Bij de Raad van State liggen vier beroepschriften tegen het bestemmingsplan Meeslouwerpolder. Het bestemmingsplan, dat eind 2021 door de gemeenteraad werd geaccordeerd, is daardoor nog steeds niet onherroepelijk. Wanneer de Raad van State de zaak inhoudelijk gaat behandelen is nog niet bekend.
Door het bestemmingsplan wil de gemeente komen tot een compacte en economisch vitale polder; een combinatie van grotere tuinders, lokale bedrijvigheid en wonen. Oude en leegstaande objecten dienden te verdwijnen ten behoeve van nieuwe ontwikkelingen passend bij het gebied.
Een echt grootschalige transformatie van het gebied werd vooralsnog niet voorzien. Wel kleinere initiatieven zoals de sloop van de voormalige kippenloods aan de Meerburgerlaan.
In het kader van het 150 jarig bestaan van de H. Laurentiuskerk wordt er zondagmiddag 21 mei een korenfestival gehouden. Zanggroep J.o.y. laat zich haar van zich horen. De groep staat onder muzikale leiding van Carmen Olyhoek.
Er worden 3 gevarieerde nummers gezongen. We gaan het zelf meemaken hoe de akoestiek is. Het is ook leuk om naar andere koren te kijken hoe zij zingen en voordragen. We kunnen altijd van elkaar leren.
Graag wil ik Veiling voor een Missie bedanken voor hun donatie aan Stichting Berhan van Els van der Wel, die veel goed werk doet in Ethiopie.
Wij zijn heel dankbaar voor deze onverwachte gulle gift. Ik steun Els zelf al meer dan 25 jaar. Ze heeft 3 kinderen uit Ethiopië geadopteerd waarvan een blind is. Ze doet heel veel het visueel gehandicapten huis in Ethiopië en zou u willen vragen om uw oude brillen bij mij in te leveren zodat Els deze in Ethiopië een tweede leven kan geven.
Mijn adres is: Kniplaan 4 Stompwijk (bij de vogelplas)
Het Van Velsen Rally Sport Team uit Stompwijk is onlangs teruggekeerd uit Marokko. Daar werd namelijk de Morocco Desert Challenge verreden. Het Van Velsen Rally Sport Team stond voor de derde keer aan de start van deze roemruchte rally, wederom in het Truck Klassement. Met Aad van Velsen blikken we terug op een uitermate zware rally.
Foto: RallyCool
Het is inmiddels bijna traditie dat het Van Velsen Rally Sport Team niet lager eindigt dan hun startnummer aangeeft. Voor deze rally was het startnummer #509, dus moest er bij de eerste negen gefinisht worden. Een nobel streven en tevens een hele opgave wanneer de absolute top met gevestigde namen uit heel Europa aan de start verschijnen. Met onder andere Dakarwinnaar Janus van Kasteren ook aan de start.
Foto: RallyCool
Dat het warm zou worden was wel bekend, maar dat het zó warm zou zijn had niemand voorzien. Er werden warmterecords gebroken tijdens de rally. De temperatuur liep regelmatig op tot 46 graden en in de cabine was het tussen de 60 en 65 graden.
Het eerste gedeelte van de rally bestond voornamelijk uit technische paden met veel stenen. Nog nooit heeft het team zoveel banden stuk gereden in één rally. Maar ondanks de vele lekke banden wisten Aad en zijn team ruim binnen de top tien te finishen. Er was direct na deze eerste etappe al groot onderhoud aan de truck nodig en dus werkten de monteurs de hele nacht door zodat er de volgende dag kon weer gestart worden. Er waren nu en dan extra ‘lussen’ in het traject ingepland. De crew hoeft dan niet achter de truck aan te reizen, aangezien de start en finish van de etappe zich op dezelfde locatie bevinden. Een welkom rustmoment voor de monteurs dus.
Bij thuiskomst van de vijfde etappe kreeg het team een extreem zware klap te verwerken. Het nieuws dat tijdens deze etappe motorrijder en vriend van het team Bram van der Wouden, vermoedelijk door oververhitting, is overleden sloeg in als een bom. Op zo’n moment is de rally even niet meer belangrijk en probeert ieder voor zich deze enorme klap te verwerken.
Het team weet zich te herpakken en gaat etappe zes in met een foto van Bram op de cabine. De motorrijders rijden deze dag niet en de etappe is ingekort van 343 naar 160 kilometer.
Duinachtig terrein is waar Van Velsen rally Sport het verschil kan maken. Etappe zeven zou een ‘duinetappe’ worden maar ook deze etappe werd ingekort. “De grootste en mooiste duinpartijen zijn uit de etappe geschrapt. Heel jammer, maar ik snap het wel. De warmte was echt bijna niet te doen. We waren gewoon op visite in de hel.” Aldus Aad van Velsen.
De achtste en tevens laatste etappe was slechts 100 kilometer lang. Desondanks viel na 60 kilometer de motor uit. Het bleek dat het team de deksel van het brandstof vocht afscheidingsfilter onderweg verloren was. Desondanks werd de finish gehaald en is uiteindelijk de traditie ruimschoots in ere gehouden: het Van Velsen rally Sport Team behaalde op deze Morocco Desert Challenge een zeer indrukwekkende vierde plaats!
