Vieveen saté 30 jaar

Het bedrijf van Bertus en Ineke Vieveen bestaat 30 jaar, een excellente gelegenheid om eens een smakelijk babbeltje te gaan maken met Bert.

We praten even na van het ‘Open Huis’ van de Dorpsketting waar ook Bert en Ineke hun gezicht hebben laten zien, omdat zij vinden dat dergelijke initiatieven beloond moeten worden. Net als sponsoring van clubactiviteiten van bijvoorbeeld je eigen werknemers of de kinderen hiervan. Sport en vrijwilligers gaan hand in hand. Je inzetten voor de samenleving op welke manier dan ook. Bert is oud prins en heeft zeer speciale herinneringen aan het bezoeken van zieken in ziekenhuizen. De blijdschap van de patiënt dat er aan hem of haar gedacht is, doet zo ontzettend goed. Hij weet er alles van.

Start
Ik hoef Bert niets te vragen hij steekt van wal en ik luister. Hij is geboren in het Wilsveen waar zijn vader een grote tuin in onderhoud had. Toen Bertje 15 jaar was zei zijn moeder: ‘Je hebt nu genoeg geld gekost, kom jij maar eens van school af om geld in ons laatje te brengen’. Hij werkt geruime tijd in de tuin van zijn vader en vraagt zich af: ‘Is dit het nu?’. Hij heeft gewoon niet zoveel met tuinen in tegenstelling tot zijn broer, die er helmaal weg van is. Bert gaat op onderzoek en komt bij de kippen van buurman Van der Krogt terecht. Hij maakt contact met dat wereldje en op een gegeven moment kwam het gevoel om iets voor zichzelf te willen beginnen. Hij gaat op pad en bedenkt dat er eigenlijk wel vraag is naar een goed portie saté. Hij gaat zelf op weg naar snackbars, strand tenten en restaurants en laat zijn kwaliteit daar achter met de mededeling: ‘Proef dit maar eens.’ En zo is het begonnen. Het bedrijf groeit en groeit. Hij start samen met zijn vrouw Ineke vanuit hun eigen keuken in Zoetermeer en later in Berkel, de garage wordt bij het bedrijf getrokken. Dit is een teken dat een en ander zachtjes begint te lopen, het product is goed en hij krijgt naamsbekendheid.

Gouden tip
Op een gegeven moment krijgt hij van Leo of Aad Luiten Kip de tip dat er nog kavels vrij zijn op het Klaverblad in Stompwijk. Bert is een babbeltje gaan maken met de gemeente en kon het kavel kopen. Hij is de gebroeders Luiten nog eeuwig dankbaar. Het moest zo zijn, het pand was betaalbaar voor een ondernemer. ‘De kosten zijn nu zo vreselijk gestegen dat het voor een beginnend ondernemer niet meer leuk is’, verzucht Bertus. Maar hij had alles mee.

Gehaktbalgeneratie
Zijn ouders waren van de generatie van een bakker, slager en eenmaal per jaar naar de stad voor een nieuw pak, dus toen Bert aan zijn vader ging uitleggen dat hij voor zichzelf in de saté ging, had zijn vader helemaal geen begrip. ‘Wat is dat nou saté?’, was de vraag van pa. ‘Nou vlees aan een stokkie’, antwoordde Bert. Zijn vader had er helemaal geen vertrouwen in. Het was de generatie van de gehaktbal, karbonade en sudderlapje, dus wie koopt er nou vlees aan een stokkie? Vader moest het allemaal nog wel eens zien. Pas toen Bert zich in Stompwijk gevestigd had en er mensen vanuit Stompwijk bij zijn vader meloenen gingen kopen en tegen hem zeiden; ‘Die Bertus van jou, die heeft het toch goed voor elkaar’ werd het hem pas echt duidelijk. En waardering van je ouders is altijd bijzonder belangrijk, hoe oud je ook bent.

Zomermaanden
In de zomermaanden en zaterdagen wordt er veel gewerkt met jeugdige scholieren. Soms moet er ‘even gepraat’ worden. Bert spreekt de werknemer, indien nodig, aan op het gedrag. En al gauw blijkt dat de tijden niet veel veranderd zijn. De jeugd is echt mondiger, dat is niet erg. Maar geen brutaliteiten, wel respect hebben voor elkaar. Ook deze jeugd houdt van een biertje en hij heeft er alle vertrouwen in. Hij heeft de zomerpiek wel eens op proberen te vangen met uitzendkrachten, maar dat was geen succes. Het duurt 4 weken voordat men echt snelheid krijgt en er is veel begeleiding nodig. Hij werkt al jaren met hetzelfde koppeltje en dat is vertrouwd. De sfeer moet in de beperkte ruimte ook goed zijn, want je zit te dicht op elkaar. Als er dan iemand met een ‘zwart gezicht’ loopt, moet dit uit de wereld geholpen worden. Het is vrij eentonig werk, dan moet de sfeer zeker goed zijn. Neem Angelee, ze werkt er al 17 jaar en inmiddels werkt ook haar zus en ook haar zoon Mastrong bij Vieveen saté. Het zijn inmiddels meer vrienden dan collega’s.

Wintermaanden
Mensen vragen wel eens: ‘Wat doe je nou in de wintermaanden?’. Ook dan wordt er hard gewerkt, want in snackbars en restaurants wordt er altijd wel gegeten. Hij levert nu meer aan de groothandel dan aan particuliere bedrijven dat is toch een stuk makelijker. Ook is er vaak vraag naar diepvriesproducten dus in het voorjaar wordt er al gewerkt aan de vraag van de zomer. Hij levert toch vaak de producten voor barbecues. Niet alleen saté, maar ook hamburgers, shaslicks, hawaïsticks en spareribs. En niet te vergeten zijn overheerlijke satésaus, kolen en het verhuur van barbecues. Steeds meer particulieren weten hem te vinden op het Klaverblad.

Vakanties
Zodra de zon schijnt neemt direct de vraag naar het product toe. De piektijd ligt in de zomer dan wordt er veel meer buiten de deur gegeten en dan is het hard werken geblazen. Zijn eigen vakantie is er al jaren bij in geschoten, dus op het moment dat hij het bedrijf in vertrouwde handen kon achter laten, ging hij eens kijken hoeveel verlofdagen hij nog had. Dat waren er nog zat!
Hij heeft enige tijd geleden samen met dochter Patricia zijn motorrijbewijs gehaald en op de motor verkent hij samen met Ien het verre oosten. De cultuur, landschap en eten trekken hen aan. Hij troost zich met de gedachte toch nog toeristisch geld in het laatje te brengen, ook als het regime te wensen over laat. Dat regime is er toch, of zij daar nu wel of niet op vakantie gaan.

Ineke
Zijn vrouw heeft vanaf dag één meegeholpen. Als het druk is, springt zij bij, maar zij houdt zich met name bezig met de boekhouding. De telefoon staat doorgeschakeld naar hun huis en zij neemt alle afspraken, bestellingen en voorlichting voor haar rekening. Het is goed dat dit gescheiden is, want als er soms gepeesd moet worden om een bestelling op tijd de deur uit te krijgen en er wordt dan telefonisch om informatie gevraagd, werkt dat niet. Zo hebben ze de juiste formule.
Dochter Patricia heeft de hogere hotelschool doorlopen en zij houdt zich onder ander bezig met het organiseren van congressen en daar heeft ze heel veel plezier in. Nee, voor haar zou dit werk te eentonig zijn, is de mening van Bertus.

Petra Oliehoek van Es