen klaar staat. Ze stelt zichzelf op de laatste plaats. Ze weet altijd iets positief uit het leven te halen. Een vrouw met een hart van goud, zulke mensen zijn met een lichtje te zoeken. Heel veel respect voor deze zorgzame moeder en zus van Nico.

Het volleybalteam Sixpack legt een cadeau neer voor Leo v.d.Akker, omdat hij een van de 3 Leo’s is en ondanks zijn ziekte altijd weer boven zichzelf uitstijgt om de bal erin te slaan. Helaas heeft hij nu een ongelukje met zijn hand  gehad en is daardoor even uitgeschakeld, maar we wachten op hem.

Klaas Abelsma legt een cadeau  neer voor Greet Romeijn omdat zij op donderdagavond in haar eentje de bar runt bij Stompwijk ’92  en daarnaast  hun huis onderhanden neemt. Verder leeft zij zich uit met haar kleinkinderen en sport zij nog enkele keren per week. Wat een kanjer!

Leo Oliehoek en Leo de Haas hebben een cadeau voor Fred van der Poel, omdat hij na maandenlange revalidatie nu weer lekker thuis is en op de weg terug.

Tim en Marin van Rijn leggen een cadeau voor hun oma’s en opa omdat ze nog zo lekker kwiek zijn en genieten van elkaar en het leven.

Irene heeft een cadeau onder de boom voor Marije omdat ze de liefste en knapste moeder voor baby Luna is.

Kelsey Boon heeft een cadeau onder de boom voor het team van het Blesse Paard omdat we met zijn allen een knallend succes van het wildfeest hebben gemaakt.

Kees Juffermans legt een, door hierboven genoemde Annette eigen gebreide sjaal, voor zijn buurvrouw Annie van Rijn, omdat ze zich met kerst best wel eens alleen zal voelen.

Leo en Loes leggen een cadeau neer voor Joke en Kees Juffermans met de wens dat zij heel veel geluk en plezier in hun nieuwe woning mogen beleven net zoals op de boerderij.

Loes de Haas, Astrid van der Haar en Els Abelsma leggen een cadeau neer voor Petra Oliehoek omdat ze veel tegenslag heeft gehad met haar nieuwe heupen. Tot twee keer toe speelde een bacteriële infectie op en  ze heeft totaal 10 weken in het ziekenhuis gelegen. Ze blijft altijd positief denken en weet het goede in de mensen naar boven te halen.

 

Hart

 

Hart

 

Naar aanleiding van de oproep in de Dorpsketting over het geven van cadeaus willen wij graag reageren. We zijn afgelopen jaar opa en oma geworden van 2 prachtige kleinzonen (echte wereldwondertjes) en wij zijn overstelpt met mooie felicitaties, prachtige kaarten, telefoontjes geweldig allemaal.  Maar de mooiste verrassing was, nadat de storm was gaan liggen, dat wij werden verrast door een hele lieve kaart van Jack Luiten uit Zoeterwoude. Dat was een prachtig cadeau, we waren er allebei ontdaan van, Jack bedankt.

Hieronder nog een gedicht dat mooi verwoord dat het geen luxe grote cadeaus hoeven te zijn, als het maar met het hart wordt gegeven dan is het fijn.

 

                                   HART

 

         Het is niet nodig iets te kopen

Geef cadeautjes met je hart

Sla een arm om een schouder

Bied een steun aan jong of ouder

 

Het mooiste dat je geeft

Komt rechtstreeks uit je hart.

Een lach op het gezicht

Is een beloning in het licht

 

De smart die je ziet om je heen

Gaat rechtstreeks naar je hart

Door het verzachten van die pijn

Zal een glimlach de beloning zijn

 

Toon medeleven, toon een traan

Maak vrede in je hart

De mensen worden rijk, al zijn ze arm

Zij die zich koud voelen worden warm

 

Toch is het soms zo moeilijk

Te geven met je hart

Maar als je hart zich openbaart

Is het leven veel meer waard

 

We wensen ieder veel mooie hartcadeaus, Peter en Coby Zuidgeest

 

Het concert

  sw-dickens

Het concert!

 

Het ‘wij komen tesamen’ klonk uit de kelen van een vrouwenkoor. Ze stonden opgesteld in de ontvangsthal op de derde verdieping van het Rijnland Ziekenhuis in Leiderdorp. Ik lag onlangs plotseling in het ziekenhuis i.v.m. een acute dikke darmontsteking en één dag vóór dit concert kwamen tijdens het bezoekuur twee enthousiaste dametjes van de organisatie mij vragen of ik dit concert wilde bijwonen. Schoonzus Petra en Marga waren op dat moment bij me op ziekenbezoek. Mede door hun aanmoedigingen, zit ik u op één van een achterste rijen van een geïmproviseerde ‘concertzaal‘.

