Een middag in Venetië

Daar zaten we dan gisteren in het Stadstheater in Zoetermeer pontificaal op de 2e rij op uitnodiging van John van Santen. John was al jaren actief al decorbouwer en hij heeft zelfs zijn vrouw Monique in het theater gevonden en na een voorstelling op het toneel ten huwelijk gevraagd. Sinds een paar jaar is hij  de voorzitter is van muziektheater gezelschap Cantiamo.  Een spectaculair optreden stond ons te wachten van de operette ‘Eine Nacht in Venedig’. Deze productie is niet over een nacht ijs gegaan. Wat een voorbereiding komt hierbij kijken dat zie ik als leek zelfs. Het decor was een plaatje op zich. De kostuums voor de 30 leden tellende productie, er waren marktkooplui en verkopers, maar ook de prachtigste baljaponnen. Het orkest dat samenwerkte met het toneel, het oefenen, de choreografieën, het op elkaar afstemmen.  Dat vergt maanden oefenen om dit maar 2 keer op de planken te zetten.

Het is praktisch van opzet. Er zijn 2 gastrollen met een meer professionele inslag, zij zijn de hoofdrolspelers. Samen met de amateurs en het orkest weten zij met elkaar een hele productie te dragen. De op de achtergrond optredens van kinderen van circus Never Mind maakten het decor wat afwisselender en ook de danseressen mochten met bepaalde nummers meedansen. Mooi om zo met elkaar samen te werken. De muziek van Strauss voor deze operette dateert ergens uit 1850. Hoeveel keer zal dat in de loop der eeuwen niet uitgevoerd zijn, zeker toen er nog geen televisie was!

Het stuk is met zijn tijd meegegaan en er waren ook hedendaagse grapjes in verwerkt. Ik lees in het programmaboekje dat er hele families besmet zijn door het operette-virus, zoals de familie Van Loon die met 5 gezinsleden aan deze productie meewerkten of de familie Verkaik die ook met 4 man sterk vertegenwoordigd is. Maar last but not least de familie Schipper uit Stompwijk. 

Helma en Martin lijken elkaar ooit ontmoet te hebben bij kinderoperette “de Mascotte” en zij zingen al weer jaren bij dit operettekoor en vooral Martin heeft een flinke rol met de nodige solo’s voor zijn rekening genomen. Verrassend.

Ontzettend leuk om te zien hoe zij zich thuis voelen op de planken.

Helaas ontbreken mij de actie foto’s van dit jaar in vol ornaat, want het is een samenwerking tussen oren en ogen. Een feestje was het in ieder geval.

Petra Oliehoek- van Es