Alle berichten van Redactie Dorpsketting

ingezonden

K.B.O. 55 jaar

Dat moet gevierd worden. Al weken van te voren werd er door het bestuur overlegd. Wat gaan we doen, dit of dat? Het thema was verrassing. Al was er toch wel iets van uitgelekt.
Eerst een mooie viering in de kerk, voorgegaan door Marianne Turk. Bedankt hiervoor hoor. Daarna met de bus naar Hijdra. Door ons mooie dorpje, langs de Stompwijkse vaart, met in de wei, het frisse groen, koeien en lammetjes. Wat een prachtig gezicht. We werden heerlijk verwend met koffie en gebak borreltje enz. Op de achtergrond rustige muziek gespeeld door Niek van Vianen. Allemaal liedjes voor ons ouderen.
Onder het eten werd er ook nog een dansje gemaakt (wat een lust was om te zien) en polonaise gelopen.
Ik ben nooit verder gekomen dan de beginners cursus, maar toch kreeg Marian mij zo gek, om ook even mee te doen. Greet Lieshout, ons oudste lid (90 jaar) werd uit genodigd om het buffet te openen.
Joop Hilgersom was jarig en daar werd voor gezongen natuurlijk.
Zachtjes aan liep deze dag naar het einde. Hiermee wil ik het bestuur bedanken voor deze oer gezellige dag. Jullie zullen wel blij zijn, dat deze dag (mijn inziens) prima is verlopen.

Ria v. Dijk

instellingen, kbo

Wat een feest!

Wat een feestelijke dag is het op 18 mei geweest, de KBO 55 jaar in Stompwijk en dat hebben we gevierd. Een hele fijne gepaste viering in de kerk, waarin Marianne Turk deze dienst voorging. Het thema ‘Samen op weg’ werd mooi verwoord.
Na de feestelijke dienst in de kerk zijn we in de bus gestapt en zijn we richting Leidschendam gereden waar we door Peter Hijdra werden verwelkomd. Ondanks dat we een half uur eerder waren dan gepland was de koffie klaar om geserveerd te worden, de heerlijke gebakjes stonden leuk op buffertafel alvorens ze tot ons genomen werden.
Terwijl er door Niek Vianen voor de muzikale omlijsting werd gezorgd zaten we al heel snel aan de verfrissing en kon er worden geproost. Mooie woorden door Trees gesproken in de kerk, woorden van dankbaarheid zaten nog vers in ons geheugen en daar konden we een toost op uit brengen.
De bediening werd verzorgd door drie jonge dames en ondanks dat ze jong waren wisten ze kneepjes van het vak prima. In rap tempo werd er bediend.
Zo zijdelings zag ik Peter Hijdra lopen met wat gevulde schalen en dacht dat ziet er lekker uit. Ik had de eer om de enige 90 jarige, mevrouw Greet van Lieshout, uit te nodigen voor de opening van het buffet. Mevrouw Greet van Lieshout heb ik geholpen en zag al dat lekkers prachtig liggen op mooie opgemaakte schalen, stokbrood met allerlei smeersels erbij, zalm, garnalen, carpaccio, aardappel salade en een heerlijke vers fruitsalade.
Toen iedereen langs het buffet was geweest dachten ze …zo lekker uitbuiken, nou nee …het warme buffet was in aantocht, schalen vol met kip, rundvlees en natuurlijk de enige echte Hollandse frites met mayo.
En weet u ……wat zo heerlijk is van het uit eten gaan, je hoeft de boel niet af te ruimen, niet af te wassen en niet voor het dessert te zorgen. Daar was ineens de Italiaan met zijn ijskar vol heerlijke smaken. Laat ik nou altijd een probleem hebben met kiezen….nou dat was ook helemaal niet nodig…..alle smaken konden geproefd worden. ik heb iedereen heerlijk zien eten en geen negatief geluid gehoord. Alle lof voor Peter Hijdra en zijn personeel.
Onderwijl was Niek maar aan het spelen en zingen op de achtergrond, wat heel gezellig was. Maar nu werd het tijd voor de benen van de vloer. Voor degene waar dat niet meer bij gaat hebben we de swingende stoelendans gedaan, als u niet weet wat dat is vraag dan aan Koos van Rijn hoe hij dit vond.
Er zijn heel wat dansparen die er wat van kunnen en die er ook heel erg van genoten hebben. Zonder anderen te kort te doen vind ik een eervolle vermelding voor Trees en Theo en Jan en Toos wel verdiend, die waren niet samen op weg, maar samen swingend door de zaal.
Aan alles komt een eind maar niet voordat we de polonaise gelopen hebben, koffie gedronken en geluisterd naar het dankwoord van Joop Hilgersom.
Hij was ons dubbel dankbaar omdat hij zoveel gasten op zijn verjaardag had.
De bus heeft iedereen weer netjes in Stompwijk afgezet en we kijken allemaal terug op een geslaagd jubileum.