Concerten vind ik leuk. Nog kort geleden heb ik het concert van een jaren’80 rockband bijgewoond. Samen met een neefje, ben ik getuige geweest van een optreden van de Canadese band Saga. Niet de bekendste band, maar wel een band die al vanaf 1971 een begrip is. Geweldig hoe die mannen nog te keer kunnen gaan op hun gitaren! Het publiek wat tijdens zo’n concert rondloopt, ziet eruit als uit de hippietijd. Lange haren, T-shirts van concerten met de namen van diverse rockgroepen van die tijd, alleen de volslanke lijven zijn verandert in dikbuikjes en gerimpelde gezichten.

Nu zat ik met me zestigste tussen een publiek van gemiddeld 75 jaar en ze zijn hier allemaal  aanwezig omdat er iets niet klopt aan de gezondheid of ergens aan moet worden gesleuteld.

Dit was toch wel wat anders, een Koffieconcert uitgevoerd door de:

Dickens Ladies. Een koor van zo’n 12 dames van ongeveer 50 jaar oud, gekleed in lange jurken met sombere kleuren en voorzien van capuchonachtige hoofdkapjes die met een elastiekje om de kin klemmen. Vooraf aan dit concert liep een team van pittige 70ers de boel te regelen.

Een magere, iets naar voren gebogen man, liep druk midden in de ontvangsthal te wijzen waar iedere toeschouwer moest worden geplaatst. Want niet iedereen zoals ik, was lopend naar deze voorstelling gekomen. De met rollators, rolstoelen en in ziekenhuisbedden aanwezige patiënten werden keurig in rijtjes gezet. Vóór mij stonden drie rolstoelpatiënten. Links van me een dikke vrouw met kort witblond haar. In het midden een klein kaal mager mannetje en rechts van me een grote brede man met voor zijn leeftijd nog veel haar. Ik schat ze alle drie rond de tachtig. Schuin achter me stond een rij oude fauteuils, daarop hadden de rollatorhouders plaatsgenomen. Op één ervan zat een dikke bolle man met een appeltakje tussen zijn lippen, wat van links naar rechts door zijn mond rolde. Met zijn slaperige ogen keek hij rond en wachtte op het begin. Met een apart gevoel zat ik zelf ook op de start te wachten en vroeg me op dat moment af waar ieder van mijn eigen gezin zich bevond! Marga was, zover ik wist, bezig met het maken van kerststukjes. Een hobby die ze graag doet en al zeg ik het zelf, heel goed kan! Zoon Tim hing op dat moment met een Jumbojet 747 boven de oceaan en vloog met vriend Sander richting Curaçao voor een korte vakantie. Na drukke opnamedagen voor de televisieserie ‘Moordvrouw‘ welke binnenkort wordt uitgezonden, was dat hard nodig. Zoon Sjors moest thuis zijn en net wakker van een film/uitgaansavond en zat waarschijnlijk aan de koffie. Ook hier werd de koffie geserveerd met een lekker koekje.

De grote brede man rechts werd gevraagd of hij ook koffie wilde. Hij antwoordde: ‘Ik snap niet waarom ik hier zit!’ Het klonk nogal bedreigend. ‘Nou, voor de muziek, maar wilt u niet een kopje heerlijke koffie?’ vroeg de vrijwilligster, een over de top geklede vrouw die haar rondingen in een veel te stak pak had gestoken en een make-up op had waarmee ze 20 jaar jonger wilde lijken. ‘Nee!’ zei de oude man nors, ‘ik wil naar de dokter, daar kom ik voor!’ De man, die wegens zijn leeftijd duidelijk wat de weg kwijt was, foeterde nog even flink door, maar ging uiteindelijk overstag. De koffie die hij kreeg bleek ineens wel gewild.

Nadat iedereen ook een A4tje, met daarop drie nummers uit het repertoire van het koor had gekregen, pakte de koorspreekster de microfoon. ‘Kunt u mij horen?’. Hiermee deed ze een soundcheck! Het rare van deze vraag was dat notabene de voorste rij mensen ‘nee’ schudden!? Ze trok zich er niets van aan en het koor zette het eerste nummer in. De dikke vrouw links van me wilde wel meezingen en keek op het A4tje. Het nummer stond er niet op! Diverse malen draaide ze het briefje om en keek ze bij de buren, maar hoe ze ook zocht van meezingen kwam niets. Het volume van de 15 dames was niet hoog en rekeninghoudend met mensen op hoge leeftijd die doorgaans problemen hebben met het gehoor, vroeg ik me af of de voorste rij het wel kon horen, laat staan achterin.

