In coronatijden biedt ruimte de sleutel om samen te komen, voor jonge gezinnen of juist voor de doelgroep die drukke locaties liever vermijd. De karavaan van de Boerencantate die Nederlandse buitenplaatsen aan doet maakt op 4 september een stop op Buitenplaats Molenwei.
Met nog maar net een succesvolle springkussenweek achter de rug kiest het Molenwei team komende weken voor een geheel andere sfeer.
Met de Boerencantate van Bach neemt de Haagse sopraan Klaartje van Veldhoven het publiek met Mattijs van de Woerd, Renée Bekkers en Benjamin Glorieux mee naar de humor van het boerenleven uit de 18e eeuw. Na de generale repetitie onlangs op Molenwei heeft de karavaan al een bezoek gebracht aan de provincies Utrecht, Friesland, Drenthe en Brabant.
Vol lof wordt gereageerd op de cantate burlesque, de kluchtige mini opera waarin alle aardse genoegens voorbij komen van het boerenleven, door J.S Bach verpakt in populaire deuntjes. Voor het extra concert om 15.00 uur op 4 september zijn nog kaarten verkrijgbaar. Buitenlui die na 18.00 uur willen genieten van een Boerenerfdiner kunnen zich ook nog opgeven.
Het tweede weekend van september zingen de muzes van Vocaal Ensemble Muze op Molenwei met een divers repertoire wat aansluit bij de borrel of het ontbijt. Na maanden repeteren onder de grote silo tent is het dan bijna zover. Op zaterdag de 12e spelen de muzes tijdens het borreluur en op zondag 13 september tijdens het plattelandsontbijt. Wederom een unieke kans voor jong en oud om het buitengebied eens van een andere kant te ervaren.
Informatie en tickets op de website en Facebookpagina van Buitenplaats Molenwei.
Deze week uit de Oude Doos een interview met Piet Oliehoek, die jaren voor de Dorpsketting de wekelijkse verslagen verzorgde. Evenals Emiel Hilgersom en de laatste jaren Cheyenne van den Bosch.
Dit jaar heb ik lange tijd heb ik gedacht dat de duiven niet meer vlogen in verband met corona. Maar…..
bij navraag blijkt dat:
“er een paar Stompwijkse leden gestopt zijn. Hierdoor zijn er nog maar 5 deelnemers over, waarvan 1 ook niet mee doet met het jonge duivenseizoen. Dus dan blijven er maar 4 over. Hierdoor is het niet echt een competitie meer en ben ik gestopt met het maken van verslagen. De Stompwijkse leden blijven vliegen onder de vleugels van de Zoeterwoudse duivenvereniging”. Aldus Cheyenne v.d. Bosch.
Vanaf 7 september gaan we maandagmorgen, op gepaste afstand, de koffie/hobby ochtend weer oppakken. Iedereen die even aan wil waaien is welkom, met of zonder breinaalden onder de arm. Ik zal proberen zo vaak mogelijk aanwezig te zijn om ‘de creatieve hobby’ te promoten.
En de tijd tikt gewoon door. Hadden we een paar maanden geleden nog stiekem de hoop dat we misschien 1 september, na de vakantie, weer voorzichtig zouden kunnen beginnen met het opstarten met de soos middagen, nu moeten we toch inzien dat dit helaas echt niet mogelijk is.
1 December dan misschien? Dan zou het leuk zijn om Sinterklaas en Kerst samen te kunnen vieren, maar beloven kan niemand iets en eerlijk gezegd denk ik dat ook die datum niet haalbaar is. Kortom het is koffiedik kijken en we kunnen alleen maar afwachten. Het blijft toch verwonderlijk dat zo’n onbekend virus de hele wereld op zijn kop kan zetten en bepalen hoe we moeten leven.
