Door de coronamaatregelen zijn dit jaar vrijwel alle kortebaandraverijen afgelast, inclusief die van Stompwijk, die was gepland voor 20 juli. Een hard gelag voor de liefhebbers van de paardenkoers en de feestelijkheden eromheen, maar vooral ook voor de professionele eigenaren, trainers en rijders. Die zijn door het wegvallen van 26 (!) kortebaandraverijen in het hele land ernstig in hun inkomsten getroffen. Stichting Stompwijkse Harddraverij Nooit Gedacht is één van de kortebaanorganisaties die ervoor zorgen dat op zaterdag 29 augustus a.s., in een ‘coronaproof’ omgeving op Renbaan Duindigt in Wassenaar, tóch een échte kortebaandraverij kan worden verreden: het Nederlands Kampioenschap Kortebaan 2020. Mét publiek, dus wie dat wil kan erbij zijn.
De draverij wordt verreden op de zandbaan van Duindigt, over de gebruikelijke afstand van 300 m. Het enige verschil met de gangbare kortebaandraverijen is dus dat deze niet op de openbare weg wordt gehouden.
De horeca ‘Aan de Baan’ is voor bezoekers geopend. Er wordt € 5,00 entree gevraagd.
Weddenschappen kunnen worden afgesloten via de officiële totalisator op de baan en via internet: www.runnerz.nl
Een deel van de wedomzet komt ten goede aan de kortebaan.
Daar ben ik weer over het weer. Gelukkig is het weer een beetje afgekoeld, hoewel….het was nog heet en benauwd genoeg de afgelopen dagen. Ik hoop dat jullie allemaal die hitte goed doorgekomen zijn en nu maar hopen dat het voorbij is. Een lekker zonnetje, graadje of 20 is mooi genoeg, dan kan je nog wat doen zonder dat je een appelflauwte krijgt. Zo genoeg over het weer nu.
Weet u al wat u gaat eten 28 augustus, 11 en 25 september nu we niet naar het dorpshuis kunnen? Jammer hé. Niet te moeilijk maken hoor, een aardappeltje, wat groente en een stukje vlees of vis volstaat prima. Wilt u er toch wat meer werk van maken dan zijn op internet ( www.smulweb.nl) tal van heerlijk receptjes te vinden die ook niet al te moeilijk zijn. Ik denk dat wij maar bij mijn moedertje gaan eten, die eet van tafeltje dekje, maar aangezien wij alle drie geen hele grote eters zijn kunnen we dat makkelijk delen haha. Probleem ook weer opgelost.
Twee weken geleden heeft u, als het goed is, het boekje van (Mijn) Leven met Corona in de bus gehad waar we met elkaar zo hard aan gewerkt hebben. Natuurlijk zijn wij heel benieuwd wat u er van vind, is het geworden wat u ervan verwacht had, is uw verhaal goed overgekomen en hoe vind u de uitvoering. We zouden het leuk vinden als u het ons laat weten. Het is een ontzettende klus geweest maar we hebben het met heel veel plezier gedaan. Één van onze leden heeft in de Dorpsketting laten weten wat zij er van vond en het spreekwoord luidt, als er één schaap over de dam is volgen er meer dus pak die pen of kruip achter de computer en stuur het naar de dorpsketting. Het heeft even geduurd maar wij vinden dat het wachten meer dan waard is geweest en hopen natuurlijk dat u het ook vind. Het is een mooi naslagwerk wat meerdere keren gelezen kan worden en ook door kinderen en later door kleinkinderen. Zo schrijven we geschiedenis.
De meeste maatregelen blijven onbeperkt van kracht. Pas kwam er iemand bij ons op bezoek, ik kon diegene al maar mijn man niet. Dus zij kwam de tuin in en ze stelt zich voor aan Henk met haar naam en Henk zegt ook zijn naam. Ik keek er een beetje raar van op, ik dacht nou Henk wat onbeleefd, je kan haar toch wel een hand geven. Toen ze weg was besprak ik dat met hem en hij zei dus: Hoe lang is dat Corona virus nou al actief? Je weet toch dat we geen handen mogen geven? Oh ja, echt straal vergeten, gewoon niet aan gedacht. Zo zie je maar het wordt een beetje gewoon en sommige maatregelen blijven niet hangen. Ik vind het toch nog steeds raar overkomen als je iemand die je niet kent geen hand geeft. Dat is toch een beleefdheidsvorm. Oeps, kleine blunder, sorry Henk.
En tot slot wil ik nog meegegeven:
Soms staat er iets in de weg,
Een obstakel, waar je flink van baalt.