Ik zelf hoorde het wel goed, maar de liedjes die het enthousiaste koor ten gehore gaf, gingen mijn oren een beetje voorbij. Ik genoot meer van de luisterende mensen om me heen. Er was iemand die keihard meezong en niet zuiver. De valse noot er tussen moet de dirigent waarschijnlijk hebben wel geïrriteerd, maar om er wat van te zeggen was ook wat. Een ander bewoog zijn lippen, maar dat liep niet altijd synchroon met het liedje. De bolle man met het appeltakje in zijn mond was al na het tweede liedje in slaap gevallen en het takje beugelde aan zijn lippen. In de laatste regels van een liedje liep de koorspreekster naar de microfoon. Heupwiegend met een postuur waarmee ze aangaf de belangrijkste te zijn, stak ze trots een lang verhaal af over het ontstaan van hun koor. Het kleine mannetje recht voor me zat tijdens het gehele concert constant in zijn rolstoel te draaien. Het was duidelijk dat hij eruit wilde, ‘Mag ik nu niet eens even rondlopen en vrij zijn’, bromde hij. Hij bleef etteren en probeerde tal van keren te gaan staan, wat hij blijkbaar niet meer kon. Hij zuchtte en kreunde van ‘nou moe’ en ‘tjonge jonge’ Hij had het duidelijk niet naar zijn zin. Een begeleider was bereid om hem tijdens een lied naar zijn bed terug te brengen. Dat was een heel gerommel met al die rolstoelen die in de weg stonden. Toen hij eindelijk vrijbaan had en de koorspreekster door de zaal riep: ‘Vinden jullie het leuuk?’ stak hij zijn hand omhoog en zei: ‘Ik ga! ’

Gelukkig genoten de meeste concertgangers wel van de kerstliederen die het vrouwenkoor ten gehore bracht en zongen uit volle borst mee. Alleen de Nederlandstalige dan, de Engelse waren te moeilijk.

Het laatste nummer was “We Wish You A Merry Christmas” en dat klonk wel bekend. Plotseling wilde de dirigent dat er meegeklapt werd en zette dat wel zo hard in, dat de bolle man schuin achter me wakker schoot en zijn sabbeltakje liet vallen. Hij keek met zijn wazige ogen rond en zei: ‘Heb ik iets gemist?’ ’Ja’ zei ik: ‘het begin van een aantal gezellige feestdagen’!

De kerst is begonnen!

Fijne dagen allemaal.           Frans Oliehoek

Cadeautje van Sint voor de Kerstman

kerst en sinterklaasSinterklaas legt voor de Kerstman een cadeautje vol met wijsheid en onvermoeibaarheid onder de boom. De wijsheid om voor ieder een passend cadeau te verzinnen (Want ik heb zelf gelukkig het grote boek). En de onvermoeibaarheid omdat het toch een hele toer is om de laatste avond iets onder al die bomen te leggen. Ik wens de Kerstman daar veel geluk bij.

 

Groetjes de Sint

 

Nog enkele cadeautjes

Corrie Luk geeft Annie van Rijn een cadeautje omdat zij op veel gebied actief is en omdat zij

o.a. tijdens het seizoen met de fietskring voor leuke fietsroutes en gezellige koffiestops zorgt.

Toon van Santen geeft zijn Corrie een cadeautje, opdat zij spoedig mag genezen van haar operatie en daarna weer van allerlei

dingen kan gaan genieten.

Trees geeft haar zus Bep een grote bos (ma)de-liefjes, omdat zij haar de afgelopen jaren zo vreselijk heeft gemist.

Lia van Marwijk legt een cadeau onder de kerstboom voor Fred v.d. Poel, omdat hij ‘n heel moeilijk jaar heeft gehad ná zijn val en

revalidatie

 

Lekker recept voor eend

  eend

Lekker recept voor eend

 

Benodigdheden:

– 1 eend van ca. 5 kg.

– 2 grote flessen schotse whisky.

– 500 gr. speklapjes.

– 1 fles olijfolie.

Bereiding:

– De eend larderen en de binnenkant inwrijven met peper en zout.

– De oven 10 minuten voorverwarmen op 180 graden (stand 6-7).

– Een longdrinkglas voor de helft vullen met whisky.

– De whisky opdrinken gedurende het voorverwarmen van de oven.

– De eend op een vuurvaste schotel leggen en een tweede glas whisky inschenken.

– Het tweede glas whisky opdrinken en de eend in de oven zetten.

– Na twintig minuten de oven op 200 graden zetten en twee glazen met whisky vullen.

– Beide glazen opdlinken en de scherven van het eerste glav oplaapen.

– Nog een halff glav insjenke en opdlinke.

– Na een halff uuj de hoven opedoen om deend te sjekke

– Blandwondesalv in de batkaamer gaan naale en op de bovekant van de linkehand doenn.

– Deh hove een sgop geve.

– Twee glave wiski insjenke ent middeste glav leegdwinke.

– De nove opedoen naadatte eerste glav leeggis en de sjotel vastpakke.

– Blantwondesalf op de binnekant van de regthand doenn en deend oprape.

– Deend noggis oprape en met een handoek de bwantwondesalf van deend vege.

– De hande ontfette med viskey en de tupe salff weerr oprape.

– Tkapotte glazzepvege enn deent trug in de hove duuwe.

– Deentuitsgelde en hardur duuwe.

– De tweeede flez wiki opedoen en wee ofereindsette.

– Opstaan fan de floer en de zpekreepjus onder de kaast veege.

– Noggis plobeern opsstaan wan de vjoer en… togmaa blijfe sitte…

– Ui vless dlinke wandte glave sijn kabot.

– Denoven afsette, dooge sluite en omfalle.

Véél succes en smakelijk eten!

 

Ingezonden door Agnes van Bohemen