Wij zijn fan van Het Klokhuis. En onze kinderen ook ….tenminste, dat willen wij. Het is een leerzaam tv programma, doorspekt met humor zodat de aandacht niet verslapt. Het lukt mij zelfs om tijdens dat educatieve kwartiertje mijn ogen open te houden wanneer ik mijzelf een tukkie op de bank heb beloofd. Onlangs ging een aflevering over hoe jongens veranderen in mannen en doordat Youri nog wel eens roept dat hij al een man is riepen we hem terug van het boven spelen. Zijn broertjes kwamen ook beneden en even later zat het kroost stil op de bank in afwachting van de voor hen zo belangrijke informatie. En wij zaten daar redelijk relaxed tussen in maar al gauw ging dat over in lichtelijke stress want de presentator begon ineens over de geslachtsdelen van de man…met alle ups en downs! Sven slaakte een “Zo, hè!” en de monden van Youri en Sil zakten wijd open (niet dat Sil snapte waar ‘t over ging maar hij doet nu eenmaal alles na wat zijn grotere broers doen). Vervolgens ging het over de voortplanting en mijn vrouw en ik durfden niet eens meer adem te halen, het angstzweet liep met stralen van onze gezichten af….
Natuurlijk komt er eens de dag dat we het met ze over de bloemetjes en de bijtjes moeten gaan hebben, maar liever niet nu na deze aflevering van Het Klokhuis! Zoentjes geven met de lippen stijf op elkaar, oké, maar nog even niet de rest van deze driften wat voor vele mensen een leuke hobby is naast de postzegelverzameling of het origamiën…. Gelukkig ging het vervolgens over jeugdpuistjes, de baard in de keel en haargroei op plekken waar de jongens nu ons hartelijk over uitlachen. Wij haalden opgelucht adem toen de jongens na het horen van de eindtune direct weer naar boven gingen om met de auto’s en de lego te spelen: dus geen moeilijke vragen aan ons adres! In principe zal de Dag der Voorlichting zich ooit eens gaan aandienen of juist helemaal niet. Niet, omdat de jeugd van tegenwoordig veel bijdehanter is dan toen wij nog onder de puisten zaten. En worden ze niet wijs van school dan worden ze het wel van de televisie of van klasgenoten waarvan de ouders bepaalde videobanden niet goed verbergen. Het lijkt mij trouwens verdraaid rot slapen met zo’n videoband onder je matras…. De televisie laat alles zien. Ik lees op Internet het weerzinwekkende nieuws over dat Hilversumse gezin met drie kinderen. Nadat mijn vrouw het ook gelezen heeft besluiten we om de jongens maar even bij de Journaals weg te houden maar de volgende dag zien ze het tóch in het Jeugdjournaal. Nu zwijgen wij niet. De monden staan weer open maar ze zwijgen van verbazing. We gaan wat dichter tegen ze aan zitten en wachten af. Daarna de eerste reacties en wij geven zo goed mogelijk antwoord, tenminste, dat proberen we. We zoeken naar de juiste woorden, wegen ze stuk voor stuk af en we vechten tegen onze tranen. Want hoe verklaar je dit?
Nee, dan toch maar liever wat moeilijke vragen over de bloemetjes en de bijtjes!
Arjen Veldhuizen