Terug in Stompwijk blijkt dat deze rally er bij iedereen flink ingehakt heeft. Het team heeft de spullen van Bram van de Wouden mee terug genomen om ze vervolgens aan zijn vrouw te kunnen overhandigen. Het hele team heeft meer hersteltijd nodig dan gebruikelijk is; deze rally is hen niet in de koude kleren gaan zitten. Zelfs zodanig dat, na goed overleg besloten is om de Breslau Rally, die in juni 2023 plaats zal vinden, over te slaan. “We concentreren ons nu eerst op het afscheid van Bram.” Zegt Aad. “Ondertussen is iedereen nog in de weer met de verwerking en het herstel van de enorme inspanningen en hitte. Om nu direct weer aan de slag te moeten voor een volgende rally vinden wij geen goed plan. We moeten eerst even alles laten bezinken. Daarna gaan we ons focussen op de plannen voor volgend jaar.”
Op vrijdag 12 mei bent u vanaf 10.00 uur van harte welkom in het Dorpspunt, voor de inloopochtend. De koffie/thee staat klaar en we gaan ondertussen het gesprek aan, aan de hand van de pickwick theezakjes vragen. Dit zijn altijd verrassende vragen en die leveren verrassende gesprekken op. En natuurlijk is er tijd voor een spelletje. Iedereen is van harte welkom, aanmelden hoeft niet.
Om 12 uur tellen we de koppen en halen brood en melk en gaan dan gezamenlijk lekker lunchen. Hoe eenvoudig en gezellig kan het zijn.
Op 5 maart 2023 danste Coby Lexmond in haar laatste dans het onbekende tegemoet. Ze is 92 jaar oud geworden.
Coby werd geboren als Jacoba Bernadina Schrader op 17 januari 1931 in Stompwijk. Zij was de oudste dochter van wijlen Theodorus J. en Wilhelmina A. (van Santen) Schrader, die negen kinderen hadden. Als meisje hielp ze haar moeder met de zorg voor haar broers en zussen, behoorde ze tot de Sint-Laurentiusparochie en wachtte ze tot ze oud genoeg was om de lokale dansen bij te wonen. Na de tweede wereldoorlog, die op haar een blijvende indruk gaven, hield ze er van om de Nederlandse tulpenvelden te bezoeken. Ze had talent voor acteren en speelde regelmatig in lokale toneelstukken. Ze volgde een opleiding aan de verpleegschool en werd in 1955 een geregistreerde verpleegster met als specialiteit arbeid, bevalling en pasgeborenenzorg.
Op 14 februari 1957 trouwde ze met Martinus (Martin) J. Lexmond en emigreerde naar de VS waar hij zijn artsenopleiding afrondde bij het ziekenhuis van Baltimore, waar Coby als verpleegster werkte. In 1958 verhuisden ze naar Youngstown (Ohio) waar ze na de geboorte van haar eerste kind haar kunde van pas kwam toen de baby te maken kreeg met een ernstige infectie. In 1958 trokken ze naar Ishpeming (Michigan) omdat Martin daar een praktijk kon opzetten. Daar bleven ze voor de rest van hun werkende leven en vonden daar een prettige sociale omgeving met geliefde buren en de St. Josephparochieleden.
Coby voedde 5 kinderen op en hield in haar vrije tijd zich actief bezig met kerk en buurtactiviteiten. Ze zong in het St. Josephkoor in een periode van 30 jaar. Ze werd een lector en kon met haar Nederlands accent de aandacht van de parochianen goed vasthouden. Ze had een voortrekkersrol in de lokale inzet van de Right to Life beweging en was betrokken met politieke doelen dat overeenkwam met haar persoonlijke normen en waarden ver voor ze een zelf het Amerikaans burgerschap verkreeg in 1994. Ze vond kennis, begrip en een goede opleiding belangrijk en zette een voorbeeld voor haar kinderen door een gecertificeerde volwassenenopleiding te doen in Amerikaanse geschiedenis en staatskunde om zich een democratisch burger te tonen. Ze studeerde af in 1980 en was zo trots als een pauw gedurende de diploma-uitreiking.
Coby was ook een danseres. Ze vond een uitlaatklep bij de Marquette Square Dancers en verwierf een uitgebreide collectie rokken en petticoats. De jaren van dansen en de vriendschappen die ontstonden brachten haar immense vreugde. Ze sprak dan over dansen en het verlangen om te dansen tegen iedereen die haar vergezelde in de laatste dagen. Ze genoot ook van het luisteren naar muziek en het volgen van de professionele en persoonlijke avonturen van haar kinderen en kleinkinderen.
Coby laat haar man Martinus Lexmond van 96 jaar achter, die het beste van zijn zorgvaardigheden bewaarde voor de laatste jaren van zijn bruid. Alsmede 5 kinderen (Theo, Michelle, Marty, Brian, Angela) en 5 achterkleinkinderen.
In Nederland laat ze ook nog vier zussen en een broer achter en vele neefjes en nichtjes wereldwijd.
