Agnes wekelijkse praatje

De afgelopen week stond ik het teken van het Songfestival. Nou vind ik het wel leuk om de oude beelden te zien, van festivals uit het verleden en dan vooral jaren 50, 60 en 70. Heerlijk, toen werd er tenminste nog echt gezongen, draaide het ook om de zang en niet om de extreme kleding of acts die er tegenwoordig bij zijn gekomen. Daar vind ik dus helemaal niets aan. Het is meer schreeuwen dan zingen en hoe gekker hoe beter. Excuses als ik nu mensen beledig die er wel helemaal fan van zijn, maar zo denk ik er over. Ga ik zaterdagavond kijken? Ik kan het niet beloven, maar de kans is groot van niet.

En ineens gloort er een beetje licht aan de horizon, tenminste volgens het journaal. De Corona cijfers gaan heel langzaam naar beneden, het vaccineren gaat gestaag en heel, heeel, heeeeeeel voorzichtig durf ik te gaan geloven dat er een kansje inzit dat we elkaar dit jaar toch nog weer gaan zien en dat de gezellige dinsdagmiddagen weer opgestart kunnen worden. Zal wel tegen het eind van het jaar zijn maar heel misschien als we de decembermaand met elkaar zouden kunnen vieren wat zou dat geweldig zijn. Laten we met z’n allen duimen dat het ook daadwerkelijk gaat lukken en dat de cijfers blijven zakken. Als je de beelden in Indië ziet, waar ze een paar duizend doden per dag hebben die aan Corona overlijden en die in massagraven langs de rivier de Tiger worden begraven omdat er geen normale begraafplaatsen zijn, dat is toch diep triest. Laten we hopen dat dat bij ons niet gebeurt.

En dan de kapper, wat fijn dat er een doorstart gemaakt wordt boven de Bles en dat de mensen die slecht ter been zijn met een lift naar boven kunnen. Natuurlijk blijft Andrea nog steeds thuis kappen maar als ik mijn eigen moeder hoor dan vind ze dat maar niets met haar hoofd steeds onder de kraan van de gootsteen, die eigenlijk te laag is, of in de douche en dan is alles kletsnat. Kan Andrea niets aan doen maar mijn moedertje en met haar vele anderen zijn erg blij dat ze naar de Bles kunnen. Het is ook vertrouwd en meiden, heel veel succes, jullie hebben heel veel mensen heel gelukkig gemaakt. Dat jullie de moed hebben om in deze tijd met z’n drietjes samen dit Kapperscafé te beginnen. Het getuigt van zin en doorzettingsvermogen en daar kan ik niets anders dan respect voor hebben.

Afgelopen week was ik op bezoek bij één van onze lieve leden. Na een klein misverstandje over de datum kwam het er dan toch van en wat heb ik genoten. Ze wonen in een mantelzorg woning en hebben een prachtig uitzicht op de Vogelplas en in de verte kon ik de contouren van mijn ouderlijk huis zien. Dat vond ik heel bijzonder. Omdat wij graag naar Stompwijk willen verhuizen ging  ik eens kijken hoe dat er dan uitziet, een zorgwoning. Nou daar is niets mis mee. Alles zit erin, op en aan en je kan er prima leven. Het enige nadeel, voor ons dan, is dat je eigen grond moet hebben en dat hebben we dus niet. Dus ook deze optie gaat aan onze neus voorbij en gaan we gewoon vol goede  moed weer verder. We gaan de zomer tegemoet, al zou je dat nu niet zeggen. Als ik over het water uitkijk dan denk ik; ach we wonen hier toch ook heerlijk en overal is een oplossing voor te vinden. Dus we zien wel waar het schip strandt, letterlijk en figuurlijk. Maar ik wil ons lid bedanken voor hun gastvrijheid en het openstellen van hun huis zodat ik een indruk op kon doen. Dankjewel.

Men zegt hoop doet leven

Maar we hopen nu al even

Ieder heeft wel iets

Je bent misschien een gelukkig mens al heb je niets

Maar daar geloof ik niet zo in

En ik probeer dan ook met goede zin

Te geloven dat het leven toch weer gaat worden zoals het was

Zonder mondkapje, dat dan wel

Want die dingen zijn een hel

Maar laten we tot die tijd, aandacht hebben voor elkaar

Sta nog steeds een beetje meer voor een ander klaar

Een bezoekje, een boodschapje, een vriendelijk woord,

Geloof mij maar dat wordt gehoord

Dan gaan we wellicht eindelijk met goede moed

Een gezonde toekomst tegemoet

Lieve leden een hele fijne week, blijf gezond en hopelijk tot snel.

Een hartelijke groet namens Bestuur Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris

p.s.: U mag mij nog steeds bellen als u even wilt praten, het maakt niet uit waarover, ik heb voor elk onderwerp een luisterend oor. Dus schroom niet en bel gewoon. Ik kijk er naar uit. 06-43412445