Op het stuk in onze vorige Dorpskettting van Thea Ambagtsheer over de Stichting Kinderhulp Roemenië (SKR) en hun kerstpakkettenactie hebben we veel reacties gehad. Op 4 november vertrekt het SKR hulptransport naar Sibiu in Roemenië. Met dat transport gaan de goederen mee die u in het afgelopen jaar aan de SKR heeft geschonken plus nog eens 700 kerstpakketten voor 700 Roemeense gezinnen.
Dat het schrijven van vorige week veel mensen heeft geraakt, blijkt uit uw steun in woord en daad. Zo kon ik bij de COOP een overvolle boodschappenmand legen om daar pakketten van te maken. En als ik weer eens boodschappen ging doen (volgens Bep wel vijf keer per dag) spraken de mensen mij vaak aan met ‘Hé Theo goed dat ik je tref! Hier heb je wat geld, maak er maar ’n mooi pakket van’. Ook werden er tassen met boodschappen bij mij thuis gebracht die ik zo in een doos kon doen. Bep en ik mochten veel enveloppen met inhoud aannemen, soms met een leuk briefje erbij. Ook van een ouder echtpaar dat me verzocht om van het ingesloten geld een mooi kerstpakket voor de Roemeense mensen te maken.
Een mevrouw uit Leidschendam stapte na het lezen van de vorige Dorpsketting op de fiets en reed naar Stompwijk om me een envelop te geven. Ik vroeg haar naar haar naam, niet uit nieuwsgierigheid maar omdat ik alles goed wil bijhouden. Maar ‘Namen zijn niet belangrijk’ zei ze. We groetten elkaar en wég was ze richting Leidschendam. Ik maakte haar envelop open, noteerde het geld en zag toen dat er nog een briefje in zat. Wat die mevrouw schreef wil ik u niet onthouden. Ik citeer:
‘Armoede????
Ik kom bepakt en bezakt terug uit Leidsenhage. Ging voor een kleinigheidje, zag het een en ander. Heb ik dat nodig? Neen, eigenlijk niet, maar het is wel leuk….
De postbode heeft de Stompwijkse Dorpsketting bezorgd. Even een kopje koffie pakken en dan gezellig lezen… En zo kom ik bij het artikel over ene meneer Theo van der Meer over de situatie in Sibiu. Het raakt mij. Geen zielig verhaal; wel harde realiteit. Maar ook het verhaal over zijn gedrevenheid om er, samen met een grote groep vrijwilligers, iets aan te doen. En dat ‘iets’ houdt dan in – simpel gezegd – het inzamelen en ter plekke brengen van een stukje welvaart dat wij overhebben…
Ik denk aan wat politiek, vakbonden en media ons in deze tijd steeds maar voorhouden: hoe slecht wij het hebben en hoe somber de toekomst er voor ons uitziet….
Ik kijk naar mijn leuke aankopen… en WAT VOEL IK MIJ RIJK!!’ (einde citaat)
Goed hè! Op mijn lijst noteerde ik ‘aardige Mevrouw uit Leidschendam’.

Wilt u nog een kerstpakket laten maken? Dit is de laatste week dus het kan nog. Heeft u zélf een doos gevuld, wilt u hem dan komend weekend bij ons brengen? We hebben nu al 128 pakketten waarvan we er honderd zelf moeten maken. Goed hè! (Hoewel, 150 is ook een mooi getal!) Theo vd Meer
P.S. Ik ga maar weer eens boodschappen doen.