Zondagmiddag om 14.00 uur stonden de deuren van de sporthal Meerhorst open voor alle liefhebbers van entertainment. Maria van Rijn heeft samen met veel hulp van anderen weer een afwisselende show gegeven.
De sporthal was in de breedte opgemaakt voor diverse optredens, tapijt op de vloeren, rijen met stoelen, gebruik makend van de tribune en vele plat op de kont zitplaatsen voor de kinderen en staanplaatsen voor de ouderen met of zonder kind op hun nek. Zwarte gordijnen, een rookmachine, discolichten en de gehele vloer in de spotlight zijn ingrediënten die zorgden voor de entourage. Disco 2000 van Alfons Belt zorgde voor de muziek, zowel voor de hoofdacts als achtergrond muziek. Theo van Rijn, in een glanzend jasje, was de speaker van de middag en hij babbelde er vlot op los.
Achter de zwarte gordijnen waren de meiden druk van opwinding. Drie kleedkamers waren in gebruik genomen, overal rondslingerende kleding, make up en schoeisel. De naaimachine stond in de aanslag, kledingrekken en grote passpiegels voor de laatste check.
Een draaiboek bij de ingang om te kijken wie er na wie aan de beurt is. Kortom erg professioneel.
Als er een groep optrad, stond de volgende groep al geheel klaar. Soms moest er vliegensvlug verkleed worden omdat men alweer op moest. Van de zenuwen heeft u als publiek, denk ik, weinig gemerkt.
Het eerste deel van de middag stond in het teken van Rock and Roll, met veel liedje van de musical Grease. Een flitsende dansshow van de oudste meiden, compleet met roze pruiken. Gevolgd door diverse groepen van verschillende leeftijden.
Erg veel lef had Anouschka van Velzen , ze deed een solo optreden, aan de hand van een liedje van K3, met een schuin oogje keek ze af en toe naar haar moeder, die aan de zijkant de bewegingen meedeed. Een echte heldin.
Een verrassend solo zangoptreden van Maria met ‘Hopeless devoted to you’ dat ondanks dat ze afgelopen week ziek geweest is, prima werd vertolkt, om maar eens een oud woord uit de kast te halen.
In het tweede deel van de middag werd er vooral op vrolijke nummers gedanst. De ‘zeemannen’ waren indrukwekkend, in paartjes werd er gedanst en soms stonden ze om en om. Ze hadden echt goed geoefend. Ik vond de dansjes erg afwisseling en soms erg verrassend, kortom een tien voor de choreografie.
Swingende tropische muziek wisselde de Arabische muziek af. Haremvrouwen compleet met zwarte ogen keken over hun sjaals heen. De wapperende gewaden werden los gemaakt en aan het eind van het optreden bij de vouw in het midden in haar broek werd gedaan en met hoog opbollende zwaai verdwenen de overige danseressen hieronder. De middag werd afgesloten met de finale waaraan alle danseressen meededen en als je de groep bij elkaar ziet, zijn het erg veel.
De middag werd gesponsord door bedrijven waarvan er altijd wel een of meerdere familieleden meededen. Ik hoop van harte dat u de fooienpot flink gespekt heeft, want kosten noch moeite zijn gespaard om u een flitsende middag te bezorgen.
Ik hoop dat binnenkort de fotopagina van de Dorpsketting eindelijk klaar is, dan zijn de foto’s alsnog in kleur te zien.
Ik ging nat van een miezerig buitje de sporthal in en met het finalelied ‘I am walking on sunshine oh’ in mijn hoofd ging ik weer naar buiten. De zon heeft deze middag in de sporthal staan stralen.
Petra