En toen sprak ik mijn ‘oude’ buurvrouwtje, 7 jaar lang hebben we beiden op het Hoefblad gewoond, zij in het ene blok en ik in het andere blok. Inmiddels woont ze alweer 10 jaar op de Pinksterbloem en heeft het daar erg naar haar zin.  Ze mist wel aanloop en contact met de buurtjes, want die werken allemaal. (Agnes)

“Ik ervaar het virus eigenlijk een beetje als de oorlog, die heb ik heel bewust meegemaakt en ik weet wat het is als er maatregelen ingesteld worden. Ik heb dan ook geen moeite om mij daaraan te houden. In de oorlog hadden we echt niets, ik ben anderhalf jaar niet naar school geweest, maar daarna moet je het toch weer oppakken. Ik ben wel positief ingesteld want je kan er toch niets aan doen, het virus gaat niet weg als je gaat zitten sippen. Ik ben maar alleen en moet het dus zelf gezellig maken. Ik moet er wel voor zorgen dat ik het virus niet krijg, dus de boodschappen laat ik door de supermarkt thuisbezorgen. Dat gaat prima. Ik ben heel zelfstandig, altijd geweest en kan mijn dingen goed regelen. Door alles wat ik heb meegemaakt ben ik geworden wie ik ben.

Mijn familie woont ver weg en daarom is het wel heel fijn dat er zoveel aan je gedacht wordt en dat er veel dingen georganiseerd worden. We kregen dit jaar een paasontbijt, er werd muziek gespeeld en er was zelfs een bingo en kregen we allemaal twee bingo kaarten in de bus. Ze houden ook echt in de gaten of je komt kijken, ik zit nogal op de wind dus dan doe ik mijn balkon deur dicht maar dan bellen ze gewoon aan. Ben je thuis, kom we zijn er met wat leuks. Ik heb er voor gezorgd dat er beneden in de hal een bankje is gekomen zodat we kunnen zitten als we even moeten wachten. Als een ander het niet doet dan doe ik het. 

Hoe ik mijn dag doorkom? Ik hou erg van klassieke muziek, er is op televisie een zender die dat uitzendt. Verder lees ik graag, maak een puzzeltje of doe een spelletje. Als ik het ene zat ben dan doe ik het andere. Je moet toch de dag door zien te komen.

Ik heb 8 jaar de Woej gedaan, eens in de zoveel tijd een busje regelen om in Leidsenhage boodschappen te doen, wat lekkers te eten en dan weer terug naar Stompwijk. Maar op het laatst was ik nog maar de enige, dus toen ben ik er maar mee gestopt. Dat vind ik wel jammer, maar ik heb het in elk geval wel gedaan. Dat is wel een motto van mij, als je iets wil moet je het gewoon doen, lukt het niet dan heb je het in elk geval geprobeerd.

Ik heb geen moeite met de regels die vastgesteld zijn, die begrijp ik wel, alleen vind ik het jammer dat als er iets te vieren valt, of te rouwen dat je daar dan niet heen kan. Voorlopig kijk ik voorruit tot september, dan hoop ik dat we weer wat kunnen gaan doen, maar of dat haalbaar is? Dan ga ik toch weer twijfelen en denk ik dat redden we nooit.

Ik hoop ook dat de Soos dit jaar nog kan beginnen, dan ben ik weer van de partij. Jullie zijn goed bezig, jullie vergeten ons niet. Niet alleen in goede tijden, de gezellige dinsdagmiddag, maar ook in mindere tijden zoals nu met het virus houden jullie contact en dat vind ik echt fijn. Ook de Zonnebloem houdt contact, dat ze het jammer vinden dat er nu niets georganiseerd kan worden. Maar ja, we zitten allemaal in hetzelfde schuitje en moeten het met elkaar zien door te komen”.