Maar misschien is het juist dit obstakel
Waar je een waardevolle les uit haalt.
Wat die waardevolle les is mag iedereen voor zichzelf invullen, maar ik weet zeker dat iedereen iets uit deze periode haalt.
Een lieve groet namens het bestuur van Ouderen Soos Stompwijk,
Je zou er inderdaad zo maar een rondje extra voor maken, onze mooie rotonde op de N206. Waar vind je zo’n fleurige rotonde? Er zijn er genoeg met prachtige kunstwerken en reclames voor plaatselijke restaurants of bedrijven. Nou is dit natuurlijk ook een reclame voor Joost Janson tuinonderhoud, maar het mag ook weleens gezegd worden dat deze rotonde perfect bijgehouden wordt. Het is een feestje om naar te kijken en het Hoveniersbedrijf Janson sponsort alle planten en de verzorging, daar hoeft de gemeente of de provincie niet naar om te kijken.
Waar wel wat beter op gelet mag en kan worden is de oversteek van heel veel fietsers en zelfs wandelaars op de rotonde. Misschien staat het er niet duidelijk genoeg dat de mensen de tunnel in moeten, maar wat ook veel mensen tegenhoudt om deze routing te volgen zijn de twee hele scherpe bochten op het fietspad. Bij de van Santhorststraat schiet er vaak iemand uit de bocht, het is een rare knik en heel smal, eigenlijk te smal als er een tegenligger aankomt.
Het dorp uit richting de Boven-en Ondermeer eigenlijk hetzelfde ‘probleem’, een smalle slinger naar boven waar het lastig is om langs elkaar te fietsen of/en te lopen als er, zoals afgelopen mooie periode, veel mensen tegelijk elkaar moeten passeren. Er heeft zich al een olifantenpaadje gevormd recht naar beneden, daaruit blijkt dat er veel mensen direct naar boven lopen of fietsen.
Ook de bewegwijzering kan beter, maar dat komt misschien nog. Helemaal klaar is het tenslotte nog niet. Een prullenbak bij de fietsenstalling of de ingang, uitgang van de tunnel zou veel zwerfvuil voorkomen volgens mij. Nu wordt er veel zomaar op straat gegooid en dat is jammer van ons mooie dorp.
Joost en personeel ga zo door, we genieten ervan, ik in ieder geval wel.
Doordat dit bericht vorige week bij ons in de spam is binnengekomen, hebben wij het niet kunnen plaatsen, maar nu alsnog…. Sorry Lia, excuus
De C2 vertrok met 8 fietsers naar Nieuwkoop. Via Gelderswoude, de Bent en Hazerswoude Dorp waar we even moesten ‘klunen’, dus voorzichtigheid geboden en even afstappen. Toen naar het Rietveld en het ‘strontpaadje’ naar Alphen a/d Rijn. Vervolgens de Kortsteekterweg, de Ziende en tenslotte kwamen wij om even na 10.00 uur bij de 1e Aanleg aan met 30 km op de teller. Wij streken op het terras neer, uit elkaar aan 2 tafels, waar al vele racefietsers genoten van een welverdiende koffiepauze. Dit is écht een goede koffietent en voordat je er erg in hebt, werd het 2e bakkie al ingeschonken. De terug route ging over het Meijepad dwars door de plassen door naar ‘Het Potlood’ ofwel de watertoren. De slingerende Meije, waar het al behoorlijk druk was en aan het eind/begin werd ie zelfs afgezet. Waarschijnlijk om de ergste drukte tegen te gaan. Vervolgens een stukje Bodegraven om bij het gehucht Tempel even van een extra drinkpauze te genieten. Toen door Boskoop, de Hoogeveenseweg en Benthuizen naar huis. De warmte haalde vandaag de gang er uit. Om 12.30 uur met 63 km op de teller waren we blij weer thuis te zijn. Het verslag is namens Fried.
Groet, Lia de Jong-Zwetsloot
Verslag A2 “Na een hittegolf komt altijd regen!”