Namens het bestuur, Marianne

Dorpsketting, redactioneel

Van de redactie

Het dorp blijft in beweging en soms gebeurt er iets schokkends, zoals het verdwijnen van het oude dorpscafé. Hoeveel bruiloften en partijen zijn hier gevierd en hoeveel biertjes zullen er over de toonbank zijn gegaan. Een bruin café wordt vast een modern huis en de mooie herinneringen blijven. Het doet mij even denken aan Wim Zonneveld en het dorp.
De snelle hap omdat er geen zin is om te koken of de man heeft de beurt om voor het diner te zorgen. Hij hoeft zijn gezicht alleen maar te laten zien een de bestelling wordt vanaf de andere kant gecheckt. Al jaren hetzelfde op de zondagavond. Het is altijd maar zo gewoon totdat het uit het dorpsbeeld verdwijnt, net als de boerderijen om ons heen. Let op, voordat je het weet is het weer anders.. Ruud en José bedankt voor de jarenlange service. Proost op jullie verdiende ‘pensioen’.
Petra

ingezonden

Dankbetuiging Jetty Noordzij

Op 4 mei hebben we afscheid genomen van Jetty. Volgens haar uitdrukkelijke wens gebeurde dat op zaterdag in het Kulturhus. Een paar weken ervoor had ze nog een rondleiding gekregen in het gebouw en kon ze zien dat er hard gewerkt werd aan het interieur. Haar toestand is daarna snel achteruit gegaan en het werd even spannend met het bericht dat de bouwer failliet was. Maar het is gelukt met veel inzet van de mensen van het Dorpshuis en Kulturhus. Ik wil ze daar nogmaals voor bedanken.
In grote lijnen had Jetty al aangegeven hoe de bijeenkomst er uit zou zien: de muziek, de sprekers, de mand, de bloemen. Het moest vooral luchtig blijven. Maar wat ze niet kon voorzien was de enorme belangstelling van familie, vrienden, bekenden en dorpsgenoten. Het Kulturhus was maar net groot genoeg. Het werd een heel mooie bijeenkomst, helemaal zoals Jetty zou hebben gewild. Daarvoor bedank ik iedereen die erbij was. Het doet me goed dat zoveel mensen waardering toonden voor wie Jetty was en wat ze deed.
Jetty had nog een verzoek: een bijdrage voor het initiatief “Samen Eten”, dat vanaf nu “Jettty’s Eettafel“ heet. In de afgelopen jaren heeft ze al heel veel geld binnen weten te halen voor het Dorpshuis. Dit was haar laatste poging. En ook dit keer slaagde ze erin. Er is €1.240,— opgebracht. Van zo’n enorm bedrag had ze niet durven dromen. Namens Jetty bedank ik iedereen voor hun bijdrage.
Haar laatste woorden waren: ”Herinner mij zoals ik was en ga door met je leven”. Ik doe mijn best, maar dat laatste wil mij nog niet erg lukken.

Piet Noordzij

Dorpsketting

Café De Gouden Leeuw in Stompwijk houdt op te bestaan

Ruud en José Scholtes stoppen na 30 jaar met het Café De Gouden Leeuw in Stompwijk, dat 100 jaar heeft bestaan, maar nu definitief dicht gaat
(foto/tekst: Dick Janssen, Het Krantje)

Stompwijk – Na meer dan 100 jaar verdwijnt de dorpskroeg De Gouden Leeuw aan de Dr. Van Noortstraat 76 in Stompwijk. Ruud en José Scholtes stoppen ermee en de eigenaar van het etablissement heeft andere plannen met het pand.

