Ondanks het mooie weer van afgelopen zondag was de opkomst wat lager met zo’n 45 fietsers. De A en B-groepen hadden een bestemming aan het strand op de kalender staan. Maar dan niet het Noordzeestrand, maar StrandZomer aan het Meijepad. Toch waan je je daar wel bij een echte strandtent, inclusief het laatste stukje lopen door het zand. We reden met 9 man van de A1 eerst ruim voorbij de Meije met een mooie route langs de Kromme Mijdrecht. Daarna draaiden we alsnog terug om bij Nieuwkoop het Meijepad op te gaan. Een rijdster van de B kwam ons op het terras begroeten, want zij lag met de boot een paar dagen aan de naastgelegen Nieuwkoopse Plassen. Het terras was net geopend, maar het was al snel druk met allerlei groepen van onze club en ook andere bezoekers die op dit idyllische plekje aanschoven. Voor de terugweg vervolgden we het Meijepad om alsnog een stuk door de slingerende Meije te fietsen. De route terug naar Stompwijk bracht ons uiteindelijk op een rit zo’n 110km.

Arno van Rijn

C1/C2

Naar het ‘Wapen van Maeslant’ te Maasland. Dat beloofde een mooie rit te worden. Prima temperatuurtje, goede zin, heerlijk zonnetje. Maar………. Geen captains, zij hadden andere bezigheden buitenshuis en konden dus niet aanwezig zijn bij ons. Ook Jan moest het deze prachtige zondag af laten weten. Maar ja, wij wisten het zelf ook wel. Of toch niet?? Nou nee, niet helemaal, aan half werk (route) heb je niets, dus, goede raad was duur. Nou ja, gelukkig was Fried er wel en na goed beraad, werd er besloten om op gepaste afstand de C2 te volgen. En zo gezegd, zo gedaan. Het was een prachtig mooie rit, met een omweggetje bij het Kruithuis, maar als je de ene brug niet over kunt, is er wel weer een andere waarbij het wel gaat lukken. En zo was het ook! Om even over 10 uur zaten we bij bovengenoemd café aan een overheerlijk bakkie koffie. Zoals Fried gewend is, snel het tweede bakkie, maar wij van de C1 waren nog niet eens aan het eerste kopje koffie begonnen. Snel ons tempo aangepast, tweede koffie besteld, opgedronken en hup, weer op de pedalen. Geweldig. Daarna de prachtige polders achter Maasland doorkruist en verschrikkelijk veel moois gezien onderweg. Niet helemaal de route van de 11-Dorpentocht gereden, want het werd best wel warm en 70 km is ook een goede afstand.

Fried, harstikke fijn, dat jij zondag onze captain wilde zijn. Wij hebben genoten. Dank je wel!!

Trees

Afgelopen zondag stonden met de Sfeerstal in Nieuwveen en De Punt in Baambrugge kennelijk 2 populaire bestemmingen op de kalender, want er stonden meer dan 60 fietsers aan de start. Dat het goed fietsweer was werkte natuurlijk ook mee. Baambrugge was de koffiestop voor de A’s en dat is een van de verste ritten van het jaar. Toen iedereen gereed was vertrok de A1 met 10 man. Het werd weer een mooie rit door het Groene Hart die ons leidde naar een gezellig terras aan het water. We waren de eerste bezoekers, maar niet veel later zat het gehele terras vol. De Olympische wegwedstrijd bij de heren werd nabeschouwd en ook werd al vooruit gekeken naar de damesrace van die middag. Zou het opnieuw een Belgische overwinning worden? Om niets van die race te missen vertrokken we snel weer voor de terugweg. Bij Aarlanderveen vloog iemand bijna uit de bocht en dat was het sein dat een band lek was. Er kwam een latex binnenbandje uit de tas en we hoopten op een snelle bandenwissel. Dat viel echter tegen. We leerden dat je latex voor veel zaken kunt gebruiken, maar dat het niet echt geschikt is als reservebandje voor onderweg. Na 2 pogingen tot oppompen met een CO2-patroon toch maar overgestapt op een normale binnenband. Daarna konden we snel weer verder richting Stompwijk. In de Weipoort stelde onze Belgische fietsmaat voor om de ‘aanstaande’ overwinning van Lotte Kopecki alvast te vieren met een ijsje van de IJsboerderij. Dat lieten we ons geen 2 keer zeggen, dus 10 minuten laten zaten we met z’n allen te genieten van deze verkoeling. Het zou uiteindelijk op brons uitdraaien, maar wij hadden het ijsje mooi binnen.

