Zoals je las in de Dorpsketting van dinsdag 22 november, steken we ook dit jaar weer kaarsjes aan ter nagedachtenis aan overleden kinderen. Dat gebeurt niet alleen in Stompwijk, maar overal ter wereld. Een hartverwarmend initiatief om de wereld letterlijk wat lichter te maken voor iedereen die een kind verloren heeft. Het maakt daarbij niet uit hoe oud je kind is geworden. Het kan bijvoorbeeld gaan om een ongeboren baby die niet heeft geademd, maar ook om een volwassen kind dat overleden is. Je kind blijft immers je kind. Voor altijd in jouw hart en gedachten.

Voor het vierde jaar op rij is Ria van Dijk (85 jaar) op de tweede zondag van december aanwezig bij Wereldlichtjesdag in Stompwijk. Zij en haar dochters herdenken dan samen met anderen haar overleden zoon. Zij vertelt hier, over wat ze heeft meegemaakt: 

‘Wij hebben een kindje gehad dat is verdronken. Alle aanwezigen bij Wereldlichtjesdag verloren op verschillende manieren een kind. Het is fijn om dat verdriet op deze tweede zondag van december samen te delen.

Ik las vier jaar geleden de oproep van Vera in de Dorpsketting. Dat vond ik mooi en zodoende heb ik ons opgegeven om dit mee te maken. De eerste avond kreeg ik van de organisatie een boomstammetje met een lichtje erin. Later heb ik daar een foto van Herman opgeplakt. De eerste Wereldlichtjesdag was ik samen met mijn drie dochters. De laatste twee jaar was het via livestream en kwam mijn dochter naar mij toe. Pas zei ik nog tegen de meiden: ‘ik hoor niks van Vera, zal ze het nog wel organiseren?’ Ik had dat nog niet gezegd of Vera stuurde mij een berichtje dat het ook dit jaar doorgaat. Gelukkig maar. 

Ik was vijfendertig toen Herman overleed. Het was pinksterzaterdag en we hadden net de stal schoongemaakt. Herman maakte met een klein borsteltje de koeienbakken schoon. Ik zei tegen mijn man ‘ik ga nog even naar het achterhuis om daar nog wat schoon te maken’ en ik dacht dat Herman bij hem bleef. Toen ik klaar was in het achterhuis, ging ik mijn zoon ophalen bij mijn man, maar daar was hij niet meer. Mijn man dacht namelijk dat Herman met mij mee was gegaan. We hebben alles afgezocht en de politie gebeld. Herman was naar buiten gegaan om zijn borsteltje af te spoelen in de sloot. De politie heeft hem daar opgevist.

Het is nu eenenvijftig jaar geleden dat Herman is verdronken. Zijn grafje staat in het kinderhoekje, zoals ze dat noemen, tussen allemaal andere kindjes op het Stompwijkse kerkhof. In mijn huis kan je op verschillende plekken zien dat Herman er nog altijd is. We herdenken Herman met zijn verjaardag en met zijn sterfdag. Dit jaar zag ik op mijn kalender dat 29 mei ook precies op dezelfde dag, zaterdag, viel. Echt helemaal zoals het was: dit is zijn sterfdag. Ik heb die bladzijde dan ook bij zijn foto in het fotolijstje in mijn slaapkamer gedaan. Zijn zus was nog maar een baby toen hij verdronk, maar ze weet helemaal wie hij was. Ze wil een berichtje aan haar broertje voorlezen op de komende Wereldlichtjesdag. Er komen nog altijd nieuwe herinneringen bij over Herman. Zo ook een foto van het hart van kaarsjes voor het Dorpspunt tijdens de eerste Wereldlichtjesdag. 

Dit is mijn verhaal, maar op Wereldlichtjesdag hoor je ook andere verhalen. Over bijvoorbeeld een doodgeboren kindje wat de moeder zelfs niet heeft mogen zien. Ieder kindje sterft op een andere manier. Maar het verdriet is hetzelfde en het is fijn dat we dit samen mogen delen op deze tweede zondag van december’. 

Wij steken op zondag 11 december om 19.00 uur samen met Ria van Dijk en met jou, kaarsjes aan voor het overleden kind. Zussen, broers, grootouders, andere familieleden en mensen die zich verbonden voelen, zijn allemaal welkom. Laat het ons dan alsjeblieft weten via lichtpuntstompwijk@gmail.com of 06 – 38 46 21 93. Je kunt ons ook volgen op Facebook en Instagram via: @lichtpuntstompwijk.

Warme groeten,

Organisatie Wereldlichtjesdag,

Frans, Vera, Jerney, Chantal, Vera en José