Soap rond Kulturhus mondt uit in faillissement ‘slimme’ scholenb
ouwer
Slimscholenbouwen (SSB) heeft faillissement aangevraagd. De initiatiefnemers achter het veelbelovende concept om frisse energieleverende schoolgebouwen te realiseren èn exploiteren lijken er bij hun eerste project in Stompwijk een potje van te hebben gemaakt. “Met slim bouwen heeft het allemaal niks te maken en ze hebben hun kennis van de bouw schromelijk overschat.”
In een persbericht dat SSB deze week verstuurde, klinkt het allemaal heel plausibel. De overspannen bouwmarkt en sterk gestegen prijzen lijken het bedrijf de das te hebben omgedaan. “Ondanks een tussentijdse aanpassing van het budget hebben onverwachte kostenstijgingen geleid tot een tekort dat aan het eind van het bouwproces door SSB niet meer kon worden opgevangen”, staat er te lezen.
Daarna gaat het verder met: “Een door SSB voorgestelde budgetneutrale oplossing om het project snel af te ronden bleek door de gemeente afgelopen vrijdag vanwege procedurele en politieke aspecten niet acceptabel. In concreto betekent dit dat de DBFMO-overeenkomst wordt ontbonden en dat SSB helaas faillissement 
heeft moeten aanvragen.”
De toegangsbrug is één van de opvallende zaken die nog moet worden afgewerkt. Maar zolang SSB de facturen niet betaald is er weinig animo om het werk af te ronden.
Tot zover de officiële lezing. Wie een beetje verder zoekt en belt met wat onderaannemers en adviseurs krijgt een compleet ander beeld van wat er aan de hand is bij de bouw van de nieuwe huiskamer van Stompwijk, een dorpje in het Groene Hart dat valt onder de gemeente Leidschendam-Voorburg. De meeste betrokkenen willen alleen anoniem spreken, want ze beramen zich nog op hun juridische positie en willen zichzelf niet in de voet schieten. Het faillissement is immers nog niet uitgesproken, de gevolgen van al te stellige uitspraken nu kunnen ze nog niet overzien.
SSB nam de bouwklus in 2017 aan voor een dikke 3 miljoen euro. Ze kregen die opdracht onder andere door hun scherpe prijs. Die konden ze afgeven, zo hielden ze de opdrachtgever en de gemeenteraad voo
r, doordat ze het bouwproces organiseerden volgens de systematiek van Slimbouwen. Zoals bedacht door geestelijk vader Jos Lichtenberg zouden ze het bouwproces ontrafelen waardoor casco-bouwers, installateurs, gevelbouwers en afbouwers elkaar niet in de weg lopen. Bij Slimbouwen heb je geen hoofdaannemer maar een bouwregisseur die werkt met nevenaannemers of partners. Door zo te werken zou SSB 25% goedkoper uit zijn, dat verklaarde de scherpe bieding. SSB zou de school annex dorpshuis, annex kinderdagverblijf, annex bibliotheek niet alleen bouwen, maar ook dertig jaar lang beheren en onderhouden volgens het DBFMO-contract.
Zonder bestek, zonder uitgewerkte details zonder coördinatie werd iedereen het bos ingestuurd
Maar de kernprincipes van Slimbouwen zijn volgens diverse betrokkenen losgelaten vanaf het moment dat de eerste paal in de grond ging. Alleen aan de 25% lagere kosten werd strak vastgehouden en de bouwplaats verwerd daardoor meer tot een soort boksring. Zonder bestek, zonder uitgewerkte details en zonder enige coördinatie werd iedereen het bos in gestuurd en tegen elkaar uitgespeeld. Er vond maar één keer een complete bouwvergadering plaats, verder was het verdeel en heers. Het uitknijpen van onderaannemers, wat bij Slimbouwen juist niet zou moeten voorkomen, was op de bouwplaats in het centrum van Stompwijk juist aan de orde 
van de dag.
Op de plek van het oude schoolgebouw komt het schoolplein. Het oude pand brandde vlak na de verhuizing af. Onderzoek wees uit dat de brand was aangestoken.
Op het moment dat de eerste schop de grond in ging was namelijk al duidelijk dat een realistische prijs bijna twee keer zo hoog zou uitvallen. Dat bleek volgens ingewijden uit een studie van bouwmanagement bureau Alpha-plan. Omdat er geen bestek was, details niet waren uitgewerkt en plannen aan alle kanten rammelden waren de kosten veel te rooskleurig ingeschat.
