Speciaal voor jullie, onze leden, geschreven,

Met woorden en zinnen tot dit gedicht geweven

Wie kan ons zeggen,

Wanneer we weer een kaartje mogen leggen?

En de steentjes van de rummikub,

Moeten ook de bordjes weer op, hub, hub, hub

De prachtige kaarten die jullie maken

Kunnen we toch niet staken?

Laat staan het halve uurtje bewegen,

Kunnen we toch ook niet zomaar het Dorpspunt uit vegen?

Een virus zette de wereld op zijn kop,

En alles hield op

Onzichtbaar, ongrijpbaar,

Het zweeft door de lucht, maar waar

Wij missen jullie toch zo erg,

Die lege dinsdagmiddagen, we zien er tegenop als een berg

Jullie vrolijke gezichten brachten elke week weer veel gezelligheid,

Maar we zijn het nu even helemaal kwijt

Vergeten doen we jullie echter niet,

We denken meer aan jullie dan dat je ziet

Tot we weer mogen beginnen,

Geniet dan van de kleine dingen

Een bloemetje in het groene gras,

Een kikker in een waterplas

Die leren je dat al wat leeft,

Een zinvolle bedoeling heeft

Dan zien we jullie snel weer en maken we er een feestje van,

Gewoon omdat het dan weer mag en omdat het dan weer kan!

Lieve groet van het complete bestuur van de Ouderen Soos Stompwijk,

Trees, Aad, Jan, Agnes, Sjaan en Marijke

“Iemands mooiste bezit is niet een hoofd vol kennis,

Maar een hart vol liefde, een luisterend oor en de

bereidwilligheid om te helpen……”

Deze spreuk kwam afgelopen week op mijn pad en ik vond hem te mooi om er niets mee te doen. Zeker in deze tijd, waarin alles nog onzeker is en niemand weet waar het Corona virus naar toe gaat, het liefst weg natuurlijk, maar voor hetzelfde geld blijft het nog heel lang rondzweven.

Afgelopen week heb ik nog een paar van onze leden gesproken, gewoon zomaar even een praatje hoe het gaat en dan merk je dat men nog steeds blij is als men iemand spreekt en dat er aan hen gedacht wordt. Het is net dat kleine beetje extra wat een dag weer goed kan maken. Positief blijven, het wordt zo makkelijk gezegd maar op sommige momenten is dat zo moeilijk.

Andersom ook het geval hoor, ook ik ben blij als er iemand belt of iets voor mij wil doen.

Een hele stap voor mij was de afspraak met een vriendin voor een kopje koffie/thee. Oh, wat vond ik het eng, maar oh, wat wilde ik het graag. Het heeft me zo verschrikkelijk goed gedaan, een bezoekje wat stelt dat nou eigenlijk voor denk je dan, maar voor mij was het iets heel groots en heel bijzonder. Het heeft mij ook weer over een stukje angst heen geholpen.

Even terugkomend op de spreuk waar ik mee begonnen ben, ondanks alles denk ik dat we heel ‘rijk’ zijn geworden en dan bedoel ik niet in geld maar in het helpen van elkaar, het denken aan elkaar, niet meer alleen maar ikke, ikke, ikke en de rest kan ………

Dat is dan toch weer de mooie andere kant van een heel vervelend iets. Ik hoop dan ook dat we dit vast kunnen houden, we zijn niet alleen op de wereld, het draait niet alleen maar om zoveel mogelijk spullen, dure vakanties of mooie kleren. Nee, er zijn veel belangrijkere zaken, dat hebben we nu wel ondervonden.

Zoals vorige week geschreven gaan we in de maand juni voor het eerst weer vergaderen en natuurlijk zal het belangrijkste punt zijn of en hoe we straks eventueel kunnen opstarten. Wanneer dat is dat is nog koffiedik kijken maar als het mag willen we natuurlijk ook graag goed voorbereid zijn zodat we zo snel mogelijk kunnen starten. We hebben al een aantal ideeën van onze leden gekregen maar er kunnen er altijd nog meer bij. Dus heeft u een idee, schroom niet en geef ze aan ons door. Dat mag aan ondergetekende ( 06-43412445) of aan onze voorzitter Trees (tvvstompwijk@live.nl). Hoe meer hoe beter.