Schreef ik begin van dit jaar dat je de zomer kan ruiken, probeer het nu nog maar eens een keer, ’s morgens vroeg of ’s avonds laat, dan ruik je de herfst. De bomen laten hun blaadjes alweer los, het wordt alweer vroeger donker en de eerste herfststorm hebben we afgelopen week gehad. We zijn alweer druk bezig om buiten alles winterklaar te maken. Zorgen dat we genoeg hout hebben om de kachel te laten branden, meerjarige planten eventueel overpotten en hier en daar nog een reparatie verrichten aan de kozijnen. Dan kunnen we ons straks binnen opsluiten, lekker warm en ons vermaken met onze hobby’s. Ik ben wel heel benieuwd hoe we in de winter het Corona virus ervaren. Hebben we er dan minder last van, omdat het winter is kom je normaal toch ook minder buiten en onder de mensen, of juist meer?
Met een beetje geluk heb ik nog een mid weekje vakantie in het vooruitzicht, eind september met m’n moeder en zussen naar de Veluwe. We hebben al een noodplan opgesteld voor als we het huisje niet uit kunnen. Het zal toch wel anders dan anders zijn, drukke plekken gaan we niet opzoeken, was ik helemaal blij met het vooruitzicht een week niet te hoeven koken, nu gaan we dat waarschijnlijk toch zelf doen en we hebben alleen al een koffer nodig voor de spelletjes, boeken, paintings en andere dingen die je kan doen als je een hele dag in het huisje zit. Maar we zijn even uit de dagelijkse ‘sleur’ en dat is heel erg fijn.
Ik hoop dat onze leden die op vakantie zijn geweest inmiddels veilig en wel weer in Stompwijk zijn en toch genoten hebben. Het spreekwoord “Het leven is een feestje maar je moet zelf de slingers ophangen” is dit jaar wel heel erg van toepassing.
En omdat het dit jaar zo’n raar jaar is vond ik dit gedichtje wel heel erg van toepassing. Het is ontstaan tijdens de zoveelste slapeloze nacht, altijd handig pen en papier op het nachtkastje:
Later maak ik dromen waar
Later ga ik ervoor
Later ga ik op vakantie
Later doe ik dat echt hoor
Later begin ik voor mijzelf
Later verander ik van baan
Later start ik met een hobby
Later zal ik voor mijzelf gaan
Maar later is vandaag,
Omarm het leven en pak die kans
Want niemand weet
Volgend jaar kan het misschien niet meer
En ben je dus te laat!
Een lieve groet van het bestuur van Ouderen Soos Stompwijk,
Inizo zit nu 5 jaar in Stompwijk en wil iets gaan doen voor de wijk.
Dankzij een nieuwe samenwerking met Stompwijk ‘92 kunnen wij als groep gebruikmaken van de sportvelden en de sportzaal. Om iets terug te doen gaan wij 1 keer in de maand oud papier en karton ophalen.
Bent u hierin geïnteresseerd dan kunt u mailen naar L.schol@inizo.nl.
Vermeld hierbij graag uw adres. Op deze manier kan ik een route uitstippelen voor ons om dit op te halen.
Wij willen hier vanaf september mee beginnen. Elke 3e zaterdag van de maand willen wij hier in de ochtend met de auto een rondje te rijden in de middag en het karton en oud papier ophalen.
Als we aan komen lopen zien we balen met stro, een western zadel en als we naar binnen gaan moeten we door houten klapdeurtjes … de kantine van de Blesruiters is veranderd in een heuse Saloon. Op de ramen hangen Wanted-posters, want er worden 23 cowgirls gezocht … misschien heeft u hen afgelopen vrijdag of zaterdag wel gezien?
Het duurt niet lang voordat de 23 cowgirls zich vrijwillig melden, want zij zijn voor niets of niemand bang. Bepakt en bezakt met luchtbedden, slaapzakken, paardrijspullen en vooral heel veel enthousiasme wordt het Western minikamp gestart.
Als de luchtbedden een plekje hebben gekregen worden er cowboyhoeden versierd. Touwen worden geknoopt en uitgerafeld en ook het paard kan niet achterblijven. Deze krijgt een neckrope. Een kleurrijk koord dat als een ketting om de hals kan. Na het eten krijgen de cowgirls linedance-les van Ria Straathof. Het oefenen op Tiktok werpt zijn vruchten af, want na niet al te lange tijd zit de dans er lekker in. Zodra het donker is wordt het tijd voor een speurtocht. Bewapend met zaklampen worden letters in het dorp gezocht waarmee een woord gemaakt kan worden: WESTERN SALOON. De oversteek langs de koeien levert een spannend moment. Loopt daar nou een stier bij of niet? Na een veilige oversteek bleef het nog tot in de late uurtjes wild in het westen.