De afgelopen weken is het fietsen op de zondag een behoorlijke uitdaging geweest met de hoge temperaturen. Gelukkig is het kwik de laatste dagen gedaald naar normale zomerse waarden. Wel gaat dit dan weer gepaard met de nodige stevige regenbuien. De weersverwachting voor de zondag voorspelde dan ook weinig goeds. Maar de hitte nog vers in mijn geheugen deed mij zaterdagavond al besluiten, weer of geen weer, hoe hard het ook mag regenen, ik ga zondagochtend fietsen! Overschoenen en regenjack nog even snel opgezocht, ik was er helemaal klaar voor. Zondagochtend inderdaad al de nodige buien bij het krieken van de dag maar ik was standvastig, op naar Stompwijk. Ik was benieuwd hoeveel A2- renners nog meer de weergoden wilden gaan trotseren. Het weer klaarde zowaar even op tijdens het verzamelen op het parkeerterrein, uiteindelijk meldden er zich 6 A2-rijders (waaronder 1 gastrijder). Toen de wegkapitein Frans voorstelde om de route richting Kinderdijk te gaan rijden fronsten sommige renners wel hun wenkbrauwen. Is dit niet teveel van het goede met dit weer? We waren nog geen 200 meter onderweg of de hemelpoorten openden zich opnieuw. Eén rijder vond de combinatie regen/wind en route Kinderdijk blijkbaar gekkenwerk en zette koers linea recta richting huis! Al schuilend in het fietstunneltje onder de Jan Koenenweg werd wijselijk besloten om de route te verleggen naar Maasland. Nadat het wat minder hard was gaan regenen gingen we met 5 onverschrokkenen uiteindelijk echt onderweg. En ja, het was nat ,en ja, er stond veel wind. Maar eigenlijk was het heerlijk rijden! Aangename temperatuur en veel zuurstof in de lucht, prima! Langs de Noord AA, Benthuizen, Kruisweg, langs de Rotte richting Rotterdam en vervolgens de route naar Maassluis. Het was vrij rustig op de wegen maar dat had vanzelfsprekend te maken met het natte weer. Toch kwamen we nog de nodige mede-racefietsers tegen, brothers in arms! Eénmaal aangekomen in ’t Wapen van Maeslant” lieten we ons de koffie en appelgebak meer dan goed smaken. Inmiddels was het weer toch verrassend aardig opgeknapt, met een schuchter zonnetje hervatten we de terugtocht richting Stompwijk. Frans leidde ons met een mooie route door de Glazen stad, door het kleine gehucht ’t Woudt, daarna door Delft richting de Nieuwe Driemanspolder om uiteindelijk met ruim 91 km op de teller weer in Stompwijk te arriveren. Onderweg kreeg Thijs wel de nodige malheur met een constant uit de pedaal springende raceschoen, niet ongevaarlijk overigens. Een goede reminder om je fiets en uitrusting altijd even te checken voordat je pad gaat. Volgende week zondag vanzelfsprekend weer een toertocht. Laten we de temperatuur zo houden maar het mag dan wel weer een droog tochtje worden.
Loek van Santen
Verslag C1
Zondagochtend rond 7 uur was op de app de discussie of we wel of niet gaan fietsen?! Het regende toen flink, maar de verwachting was dat het beter werd, met slechts enkele korte buien. Na wat heen en weer ge-app waren er 6 enthousiastelingen die zouden gaan fietsen. Bij de sporthal waren in totaal zo’n 30 man/vrouw aanwezig van alle groepen samen. Om half negen ging nog wel even de hemel open met een flinke bui. Een kleine tien minuten later vertrokken we toen het (bijna) droog was, met de wind in de rug. Onder leiding van onze captain Peter vertrokken wij richting Gelderswoude, Benthuizen en via het Bentwoud naar Moerkapelle en Zevenhuizen. Tussendoor nog even een stop om de regenjas weer uit te doen. Vervolgens genieten van het zonnetje dat zich regelmatig liet zien. Iets voor 10.00 uur waren we in de Roerdomp aan de Rottemeren voor een heerlijk kopje koffie en een prachtig uitzicht over het water. Ook de C2 kwam daar de koffiepauze houden. Door de weergoden werd deze tijd benut om nog wat regen naar beneden te sturen. Toen dat voorbij was gingen wij weer op de pedalen en zijn o.a. via Bleiswijk en Zoetermeer, waar Peter en Marja alvast afhaakten, weer richting onze thuisbasis gefietst. Door het wisselende weer was het zeer rustig op de fietspaden en dat is ook wel eens lekker. Na zo’n 45 km op de teller kwamen wij met een goed gevoel en tevreden dat we toch waren gaan fietsen, weer in Stompwijk aan.
Corry van der Eijk
Onderschrift bij foto: op ‘Corona-afstand’ aan de koffie
Het heeft even geduurd, corona heeft ook bij ons voor wat onzekerheid gezorgd.
Maar we gaan een schaatskamp organiseren!!
– Wanneer: vrijdag 28 augustus
– Waar: Veld 11
– Hoe laat: van 13.15 tot 21.00
Tijdens deze toffe afsluiting van de zomervakantie organiseren wij een mini zeskamp, met nog meer leuke activiteiten.
