Hallo lieve kinderen,

Nog even……., dan is het zover! Dan is het weer Kerstmis! Daarom wil ik gaarne het volgende over de Advent dat niet mag ontbreken, nog even aan mijn Bijbelpraatje toevoegen nl:

We weten al dat de 4de kaars, i.v.m. de 4de Adventsweek, op zondag 19 december wordt aangestoken. (Als dit krantje binnen is, dan is het al gebeurd) We zijn dan zo dicht bij het Kerstmis, dat wij maar een weekje hoeven te wachten op dit grote  feest!

Het einde van de Advent zal dan zijn op 24 december, dat heet dan Kerstnacht en worden er kerkdiensten gehouden. (Deze keer natuurlijk niet, door al die strenge virusmaatregelen!) De volgende dag is het dan…., Hoera, 25 december, de eerste Kerstdag! Daarna valt de tweede Kerstdag  op 26 december!

Nu ga ik even terug naar de week van de eerste Advent, toen de eerste kaars werd aangestoken. In die periode kreeg de heilige Moeder Maria van de engel Gabriël te horen, dat zij een kindje zou krijgen. Omdat dat kindje, Jezus was, is Moeder Maria vanzelfsprekend ook de Moeder van God! Ik ga nu niet alles verklappen hoor. Het is een mooi en lang verhaal, daarom zou het leuk zijn om dit verder met papa, mama, broer of zus te lezen uit de Bijbel bij  Mattheüs, hoofdstuk 1, vers 18 tot 25.

Bij de tweede Advent, ging de tweede kaars aan. Moeder Maria ging toen naar haar nicht Elizabeth, omdat Moeder Maria ook had gehoord dat Elizabeth eveneens een kindje zou krijgen. Elizabeth en haar man Zacharias, waren al heel oud en daarom had de engel dit nieuws ook aan hen verteld. Moeder Maria, bleef bij hen totdat hun kindje was geboren en zijn naam was Johannes de Doper! Nu weten jullie wie Johannes de Doper is en wie zijn ouders zijn. Dit verhaal kan je ook in de Bijbel vinden bij Lucas 1, vers 39 tot 45.

Natuurlijk ging de derde kaars aan in de derde Adventsweek. Hier gingen Maria en Jozef samen naar Bethlehem op een ezeltje, omdat er toen nog geen auto’s waren. Ja, ze maakten deze reis omdat de keizer, de baas van het land, wou weten hoeveel mensen er eigenlijk in zijn stad woonden. Daarom moesten de mensen waarvan hun voorouders niet daar waren geboren, terug naar de stad waar hun voorouders vandaan kwamen, daarom waren Maria en Jozef nu op weg naar Bethlehem! Ook dit verhaal kan je verder lezen bij Lucas 2, vers 1 tot 7.

Nu ga ik verder met de vierde week van de Advent, waar natuurlijk de vierde kaars wordt aangestoken. Dat is dan op zondag 19 december. Hier gaat het verhaal over Moeder Maria en Jozef, die nergens een plekje konden vinden om te overnachten. Alle herbergen waren overvol van al die mensen die ook in Bethlehem moesten zijn.

Een herberg was een plaats, waar mensen die op reis waren konden slapen eten en drinken. Net als een klein hotel! Gelukkig vonden Moeder Maria en Jozef een plekje, maar dat was geen mooie herberg, maar gewoon een arme stal! En weet je, Jezus werd in die stal in een kribbe met stro (zo’n voederbakje voor de dieren) geboren! De herders, (dat zijn mensen die op de schapen moesten passen) waren in het veld en hoorden opeens mooi gezang en de hele hemel was helemaal verlicht! Het waren engelen die zongen: “Gloria in Excelcis Deo”.  Dat wil zeggen: “Glorie aan God in Den Hoge”. De Herders stonden meteen op om het kindje te gaan zoeken en zagen een hele grote ster die hun de weg naar de stal wees! Ook dit verhaal kan je vinden in Lucas 2, vers 1 tot 20.

Ja lieve kinderen, dit zijn de delen, die bij elke nieuwe Adventsweek kunnen worden voorgelezen uit de Bijbel!

Zo kan je naast het wachten op het feest, ook veel meer te weten komen van dat wat er in de Bijbel staat geschreven! Dat helpt je om een nog mooier lichtje te zijn! Dan schijn je ook nog meer voor anderen. Jezus wordt er blij van, maar de mensen en jij ook! Als je dat met plezier doet, dan word je daar nog gelukkiger van!