De zaterdagochtend begint sportief. De spieren worden opgerekt door het rennen van een springparcours, dus iedereen is gelijk lekker wakker na het korte nachtje. Al snel worden de paarden en pony’s gebracht en deze worden gepimpt voor een fotoshoot. Even het paard of de pony inparkeren tussen wat strobalen, de cowboyhoed op en smile … Een leuke herinnering aan dit wilde weekend. Daarna begint het serieuzere werk: een springparcours en een barrelrace. Heel knap hoe klein en groot door de bak heen scheurt om een snelle tijd te behalen. De dag wordt afgesloten met een M&M-spel en slootje springen. Moe maar voldaan vertrekken de cowgirls weer huiswaarts. Een geweldige afsluiting van de zomervakantie!
Bedankt Blesruiters! Een dikke duim omhoog voor de organisatoren Jeske, Daphne, Iris, Iva, Nora, Karin en Manon. Wat een werk hebben jullie verricht! Grote complimenten!
En een YEEEHAAA voor de 23 gezellige en enthousiaste cowgirls!!
In de week van 6 t/m 12 september vindt weer de jaarlijkse collecte plaats voor het Prinses Beatrix Spierfonds.
Het spierfonds krijgt geen overheidssteun en is volledig afhankelijk van giften uit de samenleving. Tijdens de collecteweek wordt elk jaar ongeveer 1,5 miljoen opgehaald. Dit maakt de collecte een van de belangrijkste inkomstenbronnen in de strijd tegen spierziekten.
In verband met de corona hebben zich een aantal collectanten afgemeld. Met alle respect voor hen natuurlijk. Als er nog mensen zijn die willen collecteren dan heel graag! Voor alle collectanten geldt houdt ook bij het collecteren 1.5 meter afstand!
Zoals ook vorig jaar al het geval was is er ook de mogelijkheid om te doneren via een QR code. Er zit een sticker op iedere collecte bus zodat u toch een gift kunt doneren.
Ik wens alle collectanten veel succes in de collecteweek!
En wederom, was het stukje van de C2 vorige week bij ons in de spam beland…. Wederom sorry Lia……. redactie
De C2
Om 08.30 uur vertrokken wij in de regen met vier fietsers voor een koffiestop in Zevenhuizen. Voordat we in Zoetermeer waren was het al weer droog, maar uiteindelijk hebben we in totaal nog drie buien moeten trotseren. De nieuwe TC kleding werd snel nat, maar zodra de bui over was, werd het ook weer snel droog gewaaid. We wilden tot aan Rotterdam fietsen, maar moesten noodgedwongen over de laatste brug de Rotte over vanwege een afsluiting. De Rechter Rottekade werd weer ingewisseld voor de Linker Rottekade. Bij de Roerdomp aangekomen met 30 km werden wij op een oorlogsmonumentje gewezen van onder andere de schutter John McCormick. Hij was in februari 1945 in de Geerpolder met acht anderen levend uit het vliegtuigtoestel gekomen, welke een noodlanding moest maken. Vervolgens heeft hij ondergedoken gezeten en zich aangesloten bij Het Verzet van Zoetermeer. Eind april, net voor de bevrijding, is hij met een aantal anderen verraden en in Zevenhuizen vlakbij de koffietent doodgeschoten. Bij toeval kwam een van ons dit te weten en op www.johnmccormick.nl is veel te lezen voor de liefhebbers. Om 10.15 uur konden wij van een wel verdiend bakkie genieten. Wij waren niet de enige TC’ers die vanmorgen deze koffietent hadden gekozen. Onderwijl werden we ook nog bijgepraat over de woudaapjes, die hier gebroed hadden. Vorig jaar werd deze zeldzame vogel, familie van de reiger, ook gesignaleerd bij de Noord-AA in Zoetermeer. We vervolgden onze terug route richting Moerkapelle en via de kortste weg naar het Bentwoud. Opgemerkt moet worden, dat het Bentwoud vaak in onze routes voorkomt. Je kan er op verschillende manieren doorheen en het is daar heerlijk fietsen op brede fietspaden. Via de Benthuizer plas en de Bovenmeer klokten wij met een lekker zonnetje om even voor 12.00 uur thuis af met bijna 50 km op de teller en een geschiedenis verhaal rijker!
