Kijk hoe schattig, de dikke kastanjeboom achter de school op de hoek, pastoors bos en Dotterbloem, heeft twee tiny housjes gekregen. Er past geen vogeltje in. Misschien wel een spin of bij op zoek naar een veilig hotel.
Dat veilig is natuurlijk relatief want zodra de broedende vogel eten zoekt en dit binnen snavelbereik vindt… Tja dan sta ik niet voor de gevolgen in. De start is in ieder geval goed.
Ik word hier erg vrolijk van en kan bijna niet wachten tot we aan de slag kunnen met al die wachtende vogelhuisjes in de kast.
De versoepelingen gloren aan de horizon. Wikipedia zegt: Horizon: is een denkbeeldige lijn in de verte. Trekt zich terug naarmate men dichterbij komt.
Wat een leuk initiatief toch weer van 7 horeca gelegenheden in de omgeving, waaronder de Bles, om zondag 18 april een tapas puzzelrit per auto te organiseren. En wat een belangstelling daarvoor, in no time was het uitverkocht met maar liefst 500 personen en ongeveer 175 auto’s die mee wilden doen. Dat was het maximale, want bij alle 7 gelegenheden kregen we een tapashapje/drankje aangeboden.
Onze start was om half twaalf bij de Bles waar we een map, een puzzelkaart en 3 stickers ontvingen om op pad te gaan. Het was leuk in elkaar gezet, bij elke stop kregen we een lekker hapje en een velletje stickers erbij die op de puzzelkaart bij de juiste locatie geplaatst moesten worden. Een beetje reclame en heel leuk dat je nu kennis maakte met andere restaurants in de omgeving. Wat waren alle mensen enthousiast en wat hebben we veel te eten gekregen, iedereen heeft echt zijn best gedaan om de deelnemers te verwennen. Vanaf de Bles naar kaasboerderij Captein waar de ijskar van de Jong klaar stond voor de eerste versnapering en waar we extra eerst coronaproef een rondje door de stal kregen langs de koeien die er nog stonden, de rest was al in de wei aan het springen. Door naar Eetcafé de Vergulde Vos in Rijpwetering waar we met een heerlijke carpaccio-wrap verwend werden, prachtig langs de Braasem naar Wagenaar Koffie & Diner waar ijskoffie geserveerd werd, de kleine weggetjes naar De Kromme Does in Hoogmade voor de Flammkuchen en daarna een instinker voor velen, Catering de Blauwe Tafel, niet op de locatie in Oud-Ade maar in de berm vlakbij Jeu de Boer waar cheescake op het menu stond. Bij Café de Meester in Zoeterwoude werden we verwend met champignonsoep en soepstengel om tot slot te eindigen bij de Bles waar de bitterballen klaar stonden. Het waren 3 voortreffelijk eigen gemaakte bitterballen, maar zo groot dat het er eigenlijk 9 waren. Jullie begrijpen dat er ’s avonds niets meer werd gegeten bij ons.
Volgens mij heeft iedereen ervan genoten, de club die wij elke keer tegen kwamen wel in ieder geval! Voor herhaling vatbaar mochten de terrassen nog heel lang dicht blijven. Hopelijk mag het terras snel open zodat we toch gewoon buiten de auto met elkaar kunnen praten en genieten van al dat lekkers.
Zaterdag zag ik in mijn ooghoek een rijtje paarse Spaanse Margieten staan, die binnen een mum van tijd verdwenen waren. Zondag zag ik ze opnieuw, nu ben ik een kijkje gaan nemen. Misschien ligt er een briefje bij van: neem maar mee en geniet er van. Dat niet, voor de zekerheid nog wel even gecheckt en ja ze mochten mee genomen worden.
Ze zijn te ver uitgebloeid om nog te kunnen verkopen. Hoe mooi is het dan dat er anderen mee blij gemaakt worden en dat wat over is te delen met anderen. Ik ben goed in uitdelen en heb het straatje voor mijn rekening genomen, zelfs de visite van Lenie van Ruijven werd er blij van.