Zo mooi is het motto van het jaar: “Verbinding”. Kijk maar bijvoorbeeld naar de kerststukken die gemaakt zijn door Marianne Turk en haar vrijwilligers! Zo hebben ze bijna100 mensen blij gemaakt! Dat is toch een prachtig licht voor al die eenzame mensen?! Zullen wij ook nog meer aan ons eigen lichtje werken? Probeer het maar en heel veel succes!

Nou lieve kinderen ik laat het nu hierbij, maar….eerst nog even dit:

Vertel eens wat:

* Is het jullie nog gelukt Kerstpakketten te maken?

* Is het moeilijk om een lichtje te zijn?

* Vertel eens wat over Advent.

* Wat ga je doen tijdens deze feestdagen?

Creatief bezig zijn:

* Probeer iets te verzinnen om de verbinding met jullie buren sterker te maken.

  Bv. van rood papier veel hartjes maken en een kaarsje op tekenen of plakken met een lusje eraan, om in de kerstboom op te hangen. Schrijf jouw naam erop en de zin: “ Met elkaar verbonden” doe het dan in de bus van je buren. Zo heb je ook weer licht ergens binnen gebracht! Mooi toch?!

* Natuurlijk mag je ook wat anders verzinnen!

Muziek:

*         Tik in op YouTube: “Het wordt lichter op de weg naar Kerst”  Juf Stash

Nou, ik laat het nu echt hierbij! Veel succes met alles en laat jouw lichtje flink schijnen! Ik wens jullie ondanks alle nare maatregelen, toch nog Gezegende en hele Fijne Kerstdagen toe!

Blijf verbonden met elkaar, maar vooral met Jezus, dan blijft jouw lichtje altijd schijnen, omdat je dan zelf ook een lichtje bent!

Een heel Gelukkig, Gezond  Nieuwjaar en tot de volgende keer!

Veel liefs, Olivia (Voorleesjuf)

Na een bewogen jaar was het fijn dat Vlietwensen ermee instemde om in deze decembermaand een warme wintergroet te mogen brengen op 130 adressen. Het is een kleinigheid maar komt uit het hart en dat is het allerbelangrijkste. Blijf attent naar familie, vrienden en buren, even gedag zeggen, even een vraagje of je kunt helpen, zelfs even zwaaien naar elkaar is al een mooi gebaar. Het zijn de kleine dingen die juist in deze donkere dagen zoveel goed doen. Inmiddels is er al bekend dat het weer een hardere lock-down wordt en dus nog minder contact voor velen. Blijf positief, blijf gezond en laten we lichtpuntjes blijven geven aan elkaar.

Naam bij redactie bekend

Een aantal jaren geleden ben ik begonnen met het weggeven van kerstpakketten vanuit mijn bedrijf Graphix Photo’s. Ik kocht ze in en maakte er een like en deel actie van. 3 jaar geleden deed ik dat anders. Omdat wij het financieel ook niet breed hadden, startte ik een actie om in te zamelen. Dat was een groot succes. Vorig jaar stond mijn gezondheid het niet toe en lag ik in het ziekenhuis. Dit jaar wilde ik het ondanks mijn gezondheid toch niet voorbij laten gaan. Zoveel eenzame mensen en mensen die het financieel niet goed hebben.

Ik startte half oktober een inzamelactie voor houdbare producten/voedsel en kleine spulletjes. Ook in Stompwijk mocht ik veel ophalen. Echt geweldig dat u zo mee deed en heeft gegeven.

Ik kan u berichten, dat ik dit jaar in zeer korte tijd, 45 pakketten heb kunnen maken en ondanks alle stress en mijn gezondheid is het toch gelukt om mensen mega blij te maken. Een aantal pakketten heb ik ook mogen rondbrengen in Stompwijk. Bewoners wisten niet wat hen overkwam en waren heel erg dankbaar.

Totaal: 5 eenzame mannen, 2 eenzame vrouwen, 3 jonge dames, 30 gezinnen en 5 stelletjes. Naast uw producten zijn er ook donaties gedaan die in de dozen zitten. Zelf heb ik €154,00 uitgegeven aan de dozen en boodschappen als extra. Waarvan ik ook verschillende producten heb gekocht die in de dozen zitten. Ik dank oprecht echt alle mensen die hebben gegeven.

Lieve mensen, weet dat het echt goed terecht is gekomen. De verhalen waren enorm heftig en ik gun deze mensen echt van harte toch een mooie kerst en uiteinde.