Groetjes, Lia de Jong-Zwetsloot
Verslag A2 “Van de regen in de drup”
Na de behoorlijk natte clubrit van de vorige week had ik de stille hoop dat we nu weer droog op weg zouden kunnen gaan. Helaas, de weergoden hadden anders beslist, sterker, had kwam al ruim voor de start met bakken uit de hemel. Zeker degenen die van buiten Stompwijk komen en er al een ritje op hadden zitten richting start hadden al een aardig nat pak. Na gezamenlijk beraad werd besloten om eerst tegenwind te gaan rijden. Een ritje door de duinen leek daarom een goede optie. De bekende route, Wassenaar, Katwijk, Noordwijk en verder. Het waaide bijzonder hard langs de zee en de fikse regenbuien geselden de renners (6 man) van de A2. Gelukkig een paar sterke mannen aan boord die de rest goed uit de wind konden houden. Naast een paar verloren racefietsers kwamen we nauwelijks andere mede-weggebruikers tegen maar zo gek was dat niet. Frans had bedacht om de koffiepauze te houden in het ‘Broodthuis’ aan de Langervelderslag. Een leuk strandtentje met aardige bediening. En passant vertelde Frans nog even dat hij jarig was en de traktatie (koffie met een heerlijke appelpunt) op zijn rekening kwam. Super bedankt Frans en nog van harte!
De terugweg richting de Zilk, een stuk langs de Ringvaart, over de Weteringbrug, fietspad langs de Braassemermeer, Koudekerk en vervolgens richting Stompwijk. Met argusogen hield ik de lucht in de gaten, links en rechts dreigende donkere wolkenpakketten maar wonder boven wonder hielden we het droog. Lekker fietsen voor de wind, stevig tempo erin en het viel ons op dat de nieuwe fietskleding lekker snel opdroogt dus dat maakte de terugtocht er alleen maar aangenamer op.
Met ruim 97 km op de teller arriveerden we weer in Stompwijk. Ondanks de wind en regen toch weer een leuk tochtje. Maar gaan we het volgende week wel droog houden?
Loek van Santen
C1 De lusjes-route…
Wat een getwijfel…gaan we nu wel of niet fietsen, we hadden niet zoveel zin om nat te regenen! Kregen wel door dat de anderen van onze groep ook wel wilden fietsen. Dus een seintje gegeven dat ze ons tegemoet konden komen en kunnen dan met zijn 12en, inclusief een dame van de B groep, een kwartiertje later, op weg naar Leimuiden. Het is dan wonderwel droog en geloof het of niet…we hebben geen spetter meer gehad! De rit voerde naar Leiderdorp, Hoogmade en langs de Wijde Aa, toch verrassend als er iemand aangeeft hier nog nooit gefietst te hebben! Het voordeel van minder goed weer is dat het er lekker rustig is. De wind hebben we behoorlijk tegen en dat merken we goed, vooral later bij een open stuk in Rijnsaterwoude waar we via een omleiding langs de N207 rijden. Na 30 km arriveerden we bij Café de Keyzer en waren zeker aan een bakkie toe. Buiten waren 2 grote tafels vrij en we splitsten ons in 2 groepen. Toen Sjaak met de koffie kwam haalde hij er toch nog een paar stoeltjes bij, zodat we echt op anderhalve meter konden zitten van elkaar. De laatste nieuwtjes werden uitgewisseld en zo ook de vele valpartijen in de net gestarte Tour de France, door de vele hevige regenbuien van zo`n 100 mm, gingen er meerdere renners onderuit, wat een schrik telkens! Na nog even een jarig clublid te hebben toegezongen, via de mobiel, vertrokken we weer. Over de Leimuiderbrug en langs de Ringvaart, altijd vreemd als je de route tegengesteld rijdt. Wat gaat dat super zo voor de wind. Dan over de brug bij Weteringbrug en vervolgens Oude Wetering, Roelofarendsveen en langs de plassen van de prachtige Braassem. De wind is behoorlijk aangewakkerd en moeten de captains af en toe een tandje zachter. Aangekomen bij het Cronestein park neemt de captain een verkeerd pad en komt er zomaar een extra lus bij, daar zaten sommigen niet op te wachten denk ik. Dan hebben we ook nog een klein valpartijtje, wat gelukkig mee lijkt te vallen. Om 12.45 zijn wij weer thuis, na een fijne fietsrit, maar dan moeten de anderen nog een aardig stukje, waardoor ze op ruim 70 km. zitten. Hopelijk kunnen ze ‘s middags bijkomen voor de t.v.
Annie van Rijn
De C2 vertrok in de regen met 7 fietsers naar Leimuiden. We waren amper Stompwijk uit of het was al weer droog. Op een paar spetters na op de terugweg, hielden we het de hele ochtend droog. Dat hadden we niet verwacht. Wel moest de wind getrotseerd worden. Op de terugweg hadden we veelal windje mee. We gingen eerst door Zoeterwoude, Leiderdorp parallel van de A4 richting Roelofarendsveen. Langs het Veenpolderpad was er een strook afgezet, waarop een kudde schapen graasde. Helaas hebben we de schaapsherder niet gesignaleerd. Dat was erg leuk om te zien. Elke week worden er ook mooie vogels gespot. Als we dan een torenvalk stil boven onze hoofden zien fladderen, wordt er vanuit het ‘peloton’ geroepen, dat ie aan het bidden is. Vast en zeker in de hoop dat ie de prooi gaat vangen! Langs de Ringvaart fietsten we IJs de Jong voorbij om 3,5 km verderop bij Café de Keijzer het bakkie te doen. Daar kwamen wij om 10 uur met 27 km op de teller aan. We konden ruim aan twee tafels zitten. Wij gingen terug door Rijnsaterwoude, waar we vanwege wegwerkzaamheden een stukje zonder asfalt hadden. Het was te doen. Door Woubrugge heen, Koudekerk aan de Rijn, de Rijndijk en de Weipoort naar huis. Als we door deze polders fietsen, zien we altijd vele molens. Dat deed mij zondagochtend denken aan onze molenaar Hans de Graaf. Hij was afgelopen week al ’s morgens om 07.30 uur live in de uitzending op radio West. De vereniging van de Hollandsche molens bestaat 100 jaar. Molenaars zijn nog altijd schaars, dus wie zich geroepen voelt? Ik klokte om 12.25 uur met 57 km af. Het was weer een heerlijke fietsochtend, mede omdat het heel rustig was op de weg. Zondagmiddag sla ik het Leidsch Dagblad open. Oeps, wel 4 pagina’s over fietsterreur, dringen op de fietspaden en dat korte lontjes het fietsplezier vergallen. Dat geldt natuurlijk niet voor onze toerclubleden, toch? Een oproep heeft al veel ideeën opgeleverd over veilig op de fiets. Het moet anders maar hoe? Dat zal de tijd leren.
Vorige week schreef ik een stukje over de hel die Osteoporose heet. Wat een lieve, begripvolle reacties heb ik daarop gehad en daar wil ik iedereen voor bedanken.
Men gaf aan dat ze inderdaad eigenlijk helemaal niet wisten wat Osteoporose nou precies is, ja de naam botontkalking kent iedereen wel, maar dat het zo heftig kan zijn en zoveel invloed op je leven kan hebben daar was men zich eigenlijk niet van bewust.
Ik heb mijn doel bereikt en de reacties hebben mij zeker goed gedaan en daar kan ik weer even op teren.