Een lieve groet namens het bestuur van de Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes

Secretaris

Alle telefoontjes voor de bijdragen aan ons boekje zijn gedaan, de gesprekken zijn vertaald naar een verhaal en Aad is/gaat nog op pad om foto’s te verzamelen van leden die het leuk vinden om een foto bij hun verhaal te plaatsen. Een kaft hebben we in principe ook al en nu is het nog even brainstormen hoe wel het boekje vorm gaan geven. Dat is de laatste stap en wij denken dat we een heel mooi en bijzonder boekje met elkaar hebben gemaakt, wat ook later door kinderen en kleinkinderen nog vaak ter hand zal worden genomen. Nogmaals, vorige week ook al gezegd, heel erg bedankt voor jullie medewerking en de mooie, vrolijke, maar helaas ook trieste verhalen die jullie met ons hebben gedeeld. Als we zover zijn dat het boekje klaar is dan laten we weten hoe we het met de uitreiking gaan doen.

En dan kruipen we toch zo langzamerhand naar de maand juni toe en beginnen we aan de 6e maand van dit hele rare jaar. De regels zijn weer wat versoepeld, heel Stompwijk loopt weer met keurig gekapte haren rond, iedereen heeft weer lekkere korte teennagels een eeltvrije voetenen zelf ben ik sinds 2 maanden weer bij mijn pijntherapeut geweest. Wat hebben we gelachen, had ze net mijn rug gedaan en was mijn nek aan de beurt, handen ontsmetten. Ehh…. okay dat deed ze keurig maar we zeiden tegelijk allebei hetzelfde, het is 1 lichaam en 5 cm hoger dan je rug zit je nek, maar toch ontsmetten. Elke keer als ze naar een ander deel van mijn lichaam ging moest ze haar handen wassen. Voorheen lag ik op een heerlijk zacht badstoffen hoes en nu lag ik op een stug stuk papier, als ze mijn rug behandelde kreeg ik bijna geen adem. Oh joh hup we maken wel een gat in dat papier dan kan je hoofd weer op de steun en krijg je gewoon lucht. Toen we klaar waren, weer handen wassen en toen het papier vervangen voor de volgende patiënt. Oeps verkeerde volgorde….. dus weer naar de kraan. Ik heb in mijzelf geteld, maar tijdens mijn behandeling van een uur heeft ze 17 keer haar handen gewassen!  Maar goed, het zal wel wennen en ik ben blij dat ik weer even onder handen ben genomen.

Nog steeds kunnen we jullie helaas geen uitsluitsel geven wanneer we weer kunnen starten met de dinsdagmiddag Soos. We gaan in juni vergaderen, voor het eerst weer sinds 4 maart en dan komt het natuurlijk ter sprake. Tijdens mijn gesprekjes voor het boekje de afgelopen weken zijn er diverse tips voorbij gekomen, jullie denken heel hard mee. Ik heb ze allemaal opgeschreven en we gaan kijken of we er iets mee kunnen. Hebben jullie nog meer ideeën mail of bel gerust (06-43412445) want hoe meer ideeën hoe meer we er misschien kunnen gebruiken. Ook geldt nog steeds, wilt u een praatje maken, even uw hart luchten, het maakt niet uit waar het over gaat, Agnes staat nog steeds paraat.

Tot slot lieve leden, om er met elkaar de moed in te houden,

Doe iets geks,

Denk iets moois,

Zeg iets liefs,

Dan heeft elke dag iets positiefs!

Een lieve groet namens het gehele bestuur van de Ouderen Soos,

Trees, Aad, Jan, Agnes, Sjaan en Marijke                  

 

Een bekend gezegde luidt: De tijd vliegt……

Aan de ene kant is het ook zo, ondanks het Corona virus en alles wat dat teweeg brengt is het intussen alweer half mei. Maar het is niet zo dat de mens stilstaat in deze tijd, integendeel….draai het gezegde maar eens om….

De tijd vliegt… maar men vergist zich….de tijd blijft maar het zijn wij die vliegen. Daar kan ik mij goed in vinden, ondanks het virus moet alles doorgaan, plannen moeten gemaakt worden, oplossingen moeten gevonden worden, kinderen gaan weer naar school dus snel nog even iets leuks met ze gaan doen en nu de regels weer wat soepeler worden moeten we ook weer met z’n allen de trein pakken en naar het strand, park of de stad gaan. De tijd verandert er niet door, 24 uur blijft 24 uur, maar het zit hem in wat wij in die 24 uur doen.

