Daar iedereen op tijd aanwezig was konden we volgens afspraak om 8 uur aan onze jaarlijkse uitgaansdag beginnen. Het viel op dat de planning van de organisatie zorgvuldig moet zijn geweest, want in een reeks van dagen met minder mooi weer en regen hadden we een stralende dag. We hadden een veelbelovend, maar druk programma voor de boeg. Op de A12 aangekomen konden we zien dat de files, die dagelijks worden genoemd, ook daadwerkelijk bestaan, we kwamen er n.l. middenin. Het voordeel hiervan was dat we de omgeving goed konden zien en er niet voorbij raasden. Omdat de chauffeurs een rustige weg tussen Utrecht en Nijmegen wisten, kwamen we toch op tijd in Groesbeek aan bij het Vredesmuseum, waar de koffie met gebak op ons stond te wachten. Na de koffie bezochten we het museum. Hoewel onze generatie de tweede wereld oorlog min of meer bewust heeft meegemaakt, was het interessant de expositie te bekijken. Vele herinneringen kwamen weer naar boven, teveel om op te noemen. Één ding vond ik erg leuk, n.l. de vitrine met een meisje en een Canadese soldaat, die trouwen gingen. Als je ervoor stond werd het liedje “Trees heeft een Canadees” gespeeld. Dat liedje werd spontaan door de Stompwijkse dames meegezon gen. Ook de film over de landing van de geallieerde troepen en materiaal (Market Garden) gaf een goed beeld hoe alles destijds is verlopen. Met de bus reden we langs de plaatsen waar de landingen en gevechten plaats hadden gevonden. Als je nu naar het mooie heuvellandschap, met op de achtergrond de bossen, bekijkt, kun je je eigenlijk niet voorstellen, welke ellende zich hier in 1944 hier heeft afgespeeld. Na een prima koffietafel, ook in Groesbeek, reden we naar het Pluimveemuseum in Barneveld. Nu weet ik wel dat de ene kip de andere niet is, maar dat er zoveel soorten zijn, was me niet bekend. B.v. de lakenvelders, ik dacht dat dat koeien waren, maar als kip bestaan ze ook, en wat dacht u van de speciaal voor de advocaat gefokte kip. Binnen hebben enkelen van ons het uitkomen van ei meegemaakt bij de broedmachine. Dat is wel werken voor zo’n kuiken. De veiling, die voor ons werd gehouden, was ook erg leuk. Vooral om zelf mee te doen, terwijl de klok terugliep, vingers aan de knop en dan…. was je eigenaar van een doos eieren, etc. Er werd kwistig geboden en gekocht. Na deze belevenis gingen we naar Achterveld, alwaar we bij de Klaveet ons diner zouden nuttigen. Met uiteraard kip op het menu.
Na afloop vatte Sjaak de dag samen, die we allemaal als geslaagd hebben ervaren. Hij bracht terloops onder de aandacht dat dinsdag ’s middags nieuwe leden voor klaverjassen en rummycup van harte welkom zijn. We kunnen best wat nieuwe leden gebruiken. Dus ik zou zeggen overwin de drempelvrees en kom eens vrijblijvend kijken.
De dag zou niet compleet zijn zonder de speech van Jan v.d. Bos. In deze speech bedankte hij o.a. het bestuur voor de goede organisatie. Heel belangrijk, want we gaan er zo gauw aan voorbij hoeveel werk en tijd in zoiets gaat zitten. Na een vlotte terugreis zagen we spoedig de Stompwijkse kerktoren aan de skyline en constateerden dat het gras in het Rijk van Nijmegen niet groener is dan in ons eigen Groene Hart.
Simon v.d. Zwan