Na een nacht met veel regen was het zondagochtend onverwacht droog en dat leek ook nog even zo te blijven. Dus toch maar naar de start gereden waar het niet heel druk was. Van de A1 stonden er 5 me op te wachten en hoewel ik geen route of koffietent voorbereid had waren we er snel uit dat we naar Haarzuilens konden gaan. Met een klein groepje en de wind in de rug kun je lekker doorrijden en dat deden we dus ook. Bij het Wapen van Haarzuylen waren we de eersten op het terras. De rieten stoelen waren droog genoeg om op te zitten en al snel werd ook het tafeltje droog gemaakt. De koffie en appel-/carrotgebak ging er wel in en na wat puzzelen met de rekening vertrokken we weer. De voorste 2 vertrokken iets te enthousiast en hadden niet door dat de rest al buiten het dorp gestopt was voor een lekke band. Toen we bij het kasteel omkeken zagen we niemand meer achter ons. Bij terugkomst was de band al bijna verwisseld. Op de buienradar hadden we vanuit het zuidwesten een flinke bui zien naderen, dus we hoopten dat we die net konden ontwijken. We voelden af en toe slechts lichte miezer, maar daar werden we niet nat van. Uiteindelijk na Boskoop begon het toch echt te regenen. Dan kom je best makkelijk in de verleiding om bij de rotonde af te slaan richting huis in Hazerswoude. En dat deed ik dus ook. De rest moest nog verder richting Stompwijk en waren daar na ruim 100km en een flinke bui.
Arno van Rijn
Bij de start van ons ritje zondagochtend vraag ik even waar we heen zullen gaan? Even naar de lucht kijken. Zeker niet naar het zuiden, daar komt de regen vandaan. De Zilk wordt er geroepen, oké. Via de Kniplaan naar de Horsten richting Meijendel door de duinen. Lekker rustig daar en voor het windje komen we wat te vroeg maar droog bij de koffie, 9.45u. Even kijken of hij open is, maar de deur is gesloten! Er werd nog wat aan de fietsen gesleuteld door Arie! De uitbater van de Ruige hoek zegt “Kom maar binnen voor een bakkie en gebakkie”. Richting huis even op de teller kijken. Er moet nog een ommetje gereden worden om iets boven de honderd in Stompwijk te arriveren. We fietsen richting de Zilk en langs de Keukenhof en krijgen daar een lekke band van Paul. De eerste brug over de ringvaart voorbij gefietst. De tweede ging net open voor een rijtje pleziervaartbootjes. Dan door richting Leimuiden. Ook daar ging de brug net open en kregen we ons eerste buitje. Via wat natte fietspaden en nog een paar buitjes en 105km op de teller waren we om 12.30u weer in Stompwijk.
Frans Hendriks
De C1 groep gaat op de verrassingstour, naar Wassenaar
Het was gauw gebeurd met het tellen van de leden bij de sporthal. Ik kwam niet verder dan 40! Maar dat is natuurlijk begrijpelijk met de verwachte weers-en regenvoorspellingen. De temperatuur was ook niet echt zomers met zo`n 17°. Met onze groep die bestond uit 10 personen ging het richting N3MP, met een matige noorden wind. We hoopten dat we het Vogelspad nu eindelijk eens een keer konden gebruiken, maar er staan nog steeds hekken voor, jammer! Via Leidschenveense wijken naar de brug over de A4, naar de Sytwende brug en langs het nieuwe Leidschenhage (Mall of the Netherlands). En dan alsmaar de Kastelenring en Tuinenlaan volgen. Wat een mooie fietspaden hebben we toch! Het dreigde al even en de lucht werd steeds donkerder maar in de Horsten kwamen we toch in een bui terecht, dus regenjasjes aan. Aad weet goed de weg in Wassenaar en we reden al snel langs Meijendel. Gaan we hier koffiedrinken, werd er achter ons al gevraagd? Maar nee hoor. Elke keer in de remmen bij een volgende koffietent, ook daar niet! Bij de 4e koffietent was het raak. Daar werd er gestopt bij Restaurant Zonnehof. Onder de koffie legde Aad uit dat dit jarenlang (ruim 35 jaar) de favoriete koffiestop van hun groepje in de winter was. Leuke gelegenheid trouwens zo pal tegenover Duinrell. De terugweg reed Corry op kop en ging het naar Voorschoten door de mooie mozaïek-tunnel naar de Papeweg. Langs het spoor verwachtten we over het bruggetje te gaan maar Corry wist nog een leuk ommetje verder langs het spoor en komen we later verrassend bij de Korte Vliet uit. Ook nog door het Cronesteinpark en klokslag 12.00 uur waren we weer thuis met ruim 55 km. Nog steeds verrast dat we het verder droog gehouden hebben…..en dat we die bui van 15 minuten later niet op ons hoofd kregen!
Annie van Rijn
P.S.: die bui, kreeg ik dus wel op mijn hoofd, bij thuiskomst sopte ik in mijn schoenen en droop waar ik liep. Gelukkig ben ik er niet van gesmolten en kon ik vertellen over de prachtige, gezellige tocht die we weer gemaakt hadden.
Trees van Velzen