Hele fijne en gezegende feestdagen

Deborah Burgersdijk

Voor degene, die let op het weer en acht geeft op de natuur, is er in elk seizoen genoeg te zien, te horen én te ruiken.

Ik heb dit gedaan vanuit ons huisje en lopend met de rollator door Stompwijk (de dorpskern).

Een x aantal keren, als het weer én mijn rug dit toeliet, ben ik met de scootmobiel gaan rijden, naar Zoeterwoude of naar Leidschendam, via de polderwegen.

Gráág blik ik met u terug (in alweer mijn 3e jaaroverzicht) op 2021 en loop de 4 seizoenen al pennende langs. Zit of ligt u er klaar voor? Prima. Dan kan ik meteen starten:

In  januari voorspelde het K.N.M.I. zware sneeuwval (code rood). Alle sneeuwschuivers en strooiwagens stonden klaar voor vertrek. Wat een lachertje. Er viel slechts 1 cm. Sneeuw, doch dit grote gebeuren werd wél vereeuwigd op menige foto. Enkele dagen later vernamen wij, dat elders in ons landje de asperges door het warme winterweer al boven de grond kwamen. Dit gebeurt normaliter veel  later in ht jaar. De januarimaand kenmerkte zich door grauwe, grijze luchten, met slechts natte sneeuw.

En  ja hoor, een ‘hoera’ waard: in februari hadden we dan eindelijk sneeuw van betekenis en werd het zomaar zowaar goed voorspeld. Er stond windkracht 7. We kregen te maken met stuifsneeuw, die overging in poedersneeuw. Door de harde en bovenal koude wind werden deze keer (helaas, helaas) de bomen en de struiken niet sneeuwwit. Het bleef er niet op liggen, het stoof er meteen weer af. Je kreeg nu wel sneeuwduinen te zien, die grillige vormen kregen en onze mooi weilanden nog mooier maakten. In februari was het geruime tijd guur weer, daarna zette de dooi snel en stevig in én door en liep de temperatuur snel op. Dit is met recht typisch Hollands weer, want in een zeer kort tijdsbestek ging de temperatuur van –6 graden naar +11 graden, een verschil van maar liefst 17 graden.

In maart kregen wij te maken met veel wind. Nou ja, wind??? Ik druk mij te mild en te zacht uit, want we hadden heuse voorjaarsstormen, oplopende windkracht tot maar liefst 10. Wie dat kon en wilde, kon wel vaak een méér dan frisse neus halen en goed uitwaaien, want er viel in maart slechts nu en dan regen, met de nadruk op wat.

April begon met zon en strakblauwe luchten en wel zo, dat de temperatuur opliep naar 18 graden. April doet wat hij wil. Wel, dat hebben we maar weer eens ervaren. Later in april kregen we hagelbuien en natte sneeuw. Overdag werd het nog maar 5 graden en in de nachten daalde de temperatuur tot –2 graden. Het werd dus nog extremer, in zeer korte tijd hadden we nu een verschil van 20 graden. De fruittelers draaiden overuren, want die moesten in de nacht hun fruitbomen vorstvrij zien te houden. Overal in de boomgaarden werden vuurkorven neergezet, om door middel van warmte de knoppen te behoeden voor nachtvorst.

Met nadruk maak ik er melding van, dat mei ons niet de o zo bekende milde meiregen schonk, integendeel, zou ik willen zeggen, beter klinkt schrijven. De gehele maand mei was het nmelijk droog weer. Het was ook een bijzonder zachte maand met gemiddeld zelfs 24 graden. Dit zelfde weertype hield lang stand, want juni was eigenlijk idem dito, dus droog en een prima temperatuur. In mijn openingszin had ik het óók specifiek over het ruiken. In mei en juni voerden twee geuren de boventoon, eigenlijk had ik moeten schrijven de bovengeur, namelijk het nèt gemaaide gras en de pas geïnjecteerde of uitgespoten mest. Wat heerlijk is het toch altijd weer opnieuw, om de geur van gemaaid gras op te snuiven in de polders. Het is dan ook geen wonder, dat er tegenwoordig zelfs parfums gemaakt worden met gemaaid gras als geur.

De rooms katholieke evangelische zanger Harry Govers zong jaren en jaren geleden al over het boerenland: “Het stonk er naar mest, maar voor ons van het eau de cologne”.

