Onze hond is eindelijk gewend aan haar nieuwe leefomgeving. Vlak na de verhuizing was ze nogal van slag. Tijdens de dagelijkse wandelingen rook ze niet de geurtjes die ze gewend was en kwam ze niet de honden tegen die ze gewend was. Hoe leg je dat zo’n beest ook uit? Je kan moeilijk even een goed gesprek houden want daar snapt ze toch niets van, alhoewel er zat mensen zijn die wél met hun hond praten en er ook stellig van overtuigd zijn dat de aangesprokene precies begrijpt waar het over gaat. Toch kan ik, momenteel, gerust zeggen dat ons zesde gezinslid beter luistert dan onze jongste zoon….Die dacht van de week, toen ik de schuifpui had geopend omdat we zijn broers uit school gingen halen, leve de vrijheid en ik loop alvast de tegelloze tuin in want papa moest zijn schoenen nog aandoen, om vervolgens met beide voeten midden in een diepe plas te gaan staan! Om gek van te worden!
Daar krijg ik nou het LPF gevoel van. Eten doen ze trouwens allebei heel goed. De hond heeft nooit genoeg en Sil heeft ook nooit genoeg. De hond volgt elk gezinslid door het huis wanneer er voedsel in het spel is, van worteltjes tot koekjes, het maakt niet uit, als je het maar kan eten. Sil idem, alleen is hij wat kritischer want als hem iets niets zint dan spuugt ie het direct

weer uit. Als we warm gaan eten krijgt Sil altijd als eerste zijn bord, dan Sven en Youri en tenslotte ondergetekende en echtgenote. Maar zodra ik ga zitten om te eten heeft Sil al bijna zijn bord leeg en moet ik mijn portie zo snel mogelijk naar binnen werken anders begint hij bij mij te schooien of hij begint te jengelen omdat hij zijn toetje al wil hebben. Dat warme eten gaat er met grote scheppen in, het liefst zoveel mogelijk op één lepel, en wanneer het bijna niet meer te lepelen is, zet ie het bord tegen zijn gezicht om deze schoon te likken, met als gevolg dat zijn hele gezicht onder het eten zit, inclusief zijn haren. Als we spaghetti of rode bieten eten dan heeft dat altijd wel een grappig effect….
Zit je lekker aan een biertje met een (Terschellings) kruidenbittertje 30% alc.) dan kun je er donder op zeggen dat hij het voor elkaar krijgt om een slok achterover te slaan, zonder ook maar één spier te verrekken. Het bier laat hij staan….Zoals ik al zei: Hij is nogal kritisch!
Arjen Veldhuizen