Coby van der Geest

(uit het boekje (mijn) leven met corona, dat in het begin van de coronatijd, door en voor de leden van Ouderen Soos Stompwijk is gemaakt)

Horen jullie mij zingen; ” Sinterklaas is jarig, zet mijn schoentje klaar.

Licht dat hij het voldoet met……………………, ja wist ik het maar…..? Naast alle vervelende dingen rond het virus, breekt er gelukkig weer een fijne tijd aan! Sinterklaas en Kerstfeest! Heerlijk!

Als je de kerkdienst van zondag 29 november hebt bijgewoond, dan weet je nu ook dat deze dag de eerste zondag van de Advent is geweest. Dat is de voorbereiding op het Kerstfeest! Dit betekent niet het gauw kopen en optuigen van kerstbomen, maar dat is  alvast jouw hartje klaar maken voor dit Grote feest van de geboorte van Jezus! De Christenen ( mensen die in God geloven ) zijn heel blij met dit feest, omdat zij geloven dat God, onze Hemelse Vader is en  ook de wereld heeft geschapen! Zij geloven eveneens dat God Zijn enig geboren Zoon Jezus, op aarde heeft gezonden om de mensen van hun zonden ( foute en niet lieve dingen die de mensen doen ) te bevrijden! Een ander keer vertel ik daar wel meer over, okay? Nu wil ik toch verder gaan zoals beloofd, met de zevende vrucht van de Heilige Geest, n.l:  “GELOOF” Je ziet dat ik hierboven er al een beetje over begonnen ben! Om “Geloof ” nog duidelijker te maken, probeer ik dat uit te leggen aan de hand van een kort  verhaaltje, dat ik een keer ergens heb gelezen: Er was eens een jongen,( ik noem hem Bartje,) die op een mooie zonnige dag met zijn vader uit wandelen ging. Onderweg zagen zij een hele grote en mooie speeltuin met schommels, wippen enz. in het plantsoen staan. O, Bartje rende er meteen op af en wou het liefst van de glijbaan afglijden, maar er stonden er drie! Een kleine voor kleuters, een voor de Midden- en een voor de Bovenbouwers! Op welke zou hij het eerste gaan? Weet je wat, zelf was hij al een grote kleuter (groep 2) dus koos hij voor de kleine glijbaan. Toen hij bovenaan was gekomen, roetsjte hij zonder angst en vol trots naar beneden! Bartje keek niet meer naar zijn vader om, maar zijn vader hield wel “een oogje in het zeil ” Bartje vond het zo heerlijk en besloot nu ook maar van de grotere glijbaan af te glijden! Stapje voor stapje ging hij nu naar boven, want deze was toch wel iets moeilijker dan de vorige! Ja hoor, maar ook dat lukte! Bartje was zo trots op zich zelf en rende nu vol blijdschap en overmoed naar de grootste glijbaan! Hij stond onderaan de trap en begon met voorzichtige stappen tree, voor tree te klimmen, terwijl hij de trap stevig vasthield. Nou nee, dit was toch moeilijker dan hij had gedacht. maar klom rustig maar toch een beetje bang verder. Intussen hield zijn vader hem nog steeds in de gaten! Opeens….. O, wat hoog! Bartje werd nu heel bang en durfde niet verder. Hij begon te huilen en te beven. Nu pas keek hij om zich  heen op zoek naar zijn vader, maar die stond al bij de trap. “O, papa” riep hij, ” wil je met mij de glijbaan af? Ik kan het niet zonder jou! Het is te groot voor mij! ” “Ja hoor” zei papa en kwam ook de trap op. Boven aangekomen, mocht Bartje op papa’s  schoot zitten. Papa sloeg zijn armen om Bartje heen en…. ja hoor, daar gingen zij…. ! Samen roetsjten zij vrolijk en blij naar beneden!

Gelukkig dat alles nog goed is afgelopen en gingen zij weer opgewekt terug naar huis!

