Muizenissen

Ik zit een beetje met trillende knieën achter mijn pc en durf eigenlijk niks meer op te schrijven….De hele week heb ik al last van mijn maag en durf niemand meer recht in de ogen te kijken…Het probleem openbaarde zich vorige week dinsdag: de Dorpsketting ging on line! Het wel en wee van Stompwijk is ineens over de hele wereld te volgen!
Mits ze Stompwijks kunnen lezen natuurlijk…Maar als men dat wél zouden kunnen dan mag ik wel een beetje op mijn woorden gaan passen want de lezers in den vreemde mogen natuurlijk niet een verkeerd beeld krijgen van het mooie Stompwijk….Naast de verrassing van het on line gaan kwam ik de volgende verrassing alweer tegen, namelijk het bezoek van Rockin’ People aan het weekend op Terschelling. Als ex- bewoner van dit eiland sprak mij dat natuurlijk ontzettend aan en las ik het verslag met volle teugen, onderwijl denkend aan de herinneringen die ikzelf heb aan de Rock & Roll weekenden die ik daar heb mee mogen maken. En dat brengt mij weer bij het internet want de krant van Terschelling, ‘De Terschellinger’, is óók on line te lezen (http://www.frieslandnet.nl/schylge/weekblad.html : nummer 869/ 5 september), dus kunnen de leden van Rockin ‘ People dit nog eens op hun gemakkie nalezen.
En de verrassingen bleven maar komen. Youri en Sven mochten namelijk afscheid nemen van hun school in Stompwijk. Tegen drie uur werden ze verwacht in groep 4 en daar volgde een warm onthaal. Youri werd voor de Klas gezet en zijn oud- klasgenoten mochten vragen aan hem stellen over zijn nieuwe school en nieuwe huis. Vele vingers gingen de lucht in en Youri probeerde zo goed mogelijk de vragen te beantwoorden: het leek wel een écht interview, net als bij een beroemdheid! Na een minuut of vijf kwam Juf Monique met de mededeling dat zijn ex- groepsgenoten een cadeautje voor Youri hadden gemaakt en toen werd, heel plechtig, het cadeau uitgereikt. Het was een boekwerk met tekeningen en teksten zoals bijvoorbeeld ‘Ik zal je missen’ en ‘Veel geluk in je nieuwe huis!’ Het viel mij op dat de meiden veel hartjes in hun tekeningen hadden verwerkt…..maar dat mocht ik natuurlijk weer niet zeggen van hem, dat was kennelijk niet stoer genoeg. Vervolgens deelde Youri nog wat lekkers uit en werd hij zó uitgewuifd dat Sinterklaas er jaloers op zou zijn. Daarna was het de beurt aan Sven. Ook hier een warm onthaal en hij mocht op de feeststoel plaatsnemen. Juf Sandra beet daarna de spits af door wat liedjes te zingen en Sven glunderde bijna van zijn stoel af… Wát een aandacht ineens! Maar ja, dat hoort er nu eenmaal bij. Na deze muzikale gift kreeg Sven een Vriendenboekje van de Juf en een door de kinderen zelf gemaakte slinger die hij in zijn nieuwe kamer kon ophangen. Begrijpelijk is dat dit alles een hoog ‘Fishermanfriends-
gevoel’ kweekte, maar juf Sandra trakteerde ons nog even op vijf minuten voorlezen zodat we nog even rustig konden bijkomen. Met een brok in onze kelen namen we tenslotte afscheid en liepen we zwijgend naar huis, onderwijl denkend aan de herinneringen die we hebben aan de Maerten van de Velde School. Om precies te zijn: héle goede herinneringen!
Arjen Veldhuizen