Muizenissen
We zitten vlak voor het einde van de zomervakantie en langzaam gaat iedereen weer zijn normale gang. Ik schrijf zomervakantie maar had net zo goed ‘herfstvakantie’ kunnen zeggen want tjongejonge, wat een klere zomer! Hoeveel mooie dagen zullen we gehad hebben? Schertsend zou je kunnen zeggen: ze waren op één hand te tellen! Nu gaan we met zijn allen weer beginnen met het normale leventje. Weer vroeg op naar het werk, school, de sporten beginnen weer voor het kroost en verenigen van allerlei allooi openen weer hun deuren. En dan maar snel vergeten die zomer en er gewoon weer vanuit gaan dat het volgend jaar wel weer mooi wordt. Positief blijven want anders blijft het herfst in je hoofd en dat willen we niet want Nederland zit al in de top drie van depressiefste landen…Eén van de redenen: de welvaart. Zo heeft elk voordeel zijn nadeel. Cruijfferiaans gebabbel maar dat is het bruggetje naar het volgende onderwerp, de voetbalcompetitie is weer begonnen! Voor mijn clubje niet onverdienstelijk mag ik wel zeggen want we staan nu bovenaan. Flauw hè, de competitie is net één weekendje jong. Wie niet meer zo jong is in de voetbalwereld is Edwin van der Sar. Vorige week werd zijn afscheid gevierd in een vol stadion en zag ik mooie momenten, momenten vol ontroering kan ik wel zeggen want wie mag Edwin nou niet. Hoe vaak heeft hij niet met zijn reddingen ons doen opveren vanuit de luie stoel naar het plafond, luid schreeuwend van opluchting en de handen in het gezicht van verrukking: wat was hij toch een goede keeper! En hij is altijd zo gewoon altijd gebleven, Jan Smit is er niets bij. Want Sar was wars van toeters en bellen. Hij ging niet naar Ibiza voor droomvakanties’ of ‘droomtrouwerijen’ zoals zijn collega sterren dat wel deden. Nee, Edwin ging na de wedstrijd gewoon eerst douchen, dan schoor hij zich netjes, kleedde zich aan en stond de pers te woord. Tijdens het stukje lopen naar zijn auto, een Ford Focus Station, deelde hij handtekeningen uit of ging hij met de aanvrager op de foto en dan ging hij naar huis, naar zijn vrouw en kinderen.
Toevallig weet ik wat het eerste was wat hij dan vroeg als hij thuis kwam, na de familie knuffel: “Schat, wat eten we?” “Boerenkool lieverd.” antwoordde zij, en dan was Van der Sar gelukkig want hij hield van de eenvoudige pot. Het klinkt allemaal misschien een beetje kleinerend van mij maar even voor de duidelijkheid, ik bedoel het goed. Zo was Edwin nu eenmaal, net zoals Dennis Bergkamp dat ook zo kon zijn. Dennis was er ook en hij scoorde op zijn Bergkamp’s: schitterend in de korte hoek. Dennis en Edwin zijn voor mij voetballers zoals elke voetballer zou moeten zijn. Geen kapsones hebben. Dan gaan vanzelf de salarissen omlaag en staat iedereen weer met beide benen op de grond. Net zoals de financiële wereld zou moeten doen….In plaats van miljarden blijven pompen in een bodemloze put zouden ze weer terug naar af moeten. Ja, de gulden terug is een optie, alleen vraag ik mij af of dat wel zin heeft. In het ‘grote Amerika’, een land zonder de euro, is het ook dweilen met de kraan open.Helaas ben ik weer eens te naïef en zullen mijn gedachtekronkels onder ge- sneeuwd raken want ik weet dat de mensen die erover gaan er anders over denken. Slechts woorden van het gepeupel op papier. Schouderophalend vervolgen ze hun weg in hun leasebakken of privé vliegtuigen, lachen en drinken hun problemen weg in dure sterren restaurants en tellen op hun hotelkamer snel nog even de winst van de dag. Oei, voorgaande klinkt niet echt opbeurend. We hebben het weer al tegen en dan moet ook nog de echte herfst nog komen! Ineens schiet mij een liedje te binnen van…Bassie en Adriaan(!): Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen. Desnoods als een boer met kiespijn!Arjen Veldhuizen
De laatste week van de schoolvakantie was er weer WoejPret voor de basisschool kinderen in en om het Dorpshuis. 
Woensdagmiddag was er heuse dans workshop met aansluitend een uitvoering waarbij zelfs de moeders op de dansvloer kwamen. Donderdag zouden de hutten door de kinderen zelf worden afgebroken. Bij nader inzien bleek dit toch te gevaarlijk gezien het grote aantal spijkers maar kon er binnen nog wel gewerkt worden. ’s Middags bij de bingo waren er mooie prijzen te winnen. Op vrijdag was er het uitje naar Sience Center Nemo in Amsterdam waaraan 46 kinderen deelnamen. Leuk en leerzaam voor alle leeftijden. Al met al was het een super week waarvan ruim 100 kinderen hebben kunnen genieten. Sommigen kwamen een dagdeel maar velen waren er dagelijks. Woensdag telden we een record van 71 kinderen. 