Bouwmanagement-bureau werd de laan uit gestuurd
Met die boodschap durfde SSB echter niet bij het bestuur van gemeente Leidschendam-Voorburg aan te kloppen. Alphaplan werd de laan uitgestuurd en de directie van SSB nam het management zelf ter hand. Met veel pijn en moeite kreeg het de wethouder wel zover om 3 ton extra los te krijgen bij de gemeenteraad. De raad realiseerde zich dat SSB bij de gunning scherp had ingeschreven. De plannen voor een huiskamer van Stompwijk kenden immers een lange geschiedenis en waren al jaren stuk gelopen op veel te hoge kosten.
Bij de onderaannemers dwong SSB vanaf de eerste paal af dat ze er niet op moesten rekenen dat ze ook maar één euro meer zouden krijgen dan de prijs uit hun offerte. En die was, op het moment dat SSB de definitieve handtekening eronder plaatste, vaak al meer dan een jaar oud. Tandenknarsend gingen de onderaannemers ermee akkoord.
Door gebrekkige coördinatie en oude tekeningen pasten bouwdelen niet
Vanaf dat moment heerste een politiek van verdeel en heers op de bouwplaats. Alle onderaannemers en adviseurs zaten met veel te kleine opdrachten aan tafel, waardoor er gaten vielen op de raakvlakken. Bouwdelen sloten niet op elkaar aan omdat niet iedereen over de laatste tekeningen beschikte. Goede coördinatie ontbrak bovendien. Iedereen kreeg de schuld van de problemen, behalve SSB.
De schatting is dat er op dit moment nog zo’n vier tot vijf ton openstaat aan onbetaalde facturen. Heel veel hoeft er niet meer te gebeuren, maar niemand staat nog te popelen om de laatste punten af te werken, zolang SBB niet met geld over de brug komt. De onderaannemers hebben een gesprek aangevraagd bij de wethouder om hun standpunt uit te leggen, grieven op tafel te leggen.
Er is maar één complete bouwvergadering geweest
Architect Eric Vreedenburgh van Van Archipel ontwerpers bevestigt dat er flinke problemen zijn op de bouwplaats van het energieleverende schoolgebouw dat hij ontwierp. Ook hem is het dilettantisme opgevallen. “Er was een goed verkoopverhaal, maar geen bouw- en proceskennis. Zo sterk heb ik echt nooit eerder meegemaakt. Er is in totaal één volledige bouwvergadering geweest, daarna was het ieder voor zich op de bouwplaats. Een fatsoenlijk bestek is nooit opgesteld.”
Het gebouw is overigens bijna af. De Maerten van den Veldeschool is begin maart in het Kulturhus getrokken. Daarna brandde het oude schoolgebouw overigens af, dus een weg terug is er niet meer. Ook de bibliotheek heeft al zijn intrek genomen in het nieuwe pand. Maar er zijn nog ontelbaar veel afwerkpunten. De toegangsbrug ontbreekt nog, het trappenhuis moet gerepareerd, overal liggen leidingen open en de installaties werken nog lang niet naar behoren. In totaal zijn er nog zeker honderd afwerkpunten. Maar veel animo om die aan te pakken is er niet. Er staan immers nog voor kolossale bedragen rekeningen open. En dan heeft de gemeente begin dit jaar nog zelf de aanleg van het speelplein en de sloop van het oude pand uit het DBFMO contract gehaald. Dat doet de gemeente nu voor eigen rekening na een hoogoplopende ruzie met SSB of dat nu wel of niet tot de scope van het contract behoorde.
Slimbouwen systematiek misbruikt
Oud-hoogleraar Jos Lichtenberg van de TU Eindhoven, schrikt als hij hoort hoe er in Stompwijk met zijn gedachtengoed is omgesprongen. De geestelijk vader van Slimbouwen heeft inderdaad aan het begin van het traject een training gegeven aan SSB en haar partners. Maar daarbij bleef zijn betrokkenheid ook. Dat het zo mis is gegaan in Stompwijk is nieuw voor hem.
