Eindelijk weer een verslag uit eerste hand van een A2 groep! Deze zondag werd de A2 in drieën gesplitst, waarbij één A2 groep A1 snelheden blijkt te vertonen. Ik heb gelukkig zelf niet in die groep gereden, want de gevoelssnelheid in ‘mijn’ A2 groep lag al hoog zat! (Wat wil je als dit pas de tweede echte clubrit van het seizoen is.) De rit ging naar Maasdijk en dat is voor mij, als geboren Westlandse, bekend terrein. Via Nootdorp, Delft, Schipluiden en De Lier reden we naar Café Rust Wat. Voordat we daar om 10 uur als eerste voor een nog gesloten deur aankwamen, hadden we al wat meegemaakt!
Zo op de vroege zondagmorgen zijn er namelijk meer fietsgroepen die er op uit gaan. Na een uur kwamen we zo’n andere fietsclub tegen en er werd van beide kanten netjes ‘tegen!’ geroepen. We maken onszelf dan wat smaller en normaal gesproken kunnen we elkaar dan prima passeren. Nu ging echter de koprijder van het andere peloton op het moment dat wij elkaar passeerden met een behoorlijk rare beweging de berm in. Onze groep schrok enorm en we stopten om te zien hoe het ging. Kwam die valpartij door ons? Nee toch? Inderdaad waren wij niet de veroorzakers, maar een haas die plotseling het fietspad op sprong!! Met de man ging het naar omstandigheden goed, maar naar de haas durfde ik bijna niet te kijken. Het was een heel naar gezicht om het dier te zien worstelen. De andere groep heeft zich over de haas ontfermd en wij vervolgden onze tocht.
Na de pauze zijn we naar een nieuwe gekke brug gereden: heel steil met krappe bochtjes. Dat vraagt om voldoende afstand bij de start van de ‘klim’. Het bleek al snel dat we dat niet genoeg gedaan hadden, want er viel er eentje om door te weinig vaart. Toch een leuke variatie tijdens de rit, die maffe brug. Vervolgens hebben we een groot deel van de vernieuwde Elfdorpenroute gereden. De pijlen waren nog wel te zien. Het hoorde lekker te gaan met de wind mee, maar in mijn geval stond ik na elk heuveltje weer volledig geparkeerd. Totaal verzuurde benen. Gelukkig kreeg ik af en toe een duw van één van de mannen, zodat ik tot Snowworld kon bijblijven. Daar kwam ik shorttrackers tegen die ik lang niet gezien had, dus de laatste klim kon ik later op eigen tempo doen. Totaal aantal kilometers? Qua gevoel: 150! Maar in het echt: geen idee. Vast rond de 75. Deze week maar eens een batterijtje kopen voor mijn fietscomputertje.
Groetjes, Jolanda Nowée
De A1 reed deze ochtend eerst langs de A12 bij Zoetermeer waar die nacht een nieuwe fietsbrug over de snelweg was geplaatst. Het is een heel gevaarte waar ook nogal wat publiek op afkwam. Enkele tientallen stonden er te kijken. Wij reden maar gewoon door en wachten wel af tot we er ook overheen kunnen.
Na Vlaardingen reden we voor het eerst sinds jaren weer eens door de zgn. “Hel van Maasland”, een hobbelige klinkerweg van zo’n 2 km, die jaren in de Elfdorpentocht heeft gezeten. De meeste kenden deze weg nog wel en bij de eerste klinkers werd er meteen gedemarreerd. Door de harde zijwind en het matige wegdek ontplofte de groep meteen, enkele “nieuwkomers” verbijsterd achterlatend. Aan het eind werd weer gehergroepeerd om rustig naar de koffie te rijden. Ook op de terugweg nog even een verrassing voor de nieuwkomers toen we dezelfde brug namen als waar Jolanda over schrijft. Het is steeds weer leuk om te zien hoe ze reageren op zo’n onverwacht opstakel.
Na bijna 90km waren we terug in Stompwijk, maar omdat geen van de A1 rijders van deze zondag daar (nog) woont ging op de Kniplaan en Meer en Geerweg iedereen al zijn eigen weg naar huis. Diverse andere groepen kwamen we bij Zoetermeer nog tegen, bezig met hun eindsprintje.
Arno van Rijn
Vandaag weer met wat nieuwe vertrouwde gezichten en wat gastrijders van de A, zodat de B met 15 was. Via Leidschenveen, Nootdorp, Ackerdijkse plassen, Vlaardingen, Maasland naar Maasdijk. We zijn weer door mooie natuurgebieden gekomen. Lekkere fietspaden, soms wat smal, maar erg mooi. Een stevige wind en 1 lekke band. De terugreis ging via t Woud en Delft. In Nootdorp gingen de Stompwijkers/Zoeterwouders richting de Golfbaan/Intratuin. De 4 Leidschen dammers weer via Leidschenveen. De spoorovergang bij Roeleveen blijft lastig. Een scherpe bocht, een vluchtheuvel en los grind. Vader Cees ging helaas onderuit. Gelukkig ging het niet hard i.v.m. de naderende overweg. Fiets heel maar zelf veel schaafwonden. Hij viel op de fiets van Lydia, zodat haar wiel dubbelgevouwen werd (zij viel zelf gelukkig niet). Met wat oponthoud zijn we toch (met geleend wiel) allemaal fietsend (75 km) thuisgekomen.
Marianne de Mos
De C groepen
Op de kalender stond voor ons “de Rip”, oftewel Rijpwetering, met de koffietent “De Vergulde Vos”. Ik wilde er wel met een omweg naar toe anders zijn we te vroeg bij de koffie. Dus gingen we via de “Stierenbrug” langs het water om verderop het fietspad te nemen richting Warmond. Maar ojee, fietspad weg !!!
Alleen maar zand en grond. Maar ietsje terug konden we ook op de brug komen en vervolgden we de weg, later door het centrum van Warmond. Dan nog een flink stuk langs de ringvaart met een stevig windje, soms tegen, soms van opzij.
Daarna langs Nieuwe Wetering en de Molenweg. Toen werd het wel tijd voor een bakkie. De C2 had het al bijna op en hadden de kortere route via Koudekerk gereden. We konden, voor de eerste keer, lekker in het zonnetje buiten zitten, al was het soms wel fris.
Terug via Hoogmade en Zoeterwoude en waren we zo rond 12.00 uur weer thuis en hadden we er ruim 50 km op zitten. De C2 waren toen al thuis met ± 45 km.
groetjes Annie v. Rijn
Aanstaande zondag 29 mei staat er voor de A en B een nieuwe bestemming op de kalender. We rijden dan naar Café de Schans aan de Uitweg in Vinkeveen. De afstand is voor de A 100 km en voor de B ± 90 km. De C rijdt zondag naar Delftse Hout voor een rit van 50 km. Start is weer om 8.30u vanaf het erf van TC.