“In 1918 werd De Gouden Leeuw op dit adres als café ingeschreven bij de Kamer van Koophandel”, weet Ruud. Bijna 30 jaar geleden, op 1 juni 1989, namen Ruud en José het café over van Rene van den Berg. “Ik ben er schuin tegenover geboren en kwam er al als kind”, vertelt Ruud. “Ik wilde het altijd al graag hebben.”
Hoewel hij ook nog een tijdje in de Drie Hooibargen in Zoetermeer en in het Dorpshuis in Stompwijk heeft gewerkt, was Ruud eigenlijk timmerman. Maar toen hij de Gouden Leeuw overnam ging hij al snel fulltime aan de slag in het café. “We moesten wel flink investeren en hebben het helemaal uitgebouwd en een toiletgroep aangelegd”, aldus Ruud. “Maar dat maakte niet uit, het waren gouden tijden met bijna ieder dag wel een man of 60 tot 70 in het café. Het draaide als een trein.”
Daarnaast waren er veel bruiloften, partijen en feesten en organiseerde het echtpaar Scholtes zelf ook allerlei activiteiten. “We hebben zelfs een paar keer een grote tent neer laten zetten op het sportpark met grote artiesten als Henk Wijngaard, de Blue Diamonds, Jacques Herb en De Kast”, weet Ruud nog wel. “We hebben leuke tijden meegemaakt. Ook zomaar een keer voor de lol het record barzitten georganiseerd. De winnaar hield het maar liefst 95 uur vol. Verder hebben we Stompwijk Jazz gehad après-ski feesten, jamsessies, een popquiz en talloze kaartavonden. En we keken altijd met een grote groep de voetbalwedstrijden van Oranje.” Een jaar of 15 geleden is de keuken van De Gouden Leeuw verbouwd en uitgebreid omdat er meer vraag kwam naar een hapje eten. Ruud en José maken sindsdien veel gezonde maaltijden voor mensen die overwerken, of geen zin hebben om zelf te koken, en verzorgen daarnaast catering. “We hebben van alles”, laat José weten. “Alles wordt vers gemaakt en daarna ingevroren. Het is ook snel klaar, want we hebben alles op voorraad.”
De Gouden Leeuw is een begrip in het dorp. Ruud en Jose hebben lief en leed met hun klanten/gasten gedeeld, van ontluikende liefdes, geboortes en bruiloften, tot scheidingen en sterfgevallen. “Je kon hier verder dag en nacht terecht als je wat nodig had”, meent Ruud. “Ook als je niks in huis had kon je hier altijd wel een koud kratje bier of een paar flessen (fris)drank komen halen.”
Dat nu ook de kroeg verdwijnt is voor sommigen moeilijk te verkroppen. José snapt dat wel. “Je hebt hier nu eigenlijk alleen nog een supermarkt, een kapper en een bloemenwinkel”, somt zij op.
Bar De Bles is er natuurlijk nog wel als feestlocatie en de Sportsbar zal een beetje de functie van café over moeten nemen. De snackbar verhuist in ieder geval wel naar het voormalige slijterswinkeltje van De Bles. Ruud en José zullen de patatzaak daar nog een maandje op gang helpen. Ook het dartsteam zal waarschijnlijk in De Bles onderdak vinden. Het biljartteam van De Gouden Leeuw houdt er mee op. Ruud en Jose zullen het zelf ook wel gaan missen. “We stoppen niet omdat het moet maar omdat het mag”, lacht Ruud. “Het huurcontract wordt per vijf jaar verlengd en ik ben nu 63. En we willen er niet nóg vijf jaar aan vastzitten. Wel jammer dat het niet wordt voortgezet.”
Dat het café dichtgaat betekent niet dat Ruud en José uit beeld verdwijnen. Zij wonen in een huis pal naast de kroeg en vanuit huis gaan zij gewoon door met catering en het verzorgen van gezonde kant-en-klaar maaltijden. “Maar alleen maaltijden en hapjes, dus geen gesjouw meer met biervaten en kratten met flessen”, aldus José. “Dat hebben we nu wel gehad.”

