Zondagavond om ongeveer 21.45 uur aan mijn voordeur 2 egels. Dit is erg vroeg om egels waar te nemen en de voorste had bepaald geen vlucht- of oprol gedrag, dus mogelijk zwak of ziek.
Groetjes, Peter Janson, van Santhorststraat
Kees van Dijk
12-03-1934 – 11-05-1996
Mijn vader, helaas veel te jong overleden. Een lieve, rustige man, op zijn best bij zijn beestjes en in de natuur, daar was hij het liefst. Hij kwam zelden in huis, ja om te eten, koffie te drinken en te slapen, maar verder was hij altijd buiten en genoot van alles wat er op de boerderij gebeurde.
Hij zei nooit zo veel, maar hij was er als je hem nodig had. Hij bemoeide zich ook nooit zoveel met onze opvoeding, de weinige keren dat hij dat wel deed wist je dat je het echt te bont had gemaakt haha.
Zijn beestjes, okay de koeien waren voor het brood op de plank maar van het jongvee genoot hij pas echt. De kalfjes, heel vroeger nog de biggetjes maar vooral de lammetjes zaten in zijn hart. Dan zag je hem smelten en kwam er een uitdrukking op zijn gezicht die ik nu na al die jaren nog zo voor mij kan halen.
Ik weet nog dat we een keer een koe naar huis moesten halen die op het land bij van Santen stond. Dus mijn vader en ik lopend daar naar toe en lopend weer terug. We waren bijna thuis toen de koe ineens op hol sloeg en zo mijn vader de Stompwijksevaart in duwde. Mijn vader kon niet zwemmen, gelukkig is de vaart niet diep, maar het was echt een komisch gezicht.
Het voorjaar en zomer waren drukke tijden, het land moest bewerkt worden zodat het gras weer ging groeien, er werden veel beestjes geboren, er moest gekuild en gehooid worden en we moesten allemaal helpen. Als we dan boven op de hooiwagen mochten zitten terwijl we naar huis reden dan waren we de koning te rijk. Dat we daarna moesten helpen de balen in de barg te krijgen was weer wat minder, maar dat hoorde er ook bij.
Toen er kleinkinderen geboren werden veranderde hij heel langzaam. Hij was gek op die kleintjes, oh wat was hij trots als de oudste van 2 in haar kleine blauwe overalletje, rode laarsjes en rode zakdoek om haar nek mee naar de kalfjes ging. Daar kon hij zo van genieten. Hij wist ineens van het bestaan van lange vingers en roosvice en haalde zelf de peertjes uit de kelder.
Het was vertederend te zien hoe hij de kleine, jongste baby vasthield. Niet gewend, onhandig zo’n klein kindje in zijn grote handen. Maar de liefde straalde van zijn gezicht. Helaas heeft hij veel te kort van hen mogen genieten. Het is een troost dat hij gestorven is midden in de natuur, waar hij het liefste was, in het land waar hij net een koe van haar kalfje had verlost.
Alleen veel te vroeg.
Pa, ik ben er trots op uw dochter te mogen zijn, want ook al bent u er niet meer, dat gaat gewoon door. Ze zeggen dat het verdriet slijt, maar dat voel ik niet. Bedankt dat u mijn vader bent geweest en ooit zien we elkaar weer, als mijn tijd er hier op aarde ook opzit.
Liefs, Agnes
geen hoopgevende cijfers
Stichting Amigos steunt al sinds 2003 diverse projecten in voornamelijk Bolivia op het gebied van educatie en gezondheid. Wij willen u graag op de hoogte houden hoe het een en ander verloopt in deze coronatijd.
In tegenstelling tot Nederland, waar de quarantaine maatregelen nu langzaamaan worden versoepeld, moet het overgrote deel van de bevolking in Bolivia nog steeds binnenshuis blijven. De bevolking heeft het economisch en mentaal enorm moeilijk.