Je wordt rond 13.15 verwacht op Veld 11, om 13.30 willen wij starten met het programma. Het is de bedoeling dat je dan thuis al gegeten hebt.
Als het donker is, is het kamp afgelopen. Rond 21.00-21.30 kunnen de kinderen weer opgehaald worden.
Wat moet je meenemen?
– Een goed humeur
– Een fiets
– Zwemspullen
Zorg dat je sportieve, makkelijke kleding aan hebt. Bij slecht weer is het aan te raden om regenkleding, of een extra setje droge kleren mee te nemen.
In verband met corona hebben wij wat aanvullende maatregelen getroffen:
– Bij verkoudheid of koorts blijf je thuis
– Ben je binnen 14 dagen terug gekomen van vakantie uit een oranje ge bied dan ben je helaas ook niet welkom
– Ouders worden verzocht bij het brengen en halen van de kinderen afstand te houden en niet langer dan noodzakelijk op Veld 11 te verblijven.
Wil je meedoen met dit kamp meld je dan aan bij Femke (06-24887803) of Edo (06-30806021). Zijn er bijzonderheden die wij als leiding moeten weten geef dit dan ook gelijk door.
Wij zoeken nog een paar ouders die ons willen helpen met de activiteiten, als je beschikbaar bent en het leuk vindt om te helpen geef dit dan ook gelijk door bij de aanmelding.
Na jaren in Stompwijk te hebben gewoond ken ik bijna het hele dorp en velen uit het dorp kennen mij, zeker als ze horen wie mijn ouders zijn. Zo zullen er ook velen zijn, die weten dat ik regelmatig ernstig ziek kan zijn. Ik heb verschillende aandoeningen maar ééntje wil ik er uitlichten. Niet om medelijden op te wekken of om zielig gevonden te worden, absoluut niet, maar om te laten weten wat Osteoporose nu eigenlijk is en welke invloed dat heeft op mijn dagelijks leven. Osteoporose is een vorm van reuma. Wat veel mensen niet weten is dat reuma een verzamelnaam is van meer dan 100 aandoeningen. Ik heb er 4 van, Reumatoïde Artriris, Syndroom van Tietze , Fribromyalgie en dus Osteoporose.
Als je Osteoporose hebt neemt de botdichtheid af en zijn je botten hierdoor minder stevig. Je botten worden daardoor zwakker. Ook verandert de structuur van je bot. Door de zwakkere botten én de veranderde botstructuur ontstaan er gemakkelijker botbreuken. Osteoporose wordt ook wel botontkalking genoemd. De aandoening komt veel voor bij mensen boven de 50 jaar. Soms ontstaat Osteoporose eerder, dat is bij mij het geval, bijvoorbeeld als je een andere reumatische aandoening hebt zoals reumatoïde artritis (RA), axiale spondyloartritis (de ziekte van Bechterew) of SLE. Ook langdurig gebruik van prednison leidt vaak tot Osteoporose. Aangezien ik op mijn 17e Reumatoide Artitis kreeg en 33 jaar lang prednison heb geslikt, een onderhoudsdosis en af en toe een stootkuur zijn dat bij mij de grootste oorzaken van de Osteoporose.
Ik wist wel dat mijn botdichtheid in mijn onderrug niet zo goed was, had altijd pijn in mijn rug, maar ja dat hoorde erbij dacht ik. Totdat ik vorig jaar spontaan mijn rug brak, ik deed niets, zat in bed tv te kijken en ineens heftige pijnscheuten door mijn hele rug en ik kon niets meer. Meteen naar de huisarts gebeld, die zette meteen door naar het ziekenhuis, daar kon ik binnen een uur terecht en binnen een kwartier lag ik onder de scan. Uitslag, diverse gebroken ruggenwervels en ook al littekens van oudere breuken. Die heb ik wel gevoeld maar zoals hierboven al gezegd, ach ik dacht dat hoort erbij. Ik kon meteen door naar de gipskamer om een gipskorset aan te laten meten. Het dragen daarvan is echt niet prettig, je zit helemaal stijf ingesnoerd, alles doet zeer en wordt nog eens erger door het gips dat erop drukt. 2 maanden afgezien en met spierverslappers erbij kon ik het net volhouden. Na twee maanden mocht ik een “gewoon” korset aan laten meten, zo eentje die mijn oma vroeger had. Het enige verschil is dat zij het korset met touwtjes moest aantrekken en ik aan de voorkant klittenband heb. Dat was een heerlijke opluchting na twee maanden gips.
