Agnes’ wekelijks praatje

Lieve Leden,

Er zijn wel eens van die weken dat je denkt, gebeurt dit echt of droom ik. Dit was zo’n week. Ten eerste het overlijden van Peter R. de Vries. Natuurlijk, het zat eraan te komen, het bestaat bijna niet dat je zo’n aanval overleeft. Dat hij nog ruim een week bij ons is gebleven is al een wonder, al zal dat in kunstmatige coma geweest zijn. De bloemenzee op de plek waar hij is neergeschoten, mensen in tranen en het was alsof iedereen hem persoonlijk kende. Dat was eigenlijk ook wel een beetje zo, want hij was zo aanwezig op tv en in de media dat je niet om hem heen kon. In elk geval, een markant journalist is niet meer.

Dan de overstromingen in Limburg, België en Duitsland. Ongelooflijk wat de natuur kan doen, wat een ravage, doden en vermisten, kelders en huizen onder water, ik zag een man op tv die net zijn hele benedenverdieping had opgeknapt, alles kon zo de container in. Vreselijk gewoon.

Het corona virus dat nog steeds de wereld in zijn greep heeft en er ook voor zorgt dat Nederland weer code Rood op de corona kaart heeft. Mensen die hun vaccinaties niet op orde hebben en toch op vakantie willen naar een land waar de regels weer zijn aangescherpt of veranderd. Kortom we staan erbij en kijken ernaar maar momenteel snap ik er niets meer van. De wereld staat op zijn kop en wij zijn de poppetjes die het ermee moeten doen.

Gelukkig zijn er ook nog leuke dingen, je moet ze alleen goed zoeken en als je ze dan gevonden hebt moet je er van genieten. De kerk bijvoorbeeld, waar weer meer mensen in mogen en waar ook weer met meer mensen voorgezongen kan worden. Afgelopen week schijnt het een prachtige viering geweest te zijn met na afloop een lekker bakkie koffie achter in de kerk. Ik heb van diverse mensen gehoord dat ze genoten hebben van de viering en dat doet dan toch weer goed. Het weer was niet bijzonder maar toch zaten er een paar dagen bij waarbij het aan het eind van de middag nog even heel lekker was. Dus hup twee kussens in de stoelen en nog even lekker een uurtje buiten zitten om de dag af te sluiten. Het hoeft niet bloed heet te zijn, maar dit was zo lekker, ook een geniet momentje. En als klap op de vuurpijl een bezoek van mijn jeugdvriendinnetje, we fietsten altijd samen naar school, maakten samen huiswerk en speelden bij elkaar. Na de Mavo ga je dan elk een andere kant op, sporadisch zie je elkaar nog wel eens op de kermis ofzo maar tot een echt contact kwam het niet meer. Tot vorig jaar naar aanleiding van de kaartjes voor mijn 50e verjaardag. En sindsdien is het contact hersteld, het bleef nog bij appen en bellen maar afgelopen vrijdag was het dan zover, we zagen elkaar weer in levende lijve. We pakten de draad gewoon weer op, alsof er geen 34 jaar tussen had gezeten en dat vind ik erg bijzonder. Het heeft ons beide goed gedaan, dit soort dingen draagt zeker bij aan mijn herstel.

Aangezien we nog steeds niet kunnen starten met de Soos op dinsdagmiddag ben ik zelf maar weer begonnen met mijn hobby, diamond painting. Dat doen we niet op de soosmiddagen, maar wie weet, wat niet is kan komen want het is echt verschrikkelijk leuk. Het viel nog wel tegen en het is nog niet zo dat ik weer een hele morgen of middag kan zitten painten maar elke dag een steentje meer en dan komt het resultaat er ook wel. Ik weet dat er een aantal soosleden zijn die het thuis ook doen, wie weet kunnen we het combineren met het kaarten maken. Want je hebt er ook (kerst)kaarten van, die zijn niet te moeilijk en zijn in 1 middagje te maken. Denk er maar eens over na of u het leuk zou vinden. Daar is nog tijd genoeg voor want we hebben nog steeds geen zicht op het moment dat we weer mogen beginnen. We hopen elke week dat er in een persconferentie wordt gezegd dat binnen de anderhalve meter ook niet meer nodig is, maar ik heb het helaas nog niet gehoord.

Dromen van een mooie wereld

Wie doet er met mij mee

Dromen van een mooie wereld

Met heel veel moois en weinig wee

Dromen van een mooie wereld

Zonder haat en nijd

Dromen van een mooie wereld

Dromen mag altijd

Dromen van een mooie wereld

En als ik deze wereld dan verlaat

Dromen van een mooie wereld

Zijn het deze dromen die ik achterlaat…….

Lieve leden, wij wensen jullie een hele fijne week. Blijf gezond, hou van elkaar en tot ergens.

Een lieve groet van het complete bestuur Ouderen Soos Stompwijk,

Agnes, secretaris