Eind vorig jaar had Bolivia na de verkiezingen te kampen met hevige politieke onrust. De president Evo Morales is afgetreden en met de interim-regering keerde de rust min of meer weer terug en toen dook COVID-19 op. De slechte toestand van de gezondheidszorg verklaart waarschijnlijk de snelle reactie van de regering. De staatsziekenhuizen hebben veel te weinig middelen, waardoor dokters en verpleegsters in meerdere ziekenhuizen weigeren om patiënten met het coronavirus te verzorgen.
Nadat op dinsdag 10 maart de eerste persoon met COVID-19 in Bolivia werd gediagnosticeerd, gingen op donderdag 12 maart de scholen en universiteiten dicht en kwam er een verbod op samenscholing. Sinds 26 maart mogen de Bolivianen één ochtend per week naar buiten om lopend inkopen te doen afhankelijk van het laatste cijfer van je identiteitskaartnummer. Het is niet bekend tot wanneer de maatregelen nog gelden.
Ondanks de strenge lockdown zijn de cijfers niet hoopgevend. Het aantal gediagnosticeerde patiënten blijft stijgen, net zoals het aantal overlijdens. De mortaliteit ligt relatief hoog, omdat er zeer weinig testcapaciteit is in Bolivia.
In Bolivia werkt 83 procent van de Boliviaanse bevolking in de informele economie: zonder contract, zonder ziekteverzekering, zonder vangnet. Ze leven van dag tot dag: wat op één werkdag in het laatje komt, wordt de volgende dag uitgegeven aan eten en noodzakelijk transport.
De impact van de genomen maatregelen is dus niet te overzien. Ook omdat er geen statistieken worden bijgehouden van het aantal huishoudens, waar de schulden zich opstapelen, die geen eten meer kunnen kopen, die hun geneesmiddelen niet meer kunnen aanschaffen bij chronische ziekte en waar er sprake is van geweld of mishandeling. Het psychosociale effect op kinderen en jongeren is enorm, vooral in de steden, waar slechts een handvol mensen over een tuintje of een terras beschikken. Leven tussen vier muren, vaak met verschillende generaties families samen, zorgt voor heel wat spanningen en mentale onrust. Er is onrust en protest in bepaalde regio’s van het land: “We sterven liever aan corona, dan van honger.”
Doet de regering dan helemaal niets? Toch wel. Sinds het begin van de quarantaine maatregelen werden economische pakketten in de vorm van voedselmanden en bonussen beloofd. In eerste instantie gingen deze bonussen naar ouderen en families met schoolgaande kinderen. Na het meermaals opvoeren van deze pakketten, heeft op dit moment bijna elke volwassen Boliviaan recht op één bonuspakket. Althans in theorie, want de verdeling ervan verloopt chaotisch. Mensen moeten hun bonus opvragen bij de bank en dat zorgt voor trieste taferelen: ellenlange rijen overdag en (vaak oudere) mensen die ’s nachts onder een deken kamperen voor de bank. Diegenen die op het platteland wonen en het aankunnen, lopen urenlang naar de dichtstbijzijnde bank.
De organisaties waarmee Stichting Amigos werkt, hebben door de lockdown maatregelen de werkzaamheden moeten aanpassen. De werknemers van het weeshuis worden elke dag opgehaald en weer thuisgebracht. De mobiele school en Yanapasayku/Sol in Casa hebben via het internet en de telefoon contact met de kinderen. De organisaties doen wat ze kunnen maar hebben het zwaar. De saamhorigheid onder de bevolking is gelukkig groot. De mensen helpen elkaar in deze moeilijke en bizarre tijden. De steun vanuit Stichting Amigos is nu meer dan ooit goed besteed.
Wordt vervolgd … en hopelijk de volgende keer met betere berichten.