Zoals jullie inmiddels wel weten zijn we verhalen aan het verzamelen hoe jullie het leven met Corona ervaren. We hebben inmiddels heel wat mensen gesproken, aankomende week zijn de laatste aan de beurt en wat een mooie, ontroerende verhalen krijgen we te horen. We lachen en we huilen aan de telefoon en nu komen we erachter hoe groot de impact het virus op het leven van sommige is. Ik wil jullie heel erg bedanken dat jullie je gevoel met ons willen delen. Het is toch iets heel persoonlijks en dat jullie ons daar deelgenoot van willen maken zegt wel wat we voor elkaar betekenen. Ik heb regelmatig met kippenvel en een brok in mijn keel een verhaal aangehoord, we zijn echt dankbaar dat we met jullie vertrouwen een mooi boekje kunnen maken. We kunnen helaas niet langs komen maar wel dat luisterend oor bieden en dat steuntje in de rug geven om het toch vol te houden. Een aantal van onze leden wil graag anoniem hun verhaal vertellen en natuurlijk respecteren we dat. Wat we erg leuk zouden vinden is dat we bij de leden die wel met naam hun bijdrage inleveren een foto mogen plaatsen. Vindt u dat ook leuk en heeft u een mooie foto van uzelf? Mail die dan naar

tvvstompwijk@live.nl

Als dat niet lukt dan neemt Aad even contact met u op voor het maken van een afspraak en komt hij langs om een foto te maken. Zo krijgen we een heel mooi naslagwerk, voor uzelf maar ook voor eventuele kinderen of kleinkinderen.

Voor de soos zelf verandert er nog steeds niet zoveel. Achter de schermen zijn we wel hard bezig om te bedenken hoe we de soosmiddag kunnen opstarten als het weer mag, maar dat valt nog niet mee. We komen er wel uit hoor, als de regering en het RIVM ook een beetje meewerken en als het virus natuurlijk ophoepelt. In de tussentijd maken we er maar er het beste van. Genieten van de kleine dingen en bewust zijn van het leven. Het is makkelijker gezegd dan gedaan maar positiviteit zorgt ervoor dat we die kleine dingen van het leven ook echt zien. Probeer het maar eens:

Begin de dag met een dansje,

Begin de dag met een lach,

Want wie lacht in de morgen,

Die lacht de hele dag.

Een hele lieve groet namens het bestuur van de Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris

Soms kan ik het niet meer bijhouden…. Ik weet niet of ik daarin de enige ben maar zijn we net een beetje gewend aan de maatregelen en de richtlijnen van de regering en RIVM worden ze alweer versoepeld. Dat is aan de ene kant natuurlijk super fijn, aan de andere kant heb ik zelf het gevoel dat het nog wat aan de snelle kant is.

Natuurlijk willen we allemaal dat we weer gewoon onze dingen kunnen doen, maar dat gaat helaas niet zomaar. De versoepeling gaat wel heel gedoseerd en de tijd zal leren of de beslissing juist is geweest. Sorry als het een beetje negatief overkomt, maar ik ben van mening dat je beter kan zorgen dat eerst de bron goed aangepakt is voordat je verder gaat. Aan de andere kant kan ik mij ook voorstellen dat beroepen die weer aan de slag mogen daar super blij mee zijn want er moet toch brood op de plank komen, het liefst met wat beleg erop. Dat maakt het zo verwarrend.

Voor ons als Ouderen Soos verandert er nu nog niet zoveel. Pas vanaf 1 juli zouden wij weer wat mogen doen want dan mogen er eventueel weer bijeenkomsten georganiseerd worden met 100 mensen. Dus we houden nog even vol, samen zijn we sterk en we gaan hard aan de slag om te kijken of het haalbaar is om weer te beginnen met de maatregelen die eraan blijven zitten. Vooral de anderhalve meter afstand is een dingetje. Maar we houden u natuurlijk op de hoogte en neem maar van ons aan dat zodra het mag en we een mogelijkheid zien, we de gezellige dinsdagmiddag in ere herstellen.