Arno van Rijn

Afgelopen zondag was weer een prima dag voor een mooie clubrit. Meer dan 50 fietsers dachten er ook zo over.

De A1 vertrok met 9 man voor de rit naar de Alblasserwaard. Altijd een mooie omgeving om te fietsen, maar doordat het wat verder van Stompwijk af is komen we er maar een enkele keer. Via de Brienenoordbrug en langs de A16 reden we naar Alblasserdam en vanaf daar langs de vele molens van Kinderdijk. Altijd een prachtig gezicht en heerlijk fietsen tussen de hoge rietkragen. Voorheen dronken we de koffie ook in Kinderdijk, maar tegenwoordig rijden we een stukje door naar Oud-Alblas.

In de voorbereiding kwam ik erachter dat ook de Tour de France Femmes hier binnenkort hun route heeft, dus was het wel leuk om een deel van hun wedstrijdparcours in onze route op te nemen. We zagen er nog weinig van, alleen de aankondigingen dat op 13 augustus de weg afgesloten zal zijn. We gingen even van de route af om bij restaurant De Krom een bakkie te doen en zagen ook de A2 en A3 even later op het terras plaatsnemen. De terugweg leidde ons naar de pont bij Kinderdijk die, goed getimed, net aan kwam varen. Daarna langs de Lek en de IJssel en via de Rottemeren weer naar Stompwijk. We kwamen met 115km iets hoger uit dan normaal, maar het was de moeite meer dan waard.

Arno van Rijn

Afgelopen zondag stonden weer zo’n 45 fietsers fris en fruitig aan de start voor de wekelijkse toertocht. Iets minder dus dan de laatste weken. Misschien zijn de vakanties al begonnen of toch wat angst voor het weer. De voorspellingen waren wellicht een bui, maar die kan ook net ergens anders vallen. De A1 vertrok met 10 man en probeerde op het Klaverblad nog wat glas te ontwijken voordat de route naar Haarzuilens werd ingezet. Deze keer wisten we dat de koffietent op tijd geopend zou zijn, dus dan rij je toch wat geruster die kant op. We reden ook weer de mooie route door de Meije, waar we even oponthoud hadden voor een lekke band. Daarna weer verder door het ruime polderlandschap om na 2 uurtjes in het pittoreske Haarzuilens aan te komen. De A3 zat al op het terras aan de Brink en wij even later ook. Uiteraard werd de voetbal van zaterdagavond uitgebreid besproken en ook de ontwikkelingen in de 1e week van de Tour de France. Voor de terugweg mochten we niet meer te veel omrijden, want we wilden voor de buien weer thuis zijn. Dat lukte vrij goed, want droog terug in Stompwijk aangekomen en met de 1e spetters was iedereen weer thuis.

Arno van Rijn

Na een nat voorjaar is nu de zomer begonnen en daarmee eindelijk ook betere weersverwachtingen. Het lijkt er op dat met het zomerse weer ook de vakanties zijn begonnen. We telden zo’n 50 fietsers slechts aan de start. Voor de A-groepen stond Vogelenzang op de kalender. De A1 vertrok met 9 man en reed vanaf Wassenaarseslag tot aan De Zilk door de duinen. Altijd een mooie route en het viel door het vroege tijdstip gelukkig nog mee met de drukte. Aangekomen bij ’t Pannenland was het nog vrij rustig op het terras en werden we snel geholpen. Ook de A2 en A3 waren niet zo groot en vonden een plekje. Voor de terugweg staken we over naar de Ringvaart en dan is het voorlopig met het water aan je rechterhand alsmaar rechtdoor. De geopende brug bij Nieuwe Wetering reden we voorbij om bij Oude Wetering weer terug richting Stompwijk te gaan.

