BLESSURES BLIJVEN CEES JUFFERMANS MAAR TEISTEREN
door Hans Beukema

STOMPWIJK Eerst een enkeloperatie, daarna een ingreep inde schouder en nu een steeds terugkerende keelontsteking. Shorttracker Cees Juffermans (21) maakt duidelijk een mindere periode in zijn schaatscarrière door. Door al die fysieke ongemakken is zijn voorbereiding op het Europees (EK) en Wereld kampioen (WK) Shorttrack grotendeels in rook opgegaan. Voorspellingen doen over dit seizoen heeft dan ook weinig zin. De Stompwijker wil eerst weer helemaal fit worden.

Wie Cees Juffermans zegt, denkt daarbij direct aan de Sportprijs van Leidschendam. In de afgelopen jaren werd hij steeds tot ‘Sportman van het jaar’ uitgeroepen. De welbespraakte sportman is met zijn vele top tien klasseringen in de wereldbekerwedstrijden en op de grote toernooien intussen een gevestigde naam in de shorttrackwereld geworden. De achtste plaats op de Olympische Spelen van Salt Lake City is tot nu toe het hoogtepunt in zijn carrière. Dit seizoen staan het EK in Zoetermeer en het WK in het Zweedse Göteborg centraal. Vooral het EK van half januari is speciaal voor hem, omdat dat kampioenschap op zijn thuisbaan wordt gehouden. “Wat is er nou mooier dan voor eigen publiek rijden. Ik bijt mij toch wel redelijk in het EK vast”, aldus de schaatser. In de afgelopen jaren kwalificeerde Cees zich vrij eenvoudig voor het EK, maar dat is nu maar de vraag. Hij ligt alweer meer dan een week op bed met een flinke keelontsteking. Het is bovendien niet de eerste keer. Afgelopen winter kreeg de shorttracker voor het eerst met deze kwaal te maken. Cees herstelde wel snel, maar de keelontsteking keerde niet veel later weer terug.
Dit fysieke ongemak bleek de voorbode van een periode vol kommer en kwel. In diezelfde winter kreeg Cees ook steeds meer last van zijn enkel. Die was al jarenlang een beetje dik, maar hij kon er prima mee schaatsen. Nu was er sprake van een zeurderige pijn, waardoor een operatie volgens de dokter onvermijdelijk was. Afgelopen zomer ging Cees onder het mes. De arts haalde een stukje botsplinter weg dat helemaal losgewrikt moest worden. Op zich kwam de ingreep goed uit, omdat de shorttracker ook een schouderoperatie moest ondergaan. Die kwetsuur liep hij op met een val tijdens een fietstraining. Cees kon de schouder na korte tijd weer volledig gebruiken, maar de enkel herstelde erg langzaam. Door al deze operaties kon hij zeker drie maanden niet trainen. Eind augustus moest hij de eerste kwalificatietoernooien voor de wereldbekerwedstrijden dan ook missen. De conditionele achterstand was gewoon te groot. Dat was op zich niet zo’n grote ramp, omdat EK en het WK ook belangrijker waren. Die zijn pas veel later in het seizoen. De wereldbekerwedstrijden komen op de tweede plaats.
Cees Juffermans kreeg in september de smaak al weer snel te pakken. Hij trainde vanaf zeker twee keer per dag op het ijs in Frankrijk en soms ging hij ook nog wielrennen. Na 6 weken kreeg de shorttracker weer keelontsteking. Dat was al de vierde keer binnen een jaar en net als de voorgaande keer kwam het ineens opzetten. “Er moet dus wel iets mis zijn. Ik laat het nu echt onderzoeken”, aldus Juffermans. Veel schaatsers hebben volgens hem vaak een tijdstip, waarop ze ziek zijn. Dat heeft te maken met de loodzware trainingen en het vele gereis, waardoor de weerstand wordt aangetast. Door deze nieuwe keelontsteking moet de shorttracker de eerste wereldbekerwedstrijden missen. Wanneer het echt tegenzit, loopt hij zelfs het EK in Zoetermeer mis. In december worden de zogenaamde teamtrials gehouden, waarbij de startplaatsen worden verdeeld. De beste twee Nederlanders mogen op de individuele nummers starten. Dat zijn de 500, 1000 en 1500 meter. De nummers drie en vier mogen alleen samen met de twee beste landgenoten de aflossing van 5000 meter rijden. Deze discipline is te vergelijken met de 4 keer 100 honderd meter estafette in de atletieksport. Een shorttracker wordt om de anderhalve ronde steeds afgelost door een ploeggenoot. Normaliter plaatsen Dave Versteeg en Cees Juffermans zich voor de individuele nummers. Knut Alsemgeest en Robert Keesboer zijn de belangrijkste concurrenten. De Stompwijker durft weinig over zijn kansen voor het EK te zeggen. Hij heeft geen idee, hoelang zijn herstel gaat duren. Volgens ploeggenoten is Juffermans na een blessure of ziekte weer snel terug op niveau. De shorttracker is daar zelf wat minder zeker van. Hij is immers nog nooit zo lang uit de roulatie geweest als dit jaar. Vier weken was zijn record. Dit is tot nu toe zijn grootste tegenslag als topsporter. “Zelf ben ik altijd wel een kwakkelaar geweest, maar dit is niet normaal”, aldus de shorttracker. Naast die zes weken in september heeft Cees nog weinig conditietraining kunnen doen.
Het missen van het EK betekent nog niet direct een mislukt seizoen. Na half januari is er ook nog een mogelijkheid voor kwalificatie voor het WK van eind februari 2004. Hij wil zich daar nog niet al teveel mee bezig houden. Hij gaat eerst naar een KNO arts die zijn steeds terugkerende keelontsteking moet kunnen verhelpen. Wanneer het meezit, staat hij over enkele dagen weer op de baan. De wereldbekerwedstrijd van Marquette (VS) in het weekend van 25 en 26 oktober laat hij zeker schieten. De Stompwijker zal misschien wel enkele kleinere Europese wedstrijden in Duitsland, Frankrijk en Italië gaan rijden. Daar is de concurrentie wat minder sterk. Bovendien kun je daar nog wat tactische dingen uitproberen. Het zijn dus moeilijke maanden voor de shorttracker. Elke topsporter kent vrolijke en minder vrolijke tijden. Cees Juffermans kan daar nu wel over meepraten, maar hij gaat niet bij de pakken neerzitten.