Ja, Bartje geloofde in zijn vader. Hij geloofde erin dat zijn vader hem zou helpen en nooit in de steek zou laten. Alleen het idee al dat hij met zijn vader uitwandelen was gegaan, en dat zijn papa gewoon zijn papa is, maakte dat hij zich al altijd veilig voelde! Zo is het ook met mensen die in God geloven! Die voelen zich ook veilig bij Hem! Bartje kon zijn vader wel zien, alleen kunnen wij God niet zien, maar geloven wel dat Hij onze Hemelse Vader is en dat God er ook altijd voor ons is.  Durf met Hem te praten en Hem aan te roepen als je het moeilijk hebt. Als wij eveneens doen wat God van ons vraagt, dan zijn wij ook echte vrienden en kinderen van God. Dan voel jij je ook vrij, blij en veilig bij God, ook al gaat niet alles naar wens, zoals je dat zou willen hebben!

Probeer het maar! Succes!

Nou lieve kinderen, voorlopig laat ik het hierbij, maar eerst nog even dit:

Vertel eens wat:

1)  Geloof je ook in God?

2)  Heb je het een keer of vaker moeilijk gehad en heb je God daarbij om hulp gevraagd?

Creatief bezig zijn:

1) Maak een mooie tekening over het verhaal van Bartje.

2) Kleur die heel mooi in.

Muziek; Tik dit bij Google in:

Mix- ik geloof (75) youtube.

Okay allemaal, tot de volgende keer! Gods zegen, Fijn Sinterklaasfeest en….. Blijf Gezond!

Groetjes en veel liefs,

Olivia (voorleesjuf)

Omdat André Bayens op 29 november 70 jaar jong is geworden zijn wij afgelopen zaterdag even langs geweest bij hem op zijn vertrouwde plek aan de Huijssitterweg, nu Veenpoldersweg geheten. Antiekboerderij de “Nootedop” is aan het afbouwen, maar André is nog steeds in een deel van het pand te vinden. Het pand is nu omgebouwd is door Pieter van Rijn met zijn familie tot een prachtig verkooppunt van heerlijk vlees van “Le Jean”.  Het is dus dubbel interessant om eens een kijkje te gaan nemen daar. Je vindt naast de laatste mooie antieke kasten en andere spullen van André de heerlijke vleesproducten van Pieter. Wat ons wel opviel is de wegwerkzaamheden aan de rondweg. Volgens André wordt het deze week geasfalteerd. Hopelijk zijn de bedrijven en de woningen daar dan een beetje uit de ellende, die het maken van de rondweg hen toch wel gebracht heeft.

André nog vele mooie jaren, geniet lekker met Cock van het kamperen, de kinderen en de kleinkinderen. En succes met de verkoop en het opknappen van de oude meubels.

Aad en Ria 

Misschien nog niet top, maar er zit een laagje op de grootste scheuren in het wegdek van de Meer en Geerweg en het stuk op de Bovenmeer. Nu kan er in ieder geval weer gefietst worden zonder angst om in een sleuf te rijden. Er zijn nog wel wat kleinere scheuren, misschien over het hoofd gezien, het waren er ook zo veel, maar dat is te overzien. Opletten moeten we sowieso en ook rekening houden met de andere weggebruikers. Er is door de gemeente toegezegd dat zij in het derde kwartaal van 2021 samen met het Hoogheemraadschap de weg een totale opknapbeurt gaan geven. Het project van de Nieuwe Driemanspolder is dan klaar en gebleken is dat Stompwijk toch wel de toegang is tot dit waterrijke gebied. De afgelopen zomer was het al heel erg druk in de polder, een ander gevaarlijk punt kan dan misschien direct mee genomen worden en dat is het overzicht op de weg vanuit de aan de weg gelegen woningen. Een kleine extra moeite om eindelijk eens op te lossen. Of het nu wandelen, fietsen, skaten, paardrijden of in de scootmobiel is maakt niet uit, geniet als het even kan van de mooie, fijne momenten buiten. 

Ria Luiten