Arno van Rijn

C1

De zomer is begonnen! Goede planning om vandaag de rit naar Katwijk strand te maken. Blote armen en benen, natuurlijk wel ingesmeerd met zonnebrandcrème, werd de rit gestart richting Meijendel, dat werd betreden ter hoogte van Scheveningen. Mooie rit dwars door het mooie duingebied naar de Kievit in Wassenaar. Bij een stoplicht werd onze groep door een Wassenaarse man hernoemd tot de Motorclub Satudarah, afdeling Stompwijk. Hoezo? Verzin het maar. Door de duinen van Wassenaar naar De Zilt in Katwijk om lekker met uitzicht op zee van de koffie met borrels te genieten. Na een lange pauze, je wil daar gewoon niet weg, gingen we toch maar de thuisreis aanvaarden. Precies om 12 uur stonden we weer ons karretje thuis te parkeren na een heerlijke toch van 50 km.

Lidia van Leeuwen

C1

De weersvoorspellingen met regen en harde wind weerhielden een heel aantal roodhemden niet om deze Vaderdag even lekker met elkaar te gaan fietsen. De start van de C1 verliep ietwat chaotisch, maar nadat de groep compleet was werd de vaart er in gezet richting Zoeterwoude via het Hellepad en Cronesteinpark naar de fietspaden langs de A4.

In de Munnikenpolder en langs de hele verdere route was op de gemaaide weilanden de schade van de kletsnatte lente goed te zien. Diepe sporen waar waarschijnlijk wel af en toe een tractor zich heeft vastgereden. De tuintjes daarentegen hebben er volop profijt van; alles bloeit en groeit en is een lust voor het oog.

Over de Koudekerksebrug via een stukkie Rijndijk de polders door naar Hazerswoude, waar we bij Klein Giethoorn als eerste gasten naar binnen stapten voor de welverdiende bakkies pleur. Er werd volop geëvalueerd over de feesten van de dag ervoor in Het Dorpspunt en De Meester; ondergetekende leek bijkans de enige Stompwijkse die daar niet over mee kon praten. Best sneu toch? Afijn, de terugrit kronkelde via Hazerswoude-Dorp, Gelderswoude en de mooie kerkepaden naar Zoeterwoude, ondertussen nog even een hele korte bui trotserend.

Precies om 12 uur was iedereen thuis met op de teller zo’n 45 kilometer. Goed op tijd om in de middag Vaderdag te vieren, Polen-Nederland te kijken, Wielerronde van Zoeterwoude te bezoeken of gewoon lekker onderuit te zakken op de bank. De keuze was reuze.

Lidia van Leeuwen

Afgelopen zondag stonden weer zo’n 65 fietsers klaar voor een mooie clubtocht met aardig weer. Voor de A-groepen een nieuwe koffietent: de Parel in Leimuiderbrug. We reden met 14 man van de A1 een route met de nodige omwegen om na bijna 70km daar aan te komen. Deze keer hadden we een kersverse Abraham in ons midden, dus weer appelpunten voor de hele groep. Het is maar goed dat we veel fietsen om al dat lekker er weer af te fietsen. We kregen ook bericht dat er buien op komst waren, dus het verzoek of we na 1 bakkie en met de kortste route terug konden gaan. Dat is natuurlijk mogelijk. Helaas alsnog langs de Vliet een buitje op onze kop, mede dankzij een lekke band onderweg.

Arno van Rijn

C1

Half 9 exact gingen we met 8 vrouwen en 1 man in ons opvallende rode tenue op pad voor een fietstocht naar De Bonte Haas in Wateringen. Zouden we het droog houden? De rit startte met een traject door de mooie Driemanspolder maar al gauw kom je onvermijdelijk in een wat meer stedelijk gebied terecht van Den Hoorn, Delft, Rijswijk, waar je dan goed op moet letten of er bordjes doodlopende weg of omleidingsroute zijn geplaatst. En dat opletten werd een paar keer verzuimd waardoor we een aantal keren om moesten draaien, waarna de navigatie weer een nieuwe route uitstippelde en ons uiteindelijk toch op ons koffieadres liet belanden. Iets vóór tienen, eigenlijk nog niet geopend, maar we mochten toch onze fietsen parkeren. Meegebrachte versnaperingen mochten niet binnen worden geconsumeerd, dus snel werden bananen en geritselde krentenbollen naar binnen gewerkt en kon er binnen genoten worden van de koffie. Na de verschillende serieuze en minder serieuze gesprekken over aanstaande vakantiereisjes, typische vrouwendingen en de politiek, werden de fietsen weer gepakt voor de terugreis. Het spetterde inmiddels, maar mocht nog geen naam hebben. Drukte op de fiets- en wandelpaden vereiste veel voorzichtigheid, maar zodra Stompwijk in zicht kwam over de route door de Starrevaartpolder kon er weer genoten worden van de rust en ruimte. Om klokslag 12 uur allemaal thuis met rond de 50 km op de teller, droog overgekomen; de regen had duidelijk gewacht op onze finish.