Op 31 mei sluit het café. Dan houden Ruud en José alleen nog een besloten receptie voor (oud-)klanten en genodigden.

redactioneel

Fleur-op 2.0

Vrijdagavond verzamelde een groep vrijwilligers zich bij ‘De Passie’. Hier werden geraniums, tuinaarde en potgrond gedistribueerd voor het vullen van plantenbakken op een viertal locaties langs de Dr. van Noortstraat. De vrijwilligers werden opgedeeld in vier groepen die naarstig aan het werk gingen. Eerst werden de plantenbakken geleegd en – daar waar nodig – wat lager opgehangen om nu gemakkelijker te kunnen werken, maar zeker ook met het oog op de verzorging in het komende jaar.

De van de firma P. van Leeuwen geleende platte vrachtwagen diende als werkplatform voor de hoger geplaatste plantenbakken. Na anderhalf uur was de klus geklaard en ging men naar Huize van Es waar koffie/thee en appelgebak met slagroom werd geserveerd door Wilma. Tijdens dit genoeglijk samenzijn werd er druk gesproken over een betere invulling van de plantenbakken. Tal van ideeën passeerden de revue waarbij verder werd gekeken dan de bestaande plantenbakken en locaties. Termen als ’tiny forest’, ‘schaduwplanten’ onder bomen, ‘hedera’ en ook kerstversiering gedurende de donkere maanden gingen rond. In ieder geval was men het erover eens dat voorkomen moest worden dat de bakken er weer maandenlang troosteloos bij zouden hangen. De bijeenkomst werd afgesloten met een foto van de vrijwilligers op de fleurige brug van Wilma en Ton.

Met dank aan Fonds 1818, van Ravensteynfonds en Stichting Vlietwensen.
Heeft u nog ideeën, geef ze door…

gemeente

Kadernota 2020: nu en in de toekomst financieel gezond

In de Kadernota 2020-2023 legt het college aan de gemeenteraad een samenhangend pakket voor dat een structureel sluitende meerjarenbegroting oplevert. Het college stelt investeringen voor in de samenleving en legt tegelijkertijd ombuigingsvoorstellen voor, die oplopen van circa 2,2 miljoen euro in 2020 naar structureel 2,8 miljoen euro in 2023. De gemeenteraad besluit op 3 juli 2019 over de Kadernota.

Wethouder Jan-Willem Rouwendal: “We zijn als college ambitieus. Ondanks de financiële tegenwind blijven we investeren in de samenleving. En we zien hiervan de eerste resultaten. We hebben een eerste stap gezet in het verbeteren van de afvalinzameling, we begeleiden merkbaar meer mensen naar werk en hebben de bereikbaarheid van Stompwijk verbeterd.”

Maatregelen voor financieel gezonde gemeente
De belangrijkste oorzaken van de financiële tegenvallers zijn de oplopende tekorten bij de jeugdhulp en de teruglopende inkomsten vanuit het Rijk, de algemene uitkering uit het gemeentefonds. Om deze tegenvallers op te vangen zijn eerder mogelijke ombuigingsvoorstellen geïnventariseerd. In deze Kadernota worden de gemaakte keuzes voorgelegd voor een sluitende meerjarenbegroting.
De ombuigingsvoorstellen zijn deels nieuwe maatregelen en deels al vastgestelde maatregelen die eerder ingaan. Het college wil besparen op het gebied van jeugdzorg door onder meer beter te sturen op zorgaanbieders. De verwijzing naar geïndiceerde zorg door huisartsen wordt lager door de praktijk ondersteuner huisartsen in te zetten bij alle huisartsenpraktijken. De zorg aan jongeren die dat nodig hebben blijft doorgaan. De leges worden een jaar eerder meer kostendekkend en de btw op rioolheffing wordt doorbelast. Er zijn mogelijkheden voor besparingen bij de invoering van de omgevingswet door toenemende automatisering van planvorming, beleid en vergunningverlening. Extra inkomsten voor onderwijsachterstandenbeleid worden deels geïnvesteerd in meer uren voor vroeg- en voorschoolse educatie en deels gebruikt om de kosten te verlagen.

