1e wedstrijd (zaterdag)
Stompwijk’92 – Kreasa 14*7 gewonnen. Wij speelden de wedstrijd met een open verdediging en dat resulteerde in een leuke vlotte wedstrijd aangezien de Belgen een zelfde spelsysteem hanteerden. In het begin ging nog het redelijk gelijk op maar onze snelheid en fysiek zorgden voor een afgetekende overwinning.

De 2e wedstrijd (zaterdag)
Stompwijk’92 VFL Brambauer 12*1 gewonnen
Alleen maar bikkelen, veel indringen, schreeuwend gaan liggen en voortdurend onze aanvallers proberen af te klemmen of omver te gooien, dat was het spel van deze tegenstander. Een beer van een keeper en een hele goede linkshandige speler konden onze machine niet stoppen of uit evenwicht brengen. Duitse speelsters werden met snel en technisch spel volledig overlopen. Enkele prachtige aanvallen dwongen zelfs vanachter de scheidsrechtertafel bewondering af. De Duitse coach maakte veel misbaar maar zijn ploeg was absoluut geen partij voor ons, wij speelden nagenoeg foutloos.

3e wedstrijd (zaterdag)
Stompwijk’92 DJK Göppingen 18*5 gewonnen
Wederom tegen een Duits team, het was een formaliteit. Het Duitse spel veroorzaakte dit weekeinde veel blessures, gelukkig wel bij henzelf, en dat was te merken in deze wedstrijd. De tegenstander kon nog slechts vier veldspelers opstellen. Onze meiden kozen er voor om vijf tegen vijf te gaan spelen. De keeper van de tegenstander besloot echter om ook als veldspeler mee te gaan spelen. Het spel was op deze manier niet leuk om te zien of om te spelen. Eerst Shirley en vervolgens Simone besloten, indachtig de Achmea commercial met Salomon Kalou, een Duits shirt aan te trekken wat alom applaus in de hal opleverde. Beiden wisten vervolgens tegen hun eigen team tot scoren te komen en het niveau van de Duitse dames wat op te krikken.

4e wedstrijd (Kwartfinale zondag)
Stompwijk’92 SF Schwaikheim 18*5 gewonnen
Wieder een Duitse tegenstander en deze werd voor de tweede keer aan de zegekar gebonden, de avond ervoor hadden wij ze immers al in de finale van de strafworpbokaal verslagen. De angel bij de tegenstander uitschakelen en vervolgens zo snel mogelijk de bal in het doel gooien. Onze hoekspelers werden veelvuldig vrijgespeeld en gooiden er acht in.
5e wedstrijd (Halve finale zondag)
Stompwijk’92 VFL Brambauer 13* 4 gewonnen
Bijna een reprise van de dag ervoor, een ruime overwinning. De tegenstander had in de kwartfinale het tijdens dit toernooi goed spelende Dios uitgeschakeld met traag handbal en een uitblinkende keeper. De scheidsrechters probeerden tevergeefs de eerste 10 minuten er een wedstrijd van te maken daarna was er geen houden meer aan en scoorden wij het ene doelpunt na het andere.

6e wedstrijd (Finale zondag)
Stompwijk’92 DJK Marpingen
De finale ging tegen Marpingen spelend op het hoogste niveau in Duitsland. Drie speelsters in de selectie van het Duits handbalverbond regio Saarland waarvan een, de speelster van het jaar. Deze speelster werd door Marieke echter heel eenvoudig onzichtbaar gemaakt. De nachtelijke festiviteiten en de lange dagen braken een deel van ons team op. Onze tegenstander, volgens onze meiden flink gedrild en niet aanwezig bij de festiviteiten, had ook nog eens een wedstrijd minder in de benen en oogde frisser en vastbesloten de wedstrijd te gaan winnen. Na een snelle 2 0 achterstand kwamen wij terug tot 2*2 en ging de wedstrijd gelijk op. Twee maal kregen wij een tijdstraf, terecht overigens, terwijl precies dezelfde overtredingen van de tegenstander niet resulteerden in een tijdstraf. Het harde spel van Marpingen zorgde voor veel oponthoud. De mobiele operatiekamer leek een paar maal opgeroepen te moeten worden für die Mädels, die immers als speenvarkens lagen te gillen op de vloer. Een speelster probeerde een harde overtreding op Simone te maken en ging krijsend tegen de grond, wij kregen een vrije worp. Zij zelf zo te zien had een vreselijk kaakaandoening maar niets bleek minder waar. In het andere geval hadden twee Duitse speelsters haast om een van de onzen te torpederen maar botsten zij met elkaar. Minstens een enkelbreuk, naar het zich liet aanzien en vooral aan liet horen, wat een gekrijs! Na een minutenlange spelonderbreking speelde ze echter vrolijk verder of er niets gebeurd was, een prachtig stukje Schauspiel. Het liep inmiddels tegen 19.00 uur maar in plaats van met voedsel werden onze buiken gevuld met Schwalbes. Vrouw tegen vrouw spel leverde nog twee doelpunten op en een tegengoal en het laatste fluitsignaal kwam met een 9*7 nederlaag, jammer maar Marpingen was net iets sterker op het beslissende moment. De verdienste van de Duitse ploeg was dat zij ons niet lieten spelen door een agressieve verdediging met veel overtredingen. De slotwedstrijd, niet zo best gespeeld en niet iedereen bij de les, gaf dus een minder fijn gevoel maar alle overige wedstrijden hebben wij goed tot uitstekend gespeeld, klasse meiden!
Jan Moes