Nu mijn dochter Mirjam en ik alweer bijna 3 jaar wonen, kan ik met recht schrijven ‘vroeger’. Vroeger als wij de polder ingingen en Zoetermeer achter ons lieten en we roken de mest oftewel de gier, zeiden we altijd: “Hè, hè, we zijn weer buiten, heerlijk wéér die rust”. De geciteerde versregel haalden we altijd automatisch aan. Voor ons was én is het nog steeds als eau de cologne.

De zomers van 2019 en 2020 waren extreem warm net temperaturen van maar liefst 30, ja zelfs 40 graden. We dachten al dat deze trend zou doorzetten, maar juli én augustus waren nu juist twee koele én natte maanden. Ons landje is zo klein, dat men per auto of trein in een paar uur kan rijden, vanuit het diepe zuiden tot in het hoge noorden en toch kan waar je woont en werkt/school gaat soms een wereld van verschil zijn. In juli en augustus was dat ‘soms’ meer dan ooit aan de orde, want in het diepe zuiden kampte men met vreselijke wateroverlast, door de Maas en de Geul, die overstroomden. Wat viel dáár veel regen in een kort tijdsbestek. In het hoge noorden waren tegelijkertijd de boeren druk met het besproeien van de gewassen vanwege de aanhoudende droogte. Zo dicht bij elkaar en toch té nat of té droog. Al met al leek het geen zomer te kunnen worden en gingen juli en augustus grotendeels te koel en te nat voorbij, óók hier in en rond ons kleine, maar o zo mooie dorpje Stompwijk aan de Vaart.

September maakt weer veel goed qua weersomstandigheden, want we hadden nog hoge temperaturen, strakblauwe luchten, zon, doch bovenal rode, roze of oranje zonsondergangen, elke avond. Na alle sombere dagen, deed dit kleurenpalet een mens goed. Het was ook weer eens een hele, droge maand. Enerzijds waren de boeren nog maar weer eens aan het maaien en anderzijds begon door de droogte de bladafval eerder. Ik kon er nog diverse keren op uit met mijn blauwe ros. De scootmobiel, en mijn ogen, oren en neus hebben dan ook extra druk. Ik zag dat men hier en daar de sloten al aan het uitbaggeren was, voor het zogenoemde schouwen, kikkers lieten nog van zich horen en de geur van gras én mest kon ik nogmaals opsnuiven.

Oktober bracht ons meteen heel ander weer dat was wennen. Een harde wind, regen en hagel was nu onze dagelijkse kost en zodoende was het opnieuw grauw en grijs wat de klok sloeg. Af en toe slechts toch ineens een zonnige dag met een blauwe lucht er tussen door.

November zette het grauwe en grijze weertype voort, nu ook gepaard gaande met mist en nevel. We kregen de zon niet te zien en ook daalt gestaag de temperatuur, tot alweer in de enkele cijfers. Ik vind het dan weer spruitjestijd worden, dit zijn heuse vitamine C-bommetjes, die Mirjam en ik inmiddels 2 keer gegeten hebben.

Ik schreef al over bladafval door de droogte, jammer, het zij zo. Wij vernamen dat door de klimaatverandering het blad nu later begint met verkleuren en ook later afvalt.

Ook ons dorpje blijft zodoende langer groen qua bomen/struiken. Tegen het einde van november viel in Brabant en Gelderland de eerste sneeuw en wel 1 tot 3 centimeter. En zo ben ik weer terug, waar ik begon, namelijk bij de 1 centimeter sneeuw van de vorige winter.

Al pennende namen we zo het jaar door, van winter tot winter. O ja, nog even dit, over bomen gesproken, nou ja, geschreven….. Ik dacht aan een paar teksten, die Gods Kracht laten zien.

Zie de bijbel, Willibrord vertaling, Job 14, vers 7 tot en met 9:

“Let wel, voor een boom is er hoop,

Zelfs omgehouwen kan hij nog uitbotten,

Opnieuw in bladeren schieten.

Al worden zijn wortels oud in de grond,

Al sterft zijn stronk diep in de bodem,

Hij hoeft maar water te ruiken en hij loopt uit,

Krijgt weer twijgen als een jonge plant”.

Moge u die Kracht van God ontvangen en ervaren in 2022, ondanks alles en dwars door alles heen, is mijn wens voor u.

Ontvang een hartelijke groet van uw dorpsgenoot, Gijs Velthysen

Alle goeds gewenst voor 2022 (ook namens mijn dochter Mirjam uiteraard)

Uw natuur en ‘weerreporter’ Gijs Velthuysen

Vier weken voor Kerst op een vrijdag wordt de advent krans te voorschijn gehaald en door een aantal vrijwilligers versierd met kersttakjes en strikken. Deze wordt uitgestald op de grond onder de plaats waar deze komt te hangen.