Investeren in de samenleving
In de 2,8 miljoen euro aan keuzes die het college voorlegt, worden verenigingen en organisaties die zich inzetten voor inwoners ontzien. Er wordt onverminderd ingezet op duurzaamheid. Geen wijk of winkelcentrum is in onze gemeente hetzelfde, daarom zetten we in op de wijkgerichte aanpak. Er blijft aandacht voor minimaregelingen waarmee gezinnen met een laag inkomen worden ondersteund. Er wordt geld gereserveerd voor parkeermaatregelen in Leidschendam-Centrum. Samen met ondernemers blijft de gemeente werken aan aantrekkelijke winkelgebieden. Er wordt een promotieplan opgesteld om de kwaliteiten van Leidschendam-Voorburg op de kaart te zetten. Mensen met schulden worden zo snel mogelijk geholpen om grip op hun financiën te krijgen en te houden. De gemeente investeert in de voorbereiding op de omgevingswet, waardoor de gemeente meer ruimte biedt voor initiatieven van bewoners. Het college kiest er voor om sociale woningbouw te realiseren. Hierdoor kunnen meer bewoners een betaalbare huurwoning krijgen of doorstromen naar een andere woning. Met de regio en het Rijk wordt aan beter openbaar vervoer en betere fietsverbindingen gewerkt. De gemeente maakt afspraken met het Rijk over de bereikbaarheid van The Mall of The Netherlands en verbetering van de doorstroming van het verkeer op de N14.

De volledige Kadernota 2020-2023 is te bekijken via de raadsstukken.

ingezonden

Unieke ‘four day ride’ vanuit Nederland naar Parijs

Donderdag 23 mei vertrekken Marja, Theo, Lauw en Tinus met de racefiets naar Parijs. Dit is een rit van 550 kilometer gedurende 4 dagen. De eerste dag wordt er om 08.00 uur gestart in Den Haag voor een etappe van 172 kilometer. De overige 3 dagen zullen iets minder ver zijn i.v.m. de vele klimmen die overwonnen moeten worden.

Zij gaan dit avontuur aan om geld op te halen voor onderzoek naar hart- en bloedvaten. Momenteel is de teller de 40.000 al gepasseerd, op naar de 50.000 euro!

Indien u ook een bijdrage wilt doen voor dit goede doel, kijk dan op de site: www.cycleparis.nl. Onze Stompwijkse toppers zijn te vinden onder de naam ‘de Hartebrekers’.
Namens de Hartebrekers alvast bedankt voor de vele donaties en HARTverwarmende reacties.

Lieve Lauw, Tinus, Theo en Marja,

Wij wensen jullie heel veel succes met de komende Cycle Paris uitdaging.
In 4 dagen met de racefiets naar Parijs voor het goede doel. Wij zijn nu al trots op jullie, zet hem op!

Heel veel liefs, fam. Soonius en fam. den Hollander

ingezonden

Koos en Frouckje samen 100 jaar

Samen 100 jaar worden is geen zeldzaamheid, maar als je dat met je paard wordt, betekent het dat je beiden ‘op leeftijd’ bent. Koos is 74 jaar en zijn paard 26, hoewel allebei nog fit, zijn het toch respectabele leeftijden. In ieder geval iets om niet zomaar voorbij te laten gaan, dus hadden zijn ‘stalgenoten’, onder aanvoering van Sandra en Anne, bij de familie Spruit een gezellig feestje georganiseerd. Voor Koos was het een volkomen verrassing, op slinkse wijze en niets vermoedend was hij zaterdag naar ‘stal’ gelokt waar hij door een enthousiaste groep werd ontvangen. Koos is een fanatieke Blesruitermenner, die actief deelneemt aan de activiteiten van de Blesruiters.
Maar de meerdaagse uitjes naar o.a. de Paarden Vierdaagse in Wateren (Drenthe) en Vorden (Achterhoek) zijn de favoriete uitjes van Koos. Natuurlijk geniet hij van de mooie ritten maar zeker ook van de gezelligheid er omheen, tenslotte is Koos een ‘gezelligheidsdier’.
Het gezamenlijk cadeau, een grote actiefoto van Koos met zijn Fries Frouckje, was goed gekozen en gaf een goed beeld hoe actief de twee ‘op leeftijd’ nog zijn.
Onder het genot van een hapje en een drankje werd het een gezellig verjaardagsfeestje.
Op de foto Frouckje met Koos en dochter Anne.
Koos van harte gefeliciteerd en plak er nog maar vele jaren aan.