Inmiddels is het Moederdag geweest, we hopen dat alle moeders onder onze leden toch flink verwend zijn en genoten hebben van een fijne dag. Nu gaan we richting Pinksteren en Vaderdag en dan komt de zomer toch alweer in zicht. Ondanks alles gaat de tijd gewoon door en ook de seizoenen. Ik geniet er dit jaar extra van, de heerlijke geur van de seringenboom, de blauwe regen en de jasmijn in de tuin. Grote kuipen met (chocolade) munt geuren erdoorheen, dankzij het mooie weer staat er al heel veel in bloei. Ook tijdens mijn dagelijkse rondje door de polder kan ik genieten van de geuren, van gemaaid gras, of ’s morgens heel vroeg als er nog een flard mist hangt maar je tussendoor de zon al ruikt. Dat ervaar ik echt als positief, je bent je bewuster van de dingen die eigenlijk zo normaal lijken maar zo bijzonder zijn.

Onderstaande spreuk vond ik dan ook heel toepasselijk en daar wil ik deze week mee afsluiten:

Wacht niet op het perfecte moment,

Maar pak het moment en maak het perfect!

Een lieve groet van Trees, Aad, Jan, Sjaan en Marijke, het bestuur van de Ouderen Soos Stompwijk, wij missen jullie elke week een beetje meer!

Agnes

Secretaris

Wat  heb ik genoten van de Dorpsketting van Koningsdag.

Een vrolijk boekje, vol met vrolijke foto’s van allerlei initiatieven, van nominaties, van gratis ijsjes, van samen het Wilhelmus zingen en de mogelijkheid om een brief te schrijven aan de koning. Een lintje voor de redactie!

Als deze ketting op uw mat valt is het 5 mei en dan vieren wij……de avond ervoor hebben we herdacht…..  ook dit jaar zullen beide anders zijn dan andere jaren. Toch hoop ik dat we met elkaar een manier kunnen vinden om te herdenken en te vieren.

Ik heb het al eens eerder geschreven, ondanks dit vervelende virus (en dat is nog netjes uitgedrukt) worden overal de handen ineen geslagen en leuke dingen bedacht om vooral de ouderen en kinderen te vermaken. Wat kan ik daar van genieten.

Het maakt voor mij het gemis van de dinsdagmiddag soos een heeeeeeeel klein beetje goed, ik was echt verdrietig toen bleek dat ook wij als Ouderen Soos Stompwijk onze activiteiten moesten staken. Misschien een heel klein beetje egoïstisch want er zijn natuurlijk veel ergere dingen als gevolg van het virus, maar toch voelde het zo voor mij. Alsof we jullie in de steek lieten ook al konden wij daar helemaal niets aan doen. Het was ook een beetje vreemd gevoel, want zo lang ben ik nog niet bij jullie als secretaris maar dat ik dit zo ervaar wil heel wat zeggen.

Wij hopen dan ook dat wij jullie allemaal gezond en wel weer terug zien als we weer mogen opstarten… en ik mag alvast verklappen dat deze eerste soosmiddag u helemaal gratis wordt aangeboden door het bestuur. Dus de koffie en thee worden niet afgestreept, er is iets extra lekkers bij de koffie en ook de borrels hoeven jullie niet betalen. We hebben dan tenslotte iets te vieren!! Dus haal de slingers maar alvast uit de mottenballen en blaas de ballonnen maar alvast op want reken maar dat we er dan een feestje van gaan maken!

Tot slot wil ik jullie dit nog meegeven……

Ik heb vannacht in mijn dromen ’n engel gezien
Zij vertelde mij ’n verhaal
En aan ’t eind vroeg ze of ik kon helpen misschien
’t Was bestemd voor ons allemaal
Laat de wereld niet ten onder gaan
Laat ons lief zijn voor elkaar
Samen zullen wij veel sterker staan…..

