Een oude traditie

Sinds jaar en dag werd, op de boerderij van mijn dochter en schoonzoon de grote vakantie af gesloten met een soortement feestweek, iedere dag een andere bezigheid.

Maar zoals bekend, kwam hier ook de corona roet in het eten gooien. Nu alles weer mag, werd deze traditie weer in ere hersteld. Vroeger was er b.v. een springkussen en een trampoline en een zandbak met een heleboel emmertjes en schepjes. Opa’s, oma’s, vriendjes en vriendinnetjes iedereen was welkom. Met op de laatste dag een groot pannenkoeken festijn. Spek, kaas en naturel al dan niet belegd met stroop, poedersuiker of hagelslag. Nu de jeugd ouder is geworden, is er aan springen en zandkastelen bouwen geen behoefte meer. Dus werd er iets anders uitgezocht.

Afgelopen zondag begonnen we (ondanks de hitte) met een lekker bakkie koffie of thee, onder de enorme kastanje boom.

Dat was goed uit te houden, vooral omdat het windje ook wel eens om de hoek kwam kijken.

Tegen etenstijd kwamen er vier lange bakplaten op tafel, zodat iedereen zijn gangetje kon gaan. Op een aparte tafel stonden alle benodigdheden zodat het een gezellige drukte werd. De vorm van de pannenkoeken waren niet mooi rond (zie foto) maar dat hindert niet als het maar smaakt.

Na de maaltijd gingen we quizzen. SST…SST…hoorde je menig maal tussen de verschillende tafels, want iedereen wilde natuurlijk winnen.

Ons groepje werd tweede, ik nam een rode boerenzakdoek want ik wilde natuurlijk de boeren nog steunen.

Na een poosje kwam er nog ijs met slagroom en na de koffie werd het tijd om op te stappen.

Hiermee wil ik iedereen bedanken voor deze gezellige dag.

Groetjes, Ria van Dijk