Dankzij Tinus en Marjo kunnen we bloemetjes buiten zetten.
April doet wat hij wil en dat hebben we de afgelopen tijd kunnen merken. Zonnige dagen wisselen elkaar af met regen, sneeuw, nachtvorst en hagelbuien. Eind april kunnen we een regen van lintjes verwachten, als het aan mij ligt. We hebben voor de Dorpsketting een verkorte procedure. Je pakt pen en papier of het toetsenbord en laat ons weten wie er volgens u een lintje verdiend heeft. Dit plaatsen we dan in de Dorpsketting van 26 april die op koningsdag bezorgd wordt. In deze nare coronatijden waar er steeds weer een beroep gedaan wordt op ons geduld, we blij worden gemaakt met versoepelingen, die op hun beurt weer teruggedraaid worden. We zullen het samen moeten rooien en de tijd door zien te komen.
Laat je niet weerhouden door het aantal pagina’s, het mag ook één zin zijn.
Half maart heeft de gemeente op de hoek bij de nieuwe omleidingsweg en de Dr v Noortstraat een picknicktafel geplaatst. En dat is een uitstekende plek voor wandelaars, die even op adem willen komen. Ik had hem al op mijn verlanglijstje staan, omdat ik het signaal had gekregen dat er eigenlijk meer bankjes zouden moeten komen om een rondje te kunnen wandelen. Zodat er meer rustmomenten ingebouwd kunnen worden. Bij de Bles is immers ook al een lekker bankje, zo wordt het rondje haalbaar.
Er wordt al gebruik van gemaakt. Zoals hier door Leny van Dijk die tijdens een gezamenlijk ommetje, verplicht voor de foto, even lekker uitrust.
Er staan er natuurlijk nog meer op mijn verlanglijstje, zoals bij de fietsbrug Meer en Geer, richting Van Santenfietspad. Een prachtige plek om de polder in te staren. Ik hoop dat het verdwenen bankje weer wordt teruggeplaatst.
Wij ontvingen een bedank kaart voor onze initiatieven.
Een pluim voor Vlietwensen is vanaf onze kant zeker op zijn plaats. Mede door hun inbreng en va Fonds 1818 en het Van Ravesteijnfonds hebben we verschillende activiteiten kunnen uitvoeren.
Even het geheugen opfrissen:
De diverse muziekoptredens in de buurt van ouderen, the LoveBells miniconcerten aan huis, koren, paashazen, midzomerfeestjes op diverse locaties, vogelhuisjes noem maar op..
Onze dank is groot en de pluim dus gegund.
Een nieuwe aanvraag voor het opnieuw opvullen van de plantenbakken is weer in werking gezet.
Heeft u ook een idee of burgerinitiatief denk aan hen. We kunnen het alleen samen!
Zij heeft vanmorgen voor een heerlijk paasontbijt gezorgd. Wij proberen altijd het nuttige met het aangename te verenigen. Dat is gelukt, met vers gekookte eitjes uit eigen tuin van Wilma, een quiche en verse broodjes. Heerlijk om zo met elkaar aan tafel de dag te kunnen starten. Zo werd het toch nog een feestelijke 2e Paasdag.
Vorige week zaterdag stond het busje van Hello Fresh bij ons voor de deur. De chauffeur staat naast zijn bus de straat in te staren. De mond van de chauffeur zakt langzaam open.
Ik kijk uit het raam en zie de schillenboer aankomen. Ze maken een praatje met elkaar. Geïnteresseerd vraagt de chauffeur: “Wat haal je dan op?” Piet zegt: “Ik haal op van wat er van jouw pakket overblijft, zoals afval van fruit en schillen”.
Dit had de jonge chauffeur hij nog nooit gezien. Maar ja, hij komt dan ook uit hartje Rotterdam.
Ik ben trots op ons paard en de gebroeders Turkenburg voor het in stand houden van een prachtige traditie.