Namens het bestuur van de Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris

P.S.: uw bevindingen over en met het coronavirus kan nog steeds worden ingezonden: tvvstompwijk@live.nl

We zijn weer een week verder en de maatregelen zijn grotendeels weer met een maand verlengd, tot 20 mei en dan gaan ze weer verder kijken. Omdat we ook (mogelijk) toekomstige leden willen laten weten wat wij doen heb ik contact gezocht met Maria met de vraag of zij wat wilde vertellen over de lessen van Ouderen in Beweging. Nou dat was niet tegen dovemans oren gezegd en Maria begon enthousiast te vertellen:

Elke dinsdagmiddag voordat de Soos begint is er van 13.15 tot 13.45 uur de mogelijkheid om mee te doen aan Ouderen in Beweging. Onder de bezielende leiding van Maria van Santen, ik denk dat jullie haar allemaal wel kennen, worden wekelijks allerlei oefeningen gedaan met op de achtergrond een gezellig muziekje. Het hele lichaam komt aan bod, van kruin tot teen.

Maria gaf al 17 jaar les, voornamelijk aan kinderen en jong volwassenen maar ze had een stille wens om ook ouderen te leren bewegen op een grappige, leuke manier. Een aantal jaren geleden kwam Theo Hooijmans bij Maria aan de deur om te vragen of ze het leuk zou vinden om ook les te geven aan de ouderen van de Soos. Dat viel precies in het plaatje van Maria, ook omdat er inmiddels wat andere lessen weggevallen waren. Ze zei dan ook meteen ja tegen Theo en toen ging het snel. Vanaf begin af aan waren de mensen enthousiast en Maria vindt het een uitdaging om mensen in te laten zien dat ze nog lang niet achter de geraniums hoeven te gaan zitten. De energie die door de oefeningen weer door het lichaam gaat stromen, maakt dat leeftijd slechts een getal is en er eigenlijk niet toe doet. Iedereen kan meedoen, kunt u niet goed staan, dan gaat u zitten op een stoel. In het begin maakte Maria ook haar materialen zelf, zoals sambaballen en dat werd heel leuk opgepakt door de leden. De mensen die meedoen zijn heel fanatiek en heel trouw. Momenteel heeft ze een club van 12 a 15 mensen maar er kunnen er zeker nog meer bij. Ooit is ze begonnen met oefenen op haar schoonmoeder, die had er zoveel baat bij dat het steeds verder ging. Op een gegeven moment dansten ze samen door de huiskamer. Maria vraagt wel of de leden ook thuis de oefeningen willen doen, het hoeft niet elke dag maar een paar keer per week is echt heel goed voor lijf en leden. Het is heel anders dan fietsen of tuinieren, dat is ook bewegen, maar je kunt het niet vergelijken met de precisie waarmee Maria het hele lichaam onder handen neemt. Ze heeft van te voren geen opgezet programma, ze kijkt de situatie aan en begint altijd met een opwarming met een rustig muziekje. Naast de oefeningen leert ze u bijvoorbeeld ook wat u moet doen als u valt, het lichaam herkent de val en neemt het dan vanzelf over. Ook al zou u even niet meer weten hoe u moet opstaan, uw lichaam weet dat wel en neemt als het ware de regie in handen. Inmiddels weet ze ook welke muziek de leden leuk vinden en houdt daar ook rekening mee. Ze haalt heel veel voldoening uit het wekelijkse half uurtje lesgeven, ze wordt er blij van als ze onze leden gelukkig kan maken.

Na afloop komen de leden dan naar de andere zaal waar ze aan de koffie of thee gaan en dan gaan klaverjassen, kaarten maken of rummicubben. Wij zien ze dan bij Maria vandaan komen, ze stralen energie uit die ze ook weer op anderen overbrengen. Dat is mooi om te merken.
Op dit moment ligt de Soos en dus ook het Bewegen voor Ouderen stil vanwege het Corona virus, maar als we weer mogen gaan beginnen kunnen er gerust nog leden bij. Dat kunnen onze eigen leden zijn maar ook leden van buitenaf die overwegen lid te worden van Ouderen Soos Stompwijk. Als u bij Maria komt kijken is het leuk als u meteen meedoet, zodat u gelijk kunt ervaren wat het bewegen met u doet. Maria kan de oefeningen voordoen, maar verder moet u het zelf doen natuurlijk!
U bent van harte welkom!!

Een hartelijke groet namens het hele bestuur van Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris

Doen jullie mee?