Ab

adviesraadvaria

B&W op werkbezoek in buitengebied Stompwijk en Wilsveen

Dinsdag 14 mei hebben B&W een werkbezoek gebracht aan boeren in het Stompwijk en Wilsveen. Ook twee adviesraadsleden deden aan de tocht mee. Om de boer op zijn werk niet al te zwaar te overvallen met zoveel bezoek, was de groep in drieën gedeeld en werden per groep 2 of 3 boerderijen bezocht. Zo konden de Burgemeester en de Raadsleden gericht en intensiever met de boeren in discussie over hun problematiek.

Het agrarisch gebied tussen de steden ligt onder druk.
Vooral het deel in de gemeente Leidschendam-Voorburg, waar het bezoek op gericht was, ziet van alle kanten de verstedelijking op zich afkomen. Ten westen de uitbreidende  stad, ten noorden de zich continu verbredende A4, ten oosten de alsmaar smaller worden poort naar het groene hart en ten zuiden het opdringende Zoetermeer. Het landschap verandert en komt meer en meer in dienst te staan van de verstedelijking. Het gebied zal zich de komende decennia moeten aanpassen. Nu zijn er nog ruim 20 melkveehouderijen.  Opvolging is veelal problematisch en de steeds strakkere wetgeving maakt het ook steeds minder aantrekkelijk om te gaan “boeren”.

Recent is een werkgroepje opgericht, die zich tot doel heeft gesteld om in een documentaire vast te leggen, waar nog echt “geboerd” wordt. De wens om alles voor later vast te leggen speelt hierbij een grote rol. Zoveel mogelijk facetten worden in deze documentaire bij verschillende veehouderijen meegenomen. Sommige veehouderijen gaan meer in de breedte en starten allerlei activiteiten rondom “de boerderij”. Anderen kiezen voor compact en doelgericht  op melkvee.  De contrasten zijn groot.  De problematiek veelal hetzelfde, nl. je hoofd boven water houden.

Het moet gezegd, ook het prachtige voorjaarsweer zorgde, met vooral de geur van vers gemaaid gras en de prachtige schakeringen van allerlei kleuren groen, met Hollandse luchten voor een prachtige toer langs het buitengebied.
Het werkbezoek bij de diverse veehouderijen, was uiteraard op het contrast en de problematiek gericht.  Zo werd door elke groep een bezoek afgelegd bij boeren die proberen te veranderen en/of  uit te breiden en bij boeren die dat minder doen of geen opvolging hebben.

Dit maakte de toer erg interessant. Voor sommigen een eyeopener, voor anderen een bevestiging.
Maar een ding is zeker. Als we dit gebied voor de toekomst willen behouden, zullen de handen ineengeslagen moeten worden en zal er collectief naar oplossingen gezocht moeten worden.  Alleen is maar alleen. En juist dan, met de rug tegen de muur, worden we slachtoffer van projectontwikkelaars die overal op de loer liggen.  Samenwerking is noodzakelijk.
Vanuit de gemeente wordt samen met de adviesraad en alle betrokkenen een nieuw initiatief opgestart wat uiteindelijk zal leiden tot een gebiedsvisie.

Met dank aan de initiatiefnemers van de werkgroep “Boeren tussen steden”.

Namens de Adviesraad,
Patrick Luk en Leo Oliehoek
Foto’s zijn van Michel Groen