,,Na een olifantsdracht van niet minder dan 15 jaar zijn wij vandaag getuige van de officiële geboortedag van het Kulturhus in ons dorp.” Zo begon Koos van Wissen vrijdag zijn toespraak vlak voor de officiële opening van het nieuwe gebouw.
Als betrokkene vanaf het eerste uur was hij gevraagd voor een korte terugblik op het ontstaan van het nieuwe gezamenlijke onderkomen. Hij nam de aanwezigen op het plein mee in ‘De wonderbaarlijke geschiedenis van het Kulturhus Stompwijk’. Een iets verkorte versie staat hieronder.
Die geschiedenis begon 2004, het jaar dat Ajax voor de 29e keer landskampioen werd, Lance Armstrong voor de 6e keer de Tour wint en het laatste levensjaar van zowel Theo van Gogh als André Hazes. De Adviesraad, waar Koos voorzitter van was, voerde toen al de eerste gesprekken met woningcorporatie Vidomes en de gemeente over een multifunctioneel gebouw.
Waarom? Kort gezegd om het behoud van het voorzieningenniveau in Stompwijk te waarborgen door een gezamenlijk gebruik van ruimtes en gecombineerde nieuwbouw van dorpshuis en school. Na de eerste gesprekken brandde een discussie los over het vol bouwen van de Westeinderpolder. ,,Op zich is hier geen verband tussen, maar door de spanning die toen optrad tussen de gemeente en ons dorp volgde een periode van radiostilte”, zei Koos.
Gebiedsvisie
Eind 2005 werd de draad weer opgepakt toen door de gemeente een gebiedsproces werd gestart om gezamenlijk na te denken over de toekomst van Stompwijk. Het resultaat was na veel werkbijeenkomsten de gebiedsvisie ‘een vitale kern in het Groene Hart’ (2007). Hierin werd naast de rondweg en woningbouw ook het belang van het kulturhus geschetst.
Maar, om nieuw te bouwen heb je wel voldoende financiële middelen nodig. En daar knelde het. ,,Kort door de bocht: we moesten het grofweg doen met een budget, waar je eigenlijk alleen een school voor kunt bouwen. Er kwamen plannen op tafel om het bestaande schoolgebouw te laten staan en daar een stuk aan vast te bouwen, maar dat vonden wij geen goed idee, gezien de kwaliteit van het oude schoolgebouw. Daardoor leverde deze discussie een flinke vertraging op.’’
De Adviesraad heeft vervolgens samen met het toenmalige schoolbestuur enkele offertes opgevraagd bij diverse architecten en bouwers. Doel was om met het beschikbare budget toch een nieuw gebouw neer te zetten. Op basis van die actie gaf de gemeenteraad eind 2012 groen licht voor een volledig nieuw gebouw. Koos: ,,Wat mij betreft een mijlpaal, al zijn we intussen wel ruim 8 jaar onderweg!
Gezamenlijk gebruik
Na het groene licht stapten alle betrokken partners in de bus om meerdere versies van een Kulturhus te bezoeken. ,,Heel nuttig”, aldus Koos. ,,Een belangrijk leerpunt was dat je goed moet kijken hoe je de belangen van een professionele organisatie (school, peuterspeelzaal, buitenschoolse opvang) goed kunt combineren met een vrijwilligersorganisatie zoals het Dorpshuis met al z’n gebruikers. Hoe ga je om met gezamenlijk gebruik van ruimtes, wie heeft voorrang? Daarom is het heel fijn dat Leo Oliehoek de komende jaren als locatiemanager of ‘oliemannetje’ dit proces in goede banen kan leiden.”
Koos somde nog een gebeurtenis op uit de wonderbaarlijke geschiedenis: in 2014 zou op basis van een programma van eisen de aanbesteding plaats vinden. ,,Op 30 september zouden de enveloppen van de aanbesteding worden geopend. Maar helaas, op die zelfde dag traden er forse problemen op in het schoolbestuur, waardoor de hele actie werd afgeblazen. De enveloppen konden ongeopend retour. En ja, wéér een jaar verloren.”
De gemeente en schoolbestuur besloten vervolgens in 2015 dat niet het schoolbestuur, maar de gemeente opdrachtgever zou zijn. De gemeente koos toen voor een alternatieve wijze van aanbesteden, waarin één partij niet alleen verantwoordelijk zou zijn voor het ontwerp en de bouw, maar ook voor het beheer en onderhoud de komende dertig jaar.
Klap op de vuurpijl
Op basis van een aanbestedingsprocedure is uiteindelijk SlimScholenBouwen (SSB) gekozen om het Kulturhus te realiseren. Het is even stoeien geweest om alle ruimtes zo goed mogelijk in te passen in het ontwerp. Maar ook die krachttoer slaagde en dus kon er eindelijk worden gebouwd. ,,Als klap op de vuurpijl in de wonderlijke geschiedenis van het Kulturhus ging SSB vervolgens failliet, terwijl het gebouw nog niet af was. Dit leverde, om het voorzichtig te zeggen, weer een hoop gedoe op. Maar intussen zijn ook die vuiltjes opgeruimd”, zo stelde Koos.
De school draait al sinds dit voorjaar en de afgelopen maanden hebben ook de gebruikers van het Dorpshuisgedeelte kunnen proefdraaien in het nieuwe gebouw. De reacties zijn tot nu toe vooral positief en enthousiast.
Vijftien jaar terugkijkend sloot van Wissen af: ,,We hebben vele hobbels moeten nemen, maar staat er wel een gebouw dat van grote betekenis is voor de toekomst van de Stompwijkse gemeenschap. Een plek waar nieuwe herinneringen gemaakt zullen worden. Een gebouw waar we trots op mogen zijn!”
Ook dit artikel had vorige week geplaatst moeten worden. Soms zijn de digitale wegen ondoorgrondelijk. In de inbox gezien, gelezen en verdwenen en niet meer terug te vinden. Het zou zo een verhaal van Kuifje kunnen zijn!
Red.
J.A. (Jaap) Verhagen, onze vader, altijd tijd te kort.
Ik tel hier 2500 bloemen, tel maar na!
Nou ben ik niet zo’n rekenwonder maar volgens mij kom ik hier aardig mee in de buurt en heb ik, natuurlijk niet allemaal bewust, bijna alle kettingen meegemaakt.
De Dorpsketting betekent voor ons bedrijf extra naamsbekendheid, wat vooral in het begin erg nodig was als nieuwkomer in dit dorp. De leukste herinnering is de 1e keer dat onze advertentie er in stond, dat maakte ons trots. Zodra de Dorpsketting op de mat ligt leest mijn man die altijd als eerste, daarna mag ik het lezen.