Ooit schreef ik dit aan mijn moedertje, zie bijgesloten foto van ons samen op een bankje in de natuur.
Inmiddels zijn we jaren verder, ze is 82 en had een heerlijk leventje. Ze reed nog in haar autootje, dat ze wel eens een paaltje of vuilcontainer meenam ach….dat is bijzaak, ging naar de dinsdagmiddag soos, dinsdagvond naar de zang, vrijdag naar de inloopsoos en 1 x in de maand eten en verder had ze genoeg familie en vriendinnen waarmee ze regelmatig leuke dingen deed. Als je bij haar langs wilde gaan moest je echt een afspraak maken want anders stond je voor een dichte deur.
En dan is daar ineens het Corona Virus, wat niet alleen haar leventje op zijn kop zet maar van heel Nederland. Koffie drinken met de buurtjes van de Akkermunt? Nee doe maar niet, zijn allemaal op leeftijd. De soos ging dicht, de zang ook en zelfs de kerk sloot zijn deuren. Een boodschapje doen, lastig en dus werd mijn zus opgetrommeld of mijn neefjes om de boodschappen te doen en aan de deur te hangen. Zo weinig mogelijk contact met je eigen kinderen en een zus en schoonzus om haar heen die ziek zijn en geen bezoek mogen ontvangen in de laatste dagen van hun leven. En zo word je dus door omstandigheden langzaam maar zeker achter de geraniums geduwd, terwijl ze daar nog lang niet aan toe is. Ze vermaakt zicht wel, een boekje lezen, een puzzeltje maken, wat rommelen op de computer en een extra dutje doen. Ze is gaan eten van Tafeltje Dekje, misschien een goed idee voor ouderen mensen in het dorp, ze houdt niet van koken en voor het virus was ze altijd wel bij iemand waar ze mee kon eten. We bellen iedere dag, maar haar stem wordt schor na een tijdje praten, ja kind dat heb je als je eigenlijk de hele dag niets zegt omdat je niemand ziet. Dan moet ik echt even slikken en staat het huilen mij nader dan het lachen.
Maar…. Ze blijft positief, vaak is zij het die mij een opkikker geeft en weer moed geeft om verder te gaan. Lieve Ma, hou vol, dan probeer ik het ook. Dit is iets wat ik aan alle mensen, jong en oud wil meegeven, hou vol, er komen weer betere tijden!!!
Liefs van je dochter, Agnes
Door de huidige omstandigheden konden we de uitvaart van mijn man, onze (schoon)vader en opa niet op de gebruikelijke manier organiseren, waardoor we vorige week met de rouwstoet door het dorp reden. Het was erg indrukwekkend om te zien dat er zoveel mensen langs de weg stonden.
Hierbij wil ik Jayden Muusers van de Waterviolier
Wat hebben wij een top postbode(s) in Stompwijk. Een van hen, Petra Vermeij, heeft zelf kaartjes gemaakt met een lieve boodschap en een gehaakt hartje of mondje erop.
Op 21 april, is onze kleinzoon jarig. Daan wordt dan 6 jaar. Zoals zoveel andere kindjes, kan ook Daan zijn verjaardag niet vieren. Maar om het toch leuk voor hem te maken, heb ik het volgende bedacht: als iedereen, die de Dorpsketting leest nu eens een kaartje naar hem wil sturen, dan wordt deze verjaardag op een leuke manier, onvergetelijk voor hem.
tevoorschijn gekomen, dan houden wij ons aanbevolen.