Mijn moedertje is de allerliefste…..dat zegt natuurlijk iedereen…..maar de mijne is het écht!

Geen originele Stompwijkse maar een rasechte Haagse, in eerste instantie werd er een koppelpoging ondernomen om haar aan mijn vader te koppelen, maar die mislukte.

Dus toen heeft mijn vader de telefoon gepakt en maar gewoon gebeld. Dat ging beter, 11 maanden later zijn ze getrouwd en kwam ze op Stompwijk wonen. Een stadse in hart en nieren met een boer in hart en nieren, het klikte wonderwel. Ik heb een fijne jeugd gehad, op de boerderij, alles kon en mocht. Geen overdreven luxe maar wel ouders die er altijd waren. Toen mijn moeder 58 jaar was overleed totaal onverwacht mijn vader….en daar zat ze dan. Op een boerderij, koeien kon ze zelf niet melken dus na een poos boerenhulp gehad te hebben besloten de koeien te verkopen. Een opvolger was er niet. Mijn oudste broer ging op de boerderij zijn eigen bedrijf voortzetten en mijn moeder verhuisde naar het dorp, naar de van Raephorststraat. Wat heeft ze het moeilijk gehad maar wat heeft ze zich er moedig doorheen geslagen. Ze heeft zich meteen bij de buren voorgesteld, ze zat al op het zangkoor, maar ging nu ook naar de dinsdagmiddag soos, ze ging helpen de kerk schoonmaken met Kerst, Pasen en Pinksteren en als er vrijwilligers gevraagd werden voor het een of ander dan was zij de eerste die klaar stond. Niemand doet ooit tevergeefs een beroep op haar, wij niet, de buurtjes niet, haar broers en zussen niet. Van lieverlee werd het huis aan de van Raephorststraat toch te groot en vooral de trap naar boven een obstakel. Met vreselijk veel geluk kreeg ze een huisje aan de Akkermunt waar ze nu nog met heel veel plezier woont. Het contact met de buurtjes is bijzonder goed, naar de soos of naar de kerk? Iedereen propte zich bij haar in de auto en hup daar gingen ze. Wekelijks koffie drinken bij elkaar of op zondag naar de chinees. Ze gaat met haar tijd mee, we hebben haar op 70 jarige leeftijd nog aan de computer gekregen, zelfs internet bankieren heeft ze geleerd en ze is continue bezig met foto’s en filmpjes op te slaan en te bewerken. Ook stuurt ze regelmatig stukjes met een foto naar de Dorpsketting. Dat ze dan vaak de foto vergeet….ach dat is een detail, die stuurt ze er gewoon achteraan. Regelmatig belt ze op….ja met mij….dat klere ding!!! Maar altijd komen we er weer uit en hangen we tevreden weer op. Je hoeft maar iets te vragen en ze staat voor je klaar. Al bel ik haar midden in de nacht, geen probleem, ze luistert en als ik zou willen dan komt ze ook nog. Ze houdt van gezelligheid, een advocaatje met slagroom en een spelletje keezen of skibbo en dan is ze gelukkig.

Ik zou wel een hele Dorpsketting over haar kunnen vullen, zo lief is ze en ze cijfert zichzelf  liever weg dan dat ze een ander in de kou laat staan!

Mam, ik hou van u en vergeet onze afspraak niet hé, minimaal 100!!!

Dikke kus,  Agnes