Lidia van Leeuwen

Op 2e Pinksterdag stond voor de Toerclub ook een rit op de kalender. Voor de A was de bestemming Breukelen. Ondanks de positieve voorspellingen deden we ’s ochtends de gordijnen open om te constateren dat het regende. De buienapps gaven aan dat het weldra alsnog droog zou worden, dus via de A1-app afgesproken om een half uurtje later te starten. Maar zoals we al vaker merken zijn de buien de laatste tijd zo onvoorspelbaar dat we uiteindelijk toch nog tot aan Alphen in een flinke bui reden. Inmiddels waren 3 van de 13 afgehaakt richting huis en reden we met 10 in steeds betere omstandigheden een mooie route. Die leidde ons ook door de Vinkeveense plassen en slingerend langs de Vecht. Aan de overkant de bekende schitterende landhuizen met uitgestrekte tuinen. Dan is het echt genieten van de omgeving. Het terras bij onze koffietent in Breukelen was al aardig vol, maar een terras verder was pas net open en had nog plek zat. Ook de A3 was hier net gearriveerd. Omdat beschuit met muisjes wat lastig meenemen is op de fiets genoten we van de appelpunten, aangeboden door kersverse vader Christaan. De terugweg werd nog even uitgesteld door een lekke band, maar daarna ging het vlot langs Kamerik en Woerden terug naar Stompwijk. Net voordat de volgende buien vielen konden we de fiets weer in de schuur zetten. Al moest er natuurlijk nog wel flink gepoetst worden.

Arno van Rijn

Afgelopen zondag voor het eerst uitgesproken terrasweer tijdens onze clubtocht. Ook al was het Moederdag, de opkomst bij de sporthal was toch weer een kleine 65 fietsers.

Voor alle groepen was er een aanpassing in het programma. Zo konden de A en B niet naar De Dijck in Maasdijk, want deze bleek deze dag niet open. De A koos er daarom voor naar Snelrewaard te gaan en de B ging naar Harmelen. Voor de C werd de bestemming aangepast naar het Delftse Hout, zodat iedereen weer een beetje bijtijds thuis kon zijn.

De A1 vertrok met 12 man en overal op onze route zagen we om ons heen pas gemaaide weilanden. Een aantal zonnige dagen op een rij en meteen grijpen de boeren hun kans om het gras te oogsten. De geuren van het vers gemaaide gras kwamen ons regelmatig tegemoet en ook op de vroege ochtend zagen we al tractoren ijverig rondrijden. Dan moet Moederdag maar even wachten.

Aangekomen bij de koffiestop in Theetuin de Kwakel overvalt je een oase van rust. We zaten heerlijk op het terras in het gras en genoten van de zelfgebakken appeltaart of monchou-taart in een glas. Na ons zagen we ook de andere groepen arriveren. Maar als je iets te relaxed wordt kan er zomaar een kan koffie aan je neus voorbij gaan richting een andere groep en duurt het nog wat langer. Niet echt een straf daar.

Uiteindelijk vertrokken we toch weer voor de terugweg met een ommetje via Polsbroekerdam. We maakten nog wat van de verloren tijd goed langs de Vlist en later langs de A12. Na zo’n 100km waren we mooi op tijd weer terug in Stompwijk.