Vorige week vroegen wij u om een stukje te schrijven over hoe u het leven met het Corona virus ervaart. We willen daar graag een boekje van maken om later nog eens terug te kunnen lezen, het jaar 2020 zou zomaar de geschiedenis boeken in kunnen gaan en hoe mooi zou het zijn als ons boekje daar ook bij zou zitten?
We hebben inmiddels al een aantal stukjes ontvangen maar er kunnen er nog veeeeeeel meer bij. We hopen dan ook dat u massaal in de pen klimt of achter de computer gaat zitten en ons laat weten wat deze periode met u doet. Dat hoeft niet alleen maar negatief te zijn, hoewel dat misschien de boventoon voert, maar er komen ook veel positieve dingen voort uit het virus. De saamhorigheid, allerlei initiatieven, we maken met elkaar muziek, de paashaas verschijnt ineens ten tonele en iedereen let een beetje op iedereen. We hopen dan ook dat u ons laat delen in uw gevoelens. Dat mag anoniem maar ook gewoon met naam en toenaam!
Tegenover uw deelname staat een kleine attentie, wat dat is dat houden we nog even geheim, spannend……. Alleen daarom al zou ik zeggen, doe mee!
U mag uw bijdrage mailen naar Trees op tvvstompwijk@live.nl of even een belletje geven naar Aad op 06-14987261, dan springt hij op zijn fiets (geen straf met dit weer) en komt uw bijdrage ophalen.

Alvast bedankt!!
Namens het bestuur van de Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris

p.s. Ook mag u nog steeds bellen naar Agnes op 06-43412445 om even een praatje te maken of elkaar een hart onder de riem te steken.

Zomaar een regel uit een prachtig liedje van de popgroep Van Dik Hout. De laatste week heb ik mij verwonderd dat ondanks het virus de wereld toch gewoon door draait. Weliswaar met de nodige aanpassingen waar we in het begin heel erg aan moesten wennen maar die zo langzamerhand gewoon lijken te worden. Het is Pasen geweest en ondanks dat we dit jaar beter niet naar de meubelboulevard konden gaan heeft ieder toch een manier gevonden om deze dagen te vieren. Ook worden mensen creatief in het onderhouden van contacten. De computer en smartphone zijn daarbij natuurlijk handige hulpmiddelen, het skypen en videobellen is nog nooit zo populair geweest.
Vrienden van ons hebben ervoor gekozen om toch eens per week naar hun hoogbejaarde (schoon) vader te gaan. Ze blijven op gepaste afstand en er wordt niet geknuffeld, maar hij kijkt zo naar deze bezoekjes uit dat ze de afweging hebben gemaakt wat belangrijker is op dit moment. Zelf zijn ze goed gezond, mochten ze verkouden zijn dan gaan ze niet maar anders gaan ze hun (schoon) vader weer even gelukkig maken. Want wat weegt zwaarder, het geluk van hun vader door hun bezoekje of het verdriet van hun vader omdat ze niet komen?
Bij mijn moeder in de straat (Akkermunt) wordt gewoon koffie bij elkaar gedronken, als het weer het toelaat, ieder in zijn of haar eigen voortuintje en met een eigen bakkie koffie. Laat het weer het niet toe dan gaan ze naar binnen en verdelen zich over de kamer. Zo kunnen ze toch met elkaar een praatje maken maar houden ze wel de aangeraden afstand in acht. Want wat weegt zwaarder, het gezellig samenzijn met leeftijdsgenoten maar wel via de richtlijnen van het RIVM of eenzaam in hun huisje alleen aan een kopje koffie zitten?
Mijn eigen zus doet voor mijn moeder en voor mij boodschapjes en haalt medicijnen, ze hangt ze aan de deur of bij ons aan het hek en we betalen via Internet. Want wat weegt zwaarder, op een verantwoorde manier de doelgroep helpen ( e is zelf oncologisch verpleegkundige dus weet wat ze doet) of de doelgroep zichzelf laten blootstellen aan de risico’s van het virus. Ik vind het mooi om te zien hoe een ieder op zijn of haar manier met de maatregelen omgaat en welke afwegingen er worden gemaakt om iets wel of niet te doen.
We boffen met het mooie weer van de afgelopen tijd, we gaan de goede tijd tegemoet. Ik denk dat in de winter de situatie er heel anders had uitgezien.