“Het ene bedrijf huurt mij in voor een intensief begeleidingstraject tijdens de hele bouw, het andere vraagt mij er alleen aan het begin bij. Dat is aan hen. Maar dit wel heel zuur”. Lichtenberg geeft aan netjes te zijn betaald en is geen schuldeiser. “Maar mijn reputatie en die van Slimbouwen staat hiermee natuurlijk wel op het spel. Ze hebben daar altijd mee geschermd en doen dat nog steeds intensief op hun site. De claim dat ze tegen 25% lagere kosten kunnen werken komt ook rechtstreeks van Slimbouwen. Maar dat is natuurlijk alleen reëel als je je aan alle uitgangspunten houdt. Slimbouwen vereenvoudigt het proces, maar ontslaat je niet van organisatie en communicatie. Als ik hoor dat er maar één bouwvergadering is geweest: is daar wel iets mis gegaan. Slimbouwen vraagt om regie gebaseerd op gedegen open overleg met gebruikmaking van kennis, glasheldere afspraken, wederzijds respect en vertrouwen. Kortom: samenwerking. De verwijten zullen wel wederzijds zijn, maar ik vind het vreemd dat er vanuit de regie niet veel eerder een hulpvraag is gekomen. Dat zal wel te maken hebben met het vermijden van de kosten. Een verkeerde bezuiniging lijkt me. Zo te horen heeft dit weinig te maken met Slimbouwen.”,
Het Kulturhus (links) staat centraal in het lintdorp in het Groene Hart, pal naast de kerk.
“We zijn gestrand in het zicht van de haven”
“Nadat er beslag was gelegd op onze tegoeden zat er niets anders meer op dan zelf faillissement aan te vragen”, zegt directeur Dick Groenenberg van Slimscholenbouwen (SSB). “In het zicht van de haven, want het Kulturhus voor Stompwijk is klaar, op een paar afwerkingspuntjes na. Het beslag werd door een paar onderaannemers gelegd toen wij volop in onderhandeling waren met de gemeente over een betaling. Twee dagen later betaalde de gemeente alsnog, maar toen konden we al niet meer bij het geld.” Ook een poging om langs een andere weg de zaak vlot te trekken liep volgens Groenenberg spaak. “Wij hebben bijvoorbeeld nog recht op teruggave van BTW, en dat gaat om serieus geld. Als de gemeente dat even had voorgeschoten, was alles nu helemaal af geweest. Maar de gemeente wilde niet meewerken. De inrichting van de speeltuin, waarover begin dit jaar nog een geschil was met de opdrachtgever, heeft overigens nooit in het plan van eisen gezeten. Dus daar moesten ze sowieso extra voor betalen, zoals ze uiteindelijk ook gedaan hebben.”
Groenenberg, in het dagelijks leven vooral actief als commercieel adviseur bij Weka Daksystemen, zegt nog steeds in het concept van Slimscholenbouwen te geloven. Het is een prima concept voor gemeenten om tegen lage initiële investering over een hoogwaardig, duurzaam, gezond gebouw te kunnen beschikken dat zelfs energie levert. Ik geloof ook nog steeds dat we eruit moeten kunnen komen met de onderaannemers. Overigens noem je die in de systematiek van Slimbouwen niet zo. De bedoeling is dat je meer als partners opereert.”
Veel problemen zijn volgens Groenenberg te wijten aan de sterk gestegen bouwkosten na ondertekening van het contract begin 2017. “Die proberen ze op ons te verhalen, maar zo werkt het niet bij Slimbouwen. En toen bedachten ze ineens allerlei andere trucs. In het contract van binnenafbouwer Julo stond bijvoorbeeld dat ze alle kolommen moesten afwerken. Toen wilden ze ineens een extra opdracht voor een paar kolommen buiten en dienden daar een meerwerk factuur voor in. En zo kwamen er vragen over de afwerking, materiaalkeuze, brandveiligheid, enzovoorts. Allemaal vragen die de partners, binnen de gekozen systematiek juist zelf moesten oplossen en die ze ook binnen hun eigen begroting rond moesten krijgen. En dergelijke disputen hadden we met meer partners”
Het eerste project van Slimscholenbouwen moest een icoon worden en dat is volgens Groenenberg royaal gelukt als je kijkt naar wat er nu staat in Stompwijk. “Het zijn echt nog maar een paar kleine afwerkpuntjes die moeten plaatsvinden. Het overeengekomen werk zullen we betalen, maar naar de geclaimde meerwerk-facturen kunnen ze fluiten. Al kunnen we momenteel niet bij het geld en kan de gemeente ook wel eens wat toeschietelijker zijn. Politieke motieven spelen daar ook een grote rol. De wethouder durft steeds dingen niet voor te leggen aan de raad. Wat er lokaal politiek allemaal speelt, weet ik ook niet precies. Evenmin als ik durf te zeggen hoe de rechtbank in Den Bosch besluit over onze faillissementsaanvraag. Die moesten we doen toen we echt geen uitweg meer zagen.”
