Op zondag 3 juni 4.35 uur vertrokken wij met z’n vijven, mijn dochter Eline en haar vriendin Iris (de vriendin van Thom v Beek) en twee winkeliers bij mij uit de straat naar de Alpen om met z’n drieën deel te nemen aan Alpe d’HuZes, om te fietsen tegen kanker.
Eline en Iris gingen mee voor de verzorging en voor de support op de dag zelf. Na een rit van 12 uur en 1083 km verder kwamen we aan in Venosc een camping 15 km van Bourg d’Oisans dat aan de voet van de Alpe d’Huez ligt. In de stromende regen onze tent opgezet om dan, na een heerlijke warme douche, naar Bourg d’Osians te vertrekken om een pizza en voor de liefhebber wat pasta te eten. Koken, daar hadden we de fut niet meer voor. Zo lagen we dan ook om negen uur al op bed.
Maandag was ik al vroeg wakker en door de opening van het tentraam zag ik de eerste zonnestralen. Het beloofde een prachtige dag te worden. Na het eten zijn we met de auto naar Alpe d’Huez gereden om onze startnummers op te halen en het parcours alvast te verkennen. Jaaa, dat was voor sommige onder ons wel even schrikken. Wat een steile en lange klim. ‘s Middags zijn we gaan fietsen in de omgeving en hebben we wat kleine bergjes genomen om de spieren te laten wennen aan het klimmen, dat ging lekker. Dinsdag zijn Eline en Iris de Alpe d’Huez gaan beklimmen. Die wilden natuurlijk wel even een tijd neerzetten. Dat lukte geweldig, Iris in 57 min. en Eline in 74 min., daar kunnen wij niet tegen op. Ik ben toen de eerste 4 bochten omhoog gegaan en heb de meiden opgewacht in de afdaling om een paar mooie foto’s te maken.
Dan is het woensdag, de dag dat het gebeuren moet. In de ochtend om 8 uur naar Bourg d‘Osians, zodat we de auto dichtbij de start kunnen parkeren die om 10.00 uur gepland staat. Maar natuurlijk, 1,5 uur voor vertrek begint het dan te regenen. Dat was wel even balen. Om kwart voor 10 zijn we toen toch naar de start gegaan. Wij voelde er namelijk niets voor om ons, een uur voor de start, kletsnat te laten regenen. Het was namelijk 12 graden. Eenmaal achter in de rij aangesloten bleken we te starten in blokken van 600 deelnemers. Dat wisten we helaas niet en een mooi leermoment voor volgend jaar. Wij mochten om 10.35 uur dan eindelijk ook van start. En ik ging met volle moed voor de eerste keer door de tijdwaarneming om aan de 1e klim te beginnen (14.3 km).
De eerste keer gaat goed in 1.30 uur. Om 12.05 uur ben ik boven. Het is een bijzonder en emotioneel moment om voor de eerste keer de finish te passeren, overal zie je blije en ook huilende mensen die voor iemand fietsen. Na een korte rustpauze, om je windjack en je beenstukken aan te trekken (want het is boven 7 graden) begin ik aan de koude afdaling. Onderweg genoten van al die enthousiaste mensen die overal aan de kant staan, om de hele dag iedereen aan te moedigen. Beneden aangekomen ben ik naar de auto gegaan om de bidons te vullen en eten in te slaan.
En dan voor de 2e keer naar boven. Om 13.00 uur gestart en in 1.41 uur boven. Je benen gaan al tegen sputteren maar je moet door, boven even uitgerust. Na afdaling nr.2 even naar de auto om een schoon shirt aan te trekken want ik was kletsnat van het zweet en om wederom wat proviand en drinken mee te nemen. Na even rust te hebben genomen, ben ik om 15.45 uur weer gestart want je kon tot uiterlijk 16.00 uur starten. De 3e keer naar boven viel mij het zwaarst. Je benen willen niet meer, alles doet pijn, maar de muziek en de mensen langs de berg schreeuwen je omhoog! Na 1 uur en 46 min. ben ik dan toch boven. Wat een ontzettend goed gevoel! Ik ben blij dat ik aan dit mooie evenement deel heb mogen nemen. Als laatste, en toch wel het belangrijkste, wil ik iedereen bedanken die mij (voor het KWF) gesponsord heeft. Het totaalbedrag wat ik voor het KWF bij elkaar heb gefietst is € 3745,20
Heel veel dank!!!!!!
Met vriendelijke groeten. Adri Bennis