Linda de Jong, Stichting Amigos
In het kader van het Coronavermaak op de zaterdag, had Petra dit keer aan mijn buurman Marco de Groot gevraagd of hij wilde optreden. Bij veel mensen,
zeker bij de Raad van Elf van de Gaanders is het een publiek geheim dat Marco over een prachtig stemgeluid beschikt. Zelf hoor ik hem weleens zingen als hij onder de douche staat, je bent buren of niet toch? Even heeft hij getwijfeld, maar gelukkig heeft hij de stap genomen om voor groter publiek op te treden. Het begon op de Pinksterbloem en door de harde wind was het in het hele dorp al te horen, daarna naar de Akkermunt waar ook al redelijk wat mensen zaten of stonden. Alfons Belt music verzorgde de muziek en hij deed dat weer voortreffelijk, hij is er elke zaterdag mee in de weer om het leven in Coronatijd even wat aangenamer te maken. Deze keer werd ook het terras bij de Bles aangedaan en het was even heel gezellig, veel wind maar droog gelukkig.
Marco zingt Hazes met heel zijn hart en dat kun je horen, we hebben genoten Marco. Goed van jou, dat jij het aangedurfd heb om zonder een biertje (nou ja, met eentje om de keel te smeren), buiten op te treden. Van mij mag het herhaald worden, maar er is zoveel talent in Stompwijk dat er misschien wel meer mensen zijn die de uitdaging aan durven gaan. Ik kom wel kijken en klappen, maar laat mij niet zingen, want dan lopen de mensen weg en dat is niet de bedoeling.
Marco bedankt voor de leuke optredens, Alfons voor de muziek en Leo en Petra voor het elke week toch maar weer wat regelen en Jeroen voor het openen van het terras.
Ria Luiten
Was ik een boodschap vergeten, dus even naar de Coop om dit te verhelpen. Gelijk een wandeling gemaakt met Bas, onze labradoodle. Kom ik terug lopen over het Hazepad hoor ik me toch een gezellige muziek vanaf..? Ga er toch maar eens op af. Staat op het terras van De Bles Marco de Groot te zingen. Geweldig wat een optreden gaf hij daar weg. Alfons Belt zorgde voor de
muziek en de versterking. Het terras werd steeds voller en het werd steeds gezelliger. Ik heb ervan genoten en met mij nog heel veel mensen. Dit is weer zo’n geweldige actie van Petra Oliehoek- van Es. Die weet toch iedere keer iets heel leuks te organiseren in deze coronatijd. Dank jullie wel, wij hebben er heel erg van genoten.
Willem Overdevest en Dorien Mulckhuijse
Over 2 weken is het vaderdag. Een maand geleden, vroegen wij u, om iets leuks/liefs, gezelligs over uw moeder te schrijven.
Nu vragen wij hetzelfde, maar dan over uw vader.
Dus, schroom niet en vertel het ons. Uw bijdrage zal worden geplaatst in de volgende Dorpsketting.
Red. Trees van Velzen
Zondag 7 juni de kerk is weer open. Na een heel gepuzzel zijn ze er toch uit gekomen. Hoe gaan we het allemaal regelen om in zo’n grote kerk 30 mensen een plaatsje te bezorgen. Het mooiste was dat we mochten kiezen, waar we wilden zitten, om toch de 1.5 m afstand te bewaren.
Daarna nummertjes drukken en op de banken te plakken Tafeltje om je handen te ontsmetten neer gezet. En n u maar kijken of het allemaal gelukt is.
Marianne had een mooie viering in elkaar gezet, die begon met het naar binnen brengen van de Paaskaars. Jammer dat we nog niet mee mochten zingen. Maar verschillende parochianen hadden toch nog mee geneuried. Er werd daarna nog geen koffie werd geschonken. Maar over een paar weekjes hoop ik dat, dat ook weer gaat gebeuren.
Hiermee wil ik iedereen bedanken, die eraan mee heeft gewerkt om bij deze viering aanwezig te zijn.
De volgende viering is op Sacramentsdag zondag 14 juni.
Blijf gezond en de hartelijke groetjes, Ria v. Dijk
A Celebration of the Life of
Apollonia Adriana Clasina Van Es (van Wissen)
‘Plony’
9 March 1933 – 31 May 2020
Macquarie Park Cemetery and Crematorium – Camellia Chapel
Wednesday 10th June 2020 – 10.30am
Apollonia Van Es, aged 87, died peacefully on Sunday 31st May 2020.
She was the beautiful daughter of Adrianus and Catharina van Wissen;
her three sisters were Jo, Lena, Wies and her two brothers were Leo and Kees.
She was the beloved wife of Adrian Van Es and the caring mother
of Anthony and Dennis.
Her life was amazing and filled with so many happy stories
from both Holland and Australia.
Oma will be sadly missed by her six grandchildren,
one great grandchild and the Janson family.
20b Barons Crescent, Hunters Hill 2110, Australia
Den2468@gmail.com
Graag vragen wij uw medewerking aan een digitale enquête over het buitengebied Leidschendam-Voorburg richting Stompwijk. Als bewoner, ondernemer en/of gebruiker bent u actief in het gebied en horen we graag uw mening. Met deze brief informeren we u over de achtergrond en het doel van de enquête.
Achtergrond
Het buitengebied is een levendig gebied waar wordt gewoond, gewerkt en gerecreëerd. Om richting te geven aan de toekomst van dit unieke gebied, gaat de gemeente een gebiedsvisie opstellen. Een eerste stap hierin is om een analyse van het gebied te maken waar onder meer aan de orde komt welke relevante ontwikkelingen er spelen, wat de impact is van beleid en hoe ondernemers, bewoners en andere gebruikers naar de toekomst van het gebied kijken. Deze analyse alsmede de enquête wordt namens de gemeente uitgevoerd door bureau Over Morgen. De adviesraad Stompwijk is ook nauw betrokken bij het opstellen van de analyse.
Waarom deze enquête
Om tot een goede analyse te kunnen komen wil de gemeente graag een goed beeld krijgen bij de beleving en ervaring van dit gebied door gebruikers. De mening van u als betrokkene bij het buitengebied is hierbij van grote waarde en dient als input voor de gebiedsanalyse, dat uiteindelijk zal leiden tot een gebiedsvisie. Deze visie zal gaan over de toekomst van het gebied. Over deze visie wordt u in een later stadium nader geïnformeerd.
Hoe kunt u meedoen
Op www.lv.nl/vragenlijststompwijk vindt u de link naar de digitale vragenlijst. Deze kunt u invullen t/m zondag 21 juni 2020. Het invullen neemt ongeveer 10 minuten in beslag. Voor vragen over het invullen van de enquête kunt u contact opnemen met petra.ibrahim@overmorgen.nl
Op 10 juni aanstaande gaat Nickelodeon op zwart, omdat we alle kinderen buiten willen zien spelen! Jantje Beton en kinderzender Nickelodeon organiseren dit jaar de dertiende editie van de Nationale Buitenspeeldag.
Wij roepen alle kinderen op om op woensdagmiddag 10 juni lekker naar
buiten te gaan. Buitenspelen is naast ontzettend leuk, ook heel goed voor je gezondheid. Je komt lekker in beweging en de zon zorgt voor de nodige vitamine D!
In de hele gemeente Leidschendam-Voorburg zijn ruim 160 speelplekken. Dus er is voor ieder wat wils. Kleine speeltoestellen voor de allerkleinste en grote uitdagende speelplekken voor de grotere kinderen. En dat allemaal in je eigen buurt!
Ga jij ook buiten spelen? Je kunt bijvoorbeeld ook met je eigen bal, skateboard of springtouw naar de speelplekken komen. Maak er een mooi speelfeest van! De buurtcoaches zijn in hun wijken aanwezig en zij zijn blij om de kinderen weer buiten te kunnen zien spelen!