Zaterdagochtend omstreeks 10.00 uur komen we bij elkaar in de keuken van de pastorie voor een bakkie koffie. Dan de laatste inspectie van de advent krans omdat je er als hij eenmaal hangt alleen nog met een flinke trap bij kan komen. Vervolgens klimt één van de vrijwilligers via de wenteltrap naar het koor en dan nog via twee ladders naar een rond gat met een doorsnede van ongeveer 70 cm in een dikke muur aan de achterwand. Eenmaal hierdoor geklommen komt men boven het plafond van het middenschip uit, vanaf hier wordt het tijgeren naar de andere kant van het middenschip tot vlak bij het altaar.

Tot op een paar jaar geleden heeft onze hoog bejaarde koster dit nog gedaan, eigenlijk een onwaarschijnlijke daad. Voor diegene die het nu doet gaat het ook niet zomaar van een leien dakje. Totdat je op een punt komt  waar een kluwen ijzerdraad ligt. Hier laten we de kluwen ijzerdraad zakken door een klein gaatje in het plafond. Hieraan kunnen we de advent krans vastmaken en deze wordt opgehaald tot de juiste hoogte is bereikt. Dit is best een zwaar klusje. Op mijn vraag hoe ik kan zien of de hoogte is bereikt zei de koster Adriaan Hilgersom droogjes; “Ik heb een plakbandje om het ijzerdraad geplakt, als deze bij de balk van de nok zit dan hangt de krans op juiste hoogte. “Het plakbandje zit er nu nog steeds!”

Wanneer het drie koningen is geweest herhalen we het gehele tafereel nog eens en wordt de krans weer opgeborgen tot het volgend jaar.

Belangrijk is om het licht uit te doen want het duurt zeker weer één jaar voordat er weer iemand op die plek komt. Daarna nog afsluitend een bakkie koffie en dan: Tot volgend jaar!

Tom Janson

Door enkele berichten op FaceBook  en in de Dorpsketting, werd ik nieuwsgierig naar Stichting Voedselgroep Oosterfaantje in Zoetermeer. En dus ben ik op de fiets gestapt en er wezen kijken. De  manier waarop ik te woord werd gestaan en hun missie maakte mij blij. Oosterfaantje is een voedselbank, een stichting, die als (mede) motto heeft:

Stichting voor mensen die 1 euro te veel hebben voor de voedselbank maar 1 euro te weinig voor de huur!

Je  kunt er dus terecht als je financieel even moeilijk zit en de toelating gebeurt op basis van een gesprekje en vertrouwen. Dagelijks kun je er verse groente/vlees halen en op vrijdag een flinke tas voor het weekend. Je mag een vrijwillige donatie doen, indien je dat wilt. Wat mij nog meer verraste is dat zij ook tegen voedselverspilling hun werk doen. Elke vrijdag middag, na 14.00 uur mag je een flinke tas overgebleven producten komen halen, zonder vlees of vis is een tas € 2,- en met vlees of vis € 5,-. Een donatie erbij is fijn maar hoeft niet. En dat is voor iedereen!! Dus ben je tegen voedsel verspilling? Ga ook eens kijken.

Ik heb dat laatste natuurlijk uitgeprobeerd en zo kwam ik op een vrijdagmiddag thuis met een enorme tas overgebleven producten. Diverse soorten groenten, fruit, vlees, vis, brood, crackers, kaas, rijst en nog veel meer. Natuurlijk voor mij alleen te veel en dus heb ik het gedeeld. En nee, geen producten over de datum. Veel producten kon ik nog dagen, zelfs weken bewaren. Wat ik in de tas gezien heb, en van Oosterfaantje begrepen, hebben zij goede toeleveranciers. De dagelijkse toevoer maakt dat alles nog vers is als het in de schappen van deze voedselbank komt.

Ik wil deze ervaring met jullie delen, is het niet omdat je het misschien nodig hebt, dan is het wel omdat verspilling zo zonde is.  Stompwijkers zijn  van harte welkom is mij verzekerd!

Website : www.oosterfaantje.nl 

Mailadres : info@oosterfaantje.nl

Wattstraat 26B 2723  RC Zoetermeer (tegenover de Pelgrimshoeve)

Trudy : 06 15150079     

Marinus : 06 48860591

Jona van der Meer