Op dinsdagochtend komt al jaren de niet- en vouwploeg bij elkaar om de laatste hand te leggen aan de Dorpsketting.
Meest zit het mee, maar heel soms zit het echt tegen en sputtert de printer of de nietjes. Wilma van Es, Ria van Rijn en Loes de Haas tellen dan 5 x tot tien en proberen op deze manier hun geduld te bewaren en bundelen dan 
hun krachten. Bij extreme noodgevallen wordt er extra hulp ingeroepen en komt kleine Lucy helpen. Ze is de jongste aanwinst of ze echt haar steentje heeft bijgedragen is niet bekend. Gezellig was het wel.
Echt een lesje: jong geleerd en oud gedaan.
Petra
In verband met de verjaardag van Sinterklaas op maandag 5 december, willen wij graag uw kopij uiterlijk maandagochtend 9.00 uur binnen hebben, zodat wij maandagochtend de Dorpsketting kunnen afmaken.
Op maandagochtend tref ik een 7-tal mannen aan in de keuken van de pastorie, zij zijn weer hard aan het werk op het kerkhof. De lucht is blauw, de zon schijnt, maar het is wel fris. Zij warmen zich op in de gezellige keuken. Lau van Santen zit aan de koffie en heeft een prachtig verhaal over het voorval in de kerkdienst van afgelopen zondag.
Zaterdag 5 november was de jaarlijkse Natuurwerkdag waar iedereen bij verschillende projecten de handen uit de mouwen kon steken. Samen met Jacques van Herten van Midvliet TV ben ik op pad geweest en ben bij Kees en Anneke van Swieten op de boerderij geweest. Het project zat met 10 personen vol en met elkaar hebben zij tussen de buien door, 3 klussen aangepakt. Leuk om te zien, dat vooral mensen die de hele week op kantoor zitten het heerlijk vinden om lekker in de buitenlucht bezig te zijn en hier hun voldoening uithalen. Zoals gebruikelijk heeft Jacques alles weer prachtig in beeld gebracht. Zon verblindende luchten, waardoor het gras licht leek te geven en zware buien wisselden elkaar af. Kijk op de site Stompwijk.nl en geniet.
tip van Carolien), courgettes en tomaten. Nu wil het dat deze te laat geplant zijn en dus nu nog behoorlijk groen zijn. Rood gaan ze echt niet meer worden, het geval wil dat je deze groene tomaten dus ook kan gebruiken. Ik heb er heerlijk chutney van gemaakt met suiker en veel azijn en geloof me, het was heerlijk. Nu staat de soep nog op het programma en als ik dan nog steeds tomaten over heb is de groene tomatenjam aan de beurt. Lekker toch dat lekkere gepruttel in de herfst.
Na ruim 16 jaar haar energie, ziel en zaligheid in de Dorpsketting gelegd te hebben neemt Jacintha nu toch echt afscheid. Na zo’n lange tijd van binding is het lastig de knopen door te hakken en vaak gaat daar een lange bedenktijd aan vooraf. Eigenlijk had ze al iets eerder willen stoppen, maar Marga was haar net voor. Ze heeft om die reden het stoppen nog even uitgesteld en hebben wij nog wat langer van haar inzet en kwaliteiten gebruik kunnen maken. Door de jaren heen heeft ze zich ontwikkeld tot een allround medewerkster waar wij met zijn allen op konden bouwen. Ze is plichtsgetrouw en praktisch altijd aanwezig. Ze is veelzijdig en niet bang om nieuwe dingen aan te gaan, langzaam maar zeker is ze een stevige pilaar geworden waar we jarenlang op konden bouwen. Door haar kritische blik bleven wij scherp op de inhoud en zij had daarbij ook oog voor de voorraad van papier, inkt en nietjes. Stil en gedreven gaat ze haar gang en ze houdt alles in de gaten zoals de planning van de advertenties en de indeling van het boekje zodat de advertenties verdeeld over het boekje verspreid worden en verhalen op pagina’s doorlopen. Ze is duidelijk verantwoordelijk voor het eindproduct. Met extra drukwerk was ze altijd bereid om tussendoor de papierbakken te vullen en een oogje in het zeil te houden. Sinds enige tijd heeft Jacintha op maandagmiddag ook andere activiteiten en dan is de maandag wel erg gevuld en het kan ook gewoon een keer op zijn. We houden het erop dat ze met pensioen gaat.
Namens ons allen bedanken we voor je jarenlange inzet, zodat heel Stompwijk door jouw schakel in het geheel van nieuws werd voorzien. We gaan je zeker missen en wij zijn natuurlijk superblij dat we in geval van nood en vakanties een beroep op je kunnen blijven doen.
We hebben ons regelmatig afgevraagd: “Van wie deze rode kater is?” Het is een allemansvriend, laat zich graag oppakken en houdt van knuffelen. Hij wekt de indruk dat hij enigszins verloren rondloopt. Niets is minder waar> Deze kat heeft gewoon een baasje met een warm nest. Hij is gesignaleerd in de kantine en loopt ook gewoon de school in en gebruikt de zandbak als kattenbak, want dat graaft vast lekker. Ook bij ons loopt hij vaak ongevraagd binnen om te kijken of er nog wat lekkers te snaaien is. Het is geen zwerver en heeft een eigen huis, dus u hoeft geen medelijden met deze kat te hebben. Lekker knuffelen mag, vooral vandaag op dierendag.
Het was op de voorlaatste dag van onze vakantie in Griekenland dat we toch nog even naar de waterval wilden gaan in dat pittoreske dorpje een paar kilometer verderop. We waren er vorig jaar ook geweest maar toen was mijn conditie onvoldoende om de wandeltocht te maken. Nu zijn we samen op pad gegaan en op de terugweg passeerden een echtpaar, kind en hondje ons pad. Leo zag het jonge meisje iets dragen. Ze stonden stil en het meisje gaf drie kruisjes met haar rechterhand over de linkerhand, waarna ze iets de bosjes neerlegde. Dan wordt de nieuwsgierigheid geprikkeld. Wat kon dat zijn? Leo vond een jong poesje van misschien net een week. Levend! En daar sta je dan. Terugleggen is geen optie. Dus mee naar het dorp naar dat poesvriendelijke café waar we vorig jaar de jonge kittens van de eigenaar mochten bewonderen. Een in Griekenland wonende Engelsman nam de kleine onder zijn hoede en ging naar de drogist om babyvoeding en een pipet te scoren. Hij kreeg het blik van over de datum gratis mee. En druppelsgewijs werd de kleine vocht toegediend. De Engelsen hadden al 5 kittens, misschien de kattenopvang via facebook “Parga Paws”. Nee het was geen kattenopvang, zij hebben meer een adviserende rol. Het poesje is te klein voor inentingen, misschien kan een dierenarts een verklaring afgeven. Op naar Nykos, die een gezellige bar had en weliswaar veel verstand van dieren had, maar geen arts was. Hij constateerde dat de kitten goed gevoed was en niet uitgedroogd. “Veel succes!” Het kitten nestelde zich warm tegen ons lijf en sloeg met zijn kleine klauwtjes recht in ons hart. Eigenlijk wilden we hem toen al niet meer kwijt. Ook onze kinderen waren direct verliefd op deze kleine vondeling. ’s Avonds ging het 
kitten mee uit eten en werd de hoed van Leo zijn veilige plekje. In de hoed werd hij in het restaurant geparkeerd. Later veel gezocht op internet en geïnformeerd bij de luchtvaartmaatschappij. Een ding werd duidelijk, meenemen kon echt niet. Na een rusteloze nacht viel het besluit dat hij toch mee moest. Hallo het is een poesje! Geen drank of drugs of wapens of bom. Zo nodig zouden we hem op het vliegveld achterlaten met pipet en voeding. Het telefoonnummer van de Engelsman was tevens onze back-up. Met bibberde knieën gingen we de volgende ochtend richting vliegveld. Nog even koffie buiten op het terras en voeding in het bekje gedruppeld en toen op naar de vlucht. De hoed in de fototas dat ging bijzonder goed, maar door de scan is dit geen optie. Die paar meter moesten overbrugd worden, met onze kunstheupen was de uitdaging en spanning nog groter. Oké tussen de borsten wordt niet gefouilleerd dus daar moest de kitten geparkeerd worden, met een rommelig shirt als camouflage. Zo gezegd en zo gedaan, nog even was het extra spannend omdat ik aangesproken werd omdat ik mijn zonnebril en hoed nog op had, die moest op de band gelegd worden. En dan de paar stappen nemen en zonder toeters en bellen konden we door het poortje heen. Pfffft. Op het toilet in de wachtruimte ging poes weer in de fototas en konden we opgelucht ademhalen. In het vliegtuig hebben we hem eigenlijk niet gehoord en wel tussentijds druppels melk gevoed. 
Eenmaal thuis hebben we direct een bezoek aan de dierenarts gebracht en kreeg hij de nodige vitamines en wormenkuur. We hebben veel zorgen gehad om Mythos omdat hij uiteindelijk nog maar 170 gram woog en diverse ziektes kreeg. De weerstand was minimaal waardoor hij niesziekte kreeg en ontstekingen aan zijn gewrichten in zijn pootjes. Biotexbadjes en kruiken en vele druppels melk en hoera dan eindelijk dat flesje. Met heel veel liefde en geduld hebben we hem om de 2 uur gevoed, dag en nacht. Er zijn oppasdiensten ingeschakeld om de werkdagen te overbruggen en mocht Mythos met Grada mee naar kantoor. Mythos ging mee op bezoek of werd bij buurvrouw Ria gebracht voor de tussentijdse voedingen. We hebben minimaal 5 keer een bezoek gebracht aan de dierenarts en telkens was er bij thuiskomst weer hoop. Na de vitamine injecties ging hij weer als een nieuwe. Inmiddels is hij 3 maanden oud en gaat het goed met hem. Zo kreeg onze vakantie een staartje en is dit katje daadwerkelijk gezegend.
Namens de bezorgers willen wij u bedanken voor het fantastische bedrag van € 2498,70. Wij hebben het weer onder de bezorgers verdeeld en zij zullen uw Dorpsketting met plezier blijven bezorgen.
Deze week zult u weer een envelop bij de Dorpsketting vinden. Hier kunt u uw vrijwillige bijdrage indoen. De bezorgers zullen in de komende twee weken het zakje weer ophalen. Wij danken u alvast voor uw bijdrage.