De dinsdagmiddagsoos ligt nog stil en dat zal voorlopig helaas ook nog zo blijven. Sowieso tot 1 juni en daarna is het nog onzeker en afhankelijk van allerlei factoren of we nog kunnen beginnen voor de zomerstop. Persoonlijk denk ik, hoop ik van harte, dat we na de zomerstop weer kunnen beginnen. Stel dat de maatregelen worden opgeheven dan kunnen we ook niet massaal weer van alles oppakken want dan heb je zo weer een nieuwe uitbraak. Nog even een keer voor de zekerheid, de fietstocht op donderdag 4 juni en de uitgaansdag op donderdag 2 juli gaan beiden niet door. Jammer, maar we kunnen het risico niet nemen.

En ook al val ik in herhaling, heeft u behoefte aan een praatje, even een andere stem te horen, of even lachen of huilen bel gerust naar Agnes 06-43412445. Ook wij als bestuur blijven graag op de hoogte van het wel en wee van onze leden. Met de beperkte middelen die er zijn proberen we zowel jullie als onszelf een hart onder de riem te steken, want ook wij missen jullie en de gezellige dinsdagmiddagen.

Lieve leden, tot slot wil ik jullie nog meegeven: We kunnen niet iedereen helpen, maar iedereen kan wel iemand helpen.

Een hartelijke groet namens het hele bestuur van de Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes
Secretaris

Oliebollen, appelflappen en om 00.00 uur trokken we de champagne open en knalde het vuurwerk de lucht in. We vierden feest, een heel nieuw blanco jaar lag weer voor ons.
Wie had kunnen bedenken dat enkele maanden later een virus over de wereld raasde dat alles op z´n kop zou zetten? Duizenden doden, nog meer besmettingen en ziekenhuisopnamen. Gelukkig ook mensen die genazen van het virus maar de wereld was niet voorbereid op wat het Corona Virus teweeg bracht. Het RIVM stelde richtlijnen op, de regering stelde maatregelen vast om verspreiding van het virus zoveel mogelijk te voorkomen en mensen moesten in thuis isolatie of quarantaine.
Evenementen werden afgelast, verenigingen, winkels en restaurants sloten (tijdelijk) hun deuren.

Zo ook het Dorpspunt waar wij wekelijks een gezellige dinsdagmiddag hadden met Bewegen voor Ouderen, klaverjassen, kaarten maken en rummicubben. Het is vreemd, waar zowel wij als bestuur als onze leden altijd uitkeken naar die dinsdagmiddag zaten we nu eigenlijk met lege handen. Sociale contacten moesten zoveel mogelijk vermeden worden dus een bezoekje aan onze leden zat er niet in. Wel een kaartje en een belletje en wekelijks een stukje in de Dorpsketting om iedereen een hart onder de riem te steken.
Maar wat kan je dan nog meer doen om het contact met onze leden warm te houden en ervoor te zorgen dat men zich niet teveel gingen vervelen?

Onze voorzitter heeft een prettig gesprek gehad met Penchi Harteveld, de gebiedsregisseur van Stompwijk. Daaruit is een idee ontstaan wat we willen proberen op te zetten met onze leden: Het maken van een boekje voor wat het Corona Virus voor u betekent. Wat verwachten we van u? Een bijdrage op papier waarop u schrijft hoe u deze tijd beleeft, wat doet u om de dag door te komen en wat vindt u van alle richtlijnen en maatregelen bijvoorbeeld. Alles mag, niets moet.
Graag inleveren op A-4 formaat, dit mag per mail naar tvvstompwijk@live.nl of als u geen computer heeft geef dan even een belletje naar Aad Bennis, tel.nr: 06—14 98 72 61, hij komt dan uw bijdrage bij u ophalen. Natuurlijk zal Aad hier de beoogde 1,5 meter in acht nemen. Als het even kan, graag uw stukje inleveren vóór 5 mei. Wij gaan er dan een boekje van laten maken zodat we dit later, als het virus weer onder controle is nog eens terug kunnen lezen opdat deze tijd niet vergeten zal worden. Tegenover uw bijdrage staat een kleine attentie, wat dat is blijft nog even een verrassing.
We hopen natuurlijk dat u allemaal meedoet zodat er een mooi naslagwerk ontstaat wat bij wijze van spreken zo de geschiedenisboeken in kan.

Alvast bedankt voor jullie medewerking!

Een hartelijke groet namens het hele bestuur van de Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes
Secretaris