Arno van Rijn

Toerclub verslagje C1 – Elfdorpentocht 2024

Weeronline-app gaf het gelukkig zaterdag al aan: De zon zal blijven schijnen op deze 79ste Bevrijdingsdag én deze 31ste Elfdorpentocht van Stompwijk. Het is toch een beetje De Feestdag van het dorp. Als dan deze keer ook nog overal langs de route roodwitblauwe vlaggen wapperen, is het niet moeilijk om de fiets te pakken voor willekeurig welke afstand. De C1 ging met captains Aad en Annie plus 3 en 12-jarige Job van start voor de 45 km route. De pijlen wezen ons feilloos de weg door de elf  “dorpen”. Buurgemeente Zoeterwoude-Dorp was het eerst aan de beurt. Onder de N206 door via de Zwetkade en Noordbuurt over de Calvarieberg rechtsaf het Cronesteyn park in, die na de eerste steile beklimming doorkruist werd. In Zoeterwoude-Rijndijk staken we over bij de Rijn met een gevaarlijke manoeuvre. Een man, die niet tot ons clubje behoorde, vond wel dat een aanstormende auto ons voorrang moest verlenen, letterlijk schreeuwde hij: Hij hoort te stoppen! En fietste dus gewoon over. Hoezo? Die regel kenden wij niet. De automobiliste ging gelukkig vol in de remmen. Er ontstond even een heftige woordenwisseling tussen die man en de bijrijder van de auto. Nou ja, even schrikken en door naar Leiderdorp, waarna we in Hoogmade bij de Kromme Does na een kleine 20 km onze eerste stempelpost vonden. Nadat we op het terras aan het water genoten hadden van een kopje koffie ging de tocht verder over het prachtige fietspad langs de Wijde Aa langs de Woudwetering naar Woubrugge waar de Heimanswetering ons begeleidde naar de buitenwijken van Alphen a/d Rijn. We namen het fietspad langs de Rijn (wat zijn er toch veel mooie routes langs het water) en de Lagewaard van Kouderkerk om Hazerswoude Rijndijk te bereiken. Rechtsaf het Oostvaartpad op om in Hazerswoude Dorp bij De Juffrouw onze 2e stempel op te halen. Een gezellig terras compleet met muziek nodigde velen uit voor een tussenstop met 40 km op de teller.

Daarna de laatste etappe over de kerkenpaden van Gelderswoude en Zoeterwoude via de Geerpolder naar de Sporthal in Stompwijk, waar de massa aan fietsers de organisatie zat te bedanken voor deze opnieuw prachtige editie van de Elfdorpentocht.

Chapeau, hulde en dank jullie wel.

Lidia van Leeuwen

Ook van de andere groepen van de Toerclub reden velen een van de mooie routes. De A1 reed met een groep van 10 man de 160km, waarbij regelmatig nog wat rijders aanhaakten. Gelukkig niet voor al te lang, want dan werd de groep wel wat groot. Toch snap ik wel dat het steady tempo en kennis van de route lekker is om bij aan te sluiten. Bij de start waren de wegen nog nat en spetterde het om onze oren, maar gelukkig deed de zon z’n werk en droogde het gedurende de ochtend snel op. We hielden een stop met koffie en appelpunt bij de gezellige stempelpost in De Loet. Ook daarna was de route door o.a. de Krimpenerwaard langs de Vlist weer schitterend. Zo kwamen we na 160km weer terug bij het startpunt en keken terug op een mooie fietsdag.

Arno van Rijn

Afgelopen zondag 5 mei stond alweer de 31e Elfdorpentocht op het programma. De weersvoorspellingen bleven lang onduidelijk, maar uiteindelijk kregen we een schitterende dag voorgeschoteld. Dit bracht weer velen naar de start in Stompwijk of Maasland om een van de 5 routes te gaan fietsen. Al voor 8 uur stroomde de kantine en het café vol en dat ging de hele ochtend zo door. Uiteindelijk stopte de teller op bijna 1600 deelnemers. Een prachtig en onverwacht hoog aantal dat we in de 30 voorgaande edities nog niet eerder hadden behaald. Iedereen genoot van het heerlijke weer en we kregen weer volop complimenten over de prachtige routes. Altijd leuk om te horen natuurlijk dat iedereen zo enthousiast is. Ook na afloop was het lang nog gezellig napraten en bleven een tijdje napraten met bekenden.

We danken de vele deelnemers voor hun komst en alle vrijwilligers voor hun enthousiaste bijdrage aan het slagen van dit evenement. We hopen iedereen volgend jaar weer te mogen ontmoeten op zondag 4 mei.

De Organisatie

foto: Jan van der Sman