Maar ja, er moest wel verder actie ondernomen worden, want ik was in nog geen jaar tijd 7 cm gekrompen en ik had elke dag pijn. Ook liep ik inmiddels steeds breuken op, vooral ’s nachts zonder gips of korset. De reumatoloog kwam met het medicijn Forsteo. Dat zijn eiwitten, waarbij de werkzame stof teriparatide is. Dit is een kuur van 2 jaar waarbij je elke avond jezelf injecteert met dit middel. Je mag deze kuur slechts eenmaal in je leven volgen. Ik ben nu bijna een jaar bezig, nog een jaar te gaan dus en ik vind het erg zwaar. Ik gebruik heel veel medicijnen, ook andere injecties, maar die gaan mij veel makkelijker af dan Forsteo.. Ik voel nog geen resultaat, de rugpijn is elke dag aanwezig en ik leef op mijn medicijnenwekker omdat ik om de 8 uur een hele rits medicijnen moet nemen.
Het moeilijkste vind ik dat ik nooit meer eens iets spontaan kan doen, overal moet ik bij nadenken of hulpmiddelen bij gebruiken. Laat ik iets vallen en wil ik dat oprapen, oh nee niet doen, daar heb ik een handknijper voor. Even snel omdraaien is er ook niet meer bij, de kans dat ik dan weer wat breek is groot, dus rustig en met voorbedachte rade omdraaien. Rustig lopen, bij voorkeur met stok of rollator en mijn buik ziet er uit als die van een drugsverslaafde (tenminste dat denk ik want ik heb nog nooit een buik van een drugsverslaafde gezien haha) met allemaal rode puntjes van de injecties.
En hoe het na het volgend jaar verder moet? Nog geen idee. Er wordt in elk geval een nieuwe botdichtheidsmeting gemaakt en waarschijnlijk volgt er nog een nabehandeling van 3 jaar om het “ nieuwe” bot sterk te houden. In combinatie met de andere soorten reuma en mijn andere aandoeningen is het leven vaak zwaar. Ben veel afhankelijk van anderen, vooral van mijn man, maar omdat hij ook chronisch ziek is, kan hij mij niet altijd helpen als het nodig is. Wat zou ik graag eens één dagje pijnvrij zijn, zodat ik kan doen wat ik wil zonder bij na te denken. Dan zou ik naar de Efteling gaan of naar Walibi World en in elke 8-baan gaan die er maar is. Maar helaas, de meeste dromen zijn bedrog en ik weet dat dit niet zal gebeuren. Na een inzinking probeer ik de draad weer op te pakken en toch weer wat van het leven te maken. En verder droom ik stiekem verder over die ene pijnvrije dag…….
Het bestuur van de Stichting Dorpsketting heeft besloten tot uitstel van de jubileumactiviteiten van ‘50 jaar Dorpsketting’ .
Alle activiteiten worden dus afgelast!
Jammer voor al diegenen die zich de afgelopen maanden intensief hebben beziggehouden met de voorbereidende en uitvoerende activiteiten. De situatie rond de coronacrisis en de daarbij behorende maatregelen maken een verantwoorde uitvoering onmogelijk.
Maar uitstel is geen afstel!!! We hebben het voornemen om in het voorjaar 2021 de draad weer op te pakken en rekenen dan wederom op de bekende hartverwarmende betrokkenheid van u allen.
Ook dit jaar was er weer vissen bij Boerderij Akkerlust. Ongeveer 8 personen bij de ene brug en 3 op de andere brug. De vissen hadden niet veel zin om te bijten, in totaal werd er maar één vis gevangen. Helaas geen prijsuitreiking dit jaar.
De BBQ ging al lekker ruiken en iedereen kon er lekker van genieten. Eerst zat ik met Toos Oudshoorn lekker buiten maar er stond eigenlijk teveel wind, dus gingen we alvast naar binnen. Van lieverlee kwam de rest ook naar binnen. Na de BBQ kwam er ijs op tafel, allemaal verschillende smaken, heerlijk ambachtelijk zelf bereid. Dat was echt genieten.
Het begon nu te regenen en te onweren, in een mum van tijd was alles buiten opgeruimd. Daar ik deze week geen auto had werd ik netjes gehaald en ook weer thuis gebracht door Anja Rotteveel, bedankt hoor. Dat is wel wennen voor mij, normaal rij ik overal zelf naar toe. Hiermee wil ik jullie bedanken voor de gastvrijheid en gezelligheid en ik hoop jullie volgend jaar weer te zien.
Ik vind het echt fantastisch dat ik ieder jaar nog uitgenodigd word, terwijl ik toch alweer heel wat jaartjes weg ben uit ons Paddemoes.