Bron: Cobouw (utiliteitsbouw)
Zaterdag 4 mei werden er herdenkingsvaartochten georganiseerd door Floravontuur en Rondvaart Zoetermeer met de Meervaarder met vertrek vanaf het Geertje. Er waren twee vaarten waar je voor in kon schrijven en op de boot werd het verhaal verteld van de bommenwerper, de Liberator B24H oftewel the Jolly Duck, die op 22 februari bij zeer koud weer in de Geerpolder vlak naast de boerderij van Tinus en Neeltje Janson een noodlanding moest maken na geraakt te zijn door afweervuur. Met name ging het verhaal over de boordschutter John McCormick. Laurens de Groot, een echte verhalen verteller, nam ons mee terug in die tijd op de laatste vlucht. Wij hadden ons aangemeld voor de tweede sessie en we gingen dus eerst vanaf het Geertje te voet naar het herdenkingsmonument vlak naast of eigenlijk op de boerderij van Jan Groenewegen en Gerda van Zon- Oudshoorn. Ter plekke werd een bloemstuk neergelegd bij het monument en er werd een woordje gedaan door de heren Cees van Lochem, Laurens de Groot en Jan Groenewegen. Een grote groep geïnteresseerden, waaronder 
ook aardig wat kinderen met zelf geplukte bloemen, luisterden vol aandacht naar het verhaal over de noodlanding. Hoe boer Janson tegen iedereen vertelde dat er een vliegtuig in zijn wei lag en er heel veel mensen kwamen kijken, want een bommenwerper van zo dichtbij bekijken, die kans was erg klein. De Duitsers hadden maar liefst 600 gallons kerosine uit het vliegtuig gehaald en ook alle bruikbare onderdelen waren gestript, dus kwaad kon het niet dacht iedereen. De Duitsers hielden de wacht bij het vliegtuig en lieten de kinderen spelen. Op maandag kwam er een geallieerd vliegtuig laag overvliegen en wat niemand wist, ze hadden de opdracht het vliegtuig op de grond te vernietigen. Het vuur werd geopend en helaas zijn daarbij 5 doden gevallen, de kinderen Gerrie en Joop van Bemmelen, de boer Tinus Janson, de huishoudster Maria den Elsen- Zonderop die aan kwam fietsen en een onbekende Duitse soldaat die de wacht hield. Elk jaar wordt dit herdacht en volgend jaar is het dus al 75 jaar geleden en wordt hier extra aandacht aan besteed. Een groot drama in de altijd zo rustige polder. Na deze herdenking gingen wij met de boot mee en werd aan boord het verhaal verteld van de boordschutter John McCormick, hij was samen met acht bemanningsleden aan boord van het vliegtuig en wist te ontsnappen door de polder, kwam aan bij een boerderij, waar 
de boer en boerin hem melk en brood gaven en verder brachten naar het verzet van Zoetermeer. Later heeft deze heldhaftige boerin de Duitsers kunnen overtuigen dat zij hem niet gezien hadden en liet hen zelfs iets drinken uit dezelfde beker waar kort daarvoor John McCormick uit gedronken had. John kwam terecht bij een jachthuis in Zevenhuizen, ook the Jolly Duck genoemd, waar hij ging deelnemen aan het verzet. Helaas is hij daar in een vuurgevecht met de Duitsers op 29 april 1945 gestorven, hij ligt begraven op de begraafplaats bij oude Dorpskerk in Zoetermeer, waar elk jaar een kranslegging is. Alle andere acht bemanningsleden hebben levend weten te ontkomen en ook zij hebben ieder een eigen verhaal. Dit is een korte samenvatting van de herdenkingsvaart, het werd mooi verteld door Laurens en het was super koud en nat, zo ongeveer moet het weer ook geweest zijn ten tijde van de noodlanding en de daarop volgende ontsnappingsvlucht door de polder. Een barre tocht en wij konden hem doen in vrijheid dankzij hen die toen hun leven gewaagd hebben voor ons.