De Soos gaat weer beginnen!

Gelukkig wordt, naast andere versoepelingen, ook de 1½ meter maatregel opgeheven. Dat betekent dat we weer kunnen starten met onze activiteiten in het Dorpspunt. Dinsdag 1 maart is iedereen weer van harte welkom om 14:00 uur.

Afgelopen dinsdag hebben we genoten van een lekkere lunch in de Bles. De opkomst was boven verwachting. Het was ouderwets gezellig. Hopelijk was dit het begin van een seizoen waarin we elkaar weer ‘gewoon’ elke dinsdag kunnen ontmoeten. Wij hebben er wel vertrouwen in.

Astrid Hilgersom, secretaris

Veel rommel door de storm

Ook bij de kerk heeft de storm de nodige schade en rommel veroorzaakt. Elders leest u het verhaal over de eeuwenoude boom. Maar ook op het kerkhof is alles wat los zat weggewaaid. Zelfs de tuinstoelen zijn in een boom beland. We gaan proberen alles wat nog heel is te verzamelen zodat u het weer op het juiste graf kunt plaatsen. Kom, als u dat wilt, na afloop van alle stormen even kijken hoe het graf van uw geliefden er bijligt.

Marianne Turk

Eeuwenoude boom geveld

Storm Eunice heeft behoorlijk huisgehouden en Franklin daarna ook nog een beetje. Een van de slachtoffers is de eeuwenoude boom in het ‘bos van de pastoor’’. Bij een vorige storm is een deel van de oude boom al gesneuveld. De boom was ziek, had heel veel zwammen, en was van binnen

behoorlijk hol. Met tegenzin waren er al plannen gemaakt om hem om te zagen. Hij werd immers gevaarlijk. Stel dat hij op de pastorie of op de kerk belandt. De schade zou enorm zijn.

Maar zo ver is het niet gekomen. De boom is omgewaaid en gelukkig een kant op gevallen waar hij geen schade heeft aangericht. Maar jammer is het wel.

De boom is meer dan 300 jaar oud. In zijn volle glorie was zijn omtrek meer dan 6,5 meter.
Als hij eens kon praten en vertellen wat er allemaal in zijn buurt is gebeurd.

Hij heeft meegemaakt dat de eerste kerk, rond 1700, op ongeveer de huidige plek gebouwd werd. Misschien is hij toen wel gaan groeien. De boom heeft meegemaakt dat in 1754 een pastorie naast die oorspronkelijke kerk gebouwd is, dat de kerk in 1819 werd uitgebreid met een toren met een klok er in. Deze klok werd o.a. gebruikt voor het luiden als er iemand overleden was en begraven op het in 1819 aangelegde kerkhof. De boom heeft al het gelui gehoord.

In 1870 werd de oude kerk afgebroken en de huidige kerk gebouwd.

De boom was erbij. In 1928 was er een enorme restauratie van de kerk. De boom heeft het gezien.

In 1936 werd de oude kerkklok vervangen door 3 nieuwe klokken. De boom heeft het verschil vast gemerkt.

Tot er geen pastoor meer op de pastorie woonde was de boom onderdeel van de tuin van de pastoor. Vooral de bewoners van de pastorie en de gasten hebben er van genoten. Al was de boom ook vaak de achtergrond van veel trouwfoto’s. 

(foto Leo en Petra Oliehoek in 1975)

Heel veel kinderen zijn in de boom geklommen. En hoeveel beukennootjes zijn er niet verzameld. Ondanks het privékarakter van de tuin hebben toch veel mensen herinneringen aan de oude boom.

De laatste paar jaren maken iets meer mensen gebruik van de tuin. In de zomer wordt er koffie gedronken vlak naast de, inmiddels bejaarde boom.

Er zijn plannen om de tuin nog meer te gaan gebruiken als een plek om even rustig te zitten, te mediteren, tot rust te komen of gewoon even te genieten.

Helaas zal dat moeten gebeuren zonder de oude boom. We zullen hem missen.

De oude boom bevat flink veel hout. Als u belangstelling heeft voor een stukje van dit hout, laat het dan vóór zaterdag weten bij het secretariaat.
Email sintlaurentius@hotmail.com of tel. 071-5801604.

Als u mee wil helpen met zagen bel dan even naar Aad van Boheemen
tel. 06 21821652.

(met dank aan Peter Janson voor de meeste foto’s)

Hoera we gaan weer beginnen

Ja hoor het is zover. Afgelopen week kregen we een uitnodiging van het bestuur van de Ouderen Soos, om in de Bles te komen lunchen, als voorafje voor de opening  van de soos.  Premier Rutte moest de nieuwe maatregelen nog wel bekend maken, maar omdat er toch weer het een en ander was uitgelekt, hebben ze toch alvast maar door gezet.

Dinsdag 1 maart gaat het gebeuren.

We werden welkom geheten door de voorzitter Trees v. Velzen. De koffie of thee en andere drankjes werden in geschonken en van lieverlee kwamen ook de heerlijke broodjes op tafel. Erg lekker wat hebben we genoten. Er was een goede opkomst. Ik telde  een stuk of vijftig leden, die samen weer het hoogste woord hadden. Wat was het toch moeilijk om even stil te worden, toen Trees het woord vroeg. Maar dat valt ook niet mee als je elkaar al in bijna 2 jaar niet gezien of gesproken hebt. Na nog een lekker bakkie togen we weer op huis aan.

Hiermee wil ik iedereen bedanken voor de organisatie van deze gezellige middag en wens jullie een goede gezondheid en tot spoedig ziens.

Groetjes, Ria v. Dijk

Vlietnieuws

Nieuwe post reddingsbrigade nodig

De reddingsbrigade Leidschendam-Voorburg heeft een nieuwe post in natuur- en recreatiegebied Vlietland nodig. Het huidige pand is aan vervanging toe. Opknappen is duurder dan nieuwbouw.

Dat heeft wethouder Jan Willem Rouwendal de gemeenteraad bericht. De brigade monitort gedurende de zomermaanden in de weekenden de zwemplas. Buiten Vlietland is de reddingsbrigade actief bij evenementen in en om de Vliet.

Van de huidige post is de houten buitenkant aan vervanging toe, de ventilering is beperkt evenals de sanitaire voorzieningen en de zolder wordt gebruikt voor trainingen maar deze zolder kent geen vluchtweg.

De Reddingsbrigade heeft samen met Recreatiecentrum Vlietland bij de gemeente aangeklopt met de vraag welke rol de gemeente kan en wil spelen bij de totstandkoming van een nieuwe post.

‘Gezien de belangrijke rol van de reddingsbrigade in het gebied (jaarlijks gemiddeld 250 inzetten) staat het college van B&W positief tegenover dit steunverzoek. Op dit moment wordt samen met de provincie, als eigenaar van het gebied, gekeken naar de mogelijkheden voor een nieuwe post en de behoefte die ook bij andere gebiedspartners, waaronder Staatsbosbeheer en politie, leeft’, aldus de wethouder.

‘Zodra hierover meer bekend is en ook duidelijkheid is over mogelijke financiële afspraken met de provincie, stuurt het college van B&W een raadsvoorstel naar de raad voor een financiële bijdrage. De provincie heeft toegezegd een financiële bijdrage te willen leveren’.

Vlietland te kwetsbaar

De veiligheidssituatie in natuur- en recreatiegebied Vlietland is kwetsbaar. Voor hulpdiensten is er maar één toegangsweg; de Hofvlietweg. Gedeputeerde Staten van Zuid-Hollland hebben nu besloten dat er een tweede calamiteitenroute moet komen. En wel via de Kniplaan/Meeslouwerpad. Nog dit jaar zullen daarom de bruggen over de  Weegsloot, Bakkersloot en Vinkesloot versterkt en verbreed worden zodat voertuigen van hulpdiensten er over heen kunnen rijden. Donderdagochtend vroeg werd op Vlietland een bestelauto vol drugsafval in brand gestoken. Het gebied ligt zeer afgelegen. Er wordt ook regelmatig ander afval gedumpt. Daarnaast is er sprake van prostitutie, autoraces, illegale feesten en drugsgebruik.

Grote misstanden bij baggerstort Meeslouwerplas

Er waren grote misstanden bij de stort van deels vervuilde bagger in de Meeslouwerplas (natuur- en recreatiegebied Vlietland) om die minder diep te maken. Dat blijkt uit een onderzoek van de Randstedelijke rekenkamer, dat op verzoek van de provincie Zuid-Holland werd gedaan.

De rekenkamer somt op:

= De kwaliteit van de verwerkte grond is gedurende het project alleen admi nistratief gecontroleerd door het Hoogheemraadschap en de provincie. De grond is nooit bemonsterd door de provincie of het Hoogheemraadschap. Van de provincie had verwacht mogen worden dat zij als eigenaar en op drachtgever had toegezien op de verwerking van de juiste kwaliteit grond door niet alleen een administratieve controle uit te voeren op de grond, maar ook door de aangeleverde grond te bemonsteren,

=    De normen voor de oppervlaktewaterkwaliteit zijn vanaf de start van het     project (december 2010) vaak overschreden. De afspraak was dat werk  zaamheden enkel stilgelegd konden worden wanneer een causaal verband       werd aangetoond tussen watervervuiling en baggerstort. Zeven jaar lang      werd dit verband niet onderzocht, waardoor eventuele stillegging van werkzaamheden niet aan de orde was. Pas in 2017 is voor het eerst, en    later ook in 2019, dergelijk onderzoek uitgevoerd. Een verband werd beide keren niet aangetoond. De werkzaamheden zijn daarom gedurende het project nooit stilgelegd. Het Hoogheemraadschap Rijnland en de provincie hadden bedenkingen bij de zeggingskracht van de signaal- en actiewaar den, maar hebben de monitoringsafspraken nooit herzien. Hierdoor wer den afspraken in stand gehouden die op papier de oppervlaktewaterkwali teit waarborgden, maar in werkelijkheid schijnveiligheid boden,

= Hoewel er een monitoringsysteem voor grondwater is opgesteld heeft grondwatermonitoring nooit plaatsgevonden,

= De provincie had diverse keren een boete aan BAM (uitvoerder van de werken) kunnen opleggen, maar heeft dit nooit gedaan,

= De provincie heeft de hoeveelheden geleverde grond achteraf (administratief) gecontroleerd en niet elke maand gedurende het project, zoals was afgesproken. De provincie had als opdrachtgever ook gedurende het project structureel moeten volgen hoeveel grond daadwerkelijk ver werkt werd. Nu bestond onnodig de kans op verrassingen achteraf,

= De provincie hield BAM niet aan de afspraken over de communicatie met de omgeving.

Andere punten die de rekenkamer noemt:

= Van het oorspronkelijke plan voor het project verondieping en herin richting Meeslouwerplas is uiteindelijk slechts een klein deel gerealiseerd,

= De provincie heeft voorafgaand aan het project geen duidelijk en compleet overzicht gemaakt van de geraamde projectopbrengsten en -kosten. De provincie heeft veel meer uitgegeven dan oorspronkelijk de bedoeling was,

= Provinciale Staten zijn op een aantal momenten onvolledig en/of niet tijdig geïnformeerd,

= De omgeving is goed geïnformeerd en bij het project betrokken in de peri odes dat het project voorspoedig liep. Zodra het project tegenzat stokte de communicatie en informatievoorziening.

Op de dijk bij van Marwijk

In een kleine, door water omgeven polder staat midden tussen weilanden een kas. In deze (koude) kas wordt sinds jaar en dag geteeld door de familie van Marwijk. Inmiddels is het aan de 3e generatie glastuinder hier om de meest prachtige snijbloemen te telen.

Tegenover deze ‘polderkas’ bevindt zich op de dijk een bijzondere stek dat door velen uit de wijde omtrek wordt bezocht. ‘Op de dijk bij van Marwijk’ is voor elk wat wils te vinden! Hier treft men het levenswerk van Wim en Trees van Marwijk; hun ziel en zaligheid ligt in de producten die ze hier verkopen; groenteplanten, perkplanten, vaste planten, zaden, kunstmest, plat glas, bonenstokken, pootaardappelen, eieren van eigen kippen, jam uit eigen boomgaard, verse groenten vanaf de dijk, potgrond en tuinaarde en noem-het-maar-op . . .

Wim van Marwijk begon als 14-jarige met het oppotten van eigen groenteplanten; het wonder van het zaaien tot oogsten had én heeft hem tot op de dag van vandaag weten te bekoren. Nog steeds is de 71-jarige dagelijks te vinden in zijn dijkkas (door Wim en Trees de ‘kleine kas’ genoemd) om met zijn pottenpers nieuw ‘plantenleven’ te creëren. Beluchten, bewateren, bemesten, bevoorraden van de verkooptafels; Wim doet dit met veel passie.

Hij deelt zijn kennis graag met anderen, tegenwoordig nóg meer dan voorheen, dit zal zijn doordat hij er nu meer de tijd voor heeft en doordat hij het ‘sociale gesprek’ met de jaren heeft leren voeren door zijn vrouw Trees.

Trees is de ‘warme motor’ achter Wim . . . Van huis uit wist deze arbeidersdochter niet veel  van het hele ‘plantenrijk’,  ze stond echter open tot leren en deed in de loop der jaren veel ervaring op; zo gebeurde het dat Trees ‘zonder voorkennis begonnen’, hedendaags het ‘plantenvrouwtje’ zelve is. Mede door haar warme persoonlijkheid en haar luisterend oor heeft ze ook een hele vaste klantenkring waarmee ze meer deelt dan enkel informatie over planten. Mensen komen geregeld met een verhaal bij haar, en keren huiswaarts met planten en een prettig gevoel. Helaas belemmeren rugklachten Trees sinds jaren haar geliefde bezigheid op hetzelfde niveau te blijven uitoefenen. Wim heeft sindsdien diverse aanpassingen aangebracht waardoor Trees én klanten toch redelijk zelfredzaam bleven.

Zo vormen Wim & Trees samen een hecht team én het kloppend hart van hun onderneming.

Bij het betreden van de dijk treft  men een gezellig ogende kraam met een grote willekeur aan groenten, jam en eieren. Menigeen zal zich de kuiten voelen opspelen bij het ‘beklimmen’ van het pad naar boven. Bovenop de dijk prijkt het prachtig monumentale huis annex gemaal. Aan het hele erf is Trees’ creativiteit afleesbaar. Waar je ook komt tref je gezellige hoekjes die met aandacht en liefde zijn ingericht. Wanneer je het pad omlaag vervolgt richting ‘de kleine kas’ passeer je de buitenverkooptafels met daarachter de buitenren waar de kippen struinen. In de kleine kas staan de ‘glasgroenteplanten’, de meloen-en paprikaplanten en de plantuien uitgestald. In het huis bevindt zich een deel van de verkoop in het ‘boenhok’ en tot voor een aantal jaar terug nog een deel in de bijkeuken. Deze laatste, de zadenverkoop, is echter verplaatst naar een gezellig ogend ‘houten chaletje’ tussen huis en kleine kas in.

“Op de Dijk bij van Marwijk”: inmiddels al 50 jaar een begrip voor vele (moes)tuinliefhebbers, alwaar Wim & Trees in de loop der jaren een bijzondere onderneming hebben opgebouwd met hart voor alles wat bloeit en groeit!

Op 25 februari zijn zij 50 jaar getrouwd! Namens kinderen en kleinkinderen van harte gefeliciteerd met jullie gouden huwelijk. Nog vele mooie jaren samen!

Bianca Straathof- van Marwijk